به قول هوشنگ ابتهاج: آدمها تا حد مرگ از خود خستهات میکنند. ترکت نمیکنند اما مجبور میکنند ترکشان کنی؛ آنوقت میشوی بندهی سر تا پا خطاکار !
خب آقا من اخلاقم بده
یابپذیرش
یا از زندگیم گمشو
اینقدر بهم گوشزد نکن آدم شم !!
_ولی مشتی قربونت برم
سیاهیِ احوال کسی نشو..
اگه بلد نیستی بودن کنار
کسیو ،نمون پیشش !
نه که دل بشکونیا نه
ولی نکنه با حرفات، بودنت
کسیو از خودش دور کنی
تو آدم خوبه باش
تو هرجایی نمون !
چقدر این متن قشنگه:
«اگر که قسمتت بار سبک نیست، برایت شانههایی قوی، اگر که سهمت زندگی آسان نیست، برایت ارادهای محکم، اگر که زمانهات نامهربان است، برایت دلی مهربان، و اگر که روزگارت کم مداراست، برایت سینهای صبور آرزو میکنم. به امید اینکه خیلی زود، باقی روز و شبهایت بیفکر و خیال بگذرد..»