eitaa logo
آرشیو مطالب(سخنرانی)
2.2هزار دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
1.9هزار ویدیو
61 فایل
💠 اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ 💠 https://eitaa.com/joinchat/2017460411C29baaffe93 تعرفه وتبلیغات👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼 @kianatv ─┅═ ༅✤ ⃟ ⃟ ‌✤༅═┅─ #کانال_آرشیو_مطالب_سخنرانی #احادیث_روایات_صوت_متن_سخنرانی @archive_mataleb_sokhanrani
مشاهده در ایتا
دانلود
شيم کار بسيار پيچيده اى است. به هنگام اداى يک جمله زبان بايد با سرعت روى مخارج متعدد حروف بچرخد و مخرج لازم را مثلا براى حرف «ز» انتخاب کند و بلافاصله به سراغ حرف «ب» برود و آنگاه آرام بگيرد و اجازه دهد حرف «الف» از فضاى دهان پخش شود بلافاصله روى مخرج «نون» قرار گيرد تا واژه زبان تلفظ شود. حال فکر کنيد وراى خواندن يک مقاله يا بيان سخنرانى اين زبان چه جوالانى بايد در درون دهان داشته باشد که مسلسل وار جاى خود را تغيير دهد که اگر دير بجنبد کلمه غلطى بر زبان جارى مى شود و جالب اين است که چنان اين جابجايى عادت انسان مى شود که گويى به صورت خودکار در آمده است و انسان مى تواند همه حوادث عالم هستى را با همين قطعه گوشت بسيار ساده ادا کند و اين نکته نيز قابل توجه است که صدها يا هزاران زبان براى تکلم در دنيا وجود دارد و همگى با حرکات زبانشان مى توانند مقاصد خود را بيان کنند. از آنجا که اگر اين زبان دائماً تر و تازه نباشد نمى تواند چنين حرکات سريعى از خود نشان بدهد خداوند چشمه هايى جوشان در زير زبان و دهان انسان قرار داده است که مرتباً بزاق از آن تراوش مى کند و زبان را نرم و فعال نگه مى دارد و ديده ايم به هنگام تشنگى شديد و کم شدن آب دهان انسان بسيار به زحمت سخن مى گويد. نکته مهم در مسئله سخن گفتن اين است که مطالبى را که انسان مى خواهد براى ديگران بيان کند نخست به صورت کلى در روح و مغزش حاضر مى شود و بعد کلمات را براى اداى آن انتخاب مى کند سپس به زبان فرمان مى دهد که با استفاده از مخارج حروف، کلمات را تنظيم کند و سپس جمله ها را آماده سازد تا ديگران از مقاصد دورنى او آگاه شوند. حال فکر کنيد يک کودک پنج ساله شيرين زبان هنگامى که مى خواهد سخن بگويد تمام اين مراحل پيچيده و بسيار حساس را طى مى کند تا مقصود خود را به ديگران برساند. بزرگ است خدايى که چنين قدرتى به انسان و مخصوصاً به يک قطعه گوشت ساده در دهان او داده است. آن گاه امام در سومين جمله از حس شنوايى انسان سخن مى گويد و مى فرمايد: «(اين مايه تعجب است که) انسان با استخوانى مى شنود»; (وَيَسْمَعُ بِعَظْم). در تفسير «عظم» (استخوان) بسيارى از شارحان نهج البلاغه به واسطه عدم آشنايى با تشريح بدن انسان و يا عدم پيشرفت اين علم در زمان آنها گرفتار مشکلات زيادى شده اند در حالى که امروز که اين علم پيشرفته است ما به خوبى مى فهميم که منظور امام(عليه السلام) چيست. امواج صوتى از مجارى گوش وارد مى شود و در آن پيچ و خم تعديل مى يابد سپس به پرده گوش مى رسد. در پشت اين پرده دو استخوان ظريف به نام استخوان هاى چکشى و سندانى وجود دارد که بى شباهت