✅ خطر نفوذ منافقان در میان مسئولان؟
🌷 سخن خدا در قرآن:
محمد! در بین مردم، منافقی دوچهره هست که از سخنانی که درباره پستی زندگی دنیا می زند، تو که رهبر جامعه اسلامی هستی، خوشت می آید. خدا را هم بر نیت پاکش شاهد می گیرد؛ در حالی که او سرسخت‌ترین دشمن توست. *
وقتی هم که از نزد تو می رود، تمام سعیش گسترش فساد، بر هم زدن امنیت جامعه و نابود کردن زراعتها و نسل انسان است. در حالی که خدا اصلاً فساد را دوست ندارد. *
ضمناً هنگامی که به او گفته می شود از نافرمانی از خدا و گسترش فساد در جامعه اسلامی بپرهیز، غرور و تکبّر، او را بیشتر به سمت گناه و فساد می کشاند. پس برای چنین کسی جهنم بس است. همان جا که جدّاً بد جایی است!
📖 و مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى ما في قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ * وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ * وَ إِذا قيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ (بقره، 204 تا 206)
آیه شماره 373
✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت
🔹 جبر و اختیار (50)
س: «اُفَوِّضُ اَمْرِي إِلَى اللَّهِ»؟
ج: اگر راست بگويي، خوب است. اگر راست بگويي، خوب است؛ اما راست نمي گويي. به زبان مي گوييم، اما خودمان دنبالش مي رويم که حل کنیم. «اُفَوِّضُ» یعنی واگذار مي كنم؛ اما کی واگذار كردی؟ خودت شب دويدي؛ روز هم دويدي؛ اما نشد. ولي خُب بايد گفت. چاره اي نيست.
كارها با قدرت حل مي شود. قدرت ما هم كم است. آن را خرج مي كنيم و نمي شود؛ ولي قدرت خدا كافي است. به او هم واگذار نمي كنيم كه كارها را تمام كند و مي گويیم: «خودم بهتر بلدم!» حالا هی زور بزن!
س: آیا اين عيناً همان توكّل است يا چيز ديگري است؟
ج: تقريباً همان است.
س: گاهی پیش می آید که انسان اراده می کند کاری را با برنامه و دقیق انجام دهد و همه ی جوانب آن را پیش بینی می کند که به نتیجه برسد؛ اما دقیقاً آن روزی که باید به نتیجه برسد، نمی رسد. این مشکل برای چیست؟
ج: لابد او بعضی از موانع را از نظر تأثیر به حساب نیاورده و فقط مقتضیات را به حساب آورده بود. مقتضیات هم آماده بود؛ اما ناگهان مانعی پیش می آید و اوضاع را به هم می زند. بنابراین گاهی شما بعضی از مقتضیات را فراموش می کنی. گاهی هم انسان موانعی را فراموش می کند که مانع از تأثیر است و ناگهان پیش می آید و مشکلاتی پیش می آید. غرض این است که اگر همه ی مقتضیات پیش آید و موانع نباشند، کار حتمی است؛ ان شاء الله؛ اما اگر پاره ای از مقتضیات نباشند یا همه باشند و مانع هم وجود داشته باشد، نمی شود.
س: آیا این برداشت درست است که انسان فکر کند خدا خواسته نشان بدهد که تو تنها نیستی که همه ی برنامه را می ریزی؟
ج: نتیجه ی آن این حرف ها است. اگر کار به دست خود انسان بود، همیشه به نتیجه می رسید و دیگر هیچ وقت به هم نمی خورد. اینکه به هم می خورد، علامت آن است که همه ی کار در دست من نیست.
س: گاهی انسان فکر می کند بعضی از مشکلاتی که در زندگی پیش می آید به خاطر بی تدبیری او است و گاهی گمان می کند امتحان الهی است. معیار چیست؟
ج: همان تدبیر هم امتحان الهی است. خدا به انسان عقل می دهد که برای حل مشکلاتش تدبیر کند. تدبیر برای حل مشکلات آن طور که خدا می خواهد، عبادت است.
