جایی از سریال "new pope" "کاردینال گوتیرز" در توضیح عشق میگه: "عشق مثل خداست؛ به صورت دقیق نمی‌دونیم وجود داره یا نه، اما به شدت محتاجیم که وجود داشته باشه."

_

برای خودت زندگی کن، برای خودت بمیر؛ دیگران، دیگرانند ! هر چقدر نزدیک و عزیز باشند، روزی نشانت می‌دهند که دیگرانند !

_

باید آنقدر بروی و برگردی، باید آنقدر سرت به سنگِ بی‌تفاوتی و بی‌‌رحمیِ آدم‌ها بخورد و آنقدر درد بکشی تا بفهمی آدم‌ها چیزی که تو فکر می‌کنی نیستند ! که آدم‌ها دقیقا همان‌چیزی‌اند که فکرش را هم نمی‌کنی ! باید خودت تجربه کنی و خودت به این باور و این نتیجه برسی؛ و خودت عمیقا دل بکنی از آدم‌های اشتباه، وگرنه هر حرف و نصیحتی، بی‌فایده‌ست .

آدمی به مرور آرام می‌گیرد، بزرگ می شود ، بالغ می شود و پای اشتباهاتش می‌ایستد . گذشته‌اش را قبول می‌کند، نادیده‌اش نمی‌گیرد، ‏ می‌فهمد که زندگی یک موهبت است، یک غنیمت است ‏یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد ! ‏ اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب می شود !

_

زندگی هرگز به" اگر "و " اما " های تو پاسخ نمی دهد . . زندگی هیچ نمیگوید؛ نشانت میدهد ! پس  "سلطان" بایدها باش نه "بنده" شایدها !

_