💚🖤ماه آفتاب سوخته
📚پارت۲۳
✍عبدالله که عشق زینب را به حسین دیده و خوب میداند این عشق را با شیر خود به خورد فرزندانش داده و آنان هم عاشقانه سر بر مهر حسین نهاده اند،مخالفتی نمیکند.
خداحافظی زینب و فرزندانش با عبدالله تماشایی ست...عبدالله هم دل در گرو حسین دارد، اما چه کند که حسین امر کرده او در مکه بماند، پس سفارش زینب را به عون و محمد میکند و میگوید:
_مبادا بگذارید خم به ابروی مادرتان بیاید.
زینب که دختر حجت خداست و خواهر حجت خداست و عمه حجت خداست و خود حجتی ست بر حجت خدا،
خوب میداند که این سفر به کجا ختم میشود پس از عبدالله تشکر میکند و گویی با زبان بی زبانی به او می‌گویید: ممنون از اینکه به فکر من بودی و نگذاشتی در قربانگاه ابتلای کربلا من بدون قربانی باشم و فرزندانت را در آن روز عظیم به قربانگاه دفاع از حجت خدا بفرستم...
عبدالله آخرین نگاه را به فرزندانش میکند و به سمت مکه می‌تازد.
شب هجدهم ذی الحجه است، کاروان کوچک حسین به «خزیمیه» رسیده، اینجا مکانی سرسبز با درختان فراوان است، دستور توقف صادر میشود، چرا که کاروان خسته است و فردا هم عید است، کاروانیان دسته دسته به سمت خیمه حسین میروند تا روز عید غدیر را تبریک بگویند، رباب هم، همراه فرزندان به سمت خیمهٔ دلبر میرود که باز گلی از گوشهٔ جمالش چیند و عیدالله الاکبر را به حجت خدا تبریک بگوید.
نزدیک خیمه میشود که زینب، دختر بزرگ علی را می بیند که به سمت خیمه میرود، گویا او هم میرود تا این عید را به ولیّ زمانش شادباش بگوید.
رباب به احترام زینب می ایستد تا اول زینب وارد شود، اما زینب تربیت شده مکتب زهرا و علی ست، دست در گردن رباب می اندازد و با هم وارد خیمه میشوند.
حسین علیه‌السلام به احترام آنان از جای برمیخیزد و بچه ها به سمت پدر میروند. رقیه که مادر ندارد، همیشه در جوار پدر است،گویی حسین برای رقیه هم مادری میکند و هم پدری...
حسین علیه‌السلام کودک شش ماهه اش را از رباب می گیرد و سکینه و رباب با کسب اجازه از زینب، با شعری زیبا عید را به مولایشان تبریک میگویند،
حسین علیه‌السلام لبخند میزند، گویی شعر و شاعری در فرزندان رباب موروثی ست، زینب سلام‌الله‌علیها به سخن درمی‌آید و از غدیر میگوید و بعد کلامش به سقیفه میرسد و ظلمی که در حق امیر غدیر و تنها امیرالمومنین روی زمین کردند و بعد، اشک هایش جاری میشود و میفرماید:
ادامه دارد..
✍از دعا کردن خسته نشوید
🟢همیشه ودر همه حال دعاکنید
🔖رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: ﴿ أَعْجَزَ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعَاءِ﴾ ناتوان ترین مردم کسی است که از دعا کردن ناتوان باشد
امالی مفید، ص ۳۱۷
🔖✍رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمایند:
👇👇
سه چیز است که در آن ضرر نیست
👈اول﴿ الدُّعَاءُ عِنْدَ الْكَرْبِ﴾ دعا در گرفتاری‌ها و حوادث،
👈 دوم ﴿ الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ﴾، انسان اگر گناهی انجام داده بگوید: ﴿أَسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّى وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ ﴾، حدّاقل خاصیتش این است که ضربه ای به او نمی زند و خیلی آثار دارد.
