اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم آیا خداوند همیشه گناهان ما را میبخشد؟ خداوند رحمان و رحیم است و همواره درهای توبه را به روی بندگانش باز گذاشته در آموزه‌های اسلامی خداوند رحمان و رحیم است و همواره درهای توبه را به روی بندگانش باز گذاشته است. در قرآن کریم آمده است: "قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ" یعنی: "بگو: ای بندگان من که بر خویشتن اسراف (و ستم) کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید، که خداوند همه گناهان را می‌آمرزد؛ زیرا که او بسیار آمرزنده و مهربان است." آمرزش الهی مشروط به توبه واقعی با این حال، آمرزش الهی مشروط به توبه واقعی است، یعنی انسان از گناه خود پشیمان شود، تصمیم بگیرد که دیگر آن را تکرار نکند و اگر حقی از دیگران ضایع کرده، آن را جبران کند. همچنین برخی گناهان (مثل ظلم به دیگران) نیاز به جلب رضایت فردی که به او ظلم شده دارد. درهای توبه همواره و خداوند بخشنده گناهان بندگانش پس تا زمانی که انسان زنده است، درهای توبه باز است و خداوند از گناهان بندگانش در صورت توبه واقعی می‌گذرد. در قاموس خدا و اهل بيت علیه السلام "تا حالا كجا بودي؟" وجود ندارد ! هر زمان توبه كنيم و بازگرديم، ما را راه ميدهند. پيغمبر اكرم صلی الله علیه و آله سوگندي ياد كرده است كه اين سوگند در منطقه اسم اعظم است. (هر موقع عبارت "الله لا اله الا هو" آمد، يعني منطقه ي اسم اعظم است) اگر مطلب به اين سادگي بود كه حضرت قسم به اين بزرگي نميخوردند! خداوند طبق گمان بندگان با او رفتار ميكند پيامبر فرمودند:"ولله الذي لا اله الا هو، هر بنده اي كه گمانش را به خدا نيكو كند، خداوند طبق همان گمان با او رفتار ميكند." حسن ظن داشته باشيد به خدا!يقين بدانيد وقتي توبه ميكنيد، خداوند شما را مي بخشد... (سوره زمر، آیه ۵۳)

بسم االله الرحمن الرحیم #درس_نامه_مهدویت_کودکان اثبات امام توسط پدرشان سلام به بچه های خوبی که همیشه امام شون رو با کارهاشون امام مهدی رو خوشحال میکنن… بیایید اول دعای سلامتی امام مهدی رو بخونیم… بچه ها یادتون گفتم اون موقع که امام مهدی مهربون ما به دنیا اومدن قبلش دشمنان می خواستند امام ما رو شهید کنن. چون می دونستن قراره امام مهدی دنیا رو پر خوبی و مهربونی کنه اون وقت اونا نمی تونن به مردم ظلم کنن و بهشون زور بگن. برای همین خیلی تلاش کردن تا امام ما به دنیا نیان. روزی که امام زمان به دنیا اومدن امام حسن عسکری چند تا کاره مهم کردن. تا شیعیان و مسلمانان بدونن امام شون کی. دوست دارین بگم پس یک صلوات بلند بلند بفرستید. پدر امام مهدی چهل نفر از دوستان مورد اعتمادشون رو جمع می کنن بعد امام مهدی رو به اونها نشون میدن. ………………………………………… کاره بعدی که انجام میدن یک گوسفندی رو قربانی میکنن بعد برای اشنایان میفرستن. وقتی یک بچه به دنیا میاد خانواده اش براش قربانی میکنن. یک جور صدقه است تا هم شکر خدا بکنن و هم اون بچه سالم باشه همیشه ان شالله. ………………………………………… وقتی یک نفر می آمد خونه امام حسن عسکری و سوال داشت امام از پسرشون می خواستن که جوابشون و بدن بچه های عزیزم قبلا هم گفتم. که امام جواد ما هم تو بچگی جواب سوال دانشمندان میدادن. ………………………………………… شاید اگه امام حسن عسکری اون کارها رو نمیکردن الان خیلی ها نمیدونستن که امام مهدی ما به دنیا اومدن. ………………………………………… حالا ساکت و اروم بشینید میخوام براتون یک قصه زیبا بگم آماده اید؟؟ (بهتره مربی حالات انسان های تو قصه رو تو چهره خودش نشون بده از مسابقه سکوت که قبل توضیح دادم استفاده کنه) بسم الله الرحمن الرحیم ابراهیم کنار حوض نشسته بود. چند دقیقه ای بود که وضو گرفته بود. نگاهی به اسمان کرد و آه سردی کشید. سمیه همسرش کنار پنجره ایستاده بود او هم به حیاط رفت و کنارش نشست. سمیه گفت: یعنی نمیشه کاری کرد در این شهر کسی به داد ما نمیرسد. عبدالله گفت: من دیگه خودم و آماده کردم . اون حاکم ظالم همین روزا میاد سراغم و من و میکشه باید بریم. سمیه با مهربانی نگاهش کرد و گفت: سال هاست که شیعیان علی اسوده نبوده اند امام حسن عسکری هم مانند یک زندانی زیر نظر است. با اوردن اسم امام ابراهیم اشک تو چشماش حلقه زد گفت: فردا به دیدن امامم میروم و با او خداحافظی میکنم بعد میرویم. صبح روز بعد ابراهیم به سمت خانه امام حسن عسکری حرکت کرد. وقتی به خانه امام رسید وارد شد. در حیاط کودکی را دید که صورتش چون ماه درخشان بود.ابراهیم با دیدن کودک آرامش گرفت. در این لحظه بدون اینکه حرفی بزند کودک بهش فرمود: ابراهیم فرار نکن خدا به زودی اون حاکم ظالم و نابود میکنه. ابراهیم با دیدن امام حسن عسکری گفت: فدای شما بشم این کودک کی که از دل من خبر دارن؟ امام فرمودن: او مهدی پسره من و امام بعد من ابراهیم با امام خداحافظی کرد و به سمت خانه اش برگشت. سمیه بیرون در منتظرش بود ابراهیم با خوشحالی به سمتش رفت. سمیه از چهره شادش تعجب کرد. ابراهیم براش تمام ماجرا رو تعریف کرد. چند روز گذشت. و عموی ابراهیم خبر کشته شدن اون حاکم ظالم و به ابراهیم داد.. بچه ها همه تون می دونید اون پسر کوچک کی بود آفرین ایشون امام مهدی ما بودن. ………………………………………… بازی هر یک از بچه ها یک کار خوب و بد که آقا دوست داره و نداره رو به صورت پانتومیم اجرا کنن. تکلیف دو تا نقاشی بکشید یکی از دوستان امام زمان یکی از دشمنان امام مهدی ………………………………………… خدایا همیشه مراقب امام زمان ما باش خدایا ظهور امام ما رو نزدیک کن خدایا کمکمون کن امام مهدی از ما راضی باشن آخه ما امام مهدی مهربون و خیلی دوست داریم

💐 اهمیت احیای شب نیمهٔ شعبان پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «هرکه شب عید (فطر و قربان) و شب نیمه شعبان را احیا کند، در آن روزی که دل‌ها می‌میرند، دل او نمی‌میرد.» 📚 منبع اقبال الأعمال، سید ابن طاووس، ج ۳، ص ۳۵۴ #نیمه_شعبان

