فکر کنم همهی ما احتیاج داریم به یک زمین خالی بریم و فقط حدود یکساعت فریاد بزنیم .
خود را وادار کنید تا در یک محدوده زمانی مشخص ابدا حرفی نزنید.
مثلا در جر و بحث های دیگران دخالت نکنید.
یا تا زمانی که نظری از شما نپرسيدند، پاسخی ندهید.
در هنگام قضاوت و داوری در مورد ديگران، لحظه ای درنگ کنید و با خود بگویید آیا من جای طرف مقابل هستم که در مورد او اظهار نظر می کنم؟
در مقابل افراد عصبانی و خشمگین، چند دقیقه ای درنگ کنیم تا آنان آرام شوند.
آیا می توانید از حالا به بعد به این موارد آگاه بود و آنان را در زندگی اجرا کنید؟
قطعا می توانید. چون انسان قادر به انجام همه امور است !
خلق زندگی دلخواهتان شاید کمی ترسناک به نظر برسد، امّا میدانید چه چیزی از آن هم ترسناکتر است؟! پشیمانی.
روزی که در حال کشیدن آخرین نفسهایمان هستیم و دیگر هیچیک از نظرهای دیگران و ترسهایمان اهمیتی ندارند، فقط این مهم خواهد بود که چطور زیستهایم...
_جیمکوييك
خواهش میکنم اگه کدورتاتون با من رو کنار گذاشتین دوباره بردارین بذارین سر جاش. من هنوز حوصلتونو ندارم !
"دريا يكي رو غرق كرد، پس ديگه دريا نريم!"
نميشه كه... بايد اعتماد كنى به زندگى.
ديروز كسى از زندگيت رفت و تو از تعجب گريه كردى !
فردا اگر تنها شدى نبايد برات عجيب باشه، عجيب وقتيه كه، يكى باهات موند تو هر شرايطى. عجيب يعنى جوونيش رو ببينی، ميانساليش رو ببينی... و توى پيرى بهش بگى چقدر خوشگل شدى.
رهگذرهاى زندگی همديگه ايم تا وقتى كه يك جا، دل رو ميزنيم به دريا و تا عمر داريم تو حال و هواى يك نفر غرق ميشيم. عجيب اونه كه يا تو يه طبقه بالا، يا من يه طبقه بالاتر از تو، تو دل خاكيم و هيچكس جز من و تو نميدونه روزگارى، چه روزگارى داشتيم .