باسلام خدمت شما بزرگواران، عزاداری هاتون قبول باشه،،
از اینکه همچنان با گروه همراه هستید سپاسگزارم:
🌸 اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللّهِ الْحُسَیْن
🍃🌼 همراه با کاروان امام حسین ﴿عَلَيهِ السَّلامُ﴾ از مکه تا کربلا.
🍃🕯 (قسمت چهارم)
⛺ منزل حاجر
📝 {بخش دوم}
🤝 ملاقات امام حسین (علیه السلام) با عبدالله بن مطیع
کاروان امام (علیه السلام) پس از پشت سر گذاشتن منزل "حاجر" به منطقهای رسید که دارای آب و زمین مساعد کشاورزی بود.
منابع تاریخی از آن محل با عنوان «ماء من میاه العرب» (یکی از آبهای عرب) یاد کردهاند.
عبدالله بن مطیع نیز در آن محل فرود آمده بود: وقتی که امام حسین (علیهالسّلام) را دید، به خدمت امام رفت و گفت: پدر و مادرم فدایت شود ای فرزند رسول خدا! چه شده که اینجا آمدهای؟ سپس رکاب حضرت را گرفت و به فرود آمدن او کمک، و ایشان را پیاده کرد. امام حسین به او فرمود: خبر مرگ معاویه که به تو رسیده است. مردم عراق برایم نامه نوشتهاند و مرا نزد خویش دعوت کردهاند.
عبدالله بن مطیع گفت: «شما را به خدا نگذار (با کشته شدنت) حرمت اسلام شکسته شود. شما را به خدا قسم، حرمت رسول خدا را حفظ کن. شما را به خدا سوگند میدهم حرمت عرب را نگه دار به خدا سوگند اگر آنچه را که در دست بنی امیه است طلب کنی، آنان شما را خواهند کشت و اگر شما را بکشند، بعد از شما دیگر هرگز از کسی باکی نخواهند داشت. به خدا سوگند این کار موجب هتک حرمت اسلام و قریش و همه عرب خواهد شد. پس این کار را انجام مده و به کوفه نرو و متعرض بنی امیه نشو». ولی امام حسین (علیهالسّلام) نپذیرفت و به راه خود ادامه داد. [۱۰][۱۱]
ولی ابوحنیفه دینوری ادامه گفت و گوی عبدالله بن مطیع را با امام حسین (علیهالسّلام) چنین نقل کرده است: امام فرمود: «اهل کوفه به من نامه نوشتند و چون به زنده کردن نشانههای حق و نابود کردن بدعتها امیدوار بودند، از من خواستند به سوی آنها بروم. ابن مطیع گفت: شما را به خدا قسم میدهم که به کوفه نروی، به خدا سوگند اگر به آنجا بروی آنها تو را میکشند. امام فرمود: «لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ» (۵۹،توبه) «به ما نمیرسد مگر آنچه خداوند برای ما مقدار کرده است». [۱۲]
✍ برخی از منابع تاریخی ملاقات عبدالله بن مطیع را (که از یاران عبدالله بن زبیر بوده ) ، با اندکی تفاوت، از وقایع مسیر مدینه به مکه ذکر کرده اند.
_________
۱. ↑ حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۲، ص۲۰۴.
۲. ↑ ابن رسته، احمد بن عمر، الاعلاق النفیسه، ص۱۷۶.
۳. ↑ حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۷۲.
۴. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۹۷.
۵. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق ابن عساکر، ج۷، ص۱۹۰-۱۹۲.
۶. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۹۷.
۷. ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۷۰-۷۱.
۸. ↑ ابن اثیر، ابوالحسن، الکامل فی التاریخ ج۴، ص۴۱.
۹. ↑ ابن کثیر، اسماعیل، البدایة و النهایه، ج۸، ص۱۸۲.
۱۰. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم والملوک، ج۴، ص۲۹۸.
۱۱. ↑ شیخ مفید، الارشاد، ص۷۱-۷۲.
۱۲. ↑ دینوری، ابوحنیفه، الاخبار الطوال، ص۳۶۴.
📚 منبع
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۶۴۳-۶۴۶.
