یقین، عامل برداشته شدن حجاب ها به آنها فرمود: من بهتر از شما سراغ ندارم. اگر بمانيد به شهادت مي رسيد. امام حسین (علیه السلام) مي خواهد آنها را آماده كند. در مناجات 15 گانه امام سجاد (علیه السلام) ایشان از خدا مي خواهد به ما يقيني بدهد كه تُهَوِّنُ بِهِ عَلَيَّ مُصِيبَاتِ الدُّنْيَا وَ تَجْلُو بِهِ عَنْ بَصِيرَتِي غَشَوَاتِ الْعَمَى ، أَسْأَلُكَ مِنَ الْيَقِينِ بِمَا تُهَوِّنُ بِهِ عَلَيَّ مُصِيبَاتِ الدُّنْيَا . خدايا! يقيني به ما بده كه رنج ها را بر ما آسان كند و حجاب را از جلوي چشم ما بردارد، وَ تَجْلُو بِهِ عَنْ بَصِيرَتِي غَشَوَاتِ الْعَمَى . با اين يقين است كه مي توان به سوی خدا حركت کرد. با این رفع حجاب هاست كه مي شود بار فردای عاشورا را برداشت. باید دانست که ایثار کردن همه جا یکسان نیست. ایثار شخصی در اول رفتن است و ایثار شخص دیگر در آخر رفتن. اگر با كارواني به كربلا رفته باشید می بینید که همه دوست دارند اول كسي باشند كه وارد حرم امام حسين (علیه السلام) مي شوند. 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠

در راه ولي خدا هم جايي انسان لازم است آخر از همه برود. یاران امام هم دلشان مي خواست اول كسي باشند كه خونشان را بدهند. اين تكليف ها و بصيرت ها بود كه به آنها مي گفت بمانيد و تا مي توانيد از امام حسين (علیه السلام) دفاع كنيد و تا مي توانيد گرد غربت را از امام حسين برداريد. همين كار را هم كردند. يكي يكي رفتند. امام حسين همه را يكي يكي راهي کرد. اگر امام حسين (علیه السلام) اول مي رفت، همه مانده بودند؛ نه تحمل آن غربت را داشتند و نه ديگر مي توانستند راهي شوند. امام حسين قمر بني هاشم را هم بدرقه كرد. 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠

سخنان دلشنین توجه به بیماریهای🎼🎤

سخنان دلنشین دوری از تنهایی🎤🎼

سخنان دلنشین طمع ورزی🎤🎼

عزت در سایه ولی خدا 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀😁 امام به آنها وعده داد: بدانيد خدا حامي ماست. خدا شما را حمايت مي كند. نمي گذارد شما ذليل بشويد. شما همیشه در ظل عزت خدا مي مانيد. بلا و سختي هست، ولي سايه عزت خدا بالاي سر شماست. همه می دانید که اهل بیت هميشه عزيز بودند و كسي ذلت آنها را نديد. شما جمله زينب كبري را در مجلس يزيد ببينيد. یزید مي خواهد این قوم را تحقير كند. مجلس را از سران سياسي كشورها پر کرده است. اسیران را هم به يك ريسمان بسته، از سر صبح در كوچه ها گردانده، سنگشان زدند، چوبشان زدند، تحقيرشان كردند. به این شکل آنها را وارد مجلس كردند. سر مطهر امام را به علامت پيروزي در جام گذاشتند. زينب فرمود: أَ مِنَ الْعَدْلِ يَا ابْنَ الطُّلَقَاءِ تَخْدِيرُكَ حَرَائِرَكَ وَ إِمَاءَكَ وَ سَوْقُكَ بَنَاتِ رَسُولِ اللَّهِ سَبَايَا . اي پسر آزاد شده! اي برده زاده! شما برده پيغمبر بوديد. آزادتان كرد عادلانه هست زن و بچه خودت را پشت پرده نشاندي و ناموس رسول خدا را همراه با نامحرمان راهي بيابان ها كردي؟ چقدر عزت در اين كلام موج می زند؟ شما اسير عزيزتر از اين سراغ داريد؟ فرمانده لشكر يزيد پس از پيروزي آنها را اسير كرد و در شهرها و روستاها گرداند. حالا گزارش پيروزي ها را مي دهد. یزید به او مي گويد: پس چرا افسرده و پژمرده اي؟ مي گويد: اين كاروان من را بيچاره كرده. ما هر چه اينها را زديم يك نقطه ضعف از اينها بگيريم يا آه بگويند، نشنیدیم. 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠

ذکر مصیبت 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠 آورده اند که امام حسین (علیه السلام) هر چه به ظهر عاشورا نزديك تر مي شد، چهره شان برافروخته تر مي گردید. زينب كبري مي فرمايد: در آخرين لحظه، وقتي وداع كرد به گونه ای از ما جدا شد که گويا ما را نمي شناسد. امام (علیه السلام) در روز عاشورا مي فرمايد: صَبْراً بَنِى الْكِرام پافشاري كنيد، فَمَا الموتُ الَّا قَنْطَرَةٌ تَعْبُرُ بِكُمْ عَنِ البُؤْسِ وَالضَّراءِ الَى الْجِنانِ اين يك پل است. فاصله ای میان شما و هدف نیست. وقتي یاران روي زمين مي افتادند، مي آمد و سرهايشان را به دامن مي گرفت. آنها با رضايت، بار بلاي امام حسين را كشيدند. آنها كه از خودشان فارغ بودند. اصلا بلاي خودشان برايشان مطرح نبود. امام برای براي وداع آخر آمد. گفت وگوهاي اين وداع آخر را شنیده اید. فرمود: زينب، رباب، ام كلثوم، سكينه عَلَيْكُنَّ مِنِّي السَّلَامُ عزيزانم خداحافظ. اين آخرين ديدار ماست. وقتي صداي امام حسين (علیه السلام) را شنيدند، غصه بر آنها هجوم آورد. از خيمه بيرون ريختند. دور امام حسين حلقه زدند. بابا اسْتَسْلَمْتَ لِلْمَوْتِ مي خواهيد برويد؟ مي خواهيد ما را تنها گذاريد؟ حضرت فرمود: ادامه دارد 👇👇👇👇👇

دخترم! چه كند كسي كه ياوري ندارد؟ من هستم و يك بيابان دشمن و اينها همين لحظه را مي خواستند. تنهايي من را مي خواستند. شب عاشورا به آنها فرمود: دشمن من را مي خواهد اگر شما برويد، كاري با شما ندارند. بلكه خوشحال مي شود. فرمود: دخترم! كسي كه تنها شده ياور ندارد چه كند؟ گفت: بابا! ما را به مدينه جدمان برگردانيد. فرمود: لَوْ تُرِكَ الْقَطَا لَنَامَ 🌀 اگر اينها اجازه مي دادند كه ما از مدينه بيرون نمي آمديم. لحظه های سنگيني در انتظار شماست. مراقب باشيد. حرفي نزنيد كه خدا از شما ناراضي بشود. 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 سخنران حجت الاسلام میر باقری تمام💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀

گریه و عزاداری برای امام حسین(علیه­السلام) 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠💠💠 ماه محرم، ماهی است که ائمة معصومین(علیهم السلام)، نسبت به اقامة عزای امام حسین و اشک و گریه بر اباعبدالله(علیه السلام) و برپایی مجالس عزاداری سفارش کرده اند. شخصی به نام «ریّان بن شبیب» می گوید: خدمت امام رضا(علیه السلام)رفتم، امام رضا فرمود: می دانی امروز چه روزی است؟ امروز روزی است که حضرت زکریا(سلام الله علیه) دعا کرد و از خدا اولاد خواست، دعایش به اجابت رسید و خداوند حضرت یحیی(سلام الله علیه) را به ایشان عطا فرمود. سپس امام هشتم فرمودند: ریّان بن شبیب، محرم ماهی است که قبل از اسلام و قبل از آنکه پیغمبر(صلی الله و علیه وآله و سلم) مبعوث شود، در جاهلیت این ماه را محترم می شمردند و می گفتند: جنگ و کشتار در این ماه جایز نیست. حتی مشرک ها و غیرمسلمان ها هم قبل از اسلام، «یُحَرِّمونَ فِیهِ الظّلْمَ وَ الْقِتَالَ»؛ «جنگ را در ماه محرم ممنوع می دانستند». ادامه دارد👇👇👇👇

همین دلیل هم به آن «محرم» می گویند. این نامگذاری مربوط به قبل از اسلام است. سپس امام رضا(علیه السلام) فرمودند: ماهی که کافرها و مشرک ها در آن جنگ نمی کردند و می گفتند جنگ حرام است، در این ماه بنی امیّه به اسم اسلام و دین حرمت امام حسین(علیه السلام) را شکستند و او را مظلومانه به شهادت رساندند. بعد امام رضا فرمود: یا ابن شبیب، ای پسر شبیب؛ «إنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیءٍ»؛ «اگر خواستی بر چیزی گریه کنی» – اگر مصیبت و داغی دیدی، اگر عزیزی از دست دادی- «فَابْکِ للحُسَینِ بْنِ عَلِیّ»؛ « برای حسین ما اشک بریز و گریه کن»؛ برای عزیز خودت گریه نکن، «فَإنَّهِ ذُبِحَ کَمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ»  💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠💠💠

دلیل اشک و گریه 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠 در روایات به عزاداری و گریة بر اباعبدالله(علیه السلام) سفارش شده است. گرچه امروزه بعضی ها اشکال می کنند که گریه بر میّت و شهید و کسی که از دنیا رفته چه اثری دارد؟ گاهی در آثار وهّابی ها و نوشته های بعضی از افراد، این اشکال دیده می شود که گریه یعنی چه؟ این گریه به چه معناست؟ چرا باید برای کسی که 14 قرن قبل به شهادت رسیده است، اشک بریزیم؟ دلیل این اشک و بکاء چیست؟ من در توضیح این مطلب یک نکته ای را بگویم؛ اخیراً زیاد دیده ام بعضی از نویسندگان در نوشته هایشان اشکال می کنند که این اشک چه معنایی دارد؟ این گریه چه مفهومی دارد؟ به طور کلی ما پنج نوع گریه داریم؛ اما بعضی از بزرگان در کتاب هایشان نوشته اند: چهار نوع گریه داریم. من با توجه به روایات، یک نوع دیگر را اضافه کرده ام. مرحوم آقای بهاری کتابی به نام «الدَّعوَه الحُسینیَّه» دارد که ایشان این کتاب را در ردّ کسانی نوشته  است که بر گریه و زیارت امام(علیه السلام) اشکال می کنند. ایشان در کتابشان اشاره کرده که گریه چهار گونه است. به نظر بنده چهار گونه گریه برای امام حسین هم می تواند باشد. گریه به دو قسمت تقسیم می شود: 1- گریة مثبت، 2- گریة منفی. گریه منفی مثل اینکه به کسی بگویند برو جبهة جنگ و او از ترس، گریه کند، این گریة ضعف است. یا مثلاً به کسی بگویند برای تحصیل باید از وطن و پدر و مادرش دور شود و او از این موضوع ترس داشته باشد و گریه کند، این گریة ضعف است. 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠

انواع گریه 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀  اما گریة  مثبت را شاید بتوان به پنج شاخه تقسیم کرد؛ گاهی اعتقادات انسان را به اشک وا مي دارد. این مطلب ریشه در قرآن دارد؛ وقتی این آیه بر نبی مکرم اسلام(صلی الله و علیه وآله و سلم) نازل شد: «تَری أعْیُنَهُمْ تَفیضُ مِنَ الدَّمْعِ»؛ «شما می بینید اشک مؤمنان جاری می شود.» همچنین وقتی آیه، «إنَّکَ مَیّتٌ وَ إنَّهُمْ مَیِّتُونَ»؛ «پیامبر تو می میری، مردم هم می میرند»، نازل شد، پیامبر(صلی الله و علیه وآله وسلم) خیلی گریه کرد. وقتی سوره نصر نازل شد؛ «اِذا جاءَ نَصْرُاللّهِ وَالفَتْح....» عموی پیامبر، عباس وقتی که این آیه را شنید، شروع به اشک ریختن کرد. بُکاءُ رَحمه (گریة رحمت)، یعنی اشکی که بر اساس عواطف و احساسات، انسان رقّت قلب پیدا مي کند و برای چیزی گریه می کند، این طبیعت همة بشر است. حتی اگر کسی مسلمان هم نباشد و قساوت قلب نداشته باشد وقتی یک صحنة غم انگیز می بیند یا می شنود اشک می ریزد. برای مثال، بچه ای که از گرسنگی در بغل مادرش جان می دهد هر کسی را متأثر می کند، کسی که در بغل پدرش شهید می شود، مثل آن جریانی که در فلسطین پیش آمد، هر کسی که در تلویزیون آن صحنه را دید متأثر شد. فیلمی که یک صحنة غم انگیز را نشان می دهد، افراد را به گریه می آورد. چشم، مجرای اشک وابسته به قلب و باطن انسان است، نمی تواند بی تفاوت باشد مگر کسی که منشأ این چشمه را خشک کند. در این رابطه حدیث هم داریم. پیامبر(صلی الله و علیه وآله و سلم) فرمودند 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