به چکش و سندان نيست. دسته استخوان چکشى به پرده صماخ متکى است و از ارتعاش آن به حرکت در مى آيد. (دانشمندان مى گويند: علاوه بر دو استخوان چکشى و سندانى، استخوان ديگرى به نام استخوان رکابى نيز هست که آن نيز نقش مؤثرى در شنوايى دارد.) اين دو استخوان به حرکت درمى آيند و عصبى که در پشت آنهاست از اين حرکت متأثر شده پيام را به مغز منتقل مى کند و انسان کلمات و حروفى را که دريافته با آنچه قبلاً آموخته است تطبيق مى دهد و مفاهيم سخنان را درمى يابد و گاه زير و بم ارتعاش صوتى و شدت و ضعف آن پيام هاى خاصى با خود همراه دارد که آن را نيز درک مى کند مثلاً پيامى که يک ناله ممتد و يا يک فرياد بلند يا نفس هاى سريع و پى در پى با خود دارد همه از طريق اين مجرا و اين استخوان به درون روح و جان انسان منتقل مى شود. اين نکته نيز حائز اهمّيّت است که بخش مهمى از تعادل بدن به هنگام ايستادن و راه رفتن به وسيله گوش تأمين مى شود، لذا بعضى از بيمارى هاى گوش سبب مى شود که انسان حالت سرگيجه به خود بگيرد و قدرت بر حفظ تعادل خويش نداشته باشد. سپس امام(عليه السلام) در پايان اين گفتار حکمت آميز که ناظر به عظمت آفرينش انسان است و قدرت آفريدگار را نشان مى دهد که با ابزار ساده اى آثار مهمى را آفريده، مى فرمايد: «و (عجيب اين که) انسان از شکافى تنفس مى کند»; (وَيَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْم). منظور از شکاف همان شکاف دوگانه بينى است که نفس کشيدن انسان غالباً در بيدارى و خواب به وسيله آن انجام مى شود، هرچند گاه به وسيله دهان نيز تنفس مى کند; ولى دهان مسلماً مجراى اصلى نيست و تنفس از طريق آن گاه آثار نامطلوبى دارد; مخصوصاً در هواى سرد ممکن است به ريه ها آسيب برساند در حالى که از طريق بينى هواى سرد تدريجاً گرم مى شود و به داخل ريه ها مى رسد. شايان توجه اين که اين شکاف داراى موهايى است که گرد و غبار را مى گيرد و در مايه لزجى که از بالا ترشح مى شود، به صورت آب بينى در آورده تا انسان بتواند آن را به خارج منتقل کند. خداوند در اين شکاف ساده يکى از مهم ترين حواس انسان يعنى حس بويايى را آفريده که به وسيله آن مى تواند خود را از خطراتى حفظ کند يا مطلوب خود را به دست آورد همان گونه که در زبان حس ذائقه و چشيدن را قرار داده که باز
یک جرعه معرفت: 🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 ملائکه، صدای ما را ضبط می کنند، هم از گفتار ما، هم از اصل و نیت گفتار ما که به داعی الهی صادر شده است، یا نفسانی و شیطانی، عکسبرداری می کنند. 💠 امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس را از روى آن تلاوت کند چشم وى نیز از قرآن بهره بردارى مى نماید و از عذاب او و پدر و مادرش هم کاسته مى شود گرچه با کفر از دنیا رفته باشند. 📚 ثواب الاعمال 🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 مدام به قرآن نگاه کردن، دوای درد چشم است. 🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 ذکر خدا که حدی ندارد، اعم از ذکر قلبی و لسانی، بلکه اعم از ذکر بدنی است. 🌿 چون تمام طاعات و همه آن چه مرضی خدا است، است.