س: پس آن را به حساب عبادت بگذارد؟
ج: اگر تنبلی کنی، مسئول هستی و گرفتار مشکلات می شوی. آن وقت خدا به تو اجر هم نمی دهد و می گوید: «به تو عقل داده ام و تو مسئول هستی ببینی چه راهی را باید انتخاب کنی که مشکل حل شود. چرا نکردی؟»
س: مشکلاتی که به این راحتی حل نمی شود، چطور؟
ج: اگر خودت نمی توانستی، باید مشورت می کردی. چرا رها کردی؟ چرا تنبلی کردی؟ اما اگر تدبیر کردی و اشتباه شد، مقصر نیستی. اما اگر کاری نکردی و در تدبیر طبق دستور کوتاهی کردی، مشکل پیش می آید.
س: گاهی انسان توکل می کند و تصمیم می گیرد کاری را انجام دهد، اما شک دارد که مثلاً با قضای الهی سازگار است یا نه. آیا این فضولی ها به انسان آمده که سعی کند مطابق قضا و قدر پیش برود؟
ج: قضا و قدر شما واجبات و محرمات است. شما که از قضا و قدر خبر نداری. قضا و قدر برای دیگری است. آنچه برای شماست، این است که واجبات و محرمات از قضا و قدر خارج شده و به شما رسیده است. شما باید این را انجام دهی. اگر شما بخواهی بفهمی قضا و قدر چیست، حالا نمی فهمی. اگر در خط بندگی افتادی و تقوا را مراعات کردی و کم کم ایمانت بالا رفت، آن وقت می فهمی؛ اما الان هم لازم نیست و هم نمی فهمی. الان باید تقوا را مراعات کنی تا خدا تو را در خط فهم قضا و قدر بیندازد. الان نمی شود. باید تقوا را مراعات کنی. راه رسیدن به همه ی خوبی ها تقواست.
🔸 ادامه دارد ...
📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت
🌺 توصیه های پیامبر اکرم (ص) به ابوذر (شماره 7):
✅ ای ابوذر! انسان به خاطر #گناهش از رزق و روزی محروم می شود.
📖 يا أَبَا ذَرٍّ إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيُحْرَمُ رِزْقَهُ بِالذَّنْبِ يُصِيبُهُ.
📚 مکارم الأخلاق , جلد۱ , صفحه۴۵۸
✅ ویژگی زنان شایسته چیست؟
🌷 سخن خدا در قرآن:
مردان، سرپرست و مدیر زندگی زنانند؛ اوّلاً به خاطر آنکه خدا با ویژگیهای خاصی مثل توان مدیریت و قدرت بدنی، مردان را بر زنان برتری داده و ثانیاً به خاطر آنکه مردان از مال خودشان باید هزینه زندگی زنان را بپردازند. بنابراین زنان شایسته، کسانی هستند که اوّلاً مطیع خدا و سرپرستشان باشند و ثانیاً محافظ عفّت خود و اموال سرپرستشان در غیابشان؛ همانطور که خدا محافظ حقوق آنها در خانواده است. پس زنان ناشایسته هم کسانی هستتند که نه مطیع خدا و سرپرستشان هستند و نه حافظ عفّت خود و اموال سرپرستشان.
و اما زنانی که نشانه‌هایی در آنها می بینید که می ترسید ناسازگاری و نافرمانی کنند، در مرحله اول نصیحتشان کنید و اگر اثر نکرد، در مرحله دوم آنها را در بستر خواب، تنها بگذارید و اگر باز هم تأثیری نداشت، در مرحله سوم به آرامی تنبیهشان کنید. بنابراین اگر در هر مرحله‌ای مطیع شدند و حقوق واجبتان را مراعات کردند، دیگر حق ندارید دنبال راهی برای ادامه تنبیهشان باشید؛ چون خدایی که این برتری مدیریتی را به شما داده، خودش از همه برتر است و بزرگ.