👈سوم ﴿الشَّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ﴾ وقتى نعمتی به او رسید شکر خدا را به جای آورد
🔺 الكافى، ج ۲، ص ۹۵
📙فضیلت ملایمت در روایات
✍پیامبر خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم فرمودند:ملایمت و مهربانی با هیچ چیز همراه نشد، جز این که آن را آراست، و از هیچ چیز برداشته نشد، مگر این که آن را زشت کرد.
🔺الكافي، ج ۲، ص ۱۱۹، ح ۶.
✍هیچ دو نفری با هم رفاقت نکنند، جز این که اجر آن کس بیش تر و نزد خداوند عز و جل محبوب تر است که با رفیقش ملایم تر باشد.
🔺الكافي، ج ۲، ص ۱۲۰، ح ۱۵.
✍حضرت علی علیه السلام فرمودند:
﴿ الرِّفقُ مِفتاحُ النَّجاحِ﴾؛
ملایمت و مهربانی کلید کامیابی است.
🔺غرر الحكم، ح ۲۹۴
✍امام باقر علیه السلام فرمودند:
﴿ إِنَّ لِكُلِّ شَيْ ءٍ قُفْلًا وَ قُفْلُ الْإِيمَانِ الرِّفْقُ﴾؛
همانا برای هر چیزی قفلی است و قفل ایمان ملایمت است.
🔺الکافی، ج ۲، ص۱۱۸، ح ۱
✍امام کاظم علیه السلام فرمودند:
﴿ الرِّفقُ نِصفُ العَیشِ﴾؛
ملايمت و مهربانی نیمی از زندگی است.
🔺الكافي، ج ۲، ص ۱۲۰، ح ۱۱.
💠🔖مقایسه نکنیم
✍زندگى در اين دنيا براى هيچ كس كامل نيست. بدون شك، زندگى «داشته ها» و «نداشته ها»ى فراوانى دارد. اگر انسان به داشته هاى خود توجّه كند و از آنها لذّت ببرد، راحت تر مى تواند نداشته‌ها را تحمّل كند. اما اگر كسى داشته هاى خود را نبيند،
زندگى را يكسره محروميت مى داند و در آن، هيچ نقطه اميدى نمى يابد و همه زندگى، يكپارچه براى او سختى و تلخى است و واقعا چنين زندگى اى را نمى توان تحمّل كرد. لذا بردبارى نيز از ميان مى رود و فرد، توان تحمّل سختى‌ها را نخواهد داشت و اين گونه است كه مقايسه صعودى، زندگى را به پرتگاه نارضايتى سوق مى دهد.
✍امام باقر عليه السلاممى فرمايد:
مَن أتبَعَ بَصَرَهُ ما في أيدِى النّاسِ، طالَ هَمُّهُ ولَم يُشفَ غَيظُهُ.
هركس به آنچه در دست ديگران است، چشم بدوزد، اندوه او طولانى گردد و خشم او آرام نگيرد.
💠تفسير القمى، ج۲، ص۶۶ ؛ الزهد، ابن مبارك، ص۴۷.
👈پیامدهای مقایسه
اندوه،افسردگی ،حسرت ، حسادت
.
✨پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: «اقل الناس راحة الحسود ؛
كم آسايش ترين مردم، شخص حسود است»
🔹روضة الواعظين، ج۲، ص۴۲۴
✨امام على عليه السلام: «ما أقل راحة الحسود ؛
چه اندك است آسايش حسود»
🔹 (غرر الحكم، ح۶۸۲۹)
✨امام صادق عليه السلام: «لا يطمعن... الحسود في راحة القلب ؛
شخص حسود نبايد اميد به آسايش روحى داشته باشد»
🔹(الخصال، ج۲، ص۴۳۴).
در حقيقت، حسادت، مركب رنج و عذاب است و به همين جهت، شخص حسود، راحتى و آسايش ندارد و از زندگى خود لذّت نمى برد. حسادت، زندگى را تلخ مى كند؛. امام على عليه السلام: «الحسد مطية التعب ؛ حسادت، مركب رنج است» مطالب السؤول، ص۵۷ ؛ بحار الأنوار، ج۷۸، ص۱۳.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: «اقل الناس راحة الحسود ؛ كم آسايش ترين مردم، شخص حسود است» روضة الواعظين، ج۲، ص۴۲۴؛ امام على عليه السلام: «ما أقل راحة الحسود ؛ چه اندك است آسايش حسود» (غرر الحكم، ح۶۸۲۹) ؛ «لا راحة لحسود ؛ براى حسود، هيچ آسايشى وجود ندارد» (غررالحكم، ح۶۸۳۰) ؛
امام صادق عليه السلام: «لا يطمعن... الحسود في راحة القلب ؛ شخص حسود نبايد اميد به آسايش روحى داشته باشد» (الخصال، ج۲، ص۴۳۴).