برکت و روزی: 💠 خواص سوره قاف 🔹امام باقر(علیه السلام): کسی که در نمازهای واجب و مستحب بر قرائت سوره "ق" مداومت کند، خدا رزق او را فراوان و نامه عملش را به دست راستش داده و در حساب بر او آسان می گیرد. 📚 ثواب الاعمال/ص114 ✍🏼 سوره های قرآن دارای آثار مختلفی است. سوره «ق» یکی از سوره هایی است که سفارش شده برای وسعت رزق، روزی سه مرتبه و رو به قبله خوانده شود. 📚 تفسیر درالمنثور/ج6/ص101 💠 🔸 امام صادق(علیه السلام): زیارت امام حسین(علیه السلام) را ترک نکن و به دوستانت نیزسفارش کن، تا خدا عمری طولانی و روزی زیاد نصیبت کند. 📚 وسائل/ج10/ص335 ✍🏼 برخی مکان‌ها و زمان‌ها در افزایش روزی انسان موثر است. یکی از این مکان‌ها، حرم امام حسین(ع) است که خدا به جهت جانفشانی و ایثار ایشان، برتری خاصی به آن حرم مطهر بخشیده که وسعت روزی یکی از آنهاست. https://eitaa.com/joinchat/2017460411C29baaffe93 ─┅═ ༅✤ ⃟ ⃟ ‌✤༅═┅─
خودسازی: 💠 🔸 امام صادق علیه السلام: دست برداشتن از گناه آسانتر از درخواست بخشش و توبه است. چه بسا شهوترانی کوتاه مدتی که اندوهی درازی بر جای گذارد. ✨ تَرْكُ الذَّنْبِ، أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ الْمَعُونَةِ ✨ كَمْ مِنْ لَذَّةٍ دَنِيَّةٍ مَنَعَتْ سَنِيَّ سَنَا دَرَجَات 📚 اصول کافی/ج4/ص188 ✍🏼 بعضی گناهان، گرچه کوتاه مدت است ولی عوارضی طولانی مدت دارند و گاه باعث بدبختی انسان در دو جهان می شود و جبران آن دشوار است. 💠 کوچک 🔹 امام صادق علیه السلام: خداوند بنده ای را که در گناهی بزرگ به او توجه می کند و آمرزش می طلبد، دوست دارد و بنده ای که گناه اندک را خوار شمرده و نسبت به آن بی اعتنا باشد مغضوب می داند. 📚 کافی/ج4/ص159 ✍🏼 گناه، چه کوچک چه بزرگ، بی حرمتی به خالق است. پس بخاطر این بی حرمتی باید از خالق خود بخواهد. https://eitaa.com/joinchat/2017460411C29baaffe93 ─┅═ ༅✤ ⃟ ⃟ ‌✤༅═┅─
یک جرعه معرفت: 💠 امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس را از روى آن تلاوت کند چشم وى نیز از قرآن بهره بردارى مى نماید و از عذاب او و پدر و مادرش هم کاسته مى شود گرچه با کفر از دنیا رفته باشند. 📚 ثواب الاعمال 🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 مدام به قرآن نگاه کردن، دوای درد چشم است. 🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 ذکر خدا که حدی ندارد، اعم از ذکر قلبی و لسانی، بلکه اعم از ذکر بدنی است. 🌿 چون تمام طاعات و همه آن چه مرضی خدا است، است.
برکت و روزی: 💠 🔹 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: مدارا کردن، باعث برکت و فزونی مال است و هر کس از مدارا کردن با دیگران محروم باشد، از خیر، محروم شده است. 📚 کافی/ج2/ص119 ✍🏼 مدارا با دیگران یکی نشانه های انسان‌های باتقوا است و چون عامل افزایش روزی و نزول برکات آسمان و زمین است، خداوند به مال و روزی این افراد، میبخشد.
یک جرعه معرفت: 🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 ذکر خدا که حدی ندارد، اعم از ذکر قلبی و لسانی، بلکه اعم از ذکر بدنی است. 🌿 چون تمام طاعات و همه آن چه مرضی خدا است، است. 🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 بکاء بر مصائب اهل البیت (علیهم السلام) و به خصوص سیدالشهداء (علیهم السلام) شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که مستحبی افضل از آن نیست! 🌺 بکاء من خشیة الله: از ترس خداوند، آن هم همین جور است، شاید افضل از آن نباشد!
