#نسیم_بهشت (۱) 🔘 رؤياى اُمّ اَيمن، پيش از ولادت امام حسین(علیه السلام) ▪️👈از امام صادق(عليه السلام) نقل است که فرمود: همسايگان اُمّ اَيمَن، نزد پيامبر(صلى الله عليه و آله) آمدند و گفتند: اى پيامبر خدا! اُمّ ايمن، ديشب از گريه نخوابيد و تا صبح، پيوسته گريه مى كرد. پيامبر خدا به دنبال امّ ايمن فرستاد و او آمد. پيامبر(صلى الله عليه و آله) به او فرمود: «اى امّ ايمن! خداوند، چشمانت را گريان نكند! همسايگانت نزد من آمده و خبر داده اند كه تو، همه شب را گريسته اى. خداوند، چشمانت را گريان نكند! چه چيزى تو را گريان كرده است؟». امّ ايمن گفت: اى پيامبر خدا! رؤياى وحشتناكى ديدم و همه شب را گريستم. پيامبر خدا به او فرمود : «آن را براى فرستاده خدا حكايت كن، كه خدا و فرستاده اش داناترند». امّ ايمن گفت: بر من گران مى آيد كه از آن، سخن بگويم. پيامبر(صلى الله عليه و آله)به او فرمود: «رؤيا، [هميشه] آن گونه كه ديده مى شود، نيست. آن را براى فرستاده ی خدا بازگو». امّ ايمن گفت: در اين شب ديدم كه برخى از اعضايت در خانه ام افتاده است. پيامبر خدا به او گفت: «چشمانت آسوده باشد (آسوده بخواب)ـ اى امّ ايمن ـ كه فاطمه، حسين را مى زايد و تو، او را تربيت و سرپرستى مى كنى. پس اين چنين، برخى از اعضاى من در خانه ی تو قرار مى گيرد». 📓 ابن شهرآشوب، المناقب، ج۴، ص۷۰

#نسیم_بهشت (۲) 🔘 بشارت به تولد امام حسین(علیه السلام) ▪️👈امام صادق(علیه السلام) می فرماید: جبرئيل(عليه السلام) بر محمّد(صلى الله عليه و آله) نازل شد و به ايشان گفت: اى محمّد! خداوند به تو مژده ی تولّد فرزندى از فاطمه را مى دهد كه امّتت پس از تو، او را مى كُشند. پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «اى جبرئيل! بر خدايم درود مى فرستم؛ امّا من به فرزندى كه از فاطمه(عليهاالسلام)متولّد شود و امّتم پس از من، او را بكُشند، نياز ندارم». جبرئيل(عليه السلام)بالا رفت و سپس فرود آمد و [دوباره] مانند آنچه گفته بود، گفت. پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «اى جبرئيل! بر خدايم درود مى فرستم؛ امّا من به فرزندى كه امّتم پس از من، او را مى كُشند، نيازى ندارم». جبرئيل(عليه السلام) به سوى آسمان، بالا رفت و سپس فرود آمد و گفت: اى محمّد! خدايت، بر تو سلام مى رساند و تو را چنين مژده مى دهد كه امامت، ولايت و وصايت را در نسل او قرار مى دهد. پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «راضى شدم». سپس به فاطمه(عليهاالسلام) پيام داد كه: «خداوند، مرا به فرزندى مژده داده كه از تو متولّد مى شود و امّتم پس از من، او را مى كُشند». فاطمه(عليهاالسلام) پيغام داد: من به فرزندى كه از من، متولّد شود و امّتت پس از تو، او را بكُشند، نيازى ندارم. پيامبر(صلى الله عليه و آله) به او پيام داد كه خداوند، امامت و ولايت و وصايت را در ذريّه ی او (آن فرزند) قرار داده است و فاطمه(عليهاالسلام)پيام داد: من، راضى شدم . 📓 شیخ کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۶۴

