💠شبهات ⚠️پرسش: چرا امام حسین(ع) با حرکت به سوی کوفه، خود را به شهادت نزدیک کرد ، در حالی که قرآن می‌فرماید: با دستان خود خویش را به هلاکت نیفکنید؟ (وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدیكُمْ إِلَى التَّهْلُكَة)( و خویشتن را به دست خویش به هلاكت میندازید)(بقره:195) ✍️جواب اول : جوابهای ابتدایی که به این پرسش می شود داد به این صورت هست که هلاکت توبیخ شده هر گونه هلاکتی نیست ،درواقع تنها نوع خاصی از هلاکت مورد نکوهش قرآن هست که به همراه این نوع هلاکت آخرت افراد هم نابود شود مانند خودکشی با این توصیف هر نوع هلاکت مورد نکوهش نیست. ✍️جواب دوم : در مواردی امر الهی به انداختن خود در هلاکت و جان فشانی و شهادت است مثل جایی که خداوند تبارک و تعالی امر به دفاع از دین داده به یقین این جا هم هلاکت و ضرر در بین هست ولی امر به این کار از ناحیه خدا صادر شده در ثانی این هلاکت به خاطر یک هدف بالاتر و مهم تر ، ارزشمند می شود وآن جایی است که انسان خود را فدای دین خدا و آیین پاک الهی کند. ✍️جواب سوم : آیات کلام الهی جواب دوم را تایید می کند: ( انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ) سبكبار و گرانبار، بسیج شوید و با مال و جانتان در راه خدا جهاد كنید. اگر بدانید، این براى شما بهتر است. (توبه :41) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈

💠شبهات ⁉️پرسش آیا امام حسین(ع) کلمه «مُنّوا عَلَیّ» را برای طلب آب برای علی اصغر(ع) به کار بردند؟ ✍️پاسخ در منابع معتبر و قابل استناد، این عبارت به عنوان سخنی صریح از امام حسین(ع) نقل نشده است، بلکه برخی اشعار و مراثی به عنوان زبان حالی از حضرتشان چنین درخواستی را بیان کرده‌اند. به عنوان نمونه نقل شده است حضرت زینب(س) هنگام وارد شدن به دمشق، اشعار مصیبت‌آمیزی را در توصیف فاجعه عاشورا سرودند که از جمله آنها این بیت بود: منّوا عَلَی‏ ابن المصطفى بشربة یحیا بها أطفالنا من الظماء حیث الفرات سائل[1] در جایی که آب شیرین جریان دارد با شربت آبی بر فرزند پیامبر(ص) منت گذاشته تا فرزندانمان از خطر مرگ ناشی از تشنگی نجات یابند. همچنین در مقتل خوارزمی(م 568 ق‏) از شاعری به نام «ناشی علی بن وصیف»(متوفای 366 ق) چنین سروده‌ای نقل شده است: منّوا عَلَى طفلی بماء فقد ضرا فیه الظماء[2] بر فرزندم با شربت آبی منت گذارید که تشنگی او را از پا درآورده است. [1]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏45، ص 287، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق. [2]. خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین(ع)، ج ‏2، ص 165، قم، انوار الهدى‏، چاپ دوم‏، 1423ق‏.. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈

*دعـــــــــــای فـــــــــــــرج می‌خوانیم برای سلامتی و تعجیل در ظهور آقا امام زمان 💚 بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم اِلهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْکَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کلمح الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ.️ 💝💝💝دعــای ســـلامتی 💝💝امــام زمــــان(عج)* 💝"اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن، صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ، فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ، وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً، حَتَّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا" 🌸🌸🌸 اللّٰهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجُ 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🏴

🌱 امامـ صادق عليه‌ السلامـ اِعلَمُوا أنّهُ لَن يُؤمِنَ عَبدٌ مِن عَبيدِهِ حتّى يَرضى عنِ اللّهِ فيما صَنَعَ اللّهُ إلَيهِ و صَنَعَ بهِ على ما أحَبَّ وكَرِهَ. بدانيد كه هيچ بنده‌اى از بندگانِ خدا، هرگز مؤمن نباشد، مگر آنگاه كه به هر خوب و بدى و خوشايند و ناخوشايندى كه از خدا به او مى‌رسد راضى باشد. 🌹 📚 مشكاة الأنوار، ص۵٢ #حدیث

✨ امیرالمؤمنین عـلـے عليه‌السلام شِيعَتِي مَن لَم يَسألِ الناسَ و لَو ماتَ جُوعا. شيعه من كسى است که اگر از گرسنگى بميرد، دست گدايى به سوى مردم دراز نمى‌كند. 🌷 📚 بحار الأنوار، ج٧٨، ص٢٨ #حدیث

🍃 ﷽ 🍃 «وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» وزن کردن (اعمال، و سنجش ارزش آنها) در آن روز، حقّ است! کسانی که میزانهای (عمل) آنها سنگین است، همان رستگارانند! 🌺 📗 سوره أعراف، آیه ٨ #قرآن

✨ امامـ بـاقـر عليه السلامـ علَيكَ بالدعاءِ لإخوانِكَ بظَهْرِ الغَيبِ فإنّهُ يَهِيلُ الرِّزقَ. پشت سر برادرانت دعا كن، كه اين كار روزى را (به طرف تو) سرازير مى‌كند. 🤲 📚 بحار الأنوار، ج٧۶، ص۶٠، ح١۴ #حدیث