✨ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: «أقل الناس لذة الحسود ؛ كم لذّت ترين مردم، شخص حسود است» (معانى الأخبار، ص۱۹۵
✨امام على عليه السلام: سه چيز است كه دارنده آنها زندگى لذّت بخشى ندارد: كينه، حسادت و بدخلقى»
🔹(غرر الحكم، ح۶۷۷۹).
شخص حسود، بدترين زندگى‌ها را دارد.
امام على عليه السلام:
«أسوء الناس عيشا الحسود ؛ حسود، بدترين زندگى‌ها را دارد» غرر الحكم، ح۶۸۲۷.
✨امام على عليه السلام مى فرمايد:
الحاسِدُ يَرى زَوالَ نِعمَتِكَ، نِعمَةً عَلَيهِ.
حسود چنين مى پندارد كه زوال نعمت تو، نعمتى براى اوست.
🔖انسان بايد براى بهره مند شدن، رو به خدا آورد و از او درخواست كند. كدام يك بهتر است: آرزوى نابودى نعمت ديگران را داشتن (كه اين همه، آثار زيان بخش دارد و تأثيرى هم بر طرف مقابل نمى گذارد)؟ يا رو به خدا آوردن و دست به دعا برداشتن و از خداوند (كه مالك آفرينش و خزانه هاى آن است)، درخواست كردن؟
✍امام سجاد عليه السلام راه دوم را برمى گزيند. در دعاى بيست و دوم صحيفه سجاديه مى خوانيم:
خداوندا... سينه اى سالم از حسادت، روزى من گردان تا نسبت به هيچ يك از مخلوقات تو، به خاطر هيچ برترى اى كه تو به آنان داده اى، حسادت نورزم و
تا اين كه هيچ نعمت دينى يا دنيايى يا سلامتى يا تقوا يا گشودگى يا راحتى... را كه به هر يك از بندگانت داده اى نبينم، مگر آن كه بهتر از آن را براى خودم به وسيله تو از تو آرزو كنم.
كسى كه به تقدير الهى راضى باشد، به خاطر آنچه ديگران دارند، نه محزون مى شود و نه افسوس مى خورد.
💚🖤ماه آفتاب سوخته
📚پارت۲۴
✍دیشب زیر آسمان پرستاره قدم میزدم که ناگهان ندایی آسمانی در زمین شنیدم که می گفت«ای دیده ها بر این کاروان که به سوی مرگ میرود گریه کنید»
امام خواهرش زینب را دعوت به آرامش می کند و میفرماید:
_«خواهرم! هرآنچه خداوند برای ما تقدیر نموده، همان خواهد شد»
رباب با شنیدن این سخن می اندیشد که براستی که ما به سمت مرگ میرویم چرا که هیچ خبری از مسلم بن عقیل نشده و پنج روز پیش هم که امام قیس را با اسبی تیز رو به سمت کوفه فرستاد، از او هم خبری نشد و در این هنگام چشمش به علی اصغر می افتد که روی زانوی پدر در حال دلبری کردن است. رقیه شادتر از همیشه میخندد و رباب زیر لب تکرار میکند...
اگر حسین برود...رقیه هم میرود...اگر حسین برود،من چه خاکی برسرم بکنم؟! اگر حسین برود، من هم طاقت این دنیا ندارم پس علی اصغر هم یتیم و بی پناه میشود، این کودک هنوز کوچک است، خدایا به علی اصغر رحم کن و اگر قرار است حسین برود، ما را هم با او ببر...