#نسیم_بهشت(۳) 🔘👈 عقیقه کردن امام حسین(علیه السلام) در منابع اهل تسنن ✔ امام صادق(علیه السلام) می فرماید: پيامبر(صلى الله عليه و آله) به فاطمه(سلام الله علیها)فرمود : «موى حسين را وزن كن و همسنگ آن، نقره صدقه بده و يک ران از گوسفند عقيقه را به قابله او بده» . 📓 المستدرك على الصحيحين، ج۳، ص۱۹۷، ح۴۸۲۸، السنن الكبرى، ج۹، ص۵۱۱، ح۱۹۲۹۸، كنزالعمّال، ج ۱۶، ص۵۹۹، ح۴۶۰۰۲ . ✔ از امام باقر(علیه السلام)هم نقل است که فرمود: پيامبر(صلى الله عليه و آله) يك گوسفند براى حسين (عليه السلام) عقيقه كرد و فرمود: «اى فاطمه! سرش را بتراش و هموزن آن، صدقه بده» . ما آن را وزن كرديم . يك درهم بود . 📓المستدرك على الصحيحين، ج۴، ص۲۶۵، ح۷۵۸۹، سنن الترمذي، ج۴، ص۹۹، ح۱۵۱۹ ✍ عقيقه كردن، يعنى قربانى كردن گوسفند براى سلامت فرزند، كه بهتر و مستحب است در روز هفتم تولّدش باشد. ✍ يك درهم، برابر دوازده قيراط و هر قيراط ، برابر با دو دهمِ گرم است(ن.ك:فرهنگ معين).

#نسیم_بهشت (۴) 🔘👈عقیقه کردن امام حسین(علیه السلام) در منابع شیعه ✔ شیخ طوسى ـ به سندش، از امام زين العابدين(عليه السلام) نقل می کند:اسماء بنت عُمَيس خَثعَمى برايم گفت: ...روز هفتم تولّد حسين(عليه السلام)، پيامبر(صلى الله عليه و آله) نزد من آمدوفرمود:«پسرم را بياور»او را آوردم و با او، همان گونه كرد كه باحسن(عليه السلام) كرده بود و يك قوچ سپيد براى اوعقيقه كرد[۱] همان گونه كه براى حسن(عليه السلام) كرده بودورانش را به قابله داد و سرش را تراشيد و هموزن مويش، نقره مسكوك صدقه دادوبر سرش عطر ماليدوفرمود: «خون ماليدن بر سر، سنّت جاهلى است» ✍ ۱.در برخی منابع دوقوچ آمده است 📓الأمالي للطوسي: ص۳۶۷، ح۷۸۱ عن عليّ بن عليّ بن رزين عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام، عيون أخبار الرضا(عليه السلام): ج۲، ص۲۵، ح۵ عن داوود بن سليمان الفرا عن الإمام الرضا عن آبائه(عليهم السلام)، المناقب لابن شهر آشوب: ج۴،ص ۲۶،عن هاني بن هاني عن الإمام عليّ(عليه السلام) و عن الإمام زين العابدين(عليه السلام) وعن أسماء بنت عميس، روضة الواعظين،ص۱۷۱ من دون إسنادٍ الى أحدٍ من أهل البيت(عليهم السلام)، بحار الأنوار، ج۴۳ ص۲۳۹،ح۴

#نسیم_بهشت (۵) 🔘👈 اشک پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در تولد امام حسین(علیه السلام) ✔امام زين العابدين(عليه السلام)می گوید: اسماء بنت عميس، برايم ... نقل كرد : پس از يك سال، حسين(عليه السلام) متولّد شد و پيامبر(صلى الله عليه و آله) آمد و فرمود: «اى اسماء ! پسرم را به من بده». او را در پارچه ی سفيدى به ايشان دادم. پيامبر(صلى الله عليه و آله) در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و او را در دامنش نهاد و گريست. گفتـ[م] : پدر و مادرم فدايت! چرا مى گِريى؟ پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «بر اين پسرم مى گِريم». گفتم: او الآن متولّد شده است، اى پيامبر خدا! فرمود : «پس از من، گروه ستمكار، او را مى كُشند. خداوند، شفاعتم را به آنان نرساند!». سپس فرمود: «اى اسماء ! اين را به فاطمه مگو، كه او را تازه به دنيا آورده است» . 📓شیخ صدوق، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲، ص۲۵ ح۵.

