✅ در مقابل منافقانی که در زمان صلح، پر مدعا، و در زمان جنگ، ترسو هستند، موضع خدا چیست؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: ای پیامبر! مگر ندیدی کسانی را که قبلاً خواهان اعلام جنگ با دشمن بودند و به آنها دستور داده شد: «فعلاً که شرایط جنگیدن مهیّا نیست، دست نگه دارید و به همین دو واجبِ نماز و زکات عمل کنید تا بعد»؟ اما همین که دستور جنگ صادر شد و جهاد بر آنها واجب گشت، ناگهان گروهی از همین‌ها همچون ترس از خدا یا با ترسی بیشتر، از دشمنان کافر ترسیدند و تازه به خدا اعتراض هم کردند که: «خدایا! چرا جنگیدن را بر ما واجب کردی؟ چرا مرگ ما را اندکی به تأخیر نینداختی؟» محمد! به اینها بگو: «اوّلاً خوشی‌های زندگی دنیا ناچیز و زودگذر است؛ در حالی که خوشی‌های زندگی آخرت برای کسانی که مطیع دستورات واجب و حرام خدا هستند، قطعاً بهتر است. ثانیاً اگر شما مطیع دستورات واجب و حرامِ خدا باشید و طبق دستور او بجنگید، خدا پاداش شما را کامل خواهد داد و سر سوزنی در حق شما ظلم نخواهد شد. ثالثاً شما هر جا که باشید، هر چند در قلعه‌های بلند و محکم، مرگ به سراغتان خواهد آمد؛ پس عمل به دستور واجب خدا به نفع خودتان است.» 📕 أَلَمْ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوٓاْ أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ ٱلْقِتَالُ إِذَا فَرِيقࣱ مِّنْهُمْ يَخْشَوْنَ ٱلنَّاسَ كَخَشْيَةِ ٱللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةࣰۚ وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا ٱلْقِتَالَ لَوْلَآ أَخَّرْتَنَآ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ قَرِيبࣲۗ قُلْ مَتَٰعُ ٱلدُّنْيَا قَلِيلࣱ وَٱلْأٓخِرَةُ خَيْرࣱ لِّمَنِ ٱتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا أَيْنَمَا تَكُونُواْ يُدْرِككُّمُ ٱلْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِي بُرُوجࣲ مُّشَيَّدَةࣲۗ وَإِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةࣱ يَقُولُواْ هَٰذِهِۦ مِنْ عِندِ ٱللَّهِ (نساء، 77 و 78) آیه شماره 474

😡 لعنت بر چه کسانی؟ (شماره 13) 🌷 امام صادق (ع): 🔹 ملعون است، ملعون، كسى كه پدر يا مادر خود را بزند. 🔹 ملعون است، ملعون، كسى كه از پدر و مادر خود نافرمانى كند و آزارشان رساند 🔹 ملعون است، ملعون، كسى كه احترام واجبات مسجد را نگه ندارد. 📖 ملعونٌ مَلعونٌ مَن ضَرَبَ والِدَهُ أو والِدَتَهُ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن عَقَّ والِدَيهِ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن لَم يُوَقِّرِ المَسجِدَ 📚 میزان الحکمه، ج 10 ، ح 18376

سوال 1397: عدّه ‏ای در برابر دیگران مبادرت به طرح کمبودها و ضعفهایی که در جمهوری اسلامی وجود دارد، می ‏کنند، گوش ‌دادن به این سخنان و حکایتها چه حکمی دارد؟ جواب: واضح است هر عملی که موجب بدنام‌شدن چهره جمهوری اسلامی که در برابر کفر و استکبار جهانی ايستاده است، شود به نفع اسلام و مسلمين نيست. بنا بر اين، اگر اين سخنان موجب تضعيف نظام جمهوری اسلامی باشد جايز نيست. منبع: استفتاءات آیت الله خامنه ای پند 95

✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🌺 داستان آفرینش آدم (4) س: با توجه به آیه ی «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأسْماءَ كُلَّها» چرا خدای متعال، اسماء را به حضرت آدم (ع) آموخت؟ ج: داستان آدم (ع) داستانی است که درباره ی آن حرف های بسیاری زده شده است؛ ولی آنچه انسان می فهمد و باید بفهمد، این است که پروردگار متعال داستان ابتدای خلقت آدم (ع) را این گونه بیان کرد: «إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأرْضِ خَليفَةً»: می خواهم کسی در روی زمین جانشین من باشد تا حرف هایی را که می خواهم به انسان ها بزنم، او از طرف من بزند. «خلیفه» به این می گویند. شاهان وقتی به مسافرت می رفتند، یک نفر را به جای خود می گذاشتند تا کار شاه، لنگ و معطّل نماند. خدا می خواست انسان هایی را که در زمین خلق کرده، هدایت کند. نمی شد خود خدا بیاید با انسان ها حرف بزند. انسان ها زبان خدا را بلد نبودند. خدا به جای آن، یک آدم آفرید با زبان آدم ها و در میان خود آدم ها و با ارتباط با آدم ها تا بیاید به آدم ها بگوید: «خدا این گونه فرمود.» به این می گویند «خلیفه ی خدا». تمام انبیاء، خلیفه و جانشین خدا هستند. همه ی آدم ها خلیفه نیستند. صدام خلیفة الله نیست. همه ی انسان ها نه؛ بلکه فقط و فقط انبیاء. آن ها از خدا می گرفتند و به آدم ها ابلاغ می کردند. آن ها به جای خدا کار خدا را می کردند؛ اما دیگران که کاره ای نیستند. این غلط است که ما می گوییم: «همه ی آدم ها خلیفةالله هستند.» نه؛ خیلی ها هیچ چیز بلد نیستند و هیچ چیز سرشان نمی شود. فقط آن ها که شأنشان گرفتن از خدا و رساندن به خلق خداست، خلیفه می شوند. خدا فرمود: «من می خواهم آدمی مثل بقیه ی آدم ها بگذارم تا حرف مرا به آن ها برساند و آن ها عمل کنند تا زندگی شان انسانی شود.» در آن زمان آدم زیاد بود؛ اما نه آدم های دومی؛ بلکه آدم های قبلی. آدم های قبلی، وحشی بودند و به شکل آدم بودند. هنوز نسلشان در جنگل های آمازون هست. گاهی جامعه شناسان، یکی دو ماه نزد آن ها می مانند و آداب و رسوم زندگی شان را می نویسند و بیرون می آیند. آن ها ظاهرًا آدم هستند؛ اما عقل ندارند؛ مثل گوسفندند. هزار سال پیش چطور بودند؟ حالا هم همان طورند. خدا خواست آدم دیگری درست کند که پیغمبر، آن ها را اصلاح و تربیت کند. آن قبلی ها قابل اصلاح نبودند و عقل نداشتند. ملائکه، آن آدم های قبلی را دیده بودند و گفتند: «این که قابل خلافت نیست. این آدم خوار است؛ آدم کش است؛ خونریز است. این که قابل هدایت نیست!» هنوز خدا این آدم بعدی را خلق نکرده بود تا آن ها ببینند که با آن ها خیلی فرق دارد. خدا جواب نداد و آدم (ع) را آن گونه که می خواست خلق کند، خلق کرد. به او عقل داد. به او قدرت یادگیری داد. خدا این عقل و قدرت یادگیری را امتحان کرد. چیزی به او یاد داد و او یاد گرفت و وقتی از او پرسید، جواب داد. فقط همین! یعنی ملائکه فهمیدند که این آدم جدید، قدرت یادگیری دارد. هیچ چیز بلد نیست؛ اما اگر یادش بدهند، یاد می گیرد. معنای «عَلَّمَ آدَمَ الْأسْماءَ» همین است. آدم می خواست با حوا زندگی زمینی کند. زندگی زمینی زبان می خواهد؛ بیل و کلنگ و ... می خواهد. ابتدا الفاظی لازم است که خدا به او یاد داد و او آن ها را یاد گرفت. زمانی که ملائکه دیدند او قدرت یادگیری دارد و وقتی خدا به او یاد می دهد، یاد می گیرد، اما آن آدم های وحشی اگر خدا یادشان بدهد، چون عقل ندارند یاد نمی گیرند، ملائکه فهمیدند که این آدم قابلیت خلافت دارد، اما آن ها ندارند؛ چون وحشی اند. خدا خواست این موضوع را محکم و مؤکد کند؛ لذا فرمود: «در مقابل آدمی با این خصوصیات که گفتید نمی شود خلیفه باشد، سجده کنید.» در آن زمان سجده بر آدم چون دستور خدا بود، اشکالی نداشت. بعدًا حرام شد. حتی در زمان حضرت یوسف (ع) هم حرام نبود. در اسلام تحریم شد. بنابراین برای اینکه ملائکه خوب بفهمند این آدم با آدم های قبلی خیلی فرق دارد و شایستگی خلافت را دارد و آن ها ندارند، فرمود: «اُسْجُدُواْ لآِدَمَ». شیطان سجده نکرد و از اینجا منحرف شد. این داستان خلقت آدم و «عَلَّمَ آدَمَ الْأسْماءَ» و خلافت خدا بود. بعداً خدا به آدم فرمود: «اگر بخواهی اینجا بمانی، باید از این درخت نخوری.» او هم زندگی انسانی لازم داشت. زندگی انسانی هم با نان گندم تأمین می شود. او هم رفت سراغ گندم؛ لذا خدا فرمود: «باید بروی بیرون!» چون در آنجا برای این همه آدم که جا نبود. آمدند بیرون و کاشتند و خوردند تا امروز که حدود هفت میلیارد آدم بر روی زمین زندگی می کنند. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت، فصل اول

⭕️ ترجمه کلمات و لغات کل قرآن ⭕️ تفسیر ⭕️ روخوانی و روان‌خوانی ⭕️ فصیح‌خوانی ⭕️ تجوید ⭕️ صوت و لحن ⭕️ ترتیل و تلاوت بامدیریت خانم پروانه افشار https://eitaa.com/joinchat/3634300161C4547006b7b

گلچین اشعار نوحه های ترکی جدیدوقدیم @golchin_nohe_torki مدیریت کانال:شعبان پور تعرفه وتبلیغات این آیدی👇🏼 @kianatv https://eitaa.com/joinchat/3622307073C2b2e99c8fa ---⊱✾♡✾⊰---

⭕️ ترجمه کلمات و لغات کل قرآن ⭕️ تفسیر ⭕️ روخوانی و روان‌خوانی ⭕️ فصیح‌خوانی ⭕️ تجوید ⭕️ صوت و لحن ⭕️ ترتیل و تلاوت تعرفه تبلیغات این آیدی👇🏼 @kianatv ─┅─⊱✾ @ghoraan_tafsir بامدیریت خانم پروانه افشار https://eitaa.com/joinchat/3634300161C4547006b7b

✅ با وجود منافقان داخلی، تکلیف رهبر حکومت اسلامی در زمان جنگ با کافران چیست؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: منافقان داخلی وقتی خبری از امنیت یا ترس از جانب جبهه‌ی جنگ به آنها برسد، آن را بدون تحقیق از صحّت و سقمش بین مردم منتشر می‌کنند و باعث سستی مردم در برابر دشمن می‌شوند؛ در صورتی که اگر نشر چنین اخباری را به پیامبر به عنوان رهبر جامعه و متولّیان امر ارجاع می‌دادند، قطعاً کسانی از آنان که مسئول راستی‌آزمایی اخبارند، درستی یا نادرستی آن را تشخیص می‌دادند و به این وسیله جلو ضررهای نشر اخبار امنیتی گرفته می‌شد. ای مسلمانان! اگر تفضّل خدا بر شما در قالب این راهبری‌ها و لطف ویژه‌اش نبود، بدون شک همه‌ی شما به جز عده‌ی کمی دنباله‌رو شیطان می‌شدید. پس محمد! علی‌رغم وجود این منافقان داخلی و کارشکنی آنها اوّلاً خودت به عنوان رهبر حکومت اسلامی، وارد جنگ با دشمنان شو. تو فقط مسئول عمل به تکلیف خودت هستی. ثانیاً مسلمانان را نیز به حضور در جبهه‌ی جنگ تشویق کن. علی‌رغم خیانت منافقان، چه بسا با وجود تو و مسلمانان در جبهه‌ی جنگ، خدا شر کافران را کم کند. ضمناً قدرت خدا از همه بیشتر، و مجازاتش از همه دردناک‌تر است. تشویق مسلمانان به مبارزه با جبهه‌ی کفر، وساطت در کار خیر است و سست کردن آنها در مبارزه، وساطت در کار شر. هر کس واسطه‌ی کار خیری شود، سهمی از آن برای او خواهد بود و هر کس واسطه‌ی کار شرّی شود، در گناه آن شریک است و وبالی از آن برایش خواهد بود. خدا هم که خودش مراقب تمام اوضاع هست. 📕 وَإِذَا جَآءَهُمْ أَمْرࣱ مِّنَ ٱلْأَمْنِ أَوِ ٱلْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِۦۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى ٱلرَّسُولِ وَإِلَىٰٓ أُوْلِي ٱلْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ ٱلَّذِينَ يَسْتَنۢبِطُونَهُۥ مِنْهُمْۗ وَلَوْلَا فَضْلُ ٱللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُۥ لَٱتَّبَعْتُمُ ٱلشَّيْطَٰنَ إِلَّا قَلِيلا فَقَٰتِلْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَۚ وَحَرِّضِ ٱلْمُؤْمِنِينَۖ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَكُفَّ بَأْسَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ وَٱللَّهُ أَشَدُّ بَأْسࣰا وَأَشَدُّ تَنكِيلا مَّن يَشْفَعْ شَفَٰعَةً حَسَنَةࣰ يَكُن لَّهُۥ نَصِيبࣱ مِّنْهَاۖ وَمَن يَشْفَعْ شَفَٰعَةࣰ سَيِّئَةࣰ يَكُن لَّهُۥ كِفْلࣱ مِّنْهَاۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءࣲ مُّقِيتا (نساء، 83 تا 85) آیه شماره 47📚📚