بیست و ششم ذی الحجه است و کاروان در منزلگاهی به نام«شراف» استراحت کردند و اینک قصد حرکت به طرف کوفه دارند، با اینکه سه روز قبل قاصد ابن‌اشعث فرمانده ابن زیاد به امام رسیده، گویا مسلم بن عقیل در آخرین لحظات حیات از او میخواهد تا به حسین نامه بنویسد و بگوید که کوفیان عهد را شکستند و حسین به کوفه نیا..
آن روز این خبر در کاروان پیچید و خیلی از کسانی که به عشق جاه و مقام و دنیا به امام پیوسته بودند با شنیدن خبر کشته شدن مسلم، از کاروان جدا شدند.
حال امام در این منزلگاه دستور میدهد هر چه مشک در کاروان است، لبریز از آب نمایید، اهل کاروان متعجب میشوندکه امام اینهمه آب برای چه می خواهد؟!
ولی خیلی نمیگذرد که جواب سوالشان را میگیرند.
اذان ظهر است که کاروان در بیابانی خشک، سوارانی بیشمار را می بینند که به آنها نزدیک میشوند. سواران تشنه و بی رمق می رسند، امام میپرسد"کیستید و اینجا چه میکنید؟"
ادامه دارد....
💚🖤ماه آفتاب سوخته
📚پارت۲۵
✍فرمانده سپاه که گویی امام را خوب شناخته با صدایی ضعیف میگوید:
_ما سپاه کوفه هستیم و منم فرمانده شان حربن یزید ریاحی
امام میفرماید:
_ای حر به یاری ما آماده ای یا به جنگ؟!
حر سرش را پایین می اندازد و میگوید:
_به جنگ اما اینک از تشنگی هلاکیم
امام که مهربانی‌اش از رحمانیت خدا نشأت میگیرد چون او حجت خداست و باید نشان خداوند را داشته باشد و چون خداوند، بخشنده و مهربان است،دستور میدهد که به سپاه دشمن آب دهند، هم سربازان و هم اسب ها را سیراب کنند و حتی بر یال اسب ها آب بریزند تا آنها هم جانی دوباره گیرند.
حال همه سیراب شدند، ندای ملکوتی اذان در فضا میپیچد، سربازان دشمن جذب این ندا میشوند و ناخوداگاه و به حکم فطرتشان که فطرت هر انسان طالب خوبی هاست، پشت سر امام به نماز می‌ایستند. نماز تمام میشود و صدای امام در صحرا میپیچد:
_«ای مردم کوفه! مگر شما مرا به سوی خود دعوت نکرده اید؟ اگر مرا نمی خواهید از راهی که آمده ام بازگردم»
حربن‌یزیدریاحی از جا برمیخیزد و میگوید:
_یا ابا عبدالله! من نامه ای به تو ننوشته ام و از آنچه میگویی بی خبرم
در این لحظه کیسه های نامه را نزد حر می آورند و حر به جای مردم بدعهد دیارش شرمنده میشود و نامهٔ سپاهیانش را داخل کیسه ها می بیند.
حر با شرمندگی میگوید:
_من نامه ننوشتم و مامور ابن زیاد هستم تا تو را به کوفه برم
امام نگاه تندی به حر میکند و میفرماید:
_مرگ از این پیشنهاد بهتر است، ای کاروان حسین، برخیزید و سوار شوید که ما به مدینه باز می گردیم.
ادامه دارد....
2.37M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
☝️نقطه سیاه قلب ...!
🎙استاد مسعود عـــالے
قالَ الصٰادِقُ (ع) :
إذا أذنَبَ الرجُلُ خَرَجَ في قَلبِهِ نُكتَةٌ سَوداءُ ، فإن تابَ انمَحَت ، و إن زادَ زادَت حتّى تَغلِبَ على قَلبِهِ ، فلا يُفلِحُ بَعدَها أبَدا .