🍂 امیرالمؤمنین عـلـے عليه‌السلام أشَدُّ الذُّنوبِ ما استَخَفَّ بهِ صاحِبُهُ. بدترين گناه آن است كه گنهكار آن را سبك (و کوچک) شمارد. 🍁 📚 بحار الأنوار، ج٧٣، ص٣۶۴ #حدیث

💐 امیرالمؤمنین عـلـے علیه‌السلام أفضَلُ العِبادَةِ العَفافُ بـهـتـريـن عـبـادت، عـفـاف اسـت. 🌸 📚 الکافي، ج٢، ص٧٩ #حدیث

🍃 ﷽ 🍃 «وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ» از رحمت خدا مأیوس نشوید؛ که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس می‌شوند! 🌺 📗 سوره یوسف، آیه ٨٧ #قرآن

🔹 پيامبر خـدا صلى‌الله‌عليه‌وآله اِعتَبِروا؛ فَقَد خَلَتِ المَثُلاتُ فيمَن كانَ قَبلَكُم. عبرت گيريد كه در ميان پيشينيان شما درسهاى عبرت هست. 💠 📚 كنز الفوائد، ج٢، ص٣١ #حدیث

💠 این فاجعه در ذى الحجّه سال 63 هجرى واقع شد(1) و به واقعه «حرّه» نیز معروف است.(2) پس از حادثه خونین کربلا و آگاهى مردم از ماهیّت یزید و پلیدى و خباثت وى، و اعلام قیام و جهاد از سوى «عبداللّه بن حنظله غسیل الملائکه» و برخى دیگر از صاحب نفوذان، انقلاب خونینى در مدینه آغاز شد. مردم مدینه نخست با عبداللّه بن حنظله تا پاى جان بیعت کردند و آنگاه «عثمان بن محمد بن ابوسفیان»، والى مدینه را بیرون کردند. بنى امیّه در منزل مروان بن حکم اجتماع کردند و همگى در آن جا محبوس شدند. مردم مدینه یزید را از خلافت خلع کرده و به بدگویى و سبّ و لعن وى پرداختند. یزید که از ماجرا مطّلع شد، لشکر عظیمى فراهم ساخت و فرماندهى آن را به عهده مردى خونریز به نام «مسلم بن عقبه» گذاشت.(3) این فرمانده سفّاک، پس از محاصره مدینه، مقاومت آنان را درهم شکست و به قتل و غارت مدینه پرداخت و کشتار وسیعى را در این شهر به راه انداخت. ابن اثیر مى نویسد: مسلم بن عقبه، مدینه را سه روز بر لشکریانش مباح ساخت که هرگونه بخواهند در آن عمل کنند. آنان به کشتار وسیع مردم پرداخته و اموال آنان را نیز غارت کردند.(4) ابن قتیبه مى نویسد: یکى از سربازان شامى به منزل زنى وارد شد که کودکى شیرخوار داشت، سرباز از او اموالى را طلب کرد، زن اظهار داشت: هر چه مال در خانه داشتم، همه را به غارت بردند. سرباز سنگدل یزیدى طفل شیرخوار را از دامن مادر جدا کرد و در برابر چشم او چنان سرش را به دیوار کوبید که مغزش متلاشى شد.(5) مسلم بن عقبه وقتى بر مردم مسلّط شد، از آنان به عنوان بردگان یزید بیعت مى گرفت که اختیار اموال و خانواده آن ها به دست یزید مى باشد که هرگونه بخواهد در آن ها تصرّف کند. هر کس امتناع مى ورزید، کشته مى شد.(6) در این فاجعه از بزرگان مهاجر و انصار هزار و هفتصد تن و از سایر مسلمین ده هزار تن به قتل رسیدند.(7) ابن ابى الحدید مى نویسد: لشکریان شام، مردم مدینه را سر بریدند، آن گونه که قصّاب، گوسفند را سر مى برد. چنان خون ها ریخته شد، که قدم ها در میان آن ها فرو مى رفت; فرزندان مهاجر و انصار و مجاهدان بدر را به قتل رساند و از آن ها که باقى ماندند، به عنوان بردگان براى یزید بیعت گرفت.(8) مورّخان نوشته اند که از بس مسلم بن عقبه خون بى گناهان را ریخت به «مُسرف» (خونریز بى حدّ و حصر) معروف شد.(9) در این فاجعه به زنان مسلمان نیز بى حرمتى شد و جمعى از آنان مورد تجاوز قرار گرفتند.(10) یاقوت حموى در «معجم البلدان» مى نویسد: در این فاجعه مسلم بن عقبه، زنان را نیز بر سربازان خویش مباح ساخت.(11) سیوطى (دانشمند معروف اهل سنّت) نقل مى کند که حسن بصرى از این فاجعه یاد کرد و گفت: به خدا سوگند! هیچ کس از آن حادثه نجات نیافت (یا کشته و یا زخمى شد و یا مورد آزار و توهین قرار گرفت); گروه زیادى از صحابه و دیگر مسلمانان در آن ماجرا به قتل رسیدند; مدینه غارت شد و هزار دختر مورد تجاوز قرار گرفت!! سپس از روى تأسّف و اندوه گفت: «إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ»(12). آنگاه ادامه داد: این در حالى است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مَنْ أَخَافَ أَهْلَ الْمَدِینَةِ أَخَافَهُ اللهُ وَ عَلَیْهِ لَعْنَةُ اللهِ وَ الْمَلاَئِکَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ»; (هر کس اهل مدینه را بترساند; خداوند او را مورد خوف و خشم خود قرار خواهد داد و لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر او باد!). 📚 کامل ابن اثیر، ج 4، ص120 و تاریخ طبری، ج 4، ص 374. •┈••✾🍃🌺🍃✾••┈•