💐 با کاروان حضرت اباعبدالله الحسین ﴿عَلَيهِ السَّلامُ﴾ همراه شوید با ذکر شریف صلوات بر محمد و آل محمد.
🍃 الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم وَ أَهْلِكْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الإِْنْسِ مِنَ الأَْوَّلِينَ وَ اﻵْخِرِينَ.عاف🍃
✍ ارادتمند علیرضا ابراهیمی فرد
https://eitaa.com/joinchat/3098018198C9cecc9def4
https://eitaa.com/joinchat/1577583092Cca119d072d
https://eitaa.com/joinchat/643891433C53324b9b34
https://eitaa.com/joinchat/1095696960C4b76d3e534
https://eitaa.com/joinchat/3058172612C562739ef72
11.98M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🏴 فرازی از زیارت عاشورا با صدای حضرت آقا
☀️ کلامکم نور و امرکم رشد / ۳
✅ امام حسین علیه السلام فرمودند:
🔹ای مردم! همانا خدا_ بزرگ باد یاد او _ بندگان خود را نیافرید، مگر برای این که به او معرفت پیدا کنند، پس هر گاه او را بشناسند، او را بپرستند و هر گاه او را بپرستند با عبودیت (صادقانه) او، از بندگی هر آن چه جز خداست، بی نیاز گردند.
🔸مردی سؤال کرد: ای فرزند رسول خدا، پدر و مادرم فدایت، معرفت خدا چیست؟
🔹امام(ع) فرمود: این است که اهل هر زمانی، امامی را که باید از او فرمان بَرند، بشناسند (زیرا این امام معصوم است که مَظهر اسماء و صفات جمال و جلال پروردگار است)
📚 فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ص۶۰۴
📊 #اطلاعنگاشت | نگاهی به زندگینامه حضرت آیتالله سیدجواد خامنهای
🔹️حضرت آیتالله سیدجواد خامنهای از علما و مجتهدان بزرگ عصر خود بود. پدر ایشان، سیدحسین از علمای تبریز و متولد خامنه و پدربزرگ و دیگر اجدادشان اهل تفرش بودند و نَسب ایشان با حدود ۳۰ واسطه، به امام سجاد و امام حسين (عليهماالسلام) میرسد. ایشان سرانجام در ۱۴ تیرماه ۱۳۶۵ دار فانی را وداع گفت و در رواق پشت ضریح مطهر امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.
🔹رسانه KHAMENEI.IR به مناسبت ایام سالگرد درگذشت مرحوم حضرت آیتالله سیدجواد خامنهای - پدر گرامی حضرت آیتالله سیدعلی خامنهای رهبر انقلاب اسلامی-، وقایع مهم زندگی ایشان را در این اطلاعنگاشت مرور میکند.
📥 نسخه قابل چاپ | نسخه PDF
💻 Farsi.Khamenei.ir
7.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 حر پشیمان توام یا حسین(ع)
@Farsna
🌸 اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللّهِ الْحُسَیْن
🍃🌼 همراه با کاروان امام حسین ﴿عَلَيهِ السَّلامُ﴾ از مکه تا کربلا.
🍃🕯 (قسمت پنجم)
⛺ منزل حاجر
📝 {بخش دوم}
🤝 ملاقات امام حسین (علیه السلام) با عبدالله بن مطیع
کاروان امام (علیه السلام) پس از پشت سر گذاشتن منزل "حاجر" به منطقهای رسید که دارای آب و زمین مساعد کشاورزی بود.
منابع تاریخی از آن محل با عنوان «ماء من میاه العرب» (یکی از آبهای عرب) یاد کردهاند.
عبدالله بن مطیع نیز در آن محل فرود آمده بود: وقتی که امام حسین (علیهالسّلام) را دید، به خدمت امام رفت و گفت: پدر و مادرم فدایت شود ای فرزند رسول خدا! چه شده که اینجا آمدهای؟ سپس رکاب حضرت را گرفت و به فرود آمدن او کمک، و ایشان را پیاده کرد. امام حسین به او فرمود: خبر مرگ معاویه که به تو رسیده است. مردم عراق برایم نامه نوشتهاند و مرا نزد خویش دعوت کردهاند.
