اگر خطا نکنم، عطر، عطر یار من است کدام دسته گل امروز بر مزار من است

گلی که آمده بر خاک من نمی داند هزار غنچه ی خشکیده در کنار من است

گل محمدی من، مپرس حال مرا به غم دچار چنانم که غم دچار من است

تو قرص ماهی و من برکه ای که می خشکد خود این خلاصه ی غم های روزگار من است

بگیر دست مرا تا ز خاک برخیزم اگر چه سوخته ام، نوبت بهار من است

_

وقتی درد واقعیت است و واقعیت درد سایه های رنگین دوباره جان میگیرند پنج تا ترک میکنند اما پنج تا برنمی گردند امیدو غرور بیهوده در وحشت میسوزند ! _#دیالوگ‌کتاب

‏تو روانشناسی یه اصطلاحی هست به اسم «ambivalence» یا دوسوگرایی این دقیقا برای زمانیه که در حد تنفر از کسی ناراحتی یا حال نمیکنی با فکر و رفتارش ولی چون دوسش داری تحملش می‌کنیو می‌پذیری. مثل همونجا که حسین صفا نوشت: غمت غمگینم کرده اما دوستت دارم !

_