امام صادق (ع) :
هرگاه كسى گناه كند نقطه اى سياه در دلش پيدا شود، اگر توبه كرد آن نقطه پاك شود، امّا اگر بر گناهش بيفزايد آن نقطه بزرگتر شود، تا جايى كه تمام دلش را فرو پوشد و از آن پس هرگز رستگار نشود
✍کتاب حکمت‌نامه امام حسین در روایتی از ایشان به نقل از حضرت علی (ع) این آموزه را آورده است:
🔺خداوند تبارک و تعالی چهار چیز را در چهار چیز پنهان کرده است؛ (اول) رضایتش را در اطاعت، پنهان کرده است. پس هیچ یک از طاعت‌های او را خُرد نشمار که چه بسا همان با رضایت خدا همراه باشد و تو ندانی!
🔺 (دوم) نارضایتی‌اش را در معصیتش پنهان کرده است؛ پس هیچ یک از معصیت‌های او را کوچک نشمار که چه بسا نارضایتی‌اش با معصیتی همراه شود و تو ندانی!
🔺(سوم) اجابتش را در دعا پنهان کرده است؛ پس هیچ دعایی را کوچک نشمار که چه بسا با اجابتش قرین شود و تو ندانی!
🔺(چهارم) ولیّ خود را میان بندگانش پنهان کرده است پس هیچ یک از بندگان خدا را کوچک مشمار که چه بسا او ولیّ خدا باشد و تو ندانی.
🌈🍃دعای فرج الهی
السلام علیک یا ابا صالح المهدے
✨بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم✨
🕊اِلـهی عَظُمَ الْبَلاءُ،وَبَرِحَ الْخَفاءُ،وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ،وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ،وَمُنِعَتِ السَّماءُواَنْتَ الْمُسْتَعانُ،وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى،وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِوالرَّخاءِ؛اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدوَآلِ مُحَمَّد ،اُولِي الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْناطاعَتَهُمْ ،وَعَرَّفْتَنابِذلِكَ مَنْزِلَتَهُم،فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاًعاجِلاً قَريباًكَلَمْحِ الْبَصَرِاَوْهُوَاَقْرَبُ؛يامُحَمَّدُياعَلِيُّ ياعَلِيُّ يامُحَمَّدُ اِكْفِياني فَاِنَّكُماكافِيانِ،وَانْصُراني فَاِنَّكُماناصِرانِ؛
يامَوْلاناياصاحِبَ الزَّمانِ؛الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ،اَدْرِكْني اَدْرِكْني اَدْرِكْني،السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ،الْعَجَلَ الْعَجَلَ،الْعَجَل،يااَرْحَمَ الرّاحِمينَ،بِحَقِّ مُحَمَّدوَآلِهِ الطّاهِرين
🔖🟢فضیلت خواندن دعای فرج:👇🏻
۱- مایه ناراحتی شیطان است.
۲- مایه استجابت دعا میشود.
▫️۳- باعث نجات یافتن از فتنه‌های آخرالزمان میشود.
۴- باعث آمرزش گناهان میشود.
۵- شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او میشود.
۶- نشانه انتظار است.
۷- فرج مولای ما حضرت صاحب الزمان (ع) زود‌تر واقع میشود.
۸- باعث طولانی شدن عمر است
۹- هنگام مرگ به او مژده میرسد و با او به نرمی رفتار میشود.
۱۰- باعث زیاد شدن اِشراف نور امام زمان (ع) در دل او میشود
۱۱- محبوبترین افراد نزد خداوند خواهد بود.
۱۲- کردار بد او به کردار نیک مبدّل میشود.
بد او به کردار نیک مبدّل میشود.
۱۳- فرشتگان برای او طلب آمرزش می‌کنند.
۱۴- در امان است از تشنگی روز قیامت.
۱۵- این دعا در عالم برزخ و قیامت مونس مهربانی خواهد بود.
۱۶- باعث دوری غصّه‌ها میشود.
۱۷- این دعا خوشایندترین اعمال نزد خداوند است.
۱۸- در روز قیامت هدیه‌های ویژه‌ای دریافت میکند.
۱۹- سبب کامل شدن دین است.
۲۰- ثواب کسی را دارد که زیر پرچم حضرت مهدی (ع) شهید شود.
۲۱- با ائمه اطهار (ع) محشور میشود.
۲۲- نائل شدن به بالاترین درجات شهدا در روز قیامت.
۲۳- رستگاری به شفاعت حضرت فاطمه زهرا (ع) را دارد.
