مشاهده شرح های این فراز > ﴿11﴾ الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ ، الرَّابِحِينَ فِي التِّجَارَةِ عَلَيْكَ ، الُْمجَارِينَ بِعِزِّكَ ، الْمُوَسَّعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلَالُ مِنْ فَضْلِكَ ، الْوَاسِعِ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ ، الْمُعَزِّينَ مِنَ الذُّلِّ بِكَ ، وَ الُْمجَارِينَ مِنَ الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ ، وَ الْمُعَافَيْنَ مِنَ الْبَلَاءِ بِرَحْمَتِكَ ، وَ الْمُغْنَيْنَ مِنَ الْفَقْرِ بِغِنَاكَ ، وَ الْمَعْصُومِينَ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الزَّلَلِ وَ الْخَطَاءِ بِتَقْوَاكَ ، وَ الْمُوَفَّقِينَ لِلْخَيْرِ وَ الرُّشْدِ وَ الصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ ، وَ الُْمحَالِ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ ، التَّارِكِينَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ ، السَّاكِنِينَ فِي جِوَارِكَ . (11) و همچنين مرا از جمله‌ى كسانى قرار ده كه به پناه بردن به تو خو گرفته، و در تجارت با تو به سود فراوان رسيده‌اند، و در جوار عزت و قدرت تو پناه برده، و از فضل و بخشش فراوان تو روزى حلال بر ايشان توسعه يافته، و به وسيله‌ى تو از ذلت و خوارى به عزت و بزرگوارى رسيده، و از ظلم و ستم به عدالت تو پناه جسته، و به واسطه‌ى رحمت تو از بلا و گرفتارى عافيت يافته، و به بركت بى‌نيازيت از فقر و تنگدستى به توانگرى و بى‌نيازى دست يافته، و در اثر تقواى تو از گناهان و لغزشها و خطاها معصوم مانده، و به پيروى و اطاعت از تو به نيكى و راه راست و درست توفيق يافته، و به قدرت تو بين آنها و گناهانشان مانعى به وجود آمده، همه‌ى معاصى تو را ترك كرده، و در جوار تو سكونت گزيده‌اند. مشاهده شرح های این فراز > ﴿12﴾ اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، وَ أَعِذْنَا مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ ، وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوَلَدِي [لِوُلْدِي] فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الآْخِرَةِ ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ . (12) بار خدايا، همه‌ى اينها را به توفيق و رحمت خودت به ما عطا فرما، و ما را از عذاب آتش جهنم پناه ده، و به همه‌ى مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان مثل آنچه را كه از تو براى خود و فرزندانم از دنيا و آخرت خواسته‌ام عطا فرما، زيرا تو نزديك، اجابت كننده، شنونده، دانا، عفو كننده، آمرزنده، مهربان و بخشنده‌اى. مشاهده شرح های این فراز > ﴿13﴾ وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ، وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ . (13) پس ما را در دنيا حسنه و نيكويى و در آخرت نيز حسنه عنايت فرما و از عذاب آتش ما را محافظت فرما. 🌴🌴🌴

 دعای بیست و پنجم صحیفه سجادیه که دعای امام سجاد(ع) برای فرزندانشان است

وَ إِذا جاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند، به آنها بگو: «سلام بر شما پروردگارتان، رحمت را بر خود فرض کرده؛ هر کس از شما کار بدی از روی نادانی کند، سپس توبه و اصلاح (و جبران) نماید، (مشمول رحمت خدا می‌شود چرا که) او آمرزنده مهربان است.» أنعام - ۵۴

دعای روز دوم ماه مبارک رمضان ____🍃🌸🍃___

لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى‏ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّـهِ وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ اگر این قرآن را بر کوهی نازل می‌کردیم، می‌دیدی که در برابر آن خاشع می‌شود و از خوف خدا می‌شکافد! اینها مثالهایی است که برای مردم می‌زنیم، شاید در آن بیندیشید! حشر - ۲۱

- اگر انفاق کنید و صدقه دهید خدا چند برابر آن را پس می دهد.(بقره: 261) 2- با کسانی که صدقه می دهید با لحن خوب سخن بگویید.(بقره: 263) 3- در پنهانی انفاق کنید که باعث بخشش گناهان می شود.(بقره: 271) 4- از ربا دوری کنید که برکت ندارد و خدا درآمد ربا خوار را نابود می کند. .(بقره: 276) 5- به بدهکار مهلت دهید و اگر نمی تواند بپردازد، بدهی را بر او ببخشید.(بقره: 280) 6- خداوند از هر کس به اندازه توانایی اش تکلیف می خواهد.(بقره: 286) 7- با کافران دوستی نکنید که از دوستی با خدا بهره ای نمی برید.(آل عمران: 28) 8- دینی جز اسلام را نپذیرید که پذیرفته نمی شود و از زیان کاران خواهید بود.(آل عمران: 85) 9- به نیکوکاری نمی رسید مگر اینکه از آنچه دوست دارید انفاق کنید.(آل عمران: 92)

- از تفرقه دوری کنید و دین را محور وحدت قرار دهید. (آل عمران: 103) 2- مردم را به خوبی سفارش کنید و از زشتی باز دارید تا خوشبخت شوید.(آل عمران: 104) 3- سفره دلتان را پیش دشمن باز نکنید که آنها آرزو دارند همیشه در سختی باشید. (آل عمران: 118) 4- در حال رفاه و سختی از حال نیازمندان غافل نشوید. (آل عمران: 134) 5- خشن و تند خو نباشید تا محبوب مردم شوید. (آل عمران: 159) 6- بدانید که حتماً از طریق مال و جانتان آزمایش می شوید. (آل عمران: 186) 7- در زندگی شخصی و اجتماعی صبور باشید و در برابر فتنه ها همبستگی تان را تقویت کنید. (آل عمران: 200) 8- توبه را تا دم مرگ عقب نیندازید که قبول نمی شود. (نساء: 18) 9- با همسرانتان خوش رفتاری کنید و در مشکلات خانوادگی فوری به فکر جدایی نیفتید.(نساء: 19)

1- مدیریت خانواده با مرد است و او موظف است هزینه های زندگی را تأمین کند.(نساء: 34) 2- همسر شایسته متواضع و نگهدار اسرار، اموال و آبروی خانواده است. (نساء: 34) 3- یک نفر از خانواده مرد و زن تعیین کنید تا به اختلافشان رسیدگی کنند. (نساء: 35) 4- در خوبی کردن با خویشان، یتیمان، نیازمندان و همسایگان سنگ تمام بگذارید. (نساء: 36) 5- نیکی کنید که خدا در ازای کوچکترین کار خوب، چندین برابر پاداش می دهد. (نساء: 40) 6- از خدا و پیامبر اطاعت کنید تا گرامی شوید و همدم و هم مسیر پیامبران و شهدا باشید. (نساء: 69) 7- اگر به شما خوبی شد، به صورتی بهتر یا دست کم به همان صورت جواب دهید. (نساء: 86) 8- سهل انگاری و اشتباه خود را به شخص دیگری نسبت ندهید. (نساء: 112) 9- عادل باشید حتی اگر به ضرر خودتان، والدین یا خویشان باشد. (نساء: 135)

1- از بدی های دیگران بگذرید، خدا هم از شما می گذرد.(نساء: 149) 2- به قراردادهایی که می بندید، وفادار باشید.(مائده: 1) 3- در رعایت حقوق دیگران و کارهای خوب به همدیگر کمک کنید. (مائده: 2) 4- طعام اهل کتاب برشما و طعام شما برای آنان حلال است. (مائده: 5) 5- هرکس برای زنده نگه داشتن انسانی تلاش کند انگار به همه مردم زندگی بخشیده است. (مائده: 32) 6- برای رسیدن به خدا به دنبال وسیله«مثل نماز،انفاق و آبروی مقربان درگاهش» باشید. (مائده: 35) 7- از قصاص کردن بگذرید که کفاره گناهانتان خواهدبود. (مائده: 45) 8- به جای بحث های اختلافی و بی فایده در کارهای خوب از همدیگر سبقت بگیرید. (مائده: 48) 9- از رابطه و رفاقت با کسانی که دین شما را مسخره می کنند، بپرهیزید. (مائده: 57)

بسم الله الرحمن الرحیم هر ذکری نوری دارد که در جان انسان می‌تابد و ردی از خود در رفتار و روح او به جا می‌گذارد. همان‌طور که هر گل، رایحه‌ای ویژه دارد، اذکار الهی نیز هر یک بویی از حقیقتی ژرف دارند که بر جان آدمی می‌نشیند. مثلاً "بسم الله الرحمن الرحیم" که حکایت از وجودی سراسر مهر و رحمت است، و مانند باران بهاری است که بی‌دریغ بر دشت‌ها می‌بارد، بدون اینکه بین گل‌های خوشبو و خارهای خشکیده تفاوتی بگذارد. همان‌طور که باران، زمین را زنده می‌کند، این ذکر نیز دل را زنده و دست را به بخشش وا‌می‌دارد. کسی که این ذکر را با جان و دل تکرار کند، مانند رودخانه‌ای جاری می‌شود که از چشمه‌ای زلال سرچشمه گرفته و به سوی تشنه‌کامان رحمت می‌رساند. پس اگر "بسم الله الرحمن الرحیم" را بر زبان جاری می‌کنیم، باید در زندگی خود نیز مانند طبیعتی که از رحمت خدا لبریز است، بخشنده باشیم؛ همانگونه که درخت، سایه‌اش را به همه می‌بخشد، حتی به کسی که سنگی به سویش پرتاب کند. پس، اگر این ذکر را بر زبان می‌آوریم، باید مانند آفتاب باشیم که روشنی‌اش را بی‌منت بر همه می‌پاشد،و یا همچون دریا که به ساحل، موج‌هایش را هدیه می‌دهد، بی‌آنکه از جنس صخره بپرسد. این ذکر را باید عمل کرد و عملی کرد و آن نیست مگر اینکه مثل رحمت خدا چونان نسیمی باشیم که عطر شکوفه‌ها را در باغستان‌ها می‌پراکند، بی‌آنکه بپرسد کدام گل، دیروز پژمرده بود. اگر "بسم الله الرحمن الرحیم" را باور داریم، باید همچون ابرهای بهاری باشیم که بر کوه و دشت، بی‌دریغ می‌بارند. پس کسی که این ذکر را می‌گوید، اگر بخشنده نباشد، انگار که نگفته باشد،و گفتنش بی اثر و بی‌ثمر است هرچند در تمام عمر زبانش به این ذکر مترنم باشد،باشد چه سود؟ نتیجه‌: هر ذکری نوری دارد که باید در رفتار انسان جلوه‌گر شود. "بسم الله الرحمن الرحیم" یادآور رحمت الهی است و کسی که آن را بر زبان می‌آورد، باید بخشنده و مهربان باشد. اما این تنها یک نمونه است؛ هر ذکری عمل شایسته خود را می‌طلبد. گفتن اذکار بدون عمل به مقتضای آن‌ها، بی‌ثمر است. ذکر واقعی، آن است که در جان بنشیند و در رفتار نمایان شود.