📖 الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ فَالصَّالِحاتُ قانِتاتٌ حافِظاتٌ لِلْغَيْبِ بِما حَفِظَ اللَّهُ وَ اللاَّتي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبيلاً إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيًّا كَبيراً (نساء، 34)
آیه شماره 374
✅ در اختلافات خانوادگی چه کنیم؟
🌷 سخن خدا در قرآن:
مسلمانان! اگر نگران جدایی زن و شوهری بودید، یک داور از خانواده مرد و یک داور از خانواده زن برای اصلاح رابطه آنها تعیین کنید. اگر این زن و شوهر قصد اصلاح رابطه خود را داشته باشند، خود خدا از طریق این دو داور، آنها را موفّق به این کار می کند؛ پس این دستور را لازم است اجرا کنید؛ چون خدایی که این دستور را داده، هم علم این کار را دارد و هم از وضعیت خانواده‌ها باخبر است.
📖 و إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَيْنِهِما فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها إِنْ يُريدا إِصْلاحاً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما إِنَّ اللَّهَ كانَ عَليماً خَبيراً (نساء، 35)
آیه شماره 375
✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت
🔹 جبر و اختیار (51)
س: انسان چه مقدار خودش را در اختیار استاد قرار دهد؟
ج: هیچ مقدار. انسان حق ندارد خودش را در اختیار غیر معصوم قرار دهد. اگر انسان با غیر معصوم طرف شد، باید طبق کتاب و عترت با او رفتار کند، نه بیشتر.
س: انسان پای منبر او می نشیند!
ج: بله؛ اما وقتی پای منبر نشست، باید ببیند حرف های او درست است یا نه. اگر درست است، عیبی ندارد. اگر در آن سطح نیست، باید احتیاط کند و با افرادی که در آن سطح هستند، مشورت کند. همین جور دربست همه را قبول نکند.
س: از کجا می فهمد؟
ج: دیگر آدم می فهمد. در عرف مشخص هستند. بعضی ها دقیق صحبت می کنند و بعضی ها ناجور صحبت می¬کنند. مشخص است. اگر انسان شک داشت، باید تجربه کند از کسانی که آشناتر هستند، بپرسد و بعد استفاده کند.
س: از باب تذکر چطور؟
ج: بد نیست؛ به عنوان تذکره خوب است. خدا فرمود: «وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنينَ». اگر گوینده ای از کتاب و عترت حرف بزند، تذکره است و خوب است؛ اما اگر چپ و راست بگوید، اگر سیاست بگوید، این ها معلوم نیست چطور است.
س: آیا این درست است که ما ولایت خود را به دست استاد خود بسپاریم و او با توجه به احوالات ما بگوید که چه بخوریم و چه ذکری بگوییم؟
ج: نباید به دست کسی بسپاری. خدا ولایت را به خودت داده است. آن را نگه دار؛ منتهی نگه داری آن با دست نیست؛ با ترک گناه است. گناه نکن. در نتیجه هم نگه می دارد و هم روز به روز تقویت می شود. حق نداری به کسی بدهی.
س: در صورت امکان چند تن از اساتید خود را نام برده و خاطره ای از ایام طلبگی در حوزه علمیه بیان فرمایید؟
ج: بزرگترین استاد من خدای متعال است در قرآن کریم. بعد خاتم انبیاء در بیانات ایشان. بعد حضرات معصومین در روایات. این ها هر چه لازم بود، به من، شما و همه یاد داده اند؛ منتهی ما نرفته ایم یاد بگیریم و خیال کرده ایم که استاد باید از هندوستان بیاید و آن وقت یاد بگیریم. نه! هر چه بخواهیم، در آن سه هست. هر چه می خواهیم، آنجا هست. دنیا هست؛ آخرت هست.