#نسیم_بهشت (۶) 🔘👈 گریستن آسمان بر امام حسین(علیه السلام) امام صادق(عليه السلام) درباره ی اين سخن خداى متعال: «پيش از وى، همنام او را نيافريده بوديم» فرمود: «مقصود، حسين بن على و يحيى بن زكريّا هستند كه هيچ كس پيش از آن دو، اين نام ها را نداشتند و آسمان، جز بر آن دو، بر كسى چهل روز نگِريست». گفتم: گريه ی آسمان، چگونه بود؟ فرمود: «[خورشيد] سرخْ طلوع مى كرد و سرخ غروب مى كرد» 📓كامل الزيارات، ص۱۸۲، ح۲۵۰، تأويل الآيات الظاهرة، ج۱، ص۳۰۲، ح۳، مجمع البيان، ج۶، ص۷۷۹، بحار الأنوار،ج۴۵، ص۲۱۱، ح۲۲ 👈 هنگامى كه از امام صادق(عليه السلام)پرسيدند: درباره ی زيارت حسين(عليه السلام) چه مى فرمايى؟ حضرت فرمود: زيارتش كن و[در حقّ او ]جفا نكن كه او، سالار شهيدان و سَرور جوانان بهشتى و همانند يحيى بن زكريّاست و آن دو هستند كه آسمان و زمين، بر ايشان گريست. 📓كامل الزيارات، ص۴۸۶، ح۷۴۱، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۱۱، ح۲۷.

#نسیم_بهشت(۷) 🔘👈شبيه ترينِ مردم به فاطمه(عليها السلام) محمّد بن حنفيّه، از امام حسن(عليه السلام)نقل می کند که فرمود: حسين بن علی(عليه السلام)، شبيه ترينِ مردم به فاطمه(عليهاالسلام)است و من، شبيه ترينِ مردم به خديجه كبرا هستم. 📓مناقب لابن شهر آشوب، ج۴ ص۲ و بحار الأنوار، ج۲۴ ص۳۱۶، ح۲۱.

#نسیم_بهشت(۸) 🔘👈انگشتر امام حسین(علیه السلام) ▪️ محمّد بن مسلم  می گوید: از امام صادق(عليه السلام) پرسيدم: انگشتر حسين بن على(عليه السلام) به چه كسى رسيد؟ و نيز به ايشان گفتم: شنيده ام كه در واقعه ی عاشورا، از انگشتش بيرون كشيده شده است. فرمود: «آن گونه كه گفته اند، نيست؛ حسين(عليه السلام) به فرزندش على بن الحسين(عليه السلام)، وصيّت كرد و انگشترش را در انگشت او نمود و كارش را به او واگذار كرد، همان گونه كه پيامبر خدا(صلى الله عليه و آله) با اميرمؤمنان على(عليه السلام) كرد و امير مؤمنان(عليه السلام) با حسن(عليه السلام) و حسن(عليه السلام)با حسين(عليه السلام). سپس آن انگشتر، پس از پدرش، به پدرم و از او به من رسيد و اكنون، نزد من است و من هر جمعه، آن را به دست مى كنم و با آن ، نماز مى خوانم». روز جمعه، در حالى كه امام صادق(عليه السلام) نماز مى خواند، بر او در آمدم. چون از نماز فارغ شد، دستش را به سوى من دراز كرد و انگشترى در انگشتش ديدم كه نقشش چنين بود: «ذكرِ لا إله إلّا اللّه، ساز و برگِ ديدار با خداست». سپس [امام عليه السلام ] فرمود: «اين انگشتر جدّم ابو عبد اللّه حسين بن على عليه السلام است». ✍ ممكن است مراد روايت، نفى رُبودن انگشترى باشد كه از مواريث امامت است. نقل هايى نيز كه حاكى اند كه انگشت مبارك امام(عليه السلام)را به خاطر انگشتر، قطع كردند و آن را رُبودند ، شايد منظورشان انگشتر ديگرى باشد . 📓 شیخ صدوق، الأمالي، ص۲۰۷، ح۲۲۹، علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۳، ص۲۴۷، ح۲۳. ▪️در دلائل الإمامة  آمده است: امام حسين(عليه السلام) دو انگشتر داشت . نگين يكى عقيق بود با اين نقش: «إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ» یعنی:«خداوند ، كار خود را به انجام رساننده است» و بر انگشتر ديگرش ـ كه روز شهادتش از دستش بيرون آوردندـ چنين نوشته بود:«لا إلهَ إلَا اللّه ُ عُدَّةُ لِقاءِ اللّهِ» یعنی:«ذكر لا إله إلّا اللّه ، ساز و برگِ ديدار با خداست». هر كس انگشترهايى مانند آن دو به دست كند، حِرزِ (نگه دارنده) او در برابر شيطان هستند. 📓 طبری، دلائل الإمامة، ص۱۸۱.

