🔴 دعای حضرت ابراهیم(ع)
✅ ربّ اجعلنی مقیم الصلوة و من ذریتی ربّنا و تقبّل دعاء. ربّنا اغفرلی و لوالدیّ و للمومنین یوم یقوم الحساب.(ابراهیم/۴۰ و ۴۱)؛ پروردگارا! من و برخی از فرزندانم را بر پا کنندهی نماز قرار ده و (ای) پروردگار ما! دعای(من) را بپذیر. ای پروردگار ما! در روزی که حساب بر پا میشود، من و پدر و مادرم و مومنان را بیامرز.
🔸آیات ۳۵ تا ۴۱ این سوره به هفت دعا و درخواست ابراهیم(ع) از خداوند اشاره دارد. در دعاهای ابراهیم (ع)، بارها از واژه «ربّ» استفاده شدهاست که نشاندهندهی تأثیر این واژه در استجابت دعا و یکی از آداب دعاست. در این آیه، ابراهیم(ع) از خدا میخواهد که هم نماز را به جا آورد و هم در راه برپایی نماز تلاش کند. (اقامه نماز نه خواندن نماز). ابراهیم(ع) به ما میآموزد که نسل آینده را فراموش نکنیم و به آنان دعا کنیم. خداوند دعایی را میپذیرد که از قلبی پاک برخیزد، «تقبل دعاء» یعنی خدایا توفیق بده تا قلب و روح خود را پاک دارم تا دعایم مورد پذیرش تو قرار گیرد.
🔹در آیه بعد، ابراهیم(ع) برای پدر خویش طلب آمرزش میکند. با توجه به این که در آیه ۱۱۳ سوره توبه، مومنان از استغفار برای مشرکان نهی شدند، مشخص میشود که پدر ایشان مشرک نبود ولی «آزر»، عمویش بت پرست بود. البته واژه «والد» مخصوص پدر است و «اَب» به پدر و عمو گفته میشود. در دعاها، جامعنگر باشیم و به فکر خود، پدر و مادر، گذشتگان، نسل آینده و مؤمنان دیگر باشیم. در دعاها، به فکر رستاخیز باشیم و طلب آمرزش کنیم. این دعاهای قرآنی به ما میآموزد که برای خود و دیگران، چه بخواهیم و چگونه بخواهیم.
◻️اصل نظارت دائمى، فراگير و هوشمند
🖊احمدحسین شریفی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[یک] «اصل نظارت» از فراگیرترین اصول مدیریتی در اندیشه اسلامی است.
[دو] دعوت به تقوا، که از پرتکرارترین دعوتهای اسلامی است، به نوعی دعوت به نظارتی دائمی و مستمر بر افکار و حالات و افعال است؛ نوعی دعوت به مراقبت همیشگی از هویت و فطرت الهی است. و میدانیم که #تقوا، منحصر به تقوای فردی نیست؛ بلکه تقوای جمعی هم داریم. یعنی همانطور که هر کدام از ما موظف به نظارت مستمر بر افکار و حالات و افعال خودمان هستیم، موظف به مراقبت از «دیگران» هم هستیم. به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب، تقوای جمعی بدان معناست که «جمعها مراقب خودشان باشند. جمع به حيث جمع، مراقب خودشان باشند» (آیتالله خامنهای، ۸ خرداد ۱۳۹۰) دعوت به امر به معروف و نهی از منکر یعنی دعوت به نظارت بر حسن اجرای ارزشهای اسلامی در عینیت زیست اجتماعی مسلمین.
[سه] از بارزترین مصادیق تقوا و امر به معروف و نهی از منکر در سازمانها و ادارات و مؤسسات، «نظارت مستمر و هوشمند» بر عملکرد افراد سازمان و مدیران و کارکنان شاغل در سازمان است. این نظارت زمانی مفید خواهد بود که هم به صورت ساختاری و نظاممند از سوی مجموعه مدیریتی سازمان صورت گیرد و هم به صورت اخلاق سازمانی در تکتک اعضای شاغل در سازمان نسبت به عملکرد سایر همکاران و عملکرد کل سازمان انجام گیرد. یعنی ذینفعان سازمان همگی باید نسبت به عملکرد سازمان و عملکرد تکتک شاغلان در سازمان حساسیت داشته باشند. در قبال کجرویها، کژاندیشیها و کجرفتاریها ساکت یا بیتفاوت نباشند. خود را ساکن کشتیای بدانند که بیتفاوتی نسبت به کجرفتاری یا کجاندیشی یا کژدلی هر کدام از سرنشینان کشتی ممکن است به خسارتهای جبرانناپذیری برای همه سرنشینان منتهی شود.
#مدیریت
🌹
هدایت شده از دانشگاه ملی مهارت استان گلستان
✅ به مناسبت روز معلم و با حضور رئیس دانشگاه ملی مهارت واحد استان گلستان صورت گرفت.
🍀تجلیل از استادان و کارکنان دانشکده پسران گرگان_شهید چمران
🍀به گزارش روابط عمومی دانشگاه، به مناسبت روز معلم و گرامیداشت مقام شامخ استاد، محمد حسنی رئیس دانشگاه ملی مهارت استان گلستان و هیات همراه در روز یکشنبه مورخ 14 اردیبهشت 1404، با حضور در دفتر اساتید، کلاