◻️از «علم اخلاق» تا «اراده اخلاقی» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ هر چند از ضروری‌ترین دانش‌ها برای فرد و جامعه، دانش اخلاق است؛ اما دانش اخلاق به خودی خود نمی‌تواند انسان را در زمره صالحان و خوبان قرار دهد. علم اخلاق و عالم اخلاق همچون طب و طبیب‌اند. کار آنها آگاهی‌بخشی نسبت به رذایل و فضایل است. نشان می‌دهند که چه آفات و مفاسدی در غیبت و دروغ و تهمت و عجب و غرور و حسادت هست و البته راه رهایی از آنها و راه درمان را هم بیان می‌کنند، اما کسی که باید پا پیش نهد و عملاً در این مسیر حرکت کند، متربیان اخلاقی‌اند. خود افرادند. عالم اخلاق نمی‌تواند متربی را وادار به عمل به نسخه تجویزی خود کند. علم اخلاق چشم‌ها را به روی «راه» و «چاه» می‌گشاید. اما «حرکت در راه» و «پرهیز از چاه» کار خود متربی است. در سوره شمس، خدای متعال پس از ۱۱ سوگند، چنین می‌فرماید: «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها». از این دو آیه می‌توان فهمید که بار اصلی «تزکیه» و مسؤولیت اصلی «تدسیه» نفس بر دوش خود آدمی است. آدمی است که با تخلق به فضایل و تجنب از رذایل می‌تواند نفس خود را تزکیه و پالوده یا تدیسه و‌ آلوده کند. #قرآن #اخلاق 🌹

🔴یک سگ در غزه از برخی سران کشورهای اسلامی با غیرت تره ✍حاکم برخی کشورها قد این سگ به مردم غزه کمک نکردن