#نسیم_بهشت (۹) 🔘👈لباس عزت   ▪️حميد بن مسلم می گوید: چون حسين(عليه السلام) با سه يا چهار نفر تنها ماند، شلوار يَمانى محكمش را ـ كه چشم را خيره مى كردـ، خواست تا زير لباسش بپوشد و آن را پاره پاره و رشته رشته كرد تا پس از شهادتش، آن را به غارت نبرند. يكى از ياران او گفت: كاش زير آن، شلوارك مى پوشيدى! فرمود: «آن ، لباسِ خوارى است و براى من، شايسته نيست كه آن را بپوشم». امّا هنگامى كه به شهادت رسيد، بحر بن كعب، آن را از[تن] ايشان در آورد و ايشان را بى لباس، رها كرد.  📓طبری، تاريخ الامم...، ج۵، ص۴۵۱، 📓 ابن اثیر، الكامل في التاريخ، ج۲، ص۵۷۲، 📓طبرانی، المعجم الكبير، ج۳، ص۱۱۷، ح۲۸۵۰، 📓 ابن عساکر، تاريخ دمشق، ج۱۴، ص۲۲۱، 📓گنجی، كفاية الطالب، ص۴۳۴، 📓عقیلی، بغية الطلب في تاريخ حلب، ج۶، ص۲۶۱۷

#نسیم_بهشت (۱۰) 🔘👈زینت دوش نبي(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در منابع اهل تسنن جابر، از ابوجعفر نقل می کند: پيامبر(صلى الله عليه و آله)، حسن و حسين (عليهماالسلام)را در حالى كه[بر دوش]خود حمل مى كرد، بر مجلسى از مجلس هاى انصار، عبور داد. آنان گفتند: اى پيامبر خدا! چه مَركب خوبى! فرمود : «و چه سواران نيكويى!». 📓ابن أبي شيبة،المصنّف،ج۷،ص۵۱۴، ح۲۱؛ 📓قاضی نعمان، شرح الأخبار،ج۳،ص۸۰، ح۱۰۰۷.

#نسیم_بهشت (۱۱) 🔘👈غذا خوردن از دست پيامبر(صلّي الله عليه و آله) ▪️ سلمان فارسى می گوید: بر پيامبر(صلى الله عليه و آله) در آمدم. حسن و حسين(عليهماالسلام)غذا مى خوردند. پيامبر(صلى الله عليه و آله) يك بار در دهان حسن(عليه السلام) لقمه مى نهاد و يك بار در دهان حسين(عليه السلام). چون غذا خوردن تمام شد، پيامبر(صلى الله عليه و آله)، حسن(عليه السلام) را بر گردن و حسين(عليه السلام) را بر روى ران خود نهاد و سپس فرمود: «اى سلمان ! آيا اينان را دوست دارى؟». گفتم: اى پيامبر خدا! چگونه آنها را دوست نداشته باشم، در حالى كه نزد تو چنين جايگاهى دارند؟! فرمود: «اى سلمان! هر كس اينان را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هر كس مرا دوست بدارد، خدا را دوست داشته است». سپس دستش را بر شانه حسين(عليه السلام) نهاد و فرمود: «او، امام پسر امام است، نُه تن از نسل او، امامانى نيك و امين ومعصوم اند و نهمينِ آنان، قائمِ (قيام كننده) ايشان است» 📓خزاز قمی، كفاية الأثر، ص۴۵، 📓 بحار الأنوار،ج۳۶، ص۳۰۴، ح۱۴۳ .

روایت شیر دختر تازه به تکلیف رسیده ای را بشنویم که، گفتگوی خود را با آقای خیرخواهی، که قصد کمک کردن به او را در حادثه تروریستی حرم مطهر شاهچراغ (ع) داشت قرار نیست که اگر ۲ تا تیر از تفنگ اومد، من قانون خدا رو زیر پا بزارم