خاطره هم به درد شما نمی خورد. اصول قضیه برای ما همین است که نباید گناه کنیم. اگر طبق دستور خدا، پیغمبر اکرم (ص) و حضرات معصومین گناه را ترک کردیم، ایمان بالا می رود و راه برای ما باز می شود. آن وقت می فهمی کجا باید بروی؛ اما الان چشم ما بسته است و گناه، چشم را تار کرده است؛ لذا نمی بینیم که کجا می خواهیم برویم و همین جور می چرخیم. می توانیم گناه را ترک کنیم؛ چون خدا به ما اراده و تصمیم داده که در یک لحظه می توانیم تصمیم بگیریم که دیگر با چشم، زبان، گوش، دست و پا گناه نکنیم. اگر این کار را کردیم، همه چیز درست می شود و همه ی وعده های خدا درباره ی ما پیاده می شود.
🔸 ادامه دارد ...
📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت
✅ داستان کوتاه (211)
🌷 اهمیت حق الناس
پیر مردي از طایفه نخع می گوید:
به امام باقر (ع) عرض کردم: من از زمـان حَجاج ثقفی تا حالا همیشه کارگزار حکومت ظالم بوده ام. آیا براي من توبه ممکن است؟
امام ساکت ماند تا مرتبه دوم پرسیدم. این بار حضرت فرمود:
نه، توبه برایت ممکن نیست مگر اینکه حق تمام کسانی را که به گردنت حق داشته اند، ادا کني.
📚 داستانهای بحارالانوار، ج 7، ص137
✅ کلید اصلاح همه امور چیست؟
🌹 امام خامنه ای:
اين، كليد اصلاح همه ى امور است؛ و از اينجا شروع مى شود. كمااينكه اصل انقلاب از اينجا شروع شد: از مسجد و دين و #تقوا.( 17/ 11/ 1372)
✍️ شرح: تقوا یعنی انجام واجبات و ترک محرمات
پند 49
1️⃣ ارثیه را چگونه تقسیم کنیم؟ (آیه اول)
🌷 سخن خدا در قرآن:
توصیه واجب خدا به شما درباره سهم ارث فرزندانتان این است که سهم ارث هر پسر به اندازه سهم دو دختر باشد. این در صورتی است که فرزندان شما هم دختر باشند و هم پسر. بنابراین اگر همه فرزندانتان دخترند، آن هم دو دختر یا بیشتر، دو سوم ارثتان سهم آنهاست و اگر فرزندتان فقط یک دختر است، نصف کل ارث به او می رسد.
سهم هر یک از پدر و مادر متوفّی هم یک ششم است؛ البته این در صورتی است که متوفّی فرزندی داشته باشد؛ پس اگر فرزندی ندارد و فقط پدر و مادرش از او ارث می برند، سهم مادر، یک سوم است و سهم پدر، دو سوم؛ البته اگر برادرانی هم داشته باشد، سهم مادر یک ششم است و بقیه آن به پدر می رسد.
تقسیم همه این سهمها باید بعد از عمل به وصیتی باشد که متوفّی درباره اموالش کرده و پس از پرداخت بدهی‌هایش به دیگران. شما انسانها که نمی دانید کدامیک از والدین و فرزندانتان برایتان سودمندترند؛ بنابراین دانش تقسیم درست سهمهای ارث را که به نفع خودتان باشد، ندارید. به همین دلیل باید به رعایت این سهمهایی که خدا بر شما واجب کرده، مقیّد باشید؛ چون خدا هم علمش را دارد و هم بر اساس حکمت و عقلانیت تقسیم می کند.
📖 يوصيكُمُ اللَّهُ في أَوْلادِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ فَإِنْ كُنَّ نِساءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثا ما تَرَكَ وَ إِنْ كانَتْ واحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَ لِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَواهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِنْ كانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصي بِها أَوْ دَيْنٍ آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ لا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَريضَةً مِنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَليماً حَكيماً (نساء، 11)
آیه شماره 376
2️⃣ ارثیه را چگونه تقسیم کنیم؟ (آیه دوم)
🌷 سخن خدا در قرآن:
اگر زنانتان از دنیا بروند و فرزندی از شما یا شوهران قبلی شان نداشته باشند، نصف ارثشان به شما می رسد؛ بنابراین اگر فرزندی از شما یا شوهران قبلی شان داشته باشند، فقط یک چهارم ارثشان به شما می رسد. تقسیم این سهمها هم باید بعد از عمل به وصیتی باشد که همسرانتان درباره اموالشان کرده اند و پس از پرداخت بدهی هایشان به دیگران.