۲۴- درجات او در بهشت بالا میرود
۲۵- عزیزترین وگرامی‌ترین افراد نزد پیغمبرمی شود
۲۶- نایل به بالاترین درجات شهدا درروز قیامت
🔖هرشب سوره واقعه بخوانیم
💥امام باقر علیه السلام :
هر آنکس در هر شب پیش از خواب سوره واقعه را بخواند خدا را ملاقات می کند در حالی که چهره اش چون ماه شب چهارده تابان باشد.
🔸آقاامام صادق علیه السّلام فرمود: کسی که مشتاق است تا بهشت و چگونگی آن را دریابد سوره واقعه را تلاوت کند
🔸ابن مسعود از پيامبر (صلى الله عليه و آله ) نقل كرده كه ، از پيامبر (صلى الله عليه و آله ) شنيدم كه فرمود: هر كس سوره واقعه را هر شب بخواند هيچ گاه محتاج نمى شود.
🔸ان‌شاءالله خودمان را مقید کنیم به اینکه هر شب سوره مبارکه واقعه را بخوانیم و خدا می داند که چقدر این سوره عظمت دارد 👇👇
📖 👈نفس در کلام امیر عارفان
حضرت علی علیه السلام
✍ امیر مؤمنان علیه السلام برای نجات نفس از آلودگی ها،فرمودند:
1💥نَفْسُکَ اقْرَبُ اعدٰائِکَ الَیْکَ
«نزدیک ترین دشمنانت نفس توست».
نفسی که آراسته به تربیت الهی نباشد، البته نزدیک ترین دشمن است.
🔹-غرر الحکم: ۲۳۴، حدیث ۴۶۸۴
2💥نَزِّهْ نَفْسَکَ عَنْ کُلّ دَنِیَّةٍ، وَ انْ سٰاقَتْکَ الَی الْرغٰائِبِ
«نفست را از هر پستی پاک ساز، اگر چه تو را بسوی امیال (باطل) سوق دهد».
🔹غرر الحکم: ۲۴۰، حدیث ۴۸۶۰.
3💥نَزِّهُوْا انْفُسَکُمْ عَنْ دَنَسِ اللَّذّاتِ وَ تَبَعٰاتِ الشَّهَوٰاتِ
«نفوس خود را از لذت‌های به دور از مرزهای الهی و گرفتاری‌های شهوات پاک کنید».
🔹غرر الحکم: ۲۴۰، حدیث ۴۸۶۱
4💥نَفْسُکَ عَدّوٌّ مُحٰارِبٌ وَ ضدٌّ مُوٰائِبٌ انْ غَفَلْتَ عَنْهٰا قَتَلْتَکَ
«نفست دشمنی است جنگجو، و خصمی است حمله کننده، از وی غافل مشو که هلاکت میکند».
🔹غرر الحکم: ۲۳۴، حدیث ۴۶۸۵
5💥نَزِّهْ عَنْ کُلَّ دَنیَّةٍ نَفْسَکَ وَ ابْذِلْ فی الْمَکٰارِمِ جُهْدَکَ تَخْلُصُ مِنَ الْمَآثِمِ وَ تَحْرُزُ الْمَکٰارِمِ
«نفس را از هر زشتی پاک کن، کوششت را در به دست آوردن مکارم به کار انداز، تا از نتیجه بدی‌ها برهی، و خوبی‌ها را در آغوش گیری».
🔹غرر الحکم: ۲۴۰، حدیث ۴۸۶۲
6💥عَوِّذْ نَفْسَکَ فِعْلَ الْمَکٰارِمِ وَ تَحَمُّلِ اعباءِ الْمَغٰارِمِ تَشْرَفُ نَفْسُکَ وَ تَعْمُرُ آخِرَتُکَ وَ یَکْثُرُ حٰامِدُوْکَ
«نفس را به انجام مکارم و تحمّل بار گران عادت ده، تا شرف نفس پیدا کرده، آخرتت آباد، و ستایش کنندگانت زیاد شوند».
🔹غرر الحکم: ۲۳۱، حدیث ۴۶۱۸