✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🌷 عقل و جهل (24) س: نیاز طلبه به فلسفه چقدر است؟ ج: فلسفه علم بشری است. بشر گاهی حرفِ درست می زند و گاهی هم حرف نادرست. فلسفه هم مثل علم بشری است؛ لذا بعدی ها قبلی ها را رد می کنند. مرحوم ملاصدرا خواجه را رد می کند. خواجه، بوعلی سینا را رد می کند و همه، یکدیگر را. بعدی ها رد می کنند، چون کار، کارِ عقل انسانی است و عقل انسانی به تدریج قوی تر می شود و اطلاعات علمی اش بیشتر می شود؛ لذا تمام انظار عقلی، آینده اش بهتر از گذشته است؛ منتهی فلسفه یک امتیاز دارد. اثبات و نفی در فلسفه با دلیل عقلی انجام می گیرد نه نقلی. تعبد در آن نیست. به مغز فشار می آورند که دنبال دلیل و برهان برود و ثابت کند که این خوب است یا بد؛ چون عقل کار می کند، ورزش می کند و به تدریج قوی تر می شود. یکی از آثار فلسفه این است که عقل انسان در تشخیص خوب، بد، غلط و صحیح قوت پیدا می کند. در غیر فلسفه چنین حالتی نیست؛ چون مثلاً در فقه تعبد است و دیگر انسان بدون زحمت فکر، می پذیرد؛ اما در فلسفه این طور نیست. دلیل در فلسفه فقط باید عقلی باشد؛ لذا عقل به کار می افتد؛ ورزش و تمرین می کند و روز به روز رشد می کند. نتیجه ی رشد آن این است که در طول زندگی، در تمام شؤون زندگی بهتر می فهمد. مرحوم امام با اینکه علوم جدید نخوانده بود، اما توانست این کارها را بکند. این برای همان تقویت های عقلی با استدلالات عقلی بود. ایشان در طول سال های دراز فلسفه درس داده بود. این ها چیزهایی را می فهمند؛ اما فقیه صِرف، آن حالت را ندارد. از این جهت باید خواند.

بسم الله الرحمن الرحیم یکی از زیباترین جلوه‌های قرآن، تأکید بر رحمت بی‌پایان خداوند است. در آغاز بیشتر سوره‌ها، او با نام‌های "الرحمن" و "الرحیم" معرفی می‌شود؛ گویی هر بار که انسان، کتاب الهی را می‌گشاید، اولین چیزی که می‌شنود، نوای مهربانی و محبت بی‌کران پروردگار است. در میان تمام آیات رحمت، آیه‌ای از سوره زمر (آیه ۵۳) همچون نسیم دل‌انگیزی از بهار، امید را در دل‌های خسته و گناه‌آلود می‌دمد: "بگو: ای بندگان من که بر خویشتن زیاده‌روی کرده‌اید! از رحمت خدا ناامید نشوید؛ همانا خداوند همه گناهان را می‌بخشد. او بسیار آمرزنده و مهربان است." چه تصویری از عشق می‌تواند از این زیباتر باشد؟ پروردگاری که همچون آفتاب، گرمایش را از هیچ دلی دریغ نمی‌کند، همچون دریایی که قطره‌ای را از خود طرد نمی‌کند، همچون مادری که حتی پس از هزاران خطای فرزند، هنوز او را در آغوش می‌گیرد. این آیه مانند باران رحمتی است که بر کویر خشکیده‌ی دل‌ها می‌بارد و دانه‌های امید را در زمین جانمان می‌رویاند. گویی خداوند، بندگانش را همانند پروانه‌هایی که شب‌هنگام راه را گم کرده‌اند، به سمت نوری جاودان فرا می‌خواند؛ نوری که حتی تاریک‌ترین شب‌های گناه را روشن می‌کند. در جهانی که گاه سختی‌ها و لغزش‌ها، انسان را در بر می‌گیرد، این پیام آسمانی نویدی است از آغوش همیشه گشوده‌ی خداوند؛ آغوشی که هیچ‌گاه بسته نمی‌شود، حتی برای آنانی که بارها و بارها زمین خورده‌اند. کافی است بازگردیم، کافی است به مهربانی او ایمان بیاوریم. زیرا او، همان خدای همیشه بخشنده، همیشه مهربان است. نتیجه: رحمت خداوند بی‌انتهاست، مانند آفتابی که بر همه می‌تابد و دریایی که همه را در بر می‌گیرد. هیچ گناهی آن‌قدر بزرگ نیست که آمرزش او را محدود کند. اگر دل ما، همچون برگی پاییزی از شاخه ایمان جدا شده باشد، کافی است با نسیم توبه دوباره به آغوش مهربانی‌اش بازگردیم، زیرا او همیشه بخشنده و همیشه مهربان است.

. #تفسیر_بشنویم؟😍 🟢 #قصه_های_قرآن 🔴داستان بنی اسرائیل و سرزمین مقدس 🟣آیات ۲۰ تا ۲۶ سوره مبارکه #مائده #جزء_6 .👇👇👇👇

. #تفسیر_بشنویم؟😍 🟢 #قصه_های_قرآن 🔴داستان هابیل و قابیل 🟣آیات ۲۷ تا ۳۲ سوره مبارکه #مائده #جزء_6 .👇👇👇👇