اما اگر شما از دنیا بروید و هیچ فرزندی نداشته باشید، یک چهارم ارثتان به همسرانتان می رسد؛ پس اگر فرزندی از همسرانتان داشته باشید، فقط یک هشتم ارثتان به همسرانتان می رسد. تقسیم این سهمها هم بعد از عمل به وصیتی است که درباره اموالتان کرده اید و پس از پرداخت بدهی هایتان به دیگران.
ضمناً اگر مرد یا زنی از دنیا برود که پدر، مادر و فرزند ندارد و فقط یک برادر مادری یا یک خواهر مادری دارد، یک ششم کل ارث را می برد؛ پس اگر بیش از یک برادر یا خواهر مادری داشت، همگی آنها در یک سوم کل ارث شریکند. تقسیم این سهمها هم بعد از عمل به وصیتی است که درباره اموال می شود و پس از پرداخت بدهی های متوفّی به دیگران؛ البته به شرط اینکه با تنظیم وصیت یا اعتراف به بدهی توسط متوفّی، قصد ضرر زدن به ورثه در کار نباشد.
مقیّد به انجام این سفارش خدا باشید. خدایی که هم دانش همه جانبه این کار را دارد و هم صبوری اش را.
📖 و لَكُمْ نِصْفُ ما تَرَكَ أَزْواجُكُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ فَإِنْ كانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصينَ بِها أَوْ دَيْنٍ وَ لَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌ فَإِنْ كانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُمْ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِها أَوْ دَيْنٍ وَ إِنْ كانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلالَةً أَوِ امْرَأَةٌ وَ لَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ فَإِنْ كانُوا أَكْثَرَ مِنْ ذلِكَ فَهُمْ شُرَكاءُ فِي الثُّلُثِ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصى بِها أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَارٍّ وَصِيَّةً مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ عَليمٌ حَليمٌ (نساء، 12)
آیه شماره 377
3️⃣ ارثیه را چگونه تقسیم کنیم؟ (آیه سوم)
🌷 سخن خدا در قرآن:
ای پیامبر! درباره ارث خواهران و برادران از تو فتوا می خواهند.
پاسخ بده: «اوّلاً این خداست که درباره آنها فتوا می دهد؛ ثانیاً اگر برادری از دنیا برود و پدر، مادر و فرزندی نداشته باشد، و فقط یک خواهر داشته باشد، نصف کل ارثش به او می رسد. اما اگر همان خواهر که او هم پدر، مادر و فرزندی ندارد، بمیرد، برادرش تمام دارایی‌اش را به ارث می برد. البته اگر ورثه، دو خواهر باشند، دو سوم ارث به آنها می رسد و اگر چند برادر و خواهر باشند، تمام ارث را می برند و طوری بینشان تقسیم می شود که سهم هر برادر به اندازه سهم دو خواهر باشد.»
خدا دستورات زندگی صحیح را برایتان واضح توضیح می دهد تا مبادا منحرف شوید. ضمناً خدا از همه چیز آگاه است.
📖 يسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتيكُمْ فِي الْكَلالَةِ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَ لَهُ أُخْتٌ فَلَها نِصْفُ ما تَرَكَ وَ هُوَ يَرِثُها إِنْ لَمْ يَكُنْ لَها وَلَدٌ فَإِنْ كانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثانِ مِمَّا تَرَكَ وَ إِنْ كانُوا إِخْوَةً رِجالاً وَ نِساءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ أَنْ تَضِلُّوا وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ (نساء، 176)
آیه شماره 378