برکت و روزی: 💠 🔹امام صادق علیه السلام: نماز شب انسان را خوش سیما، و خوش‌بو و روزی را زیاد می کند. 📚 ثواب الاعمال/ص42 ✍🏼 نماز شب، یکی از مستحبات مورد تاکید است که آثار دنیوی و اخروی زیادی دارد و زیاد شدن رزق و روزی یکی از آنهاست. 💠 نیکی به 🔸 پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم): هر کس متعهد باشد که به پدر و مادرش نیکی کند و انجام دهد، من نیز متعهد می‌شوم که مالش زیاد، عمرش طولانی و محبتش در دل خویشاوندانش استوار گردد. 📚مستدرک الوسائل/ج15/ص176/ح12 ✍🏼 صله رحم، برقراری ارتباط با خویشاوندان و زمینه ساز حل مشکلات یکدیگر است. از نشانه های و عامل نزول است. 💠 با بودن 🔹 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در جواب کسی که می خواست مالش زیاد شود فرمود: پیوسته با وضو باش تا روزی ات فراوان شود. 📚 کنزالعمال/ح44154 ✍🏻 وضو یکی از عواملی است که انسان را از دور می کند و کسی که پیوسته با وضوست، همواره به یاد خداست و از نافرمانی او بیمناک است.
خودسازی: 💠 🔹 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: خداوند به وحی فرمود: هر که تو را خدمت کرد به رنجش افکن و هر که تو را دور انداخت، خدمتش کن. ✨ أَوْحَى إِلَى اَلدُّنْيَا أَتْعِبِي مَنْ خَدَمَكِ وَ اُخْدُمِي مَنْ رَفَضَكِ... 📚 مستدرک الوسایل/ج5/ص207 خاصیت دنیا این است که وقتی به دنبال آن هستی از تو رویگردان است و زمانی که به آن بی اعتنایی میکنی، به دنبالت می آید. 🌺 بنده مومن، همیشه به دنبال نه کسب دنیا. 💠 🔸 امام هادی علیه السلام: هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد، مصائب دنیا بر او سهل گردد، گر چه تکه تکه شود. ✨ مَن کَانَ عَلی بَیِّنةٍ مِن رَبِّهِ هَانَت عَلیهِ مَصائِبُ الدُّنیا وَ لَو قرضَ و نشرَ 📚 تحف العقول/ص511 ✍🏼 سختی دنیا هر چه باشد، اگر انسان به خدا کند برایش راحت است و خداوند وعده داده است، کسی که به او توکل کند، او برای کافی است و زندگی اش را کفایت می کند. 💠 🔹 امام هادی علیه السلام: هر کس مطیع و پیرو خدا باشد، از قهر و کارشکنی دیگران باکی نخواهد داشت. 📚 بحارالانوار/ج50/ص177 ✍🏼 اگر انسان بداند که امور دنیا دست خداست و اوست که دنیا را اداره می کند و همواره پیرو فرامین او باشد، دیگر دلیلی برای ترس از کارشکنی دیگران نخواهد داشت. 💠 🔸 امام علی علیه السلام: هر که مصیبت های کوچک را بزرگ شمارد، خداوند او را به مصیبت های بزرگ گرفتار کند. 📚 نهج البلاغه دشتی/ح448. ✍🏼 انسان در رنج و سختی آفریده شده است، بنابراین همواره باید با ناملایمات و سختی ها دست و پنجه نرم کند و از خدا بخواهد که مشکلات را از سر راه او بردارد.
۷- َ قَالَ ( علیه السلام ) : الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِمْ . و درود خدا بر او فرمود: صدقه دادن دارویی ثمربخش است، و کردار بندگان در دنیا، فردا در پیش روی آنان جلوه گر است.
