💠حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند: 🔸اِلهی اَصلِح لی دینی، الّذی هُوَ عِصمَةُ اَمری، وَ اَصلِح لی دُنیایَ الّتی فیها مَعاشی، وَ اَصلِح لی آخرتیَ الّتی الَیها مَعادی، وَاجعَلِ الحَیاةَ زیادهً لی مِن کلّ خَیرٍ، وَ اجعَلِ الموتَ راحَهً لی مِن کُلّ شرًّ 🔹خداوندا! دینم را اصلاح کن که نگهدار کار من است، دنیای مرا اصلاح کن که خانه ی تلاش و معاش من است، آخرتم را اصلاح کن که بازگشتم به سوی آن است، زندگی مرا سبب زیادی هر خیر، و مرگ مرا مایه ی راحتی از هر شّر قرار بده 📗الصحیفة الفاطمیه، ص ۵۶ 🔻شرح حدیث 🔸«دین» و «دنیا» و «آخرت»، جلوه گاه حضور معنادار انسان در جهان هستی است. 🔸بعضی در اعتقادات به بیراهه می روند حتی تا حد شرک و کفر. 🔸گروهی برای رسیدن به دنیا دست به هر کاری می زنند حتی گناه. 🔸گروهی هم در پی لذتها و خوشی هایند حتی به قیمت باختن آخرت و تباه کردن سرنوشت و دچار شدن به عذاب ابدی. 🔸اگر «دین» کسی اصلاح شود، دچار بی دینی و انحراف فکری و عقیدتی نمی شود، و اگر دنیای کسی اصلاح شود، معاشی سالم که زمینه ساز معاد مطلوب است، خواهد داشت و اگر آخرت کسی اصلاح شود، اسیر دنیا نمی شود و به فکر آبادانی آخرت خواهد بود. 🔸این سه خواسته ی مهم و سرنوشت ساز به زندگی و مرگ انسان جهت و معنا می دهد. 🔸چگونه ممکن است زندگی سبب افزونی هر خیر برای انسان شود و چه سان می توان مرگ را موجب راحتی از هر بدی قرار داد جز با اصلاح دین و دنیا و آخرت؟ 🔸بازنده کسی است که آخرت را ببازد. 🔸برنده هم کسی است که به سعادت اخروی برسد. 🔸باید زندگی را دورانِ کِشت «خیر و صلاح» قرار داد تا مرگ آدمی طلیعه ی ورود به مرحله ی «برداشت اجر» باشد. 📗منبع: #حکمت_های_فاطمی ، جواد محدثی