عبدالله بن مطیع گفت: «شما را به خدا نگذار (با کشته شدنت) حرمت اسلام شکسته شود. شما را به خدا قسم، حرمت رسول خدا را حفظ کن. شما را به خدا سوگند میدهم حرمت عرب را نگه دار به خدا سوگند اگر آنچه را که در دست بنی امیه است طلب کنی، آنان شما را خواهند کشت و اگر شما را بکشند، بعد از شما دیگر هرگز از کسی باکی نخواهند داشت. به خدا سوگند این کار موجب هتک حرمت اسلام و قریش و همه عرب خواهد شد. پس این کار را انجام مده و به کوفه نرو و متعرض بنی امیه نشو». ولی امام حسین (علیهالسّلام) نپذیرفت و به راه خود ادامه داد. [۱۰][۱۱]
ولی ابوحنیفه دینوری ادامه گفت و گوی عبدالله بن مطیع را با امام حسین (علیهالسّلام) چنین نقل کرده است: امام فرمود: «اهل کوفه به من نامه نوشتند و چون به زنده کردن نشانههای حق و نابود کردن بدعتها امیدوار بودند، از من خواستند به سوی آنها بروم. ابن مطیع گفت: شما را به خدا قسم میدهم که به کوفه نروی، به خدا سوگند اگر به آنجا بروی آنها تو را میکشند. امام فرمود: «لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ» (۵۹،توبه) «به ما نمیرسد مگر آنچه خداوند برای ما مقدار کرده است». [۱۲]
✍ برخی از منابع تاریخی ملاقات عبدالله بن مطیع را (که از یاران عبدالله بن زبیر بوده ) ، با اندکی تفاوت، از وقایع مسیر مدینه به مکه ذکر کرده اند.
_________
۱. ↑ حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۲، ص۲۰۴.
۲. ↑ ابن رسته، احمد بن عمر، الاعلاق النفیسه، ص۱۷۶.
۳. ↑ حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۷۲.
۴. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۹۷.
۵. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق ابن عساکر، ج۷، ص۱۹۰-۱۹۲.
۶. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۲۹۷.
۷. ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۷۰-۷۱.
۸. ↑ ابن اثیر، ابوالحسن، الکامل فی التاریخ ج۴، ص۴۱.
۹. ↑ ابن کثیر، اسماعیل، البدایة و النهایه، ج۸، ص۱۸۲.
۱۰. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم والملوک، ج۴، ص۲۹۸.
۱۱. ↑ شیخ مفید، الارشاد، ص۷۱-۷۲.
۱۲. ↑ دینوری، ابوحنیفه، الاخبار الطوال، ص۳۶۴.
📚 منبع
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۶۴۳-۶۴۶.
💐 با کاروان حضرت اباعبدالله الحسین ﴿عَلَيهِ السَّلامُ﴾ همراه شوید با ذکر شریف صلوات بر محمد و آل محمد.
🍃 الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم وَ أَهْلِكْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الإِْنْسِ مِنَ الأَْوَّلِينَ وَ اﻵْخِرِينَ.عاف 🍃
✍ ارادتمند علیرضا ابراهیمی فرد
https://eitaa.com/joinchat/3098018198C9cecc9def4
https://eitaa.com/joinchat/1577583092Cca119d072d
https://eitaa.com/joinchat/643891433C53324b9b34
https://eitaa.com/joinchat/1095696960C4b76d3e534
https://eitaa.com/joinchat/3058172612C562739ef72
🏴 پیام محرم / ۴
✅ امام رضا علیه السلام فرمودند:
🔸كَانَ أَبِي إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا يُرَى ضَاحِكاً وَ كَانَتِ الْكَآبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتَّى يَمْضِيَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَيَّامٍ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ يَقُولُ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ.
▪️زمانی که ماه محرّم فرا میرسید، کسی پدرم را خندان نمیدید،
▪️و غصّه، ایشان را فرا میگرفت تا روز دهم که روز مصیبت و غم و گریهشان بود،
▪️و میفرمودند: این روزی است که در آن حسین علیه السلام به شهادت رسید.
📚 امالی شیخ صدوق، ص۱۲۸