شرح و تفسیر آثار صدقه امام(علیه السلام) در این حکمت به دو موضوع که در زندگى مادى و معنوى او تأثیر فراوان دارد اشاره کرده نخست مى فرماید: «صدقه (کمک به نیازمندان) داروى شفابخشى است»; (الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ). در قرآن مجید و در روایات اسلامى اهمّیّت و تأثیر انفاق در راه خدا و صدقه بر نیازمندان به طور گسترده وارد شده است و یکى از مهم ترین و مؤثرترین حسنات شمرده شده است. تعبیر به «دواء» (دارو) و «منجح» (مؤثر و شفابخش) به طور مطلق نشان مى دهد که این کار هم درمان کننده بیمارى هاى فردى و هم بیمارى هاى اجتماعى است. صدقه به هرگونه بخشش گفته نمى شود، بلکه بخشش هایى است که قصد قربت در آن باشد; خواه واجب باشند مانند زکات یا مستحب مانند انفاق فى سبیل الله و خواه جنبه شخصى داشته باشد مانند کمک به یتیم یا محروم یا بیمارى یا جنبه عام داشته باشد مانند بناى بیمارستان و دارالایتام که از آن تعبیر به صدقات جاریه نیز مى شود. اما چگونه این صدقات داروى شفابخشى است، بخشى از آن جنبه حسى دارد که با چشم خود مى بینیم; بیماران محروم از این طریق درمان مى شوند، ایتام سرپرستى مى گردند و بر آلام مستمندان مرهم نهاده مى شود و بخشى از آن جنبه معنوى دارد همان گونه که در حدیث معروف نبوى(صلى الله علیه وآله) آمده است: «دَاوُوا مَرْضَاکُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ رُدُّوا أَبْوَابَ الْبَلاَءِ بِالدُّعَاءِ; بیماران خود را با صدقه درمان کنید و درهاى بلا را با دعا ببندید». تجربه نیز نشان داده است که پرداختن صدقه براى درمان بیماران بسیار مؤثر است. این سخن را با حدیثى از امام کاظم(علیه السلام) پایان مى دهیم: شخصى خدمت آن حضرت آمد و عرض کرد: فرزندان و همسر من ده نفرند که همه بیمارند. فرمود: «داوِهِمْ بِالصَّدَقَةِ فَلَیْسَ شَیْءٌ أَسْرَعَ إِجَابَةً مِنَ الصَّدَقَةِ وَلاَ أَجْدَى مَنْفَعَةً عَلَى الْمَرِیضِ مِنَ الصَّدَقَة; آنها را با صدقه درمان کن، زیرا چیزى سریع الاجابه تر و چیزى مفیدتر براى درمان بیماران از صدقه نیست». سپس در دومین نکته مى فرماید: «اعمال بندگان در این جهانِ زودگذر در برابر چشمان آنها در آن جهان (پایدار) است»; (وَأَعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ، نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِمْ). همان گونه که بعضى از شارحان نهج البلاغه تصریح کرده اند، این کلام امام اشاره روشنى به تجسم اعمال در قیامت دارد. منظور از تجسم اعمال این است که اعمال نیک و بد هر یک در روز قیامت به صورت مناسب حسى درمى آید. مثلا نماز در قیافه یک انسان زیبا و صالح و ظلم و ستم به صورت دودى سیاه و خفقان آور مجسم مى شود و انسان ها در کنار اعمال مجسم خود خواهند بود و بخشى از پاداش و کیفر آنها از این طریق صورت مى گیرد. در قرآن مجید نیز آیات فراوانى وجود دارد که ظاهر آن تجسم اعمال است مانند آنچه در آخر سوره «زلزال» آمده است: «(فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّة خَیْراً یَرَهُ * وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّة شَرًّا یَرَهُ); هرکس به اندازه سنگینى ذره اى کار نیک کند آن را مى بیند و هرکس به قدر ذره اى کار بد کند نیز آن را خواهد دید». براى احاطه بیشتر در مورد آیات فراوانى که در قرآن در مورد تجسم اعمال و تفسیر آنها وارد شده به کتاب «پیام قرآن» جلد ششم، بحث تجسم اعمال مراجعه فرمایید. نکته قابل توجه این که تعبیر به (آجالهم) که در نسخه صبحى صالح آمده ظاهرا تعبیر نادرستى است و صحیح آن (آجلهم) است و تقریبا تمام نسخ نهج البلاغه به همین صورت (آجلهم) نوشته شده و قرینه مقابله با (عاجلهم) دلیل روشنى بر این معناست، زیرا (عاجل) به معناى شىء موجود (دنیا) است و (آجل) به معناى شىء مدت دار (در اینجا مراد آخرت) است و (آجال) که جمع اجل به معناى سررسید عمر است در اینجا مفهومى ندارد.
۸- وَ قَالَ ( علیه السلام ) : اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ یَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ یَتَکَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ یَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ یَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ و درود خدا بر او فرمود: از ویژگیهای انسان در شگفتی مانید، که با پاره ای (پی) می نگرد، و با (گوشت) سخن می گوید، و با (استخوان) می شنود، و از (شکافی) نفس می کشد!!