🔳 جانسوزترین وداع تاریخ 🔘 وداع امیرالمومنین (ع) با حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در خطبه 202 نهج البلاغه ◾️السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ النَّازِلَةِ فِي جِوَارِكَ وَ السَّرِيعَةِ اللَّحَاقِ بِكَ. قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي وَ رَقَ عَنْهَا تَجَلُّدِي، إِلَّا أَنَّ فِي التَّأَسِّي لِي بِعَظِيمِ فُرْقَتِكَ وَ فَادِحِ مُصِيبَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ، فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ بَيْنَ نَحْرِي وَ صَدْرِي نَفْسُكَ، فَ "إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ". فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ، أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ، إِلَى أَنْ يَخْتَارَ اللَّهُ لِي دَارَكَ الَّتِي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ. وَ سَتُنَبِّئُكَ ابْنَتُكَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِهَا، فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ؛ هَذَا وَ لَمْ يَطُلِ الْعَهْدُ وَ لَمْ يَخْلُ مِنْكَ الذِّكْرُ. وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمَا سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ، فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِينَ. ◽️درود بر تو اي رسول خدا، از من و از دختر تو که در همسايگي تو به خاک فرود آمد و براي رسيدن به تو شتابان حرکت کرد. اي رسول خدا، در فقدان دختر نازنينت شکيبايي از دستم رفته و تحملي برايم نمانده است، ولي پيرو سختي جدايي از تو و شدت مصيبت از دست دادن تو، که باعظمت تر از اين مصيبت بود، تسليتي براي من وجود دارد. من جسد مبارک تو را با دست خودم در قبر نهادم و نفس مبارک تو در آن موقع که سر مقدست مابين گلو و سينه من قرار داشت از بدن شريفت بيرون رفت (ما از آن خداييم و ما به سوي او برمي گرديم.) (اي رسول خدا)، امانت برگردانده شد و آن روح مقدس که چند روزي در گرو بدن بود، گرفته شد! پس از اين، اندوهم ابدي است و شبم با بيداري خواهد گذشت. تا آنگاه که خداوند متعال همان جايگاه را که اکنون تو در آن اقامت نموده اي، براي من برگزيند. اي پيامبر عزيز، به زودي دخترت خبر اجتماع امت تو را براي از بين بردن حقوقش به تو خواهد داد. تا عمق مصائبي که به او وارد شده است، از وي سوال فرما و سرگذشتش را بپرس. (اين همه مصيبتها بر او روا داشته شد) با اين که از رحلت تو و تعهدي که براي دوست داشتن خاندانت از مردم گرفته بودي، زماني دراز نگذشته و هنوز نام مبارک تو و قضاياي تو از زبان ها قطع نشده است. درود بر شما، درود وداع کننده اي که وداعش نه از روي اعراض است و نه از ملالت خاطر. پس اگر برگردم، نه به جهت خستگي از تنگدلي است، و اگر بر سر قبر اقامت گزينم، نه به جهت بدگماني به آن وعده اي است که خداوند به صبر کنندگان فرموده است. ◀️ ترجمه محمدتقی جعفری #نهج_البلاغه #وداع

🏴صلوات بر سرور بانوان حضرت فاطمه زهرا (س) ▪️اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ فاطِمَةَ الزَّكِيَّةِ، حَبِيبَةِ حَبِيبِكَ وَنَبِيِّكَ، وَأُمِّ أَحِبَّائِكَ وَأَصْفِيائِكَ، الَّتِي انْتَجَبْتَها وَفَضَّلْتَها وَاخْتَرْتَها عَلَىٰ نِساءِ الْعالَمِينَ . اللّٰهُمَّ كُنِ الطَّالِبَ لَها مِمَّنْ ظَلَمَها وَاسْتَخَفَّ بِحَقِّها، وَكُنِ الثَّائِرَ اللّٰهُمَّ بِدَمِ أَوْلادِها . اللّٰهُمَّ وَكَما جَعَلْتَها أُمَّ أَئِمَّةِ الْهُدىٰ، وَحَلِيلَةَ صاحِبِ اللِّواءِ، وَالْكَرِيمَةَ عِنْدَ الْمَلإِ الْأَعْلىٰ، فَصَلِّ عَلَيْها وَعَلَىٰ أُمِّها صَلاةً تُكْرِمُ بِها وَجْهَ أَبِيها مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَتُقِرُّبِها أَعْيُنَ ذُرِّيَّتِها، وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي فِي هٰذِهِ السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَالسَّلامِ. ▪️خدایا درود فرست، بر صدّیقه فاطمه زکیه، محبوبه‌ی حبیبت و پیامبرت و مادر دوستانت و برگزیدگانت که او را انتخاب نمودی و برتری دادی و برگزیدی، بر فراز بانوان جهانیان. خدایا از کسانی که به او ستم کردند و حق او را سبک شمردند، انتقامش را بگیر و خونخواه خون فرزندانش باش. خدایا همچنان که او را مادر امامان هدایت و همسر صاحب پرچم در قیامت و گرامی در انجمن والاتر قرار دادی، پس بر او و مادرش درود فرست، درودی که آبروی محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)

💠حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند: 🔸اَبَوا هذِهِ الاُمَّة محمّدٌ و علیٌّ، یُقیمانِ اَوَدَهُم وُ یُنقذانهِمِ مِنَ العَذابِ الدّائِمِ إن أطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمِ النَّعیمَ الدّائِمَ اِن وافَقُواهُما 🔹محمد و علی پدران این امّتند، کژیهای آنان را استوار می سازند و آنان را از عذاب ابدی نجات می دهند، البته اگر مردم از این دو پیشوا اطاعت کنند، و اگر با آن دو همراهی و موافقت کنند، نعمت جاودانه ی بهشت را روزی آنان می سازند. 📗بحارالأنوار ج23 ص259 🔻شرح حدیث 🔸غیر از پدر نسبی که سبب ولادت انسان است و حق پدری بر گردن فرزند دارد، پدر فکری، روحی و معنوی هم وجود دارد که حق هدایت و نصرت و تعلیم و تربیت بر انسان دارد. 🔸حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم و حضرت امیر علیه السّلام پدر معنوی امت و از پدر دلسوزتر و خیرخواه ترند. 🔸اگر امت از ضلالت و بیراهه نجات یافته اند و به خدا و حق و معنویات گرویده اند، در سایه ی عنایات و دلسوزیهای پدرانه ی پیامبر خدا و جانشین او بوده است. 🔸اگر پدر فرزند را از رنج و سختی دنیا می رهاند، پیامبر و امام وسیله ی نجات و رهایی انسان از عذاب ابدی در آخرتند. 🔸اگر پدر فرزند را سر سفره ی خود می نشاند و آب و غذا و خوراک و پوشاک او را تأمین می کند، پیامبر و امام، امت را بر سر سفره ی معنوی دین می نشانند و از کرامت خدا و نعمت هدایت و بهشت برین برخوردار می سازند. 🔸پیشوایان دین نقش هدایت و منجی را دارند، امّا... شرط رهایی از عذاب قیامت و بهره مندی از نعمتهای بهشت، «اطاعت» و «همراهی» است. 🔸اگر کسی پا به پای رسول و امام راه سعادت و آخرت را نپیماید، آنان چه کنند؟ «گر گدا کاهل بود، تقصیر صاحب خانه چیست؟» 📗منبع: #حکمت_های_فاطمی ، جواد محدثی

💠حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند: 🔸اَنارَ اللهُ بأبی، مُحمّدٍ صلّی الله علیه و آله و سلّم ظُلَمَها وَ کَشَفَ عَن القُلوبِ بُهَمَها وَجلّی عَنِ الأبصارِ غُمَمَها وَقامَ فی الناسِ بِالهِدایَة فَأنقَذَهُم مِنَ الغِوایَةِ وَ بَصَّرَهُم مِنَ العمِایَة 🔹خداوند به برکت وجود پدرم محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم ظلمتهای امت را روشنی بخشید و ابهام های قلوب را برطرف ساخت و تیرگیها را از چشمها زدود. آن حضرت در میان مردم به هدایت برخاست، آنان را از گمراهی نجات داد و از کوردلی بینایشان ساخت 📗العوالم، ج ۱۱، ص ۴۶۹ 🔻شرح حدیث 🔸بعثت حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم روشن شدن چراغی فروزان در شب تاریک مردم جاهلیت زده و سرگردان بود. 🔸خداوند بارها در قرآن از این نعمت عظیم یاد کرده و آن را منّتی بر بشریّت شمرده است. 🔸پیامبران الهی حجّتهای پروردگارند. وجودشان در میان مردم «راه» را نشان می دهد و سخنانشان جانها و اندیشه را روشن می سازد و دعوت مستمر و زحمات فراوانشان موجب «هدایت» انسان می شود. 🔸از این رو بشریّت در طول تاریخ مدیون پیامبران بوده است و از رهنمودهای آنان مسیر «کمال» را شناخته و پیموده است. 🔸کوری فقط نابینایی چشم و نداشتنِ بصر نیست، بصیرت نداشتن کوریِ سخت تری است. انبیای الهی با مشعلی از هدایت الهی که در دست داشتند، آمدند تا انسان را از قید و بندهای اوهام و خرافات و جهالت ها برهانند و با خدا و فطرت و حقیقت آشتی دهند. 🔸آنان که قدردان این روشنگران راه بودند، راه را شناختند و از حیرت و بی خبری رستند و آنان که ناسپاسی کردند و دعوت پیامبران را تکذیب نمودند، در جهل و سرگردانی ماندند. 🔸حضرت محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم پر فروغ ترین چهره ی این سلسله ی نورانی بود که جهان را منوّر ساخت و هنوز هم خورشید هدایتش در جهان می تابد. 📗منبع: #حکمت_های_فاطمی ، جواد محدثی

💠حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند: 🔸یا اَبا الحَسنِ! ألمؤمِنُ یَنظُرُ بِنُورِ اللهِ تعالی 🔹یا علی! مؤمن با نور الهی می نگرد. 📗عین المعجزات، ص ۵۴ 🔻شرح حدیث 🔸وقتی دلی با نور ایمان روشن شود، آیینه ای می گردد صاف و زلال که حقایق هستی وحکمت های ناب در آن تجلی می یابد. 🔸قرآن هم می فرماید: اگر انسان ها با ایمان و تقوا باشند، خداوند به آنان «فرقان» و «نور» و «علم» می دهد و این نور راهگشای آنان و روشنگر افقهای آینده است. 🔸نور ایمان فراتر از علوم اکتسابی و دانش های بشری است و مقوله ای غیبی و خدایی است که به جان های مستعدّ عطا می شود. 🔸کلام حضرت زهرا(علیها السّلام) به آغاز زندگی مشترک آن بانوی بزرگ با امیرالمؤمنین علیه السّلام مربوط می شود. در آن زمان حضرت فاطمه(علیها السّلام) اسراری را از علوم و معارف و حوادث با همسرش علیّ مرتضی علیه السّلام در میان گذاشت. امیر مؤمنان از این دانش فاطمی شگفت زده شد. فاطمه (علیها السّلام) در مقابل تعجب او فرمود: مؤمن با نور خدایی می نگرد. 🔸این نور در هر دلی که پاک و بی آلایش باشد ممکن است بتابد. 🔸این علم که عطیّه ی خدایی است، بر هر جان مطهّر و نفس مهذّبی که قابلیّت پذیرش داشته باشد، پرتو افشانی می کند. 🔸باید لوح جان و آیینه ی ضمیر را از کدورت شک و هوس و گناه پاک کرد تا نور حق در آن مجال جلوه گری پیدا کند. 📗منبع: #حکمت_های_فاطمی ، جواد محدثی

💠حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند: 🔸مَا الّذی نَقَموا مِن أبی الحَسنِ؟ نَقَموا وَاللهِ مِنهُ نَکیرَ سَیِفهِ وَ قِلّةَ مُبالاتِهِ لِحَتفِهِ وَ شِدَّةَ وَ طاَتِهِ وَ نَکالَ وَقعَتِهِ وَ تَنمُّرَهُ فی ذاتِ الله 🔹چه چیز را از ابا الحسن علی بن ابی طالب خرده گرفتند و به انتقام گیری پرداختند؟ (تنها چیزی که آنان را به انتقام گیری از او کشاند) شمشیر برّان او، بی اعتنایی به مرگ، استواری او در راه دین، ضربه های بی امان او بر دشمن و سرسختی و قاطعیّت او در راه خدا بود. 📗بلاغات النساء، ص ۱۳۲ 🔻شرح حدیث 🔸در این سخن حضرت زهرا(علیها السّلام) از برخورد نامناسب مردم با امیرمؤمنان و کنار گذاشتن او از صحنه ی سیاسی جامعه و پایمال کردن حق او که حق امت نیز بود، سخن می گوید و شکوه می کند. 🔸راستی چرا با علی علیه السّلام آن گونه رفتار کردند؟ از او چه بدی دیده بودند؟ چه عیب و نقصی داشت که به آن موضع گیری نامناسب و جاهلانه پرداختند؟ 🔸بی گناهی، کم گناهی نیست در دیوان عشق یوسف از دامان پاک خود به زندان رفته است 🔸امام علی علیه السّلام هم در مبارزه با دشمنان و مشرکان سرسخت و کوشا بود، شهادت طلب و شجاع بود و از مرگ هراسی نداشت، در راه عقیده و خدا و دین بی تزلزل و استوار بود، با دشمنان خدا و قرآن کمترین سازشی نداشت و صلابت و استواری او بی نظیر بود. اینها بود گناه علی! 🔸این فضایل و درخشندگی ها برای حسودان تنگ نظر یا ضربه خوردگان از عدالت و حق، آزار دهنده و دشمن ساز است. 🔸امام علی علیه السّلام تاوان صداقت و ایمان و جهاد و صبر خود را می داد. 📗منبع: #حکمت_های_فاطمی ، جواد محدثی