ـ «پیامبرگرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: المَهدِی طاووسُ أَهلِ الجَنَّةِ. مهدی(ع) طاووس اهل بهشت است. (الشِّهاب‌ فی‌الحِکَمِ و الآداب، ص ١٦) ٢ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»: افضلُ اَعمالٍ اُمّتی اِنتظارُ الفَرَج. افضل اعمال امت من انتظار فَرَج و ظهور امام زمان علیه‌السلام است. (الشِّهاب فی‌الحِکَم و الآداب، ص ١٦) ٣ـ «حضرت مهدی(عج)»: اَکثِروا الدُّعاءَ بِتَعجِیل الفَرَجِ فَاِنَّ ذلِکَ فَرَجُکُم. برای تعجیل در ظهور من زیاد دعا کنید که خود فَرَج و نجات شما است. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٤٨٥) ٤ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»: اِنتَظِروا الفَرَجَ وَلا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله. همواره در انتظار (فرج و ظهور صاحب‌الزمان علیه‌السلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید. (بحار، ج ١٥، ص ١٢٣) ٥ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: مَن ماتَ مِنکُم وَ هُوَ مُنتظِرٌ لِهذا الأََمرِ کان کَمَن هوُ مَعَ القائِمِ فی فُسطاطِه. هر کس از شما که در حال انتظار ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) از دنیا برود همچون کسی است که در خیمه و معیت آن حضرت در حال جهاد به سر می‌برد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٢٦) ٦ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»: مَن اَنکَرَ القائِمَ مِن وُلدی أَثناءَ غَیبَتِهِ ماتَ میتَةً جاهِلیةً. کسی که قائم(مهدی) را که از فرزندان من است در دوران غیبتش مُنکِر شود، بر حالت جاهلیت قبل از اسلام از دنیا خواهد رفت. (منتخب‌الاثر، ص ٢٢٩)

ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: لَو لَمْ یبْقَ منَ الدُّنیا اِلاَّ یومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللهُ ذلِکَ الیومَ حَتّی یخرُجَ قائمُنا أَهْلَ البَیت. اگر از عمر دنیا تنها یک روز مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی می‌کند تا قائم ما اهل بیت(علیه‌السلام) ظهور یابد. (منتخب‌الاثر، ص ٢٥٤) ٨ـ «حضرت مهدی(عج)»: فَاِنّا یحیطُ عِلمُنا بِأَنبائِکُم و لایعزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخبارکُم. ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست. (بحار، ج ٥٣، ص ١٧٥) ٩ـ «حضرت مهدی(ع)»: اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ کما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء. من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨) ١٠ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: المُنتَظِرُ لِلثّانی عَشَر کَالشّاهِرِ سَیفَهُ بَینَ یدَی رُسولِ الله صلی‌الله علیه و آله یذُبُّ عَنهُ. کسی که در انتظار امام دوازدهمین خود به سر می‌برد همانند کسی است که در رکاب رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله و سلم) شمشیر کشیده و از آن حضرت دفاع می‌نماید. (کمال‌الدین، ص ٦٤٧) ١١ـ حضرت مهدی(ع): إنّا غَیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِکُم ولا ناسین لِذِکرِکُم و لَولا ذلِکَ لَنَزلَ بِکُم اللّأْواءُ وَاصطَلَکُمُ الأَعداءُ. ما در رعایت حال شما هیچ کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم وگرنه محنت و دشواریها شما را فرا می‌گرفت و دشمنان شما را از بُن و ریشه قلع و قمع می‌ساختند. (بحار، ج ٥٣، ص ٧٢) ١٢ـ حضرت مهدی(ع): اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی ‌یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی. من ختم‌کنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع می‌نماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦) ١٣ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»: یخرُجُ المَهدی و علی رَأسِه غَمامَةٌ فیها مُنادٍ ینادی «هذا المَهدی خَلیفةُ اللهِ فَاتَّبِعوهُ» زمانی که حضرت مهدی(ع) ظهور می‌کند ابری بالای سر دارد که در آن منادی ندا می‌کند «این مهدی خلیفة‌الله است، از او متابعت و پیروی کنید.» (بحار، ج ٥١، ص ٨١)

ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: قَبْلَ قیامِ القائمِ(علیه‌السلام) خَمسُ علاماتٍ مَحْتُوماتٍ. اَلیمانی وَ السُّفیانی و الصَّیحَةُ وَ قَتلُ النَّفسِ الزَّکِیةِ وَ الخَسفُ بِالبَیداء. پیش از ظهور حضرت قائم(علیه‌السلام) وقوع این پنج علامت حتمی است: ظهور یمانی (از یمن)، سفیانی (از شام)، صیحه و فریاد آسمانی، کشته شدن نفس زکیه (سیدی بزرگوار در مسجدالحرام) و فرو رفتن لشکر سفیانی در زمین بیداء (بیابان میان مکه و مدینه). (الزام‌الناصب، ج٢، ص ١٣٦ ـ بحار، ج ٥٢، ص ٢٠٤) ١٥ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»: وَ قَتلُ غلامٍ مِن آلِ مُحمّدٍ عَلیهِمُ السلامُ بَینَ الرُّکنِ و المَقامِ اِسمُهُ محمدُبنُ الحَسَنِ «اَلنَّفسُ الزّکیةِ». (از علائم نزدیک ظهور حضرت) جوانی از آل محمد(علیه‌السلام) به نام محمد بن الحسن «نفس زکیه» میان رکن حجر‌الاسود و مقام ابراهیم به شهادت می‌رسد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٩٢) ١٦ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: لَیسَ بَینَ قِیامِ قائِمِ آلِ مُحمدٍ علیهم السلام وَ بینَ قَتلِ النّفسِ الزّکِیةِ الاّ خَمسَ عَشَرَةَ لیلةً. فاصله میان قیام قائم آل محمد(علیه‌السلام) و شهادت «نفس زکیه» تنها پانزده روز خواهد بود. (بحار، ج ٥٢، ص ٢٠٣) ١٧ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: قُداّمُ القائِمِ مَوتَتان: مَوتٌ احمرُ وَ موتٌ اَبیضُ حتّی یذَهَبَ مِن کُلِّ سبعةٍ خمسةٌ! اَلموتُ الأحَمرُ السَیفُ و المَوتُ اَلأَبْیضُ الطَاّعونُ. پیش از قیام حضرت، دو نوع مرگ و میر خواهد بود: یکی مرگ سرخ و دیگر مرگ سفید آنچنان (سهمگین و هولناک) که از هر هفت نفر پنج نفر از بین خواهند رفت! مرگ سرخ با شمشیر(اسلحه) و مرگ سفید بیماری(همه‌گیر) طاعون است. (کمال‌الدین، ص ٦٥٥) ١٨ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: لایقومُ حتّی یقتَلَ الثُّلثُ و یموتُ الثُّلثُ و یبقَی الثُّلث! قیام حضرت نخواهد بود تا زمانی که یک سوم مردم کشته شوند و یک سوم دیگر می‌میرند و تنها یک سوم باقی خواهند ماند! (بشارت‌الاسلام، ص ١٧٥) ١٩ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: کَذَبً الوَقّاتون، إنّا اَهلُ بَیتٍ لانُوَقِّتُ. دروغ می‌گویند کسانی که زمان ظهور حضرت را پیشگوئی می‌کنند. ما خاندان اهل بیت برای فَرَج حضرتش زمان معین نمی‌کنیم. (بحار، ج ٥٢، ص ١١٨)

ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»: اذا خَرَجَ أَسنَدَ ظَهْرهُ اِلَی الکَعبةِ وَ اجتَمع له ثلاثُمِأَةٍ وَ ثَلاثَةَ عَشَرَ رجَلاً. فَأَوَّلُ ما ینطِقُ بِهِ هذِهِ الإیة «بَقِیةُ‌الله خیرٌلکُم اِنْ کُنتُم مؤمنین.» زمانی که حضرت ظهور می‌کند به خانة کعبه تکیه می‌دهد و در خدمتش سیصد و سیزده نفر (یاران به تعداد لشکریان بدر) حضور پیدا می‌کنند. اول سخن حضرت آیه شریفه است: «بَقِیةُ‌اللهِ خیرٌلکُم اِنْ کُنتُم مُؤمنین». (اِعلام الوری، ص ٤٣٣) ٢١ـ «امام علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام)»: علامَتُهُ أَن یکوُنَ شَیخَ السِّنِّ شَابَّ المَنظَرِ حتّی أَنَّ النّاظِرَ اِلَیهِ یحسَبُهُ اِبنَ اَربعینَ سنةً. نشانة مخصوص حضرت چهرة جوان بودن او در سن کهولت است به گونه‌ای است که هر کس حضرت را می‌بیند او را چهل ساله می‌پندارد. (اِعلامُ الوَری، ص ٤٣٥) ٢٢ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: لایبقی مُؤمنٌ مَیتٌ اِلاّ دَخَلتْ عَلیهِ الفَرحةُ فی ‌قَبرِه. در وقت ظهور حضرتش، هیچ مؤمن از دنیا رفته باقی نمی‌ماند مگر آن که سرور و شادمانی قبر او را فرا می‌گیرد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٢٨) ٢٣ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»: مِن ذُُرَّیتی اَلمهدی اِذا خَرجَ نَزَل عیسَی بنُ مریمَ(علیه‌السلام) لِنُصرتِهِ فَقَدَّمَهُ وَ صلّی خَلفَهُ. مهدی(ع) از فرزندان من است، زمانی که قیام می‌کند عیسی بن مریم(علیه‌السلام) جهت نصرت و یاری او (از آسمان) فرود می‌آید و حضرتش را برای نماز مقدّم می‌دارد و به او اقتدا می‌نماید. (امالی صدوق، ص ١٨١) ٢٤ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»: اَلمهدی(ع) یکسِرُ الصلیبَ وَ عِندَهُ عیسی(علیه‌السلام). حضرت مهدی(ع) پس از ظهور، در حالی که حضرت عیسی(ع) در محضر اوست صلیب (مسیحیان) را درهم می‌شکند. (اثباة‌الهداة، ج ٣، ص ٦٥٠) ٢٥ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»: (فی روایةٍ) اَوّلُ مایبدأُ القائمُ علیه السلام بِأنطاکِیةَ فَیستَخرِجُ مِنَها التَّوریةَ مِن غارٍ فیه عصا موسی و خاتَم سلیمان(ع). نخستین کاری که امام زمان(علیه‌السلام) انجام می‌دهد (در یک روایتی) تورات (حقیقی) را از غاری در شهر «انطاکیه» که عصای موسی و انگشتر سلیمان(علیه‌السلام) نیز در آن است بیرون می‌آورد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٩٠). ٢٦ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»: یظْهَرُ علی یدَیهِ «تابوتُ السَّکینَةٍ » مِن بُحَیرَةِ طَبَرَیة، یحمَلُ فَیوضَعُ بَینَ یدَیهِ ببَیتِ المَقدِسِ فاذا نَظَرَتْ اِلَیه الیهودُ اَسلَمَت اِلاّ قلیلاً مِنهم. «تابوت سکینه» به دست حضرتش از دریاچة طبرّیه (در فلسطین) بیرون آورده می‌شود و همراه آن حضرت حمل شده و در بیت‌المقدس در برابرش گذاشته می‌شود. یهودیان وقتی آن را می‌بینند، به جز تعدادی اندک، همه مسلمان می‌شوند. (الملاحم و الفتن، ص ٥٧)

