✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 داستان آفرینش آدم (19) س: در آیه ی شریفه ی «وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏» ماجرای عصیان حضرت آدم (ع) چه بوده است؟ آیا ترک اولی بوده یا معصیت؟ ج: خدا وقتی آدم (ع) و حوا را خلق کرد، نه دین بود و نه پیغمبر. هیچ تکلیف و حکمی هم در آن زمان نبود؛ چون دستور و پیغمبری نبود، واجب و حرامی هم نبود که حضرت آدم (ع) گناه کرده باشد. خدا اعلام کرد: «اگر بخواهی اینجا بمانی و راحت زندگی کنی، باید از این درخت نخوری؛ اما اگر خوردی، باید بروی بیرون.» خوردن آن برای آدم (ع) حلال بود؛ چون هنوز حرامی نیامده بود؛ اما شرط بقاء در آن باغ این بود که از این نخورد. وقتی خورد، طبق آن بیان باید بیرون بیاید. از این، تعبیر کردند به معصیت؛ اما معصیتِ چه چیزی؟ امر این چنینی، نه امر دینی و مولوی که حرام باشد و عذاب داشته باشد؛ بنابراین این معصیت با آن معصیت بعدی فرق دارد. بعد خود آدم پیغمبر شد و حلال و حرام آورد و از آن وقت به بعد دیگر باید مراعات می شد؛ اما در آن زمان حرام و حلالی نبود و همه چیز آزاد بود. س: پس این کلمه ی «عَصى» چیست؟ ج: عصیان است. عصیان یعنی نافرمانی. خدا گفت: «اگر نخوری، می توانی بمانی.» اما او مخالفت کرد. س: نافرمانی فرع بر یک فرمان است؛ آیا این یعنی فرمانی بوده که او ...؟ ج: به این صورت که اگر نخوری، می توانی بمانی. او مخالفت کرد. س: آیا اگر امر ارشادی باشد، دیگر عصیان نیست؟ ج: امر ارشادی هم نبود. س: بعضی می گویند از یک لحاظ بهتر شد؛ چون این کار باعث پیشرفت اخلاقی آن ها شد؟ ج: بهتر و بدتر ندارد. افتضاح این بود. میوه ی درخت بود. آدم دلش می خواست بخورد. می گویند: «شیطان اول رفت حوا را گول زد و حوا به جان آدم افتاد.» آدم خیلی باید مواظب باشد که شیطان از آن طرف نیاید. س: آیا این یعنی حضرت آدم (ع) خودشان خواستند پایین بیایند؟ ج: دل او می خواست دیگر. س: اگر این طور باشد، آیا انتخاب حضرت آدم (ع) باعث شده است که ما هم به سختی بیفتیم؟ ج: آدم (ع) و حوا یعنی چه؟ یعنی پدر و مادری که میلیاردها انسان از آن ها به دنیا می آید. این همه آدم که در آنجا جا نمی شدند. باید بیرون می آمدند؛ اما زودتر بیرون آمد؛ و الّا وقتی کمی می ماند و جمعیت زیاد می شد، دیگر صاحب خانه، او را بیرون می کرد. س: پس چرا حضرت آدم (ع) گفت: «رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي فَغَفَرَ لَهُ»؟ ج: خُب نبايد از آن گندم مي خورد. خورد و بيرونش كردند. به خودش ظلم كرد و گفتند: «برو بيرون!» در بيرون هم هيچ چيز نبود؛ مگر اينكه خودش بيل بزند و بكارد. گرما، سرما و گرسنگي بود، ولي اگر در آنجا بود، راحت ميوه مي خوردند. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen

😡 لعنت بر چه کسانی؟ (شماره 26) 🌷 پیامبر اکرم (ص): کسی که تکالیف واجب خود را به گردن دیگران بیندازد، ملعون است. 📖 ملْعُونٌ مَنْ أَلْقَى كَلَّهُ عَلَى النَّاسِ. 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 72 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen

✅ جواب خدا به کسانی که می گویند دین من انسانیت است، چیست؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: نه کافر کوردل با مسلمان بصیر یکسان است، نه تاریکی‌های کفر و نافرمانی از خدا، مثل نورانیت ایمان و اطاعت از خداست، نه سایبان خنک باغ‌های بهشتی که جایگاه مسلمان مطیع خواهد بود، مثل حرارت سوزان جهنّم است، و نه زنده‌دلان مسلمان و مرده‌دلان کافر مانند همند. 📕 وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى‏ وَ الْبَصيرُ (19) وَ لاَ الظُّلُماتُ وَ لاَ النُّورُ (20) وَ لاَ الظِّلُّ وَ لاَ الْحَرُورُ (21) وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لاَ الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ (فاطر، 19 تا 22) آیه شماره 532 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen

🌷 داستان کوتاه (56) 📖 پای درس امام حسین (ع) ... (111) 🌹 امام زین العابدین علیه السلام نقل می کند: من به شدّت بیمار شدم. پدرم امام حسین (ع) به من فرمود: «چه میل داری؟». گفتم: میل دارم از کسانی باشم که چیزی را به خدا پیشنهاد ندهم، جز آنچه خودش برایم تدبیر می کند. پدرم به من فرمود: «آفرین! با ابراهیم خلیل، همانند شدی، هنگامی که جبرئیل علیه السلام به او گفت: آیا حاجتی داری؟ و او گفت: من چیزی به پروردگارم پیشنهاد نمی دهم؛ بلکه خدا برای من کافی است که بهترین وکیل است». ✍️ شرح: تدبیر خدا برای انسانها، همان #واجبات و #حرامهای فردی و اجتماعی است. انسان باید به این تدبیر راضی باشد و میل به هیچ برنامه ای غیر از این نداشته باشد. 📖 عن الإمام الباقر عن علیّ بن الحسین علیهما السلام: مَرِضتُ مَرَضا شَدیدا،فَقالَ لی أبی علیه السلام:ما تَشتَهی؟ فَقُلتُ:أشتَهی أن أکونَ مِمَّن لا أقتَرِحُ عَلَی اللّهِ رَبّی سِوی ما یُدَبِّرُهُ لی. فَقالَ لی:أحسَنتَ،ضاهَیتَ إبراهیمَ الخَلیلَ علیه السلام حَیثُ قالَ لَهُ جَبرَئیلُ علیه السلام:هَل مِن حاجَةٍ؟فَقالَ:لا أقتَرِحُ عَلی رَبّی،بَل حَسبِیَ اللّهُ و نِعمَ الوَکیلُ. 📚 حکمت نامه امام حسین ، ج 2 ص 43 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen

🌷 داستان کوتاه (57) 📖 پای درس امام حسین (ع) ... (112) ✅ حتی یک لقمه حرام! 🌹 امام حسین علیه السلام از کنار چند فقیر گذشت که تکّه نانی نهاده بر عبایشان را می خوردند. امام علیه السلام به آنان سلام داد و آنها او را به غذا دعوت کردند. امام علیه السلام با آنان نشست و فرمود: «اگر این نان، صدقه واجب (زکات) نبود، با شما می خوردم». سپس فرمود: «با من به خانه ام بیایید». و به آنان غذا و لباس داد و دستور داد تا چند درهم به آنها بدهند. ✍️ شرح: خوردن از صدقه واجب یا زکات، بر سادات حرام است. 📖 مرَّ [الحُسَینُ علیه السلام] بِمَساکینَ و هُم یَأکُلونَ کِسَرا لَهُم عَلی کِساءٍ،فَسَلَّمَ عَلَیهِم فَدَعَوهُ إلی طَعامِهِم،فَجَلَسَ مَعَهُم،و قالَ:لَو لا أنَّهُ صَدَقَةٌ لَأَکَلتُ مَعَکُم. ثُمَّ قالَ:قوموا إلی مَنزِلی.فَأَطعَمَهُم و کَساهُم و أمَرَ لَهُم بِدَراهِمَ. 📚 حکمت نامه امام حسین، ج 2 ص 69 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen

✅ ماهیت تقوا چیست؟ مراقبت از خود یا زیر نظر داشتن دیگران؟ 🌷 امام خامنه ای: ما بايد مراقب باشيم؛ «لعلّكم تتّقون»؛ يعنى #تقوا داشته باشيد. مكرر عرض كرده ايم كه #تقوا، يعنى مواظب خود بودن. #تقوا يعنى مراقب خودتان باشيد و با چشم باز خودتان را زير نظر بگيريد كه دست از پا خطا نكنيد. خيلى اوقات هست كه چشم ما به خطاهاى ديگران باز است، نگاه مى كنيم ببينيم كجا يك اشتباهى، خطايى يا شبه خطايى كردند- كه آن را در ذهن خودمان حمل بر خطا بكنيم- اما چشممان به خطاهاى خودمان بسته است؛ اين بد است. 18/ 07/ 1385 ✍️ شرح: #تقوا یعنی انجام #واجبات و ترک #حرامها در زندگی فردی و اجتماعی پند 114 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen

✅ صدقه بدهیم یا خمس؟ کدامیک مفیدتر است؟ 🔻امام صادق (ع) فرمودند: یک درهم مالی که در راه امام (ع) خرج شود (راه امام یا سهم امام یعنی خمس)، بهتر است از دو میلیون درهم که در دیگر امور خیریه صرف شود. 📖 عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: دِرْهَمٌ يُوصَلُ بِهِ الْإِمَامُ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفَيْ أَلْفِ دِرْهَمٍ فِيمَا سِوَاهُ مِنْ وُجُوهِ الْبِرِّ.» 📚 کافی، ج ۱، ص ۵۳۸

😡 لعنت بر چه کسانی؟ (شماره 27) 🌷 پيامبر خدا (ص): كسى كه خودش در پى كسب روزى مى‌گردد، روزى اش می رسد، ولى كسى كه احتكار می كند، #ملعون است. 📖 الْجَالِبُ مَرْزُوقٌ وَ الْمُحْتَكِرُ مَلْعُونٌ. 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 165

✅ مگر خدا ارحم الراحمین نیست؟ پس چرا به خودمان سخت بگیریم و با ترک گناهان، آزادی خودمان را محدود کنیم؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: ای مردم! شک نکنید که وعده‌ی عذاب خدا واقعی است؛ پس مبادا زندگی دنیا شما را فریب دهد و از پذیرش بندگی و اطاعت از خدا غافل کند؛ و مبادا شیطان مکّار با وعده‌ی «ارحم الرّاحمین» بودنِ خدا شما را فریب دهد و به سمت کفر و گناه بکشاند. بدون تردید شیطان، دشمن شماست؛ پس شما نیز باید او را دشمنتان بدانید. او پیروانش را فقط با این هدف به کفر و گناه دعوت می‌کند که جهنّمی شوند. کسانی که کافر مانده‌اند، عذاب سختی نصیبشان خواهد شد؛ اما کسانی که مسلمان شده و به دستورات واجب و حرام خدا عمل کرده‌اند، آمرزش گناهان و پاداشی بزرگ نصیبشان می‌شود. 📕 يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَ لا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّما يَدْعُوا حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحابِ السَّعيرِ الَّذينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبيرٌ (فاطر ، 5 تا 7) آیه شماره 533

✅ دستورالعمل خدا برای رهبر حکومت اسلامی در سیاست خارجی و سیاست داخلی چیست؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: ای پیامبر! به عنوان رهبر حکومت اسلامی اوّلاً نباید از خواسته‌های کافران و منافقانِ به ظاهرْ مسلمان اطاعت کنی. ثانیا به اذیت‌هایی که می‌کنند، اعتنا نکن و با اجرای دستورات واجب و حرام خدا تدبیر تمام امور جامعه را به خدا بسپار. خدا هم که به عنوان وکیلی که تمام امور جامعه را تدبیر کند، کافی است. 📕 وَ لا تُطِعِ الْكافِرينَ وَ الْمُنافِقينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ وَكيلاً (احزاب، 48) آیه شماره 534

✅ چرا ربا حرام است؟ ❇️ جواب امام صادق (ع): اگر ربا حلال بود، مردم تجارت و كسب مايحتاج خود را رها می‌كردند. پس خدا ربا را حرام فرمود تا مردم از حرامخوارى دست بردارند و به کسب حلال و تجارت و خريد و فروش روى آورند. پس قرض دادن بین آنها باقی ماند. 📖 محَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ هِشَامِ بْنِ اَلْحَكَمِ : أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ عِلَّةِ تَحْرِيمِ اَلرِّبَا فَقَالَ إِنَّهُ لَوْ كَانَ اَلرِّبَا حَلاَلاً لَتَرَكَ اَلنَّاسُ اَلتِّجَارَاتِ وَ مَا يَحْتَاجُونَ إِلَيْهِ فَحَرَّمَ اَللَّهُ اَلرِّبَا لِتَنْفِرَ اَلنَّاسُ مِنَ اَلْحَرَامِ إِلَى اَلْحَلاَلِ وَ إِلَى اَلتِّجَارَاتِ مِنَ اَلْبَيْعِ وَ اَلشِّرَاءِ فَيَبْقَى ذَلِكَ بَيْنَهُمْ فِي اَلْقَرْضِ . 📚 وسائل الشیعه , جلد۱۸ , صفحه۱۲۰ ‌

✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 داستان آفرینش آدم (20) س: منظور از آیه ی «قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرينَ» چیست؟ ج: آدم (ع) به ضرر خودش کار کرد. آنجا همه چیز حاضر بود؛ اما بیرون هیچ چیز نبود. باید خودش بیل بزند و بکارد. بعد درو کند و آرد کند و این حرف ها. «ظَلَمْنا أنْفُسَنا» یعنی این. وقتی خدا حرفی می زند و شیطان هم حرفی می زند، عقل انسان باید حکم کند که به حرف خدا گوش بدهد، او به حرف شیطان گوش داد. س: به هر حال گوش کردن به حرف شیطان درست نبود؟ ج: خدا نگفت: «باید نخوری» یا «باید بخوری» تا مخالفت پیش آید. گفت: «اگر بخوری، باید کاسه کوزه ات را جمع کنی و بروی بیرون. اگر نخوری، می توانی اینجا بمانی.» او هم دلش خواست و خورد و رفت بیرون. کار بدی نکرد؛ خودش را به زحمت انداخت. در آنجا راحت همه چیز آماده بود؛ اما در اینجا نبود. باید خودش بیل بزند و بکارد و در بیاورد و بخورد. به هیچ وجه مخالفت فرمان نبود. این به خاطر معرفت است. اگر آدم به خدا معرفت داشت، به حرف شیطان گوش نمی داد. آنجا نبود. آدم این مقدار از معرفت را نداشت؛ لذا به حرف او گوش داد و بیرونش کردند. این علامت آن است که در آن زمان، قابلیت ارتباط با آن قله های دماوند (بالای خداشناسی) را نداشت. این ها بی خود می گویند. س: در آیه ی «وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى‏ آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» اینکه خداوند در مورد آدم (ع) می فرماید: «وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» منظور چیست؟ ج: این بحث دیگری است. ما صحبت کردیم. خدا این حرف ها را درباره ی زمانی می زند که نه آدم (ع) پیغمبر بود و نه دین آمده بود. حرام و حلالی نبود. هیچ چیز نبود. او تازه از خواب بیدار شده بود. بسم الله الرحمن الرحیم؛ شیطان او را گول زد و بیرونش کردند. نه حرامی و حلالی بود، نه دینی بود و نه پیغمبری. هیچ کدام از آن حرف ها منطبق با ترک حرام و واجب نیست. گناه نیست؛ معصیت نیست؛ منتهی سرپیچی از خیرخواهی خدا است. خدا فرمود: «اگر می خواهی بی زحمت زندگی کنی، از این نخور و همین جا باش. اگر بخواهی با زحمت زندگی کنی، بخور؛ ولی تو را بیرون می کنم. آن وقت برو زحمت بکش؛ گندم بکار و درو کن و بپز و بخور تا سیر شوی.» او از یک خیرخواهی سرپیچی کرد نه اینکه از یک واجب سرپیچی کرده باشد یا خدای نکرده حرامی را مرتکب شد. تمام آن عبارت ها منطبق با همان معصیت و مخالفت با خیرخواهی پروردگار است؛ و الّا هنوز واجب و حرامی نازل نشده بود. اولین بار بعد از مدتی خود آدم (ع) پیغمبر شد؛ اما تا آن زمان نه پیغمبری بود و نه خودش پیغمبر شده بود. بنابراین همه ی آن حرف ها منافی با این حرف ها نیست. هر کاری می کرد، آزاد بود؛ منتهی گفتند: «اگر این کار را بکنی، تو را بیرون می کنند.» او هم کرد و بیرونش کردند. گناهی نکرده است. اذیت شد و کلاه سر خودش گذاشت. خودش را به زحمت انداخت؛ و الّا فرمان مولوی نبود. واجب و حرامی در کار نبود. این موضوع را باید این طور فهمید و الّا مشکلات پیش می آید. س: پس آیا خطایی نکرده بودند؟ خطای دینی نبوده است؟ ج: خطا بود. آیا این درست است که خدا حرفی بزند و شیطان هم عکس آن را بگوید و من به حرف شیطان گوش بدهم و به حرف خدا گوش ندهم؟! این مشکلات دارد. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت