#کلام_امام 💠🌸🍃🌺🍃🌸💠‏ ‏💠یکی از شرایط استجابت دعا این است که آن را با توجه مطرح کنیم. گاهی لقلقه زبان، جملاتی چون «خدایا ما را بیامرز.»، «خدایا به ما سعّه رزق بده» و «خدایا قرض ما را ادا کن» است. ده سال انسان این گونه دعا میکند، اصلاً مستجاب نمیشود. این فایده‌ای ندارد. 🔸یکی از شرایط دعا این است که فرمود: «اعلموا ان‌ اللَّه لایقبل الدّعاء عن قلب غافل»؛ «خداوند متعال، از صاحب دلِ غافل - دلی که متوجه نیست چه خواسته‌ای را مطرح میکند و با که دارد حرف میزند - دعایی را قبول نمیکند.» 🔹معلوم است که دعاىِ دارای این ویژگیها، مستجاب نمیشود. باید تضرّع کنید و جدّی بخواهید. باید از خدای متعال با الحاح بخواهید. باز بخواهید و باز بخواهید. در این صورت البته خدای متعال دعاها را مستجاب خواهد کرد. ۱۳۷۳/۱۱/۲۸ ☀️#امام_خامنه‌ای(مدظله‌العالی) ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#کلام_شهید «حواستان باشد که این انقلاب اسلامی را به امانت به ما سپردند و نکند در امانت خیانت کنیم؛ این امانت، امانت الهی‌ست، وظیفه همه ماست که از این انقلاب و دستاوردهای آن پاسداری کنیم». #شهید_عبدالصالح_زارع ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#در_محضر_علما ⭕️ پناهیان: هنوز بی‌سوادهایی هستند که می‌گویند حجاب عقیده است و عقیده را تحمیل نکنید 🔹 چهل سال است نتوانستیم جا بیندازیم که دین، یک امر واقعی و احکامش تابع مصالح و مفاسد است. لذا خیلی‌ها حجاب را یک امر ارزشی و غیرواقعی تلقی کرده و ضرورتش را درک نمی‌کنند. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

🔖منبر کوتاه 🔖 🎥#تصویری 🔅اثر وضعی قرآن چگونه است؟ ➕ یک تکنیک برای اثرگذاری بیشتر

🔖منبر کوتاه 🔖 🎥تصویری 🔅هر بار جذابیتی برای نامحرم ایجاد کنید؛ انرژیِ منفی ایجاد شده در درون شما از قلب محارم‌تان دورتان می‌کند! استاد شجاعی

🔖منبر کوتاه 🔖 🎥#تصویری 🔅بزرگ شو❗️ 🔰#استاد_پناهیان

🔖منبر کوتاه 🔖 🎥تصویری 🔅 ۴ اثر مهم احسان به دیگران 🔰استاد_رفیعی

🔖منبر کوتاه 🔖 🎥تصویری 🔅مالکِ دلها 🔰استاد_کاشانی

🔖منبر کوتاه🔖 🔊صوتی 🔅ظرفتو بزرگ کن...! 🔰استاد_عالی

🔖منبر کوتاه🔖 🔊صوتی 🔅اهمیت مادر... 🔰استاد_شجاعی

برای کثرت رزق وروزی ۴۰مرتبه این آیه در هرصبح جمعه تا ظهر جمعه سفارش شده و مجرب است👆👆

➖اذکاری ویژه برای دفع فقر و مریضی 🛑عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ ظَهَرَتْ عَلَيْهِ اَلنِّعْمَةُ فَلْيُكْثِرْ ذِكْرَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ مَنْ كَثُرَتْ هُمُومُهُ فَعَلَيْهِ بِالاِسْتِغْفَارِ وَ مَنْ أَلَحَّ عَلَيْهِ اَلْفَقْرُ فَلْيُكْثِرْ مِنْ قَوْلِ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ يَنْفِي عَنْهُ اَلْفَقْرَ وَ قَالَ فَقَدَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ رَجُلاً مِنَ اَلْأَنْصَارِ فَقَالَ مَا غَيَّبَكَ عَنَّا فَقَالَ اَلْفَقْرُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ طُولُ اَلسُّقْمِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ لاَ أُعَلِّمُكَ كَلاَماً إِذَا قُلْتَهُ ذَهَبَ عَنْكَ اَلْفَقْرُ وَ اَلسُّقْمُ فَقَالَ بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ إِذَا أَصْبَحْتَ وَ أَمْسَيْتَ فَقُلْ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ [اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ] تَوَكَّلْتُ «عَلَى اَلْحَيِّ اَلَّذِي لاٰ يَمُوتُ» وَ «اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ اَلَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي اَلْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ اَلذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً » فَقَالَ اَلرَّجُلُ فَوَ اَللَّهِ مَا قُلْتُهُ إِلاَّ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ حَتَّى ذَهَبَ عَنِّي اَلْفَقْرُ وَ اَلسُّقْمُ . 🔰سكونى از امام صادق عليه‌السّلام روايت كند كه رسول خدا (صلّى‌الله‌عليه‌وآله) فرمودند: هر كه نعمت بر او آشكار گشت (و متنعم بنعم الهى گشت) بايد زياد ذكر «الحمد لله» را بگويد و هر كه اندوه و غمش بسيار شد استغفار (و آمرزش‌خواهى) كند و هر كه فقر و پريشانى بر او فشار آورد زياد بگويد: «لا حول و لا قوة الا باللّٰه العلى العظيم» كه فقر را از او دور سازد و فرمود: رسول خدا (صلّى‌الله‌عليه‌وآله)(چند روزى) مردى از انصار را نديد، پس از او پرسيد: چه چيز تو را از ما پنهان كرده بود؟ عرض‌كرد: ندارى و كسالت ممتد، رسول خدا (صلّى‌الله‌عليه‌وآله) به‌او فرمود: آيا كلامى به‌تو نياموزم كه چون آن را بگوئى ندارى و بيمارى از تو دور گردد؟ عرض‌كرد: چرا اى رسول خدا فرمود: چون صبح و شام كنى بگو: «لا حول و لا قوة الا باللّٰه العلى العظيم توكلت على الحى الذى لا يموت و الحمد للّٰه الذى لم يتخذ ولدا و لم يكن له شريك في الملك و لم يكن له ولى من الذل و كبره تكبيرا». آن مرد گويد: سه روز بيشتر اين ذكر را نگفتم تا اينكه ندارى و بيمارى از من دور گرديد. 📚الکافي ج ۸، ص ۹۳