٢٧ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: یقومُ بأمرٍ جَدیدٍ و سُنَّةٍ جَدیدةٍ و قَضاءٍ جَدید عَلَی العَرَبِ شَدید. حضرت که ظهور می‌کند، اموری نوین، و سنتّی نوین، و قضاوت‌های نوینی به همراه خواهد داشت و بر قوم عرب سخت گران خواهد بود. (غیبت نعمانی، ص ١٢٢) ٢٨ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: اذا قامَ القائمُ لایبقی اَرضٌ اِلاّ نُودِی فیها شَهادَةُ «اَن لااله اِلاّ اللهُ و أَنّ مُحمداً رسولُ الله صلی الله علیه و آله و سلم.». زمانی که حضرت قیام می‌کند سرزمینی باقی نمی‌ماند جز اینکه ندای (رسای) شهادتین «لا اله الاالله محمد رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله)» از آن برخواهد خواست. (بحار،‌ ج ٥٢، ص ٣٤٠) ٢٩ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»: کَأنّی بِأَصحابِ القائمِ(علیه‌السلام) وَ قَد اَحاطوا بِما بَینَ الخافِقینَ فَلَیس مِن شَیءٍ اِلاّ وَ هُوَ مُطیعٌ لَهمُ. گویا یاران حضرت قائم(ع) را می‌بینم که بر شرق و غرب عالم سُلطه یافته‌اند و دیگر چیزی وجود ندارد که مطیع و تحت فرمان آنان نباشد. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٦٧٣) ٣٠ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: هُوَ المُفرِّجُ الکُرَبِ عَن شیعَتِه بَعد ضَنکٍ شَدیدٍ وَ بَلاءٍ طَویل. تنها او (مهدی(علیه‌السلام است که پس از دوران‌های طولانی بلاخیز و تنگناهای طاقت‌فرسا، غم‌ها و گرفتاری‌ها را از دل شیعیانش برطرف می‌نماید. (الزام‌الناصب، ص ١٣٨) ٣١ـ «امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)»: اِذا قامَ قائمُنا أَذهَبَ اللهُ عَزَّوجلّ عَن شیعَتِناَ العاهَةَ وَ جَعَلَ قُلوبَهُم کَزُبَرِ الحَدیدِ وَ جَعلَ قُوّةَ الرَّجلِ مِنُهم قُوَّةَ اَربعینَ رَجُلاً. زمانی که قائم ما قیام می‌کند خدای متعال آفت‌ها را از میان شیعیان برطرف می‌کند و دلهایشان (در استقامت) همانند الوار آهنین قرار می‌دهد که قوّت یک مرد آنان برابر قوّت چهل مرد خواهد بود. (بحار، ج ٥٢، ص ٣١٧) ٣٢ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: فلا یبقی فی الأَرضِ خَرابٌ اِلاّ و عُمِّرَ. در حکومت حضرتش جای مخروبه‌ای در زمین باقی نمی‌ماند الّا آنکه آباد می‌گردد. (بشارة‌الاسلام، ص ٩٩) ٣٣ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: لایدَعُ بِدعةً اِلاّ اَزالَها وَ لاسُنَّةً اِلاّ اَقامها. حضرت، هیچ بدعت و ضلالتی باقی نمی‌گذارد مگر اینکه از بین می‌برد و هر سُنّت (و احکام از دست رفته) را از نو برپا خواهد داشت. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٣٥) ٣٤ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: المَهدی سَمِحٌ بِالمالِ شدیدٌ عَلی العُمّالِ رحیمٌ بِالمَساکینِ. حضرت مهدی(علیه‌السلام) بخشنده است و مال را به وفور می بخشد، بر مسئولان و کارگزاران بسیار سخت‌گیر و بر فقرا و ضُعفا رئوف و مهربان است. (الملاحم و الفتن، ص ١٣٧) ٣٥ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: دارُمُلکِهِ الکوفةُ و مَجلِسُ حُکمِهِ جامِعُها وَ بیتُ سَکَنِهِ و بَیتُ مالِهِ مسجدُ السَّهلةِ. مقرّ خلافت و حکومت حضرت شهر کوفه است و مجلس حُکم و قضاوتش مسجد اعظم آن، و بَیت‌ُالمال و مَحّل سکوُنت ایشان مسجد سهله خواهد بود. (بحار، ج ٥٣، ص ١١)

ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»: اذا قامَ قائمُ آلِ محمدٍ (علیهم‌السلام) بَنی فی‌ظَهرِ الکوفَةِ مَسجداً لَهُ اَلفُ بابٍ وَ اتَّصلَت بیوتُ الکوفَةِ بِنهرِ کَربلاء. زمانی که قائم آل محمد(علیه‌السلام) ظهور می‌کند در نجف اشرف مسجدی بنا می‌کند که هزار باب دارد و در آن زمان خانه‌های شهر کوفه به شریعة فرات کربلا متصل می‌گردد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٣٧) ٣٧ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: اذا فَتَحَ جَیشُهُ بلادَ الرّوم یسلِمُ الرومُ علی یدِه فَیبنی لَهُم مَسجداً. زمانی که قوای حضرت، مغرب‌زمین را فتح می‌کند آنان به دست حضرتش به دین اسلام می‌گروند و امام(علیه‌السلام) برای ایشان مساجد بنا می‌کند. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٥١) ٣٨ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»: هوَ وَ اللهِ المُضطَرُّ فی‌کتابِ اللهِ وَ هُوَ قَولُ اللهِ «أَمَّن یجیبُ المُضطَرَّ اذا دعاهُ وَ یکَشِفُ السُّوءَ وَ یحعَلُکُمْ خُلفاءَ الأَرض». به خدا سوگند که او (مهدی (علیه‌السلام مضطر (حقیقی) است که در کتاب خدا آمده می‌فرماید: «اَمَّن یجیب‌المضطر اذ ادعاه و یکشف السؤ...» (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤١) ٣٩ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»: مَن قَرأَ المُسبِّحاتِ کلَّها قَبلَ أن ینامَ لَمْ یمُتْ حَتّی یدرِکَ القائمَ صَلواتُ الله علَیه و إنْ ماتَ کانَ فی ‌جِوار رسولِ الله صلی‌الله علیه و آله و سلم. کسی که هر شب مُسَبِّحبات را قبل از خواب بخواند (سوره‌های پنجگانة حدید و حشر و صف، و جمعه و تغابن) نمی‌میرد تا حضرت قائم(علیه‌السلام) را دریابد و اگر پیش از آن از دنیا برود در جوار رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله و سلم) خواهد بود. (تفسیر صافی، ج ٥، ص ١٤١) ٤٠ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»: فَیاطوبی لِمَن أَدْرَکَهُ وَ کانَ مِن أنصارِهِ، وَ الوَیلُ کُلُّ الوَیلُ لِمَن خالَفَهُ وَ خالَفَ أَمرَهُ وَ کانَ مِن اعدائِه. خوشا به حال آن کس که زمان حضرتش را دریابد و در جمع یاوران او باشد، و بدا و بسیار بدا به حال کسی که با او مخالفت و ستیزه کند و از حضرتش فرمان نبرد و در زمرة دشمنانش درآید. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤٨)

♦️سلام امام زمانم❣ سلام ای نورِدیده 🔹 السَّلاَمُ عَلَى السَّيْفِ الشَّاهِرِ وَ الْقَمَرِ الزَّاهِرِ... سلام بر مولایی که با تیغ عدالت، زمین ‌دردکشیده را از دست ظالمان نجات خواهد داد، 🔹سلام بر او و بر روزی که با دیدن روی ماهش، دردهای زمین تسلی خواهد یافت. 🔹سرشد بہ شوق وصل تو فصل جوانیَم هرگـز نمے شـود ڪه از این در برانیَـم یابـن الحسـن براے تـو بیـدار مے شـوم روزٺ‌بخـیـر اے هـمـۂ زندگـانیَـم ...