🔹بلا و گرفتاری، کفّاره ی گناهان مومن خدا دو فرشته را امر کرد که به زمین فرود آیند. یکی از آنها را مأمور کرد که نزد یکی از بندگان پاک روزه دار برود و به هنگام افطار، ظرف غذایش را بر زمین بریزد تا نتواند آن را بخورد. به فرشتة دیگر فرمود: فلان حاکم بت پرست، بیمار شده و طبیب گفته دوای درد او نوع خاصّی از ماهی است. به آن فرشته امر کرد آن ماهی را برای آن حاکم، فراهم کند تا از آن بخورد و سالم شود. این دو فرشته پس از پایان مأموریت، از بارگاه الهی پرسیدند: راز این دستورها چه بود؟ خطاب آمد: آن بندة پاک، مرتکب گناهی بود و ما نمی خواستیم در روز قیامت، او را عذاب کنیم. لذا با ریختن غذایش او را ناراحت کردیم تا کفّارة گناهش باشد. همچنین آن حاکم مشرک، یک بار مشکل یکی از بندگان مومنم را حل کرد. چون من کافران را به بهشت، راهنمی دهم، با بازگرداندن سلامتی به او، پاداش کار خیرش را در همین دنیا تسویه کردم تا در قیامت، طلبی از من نداشته باشد. 🎙 استاد_انصاریان ⏱ سخنرانی_کوتاه 📺 صوتی

🔹چرایی به مقتل کشیده‌ شدن امام حسین (ع) اولین عامل نقشه‌ای است که بنی‌امیه در خصوص منزوی کردن اهل‌بیت (ع) داشتند. فکر علوی و امیر المؤمنان (ع) را خانه نشین کردند حتی در دوران حکومت کوتاه حضرت هم اجازه گسترش تفکر علوی را ندادند. شاهد این سخن را در کلمات قصار امام علی (ع) در نهج‌البلاغه می‌یابیم. 🎙 استاد_حسینی_قمی ⏱ سخنرانی_کامل 📺

🔹عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) در سیره ی معصومین (علیهم السلام) حدود دویست سال بعد از اتفاق کربلا ائمه (ع) در میان مردم حاضر بودند. در این زمان روش های بسیاری برای عزاداری مردم وجود داشت. ۱. تأکید بر برپایی مجالس عزاداری امام حسین (ع) و روضه خوانی که این امر مکرر در زندگانی اهل بیت (ع) بیان شده است. 🎙 ا ستاد_رفیعی ⏱ سخنرانی_کامل 📺

آداب غذا خوردن رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله مَنْ أكَلَ وَذُو عَيْنَيْنِ يَنْظُرُ إلَيْهِ وَلَمْ يُواسِهِ، ابْتُلِي بِدَاءٍ لَا دَوَاءَ لَهُ. هر كه در حال خوردن غذا باشد و جانداری او را بنگرد و وی او را شریك غذای خود نكند به دردی بی درمان گرفتار می آید. 📚 تنبیه الخواطر: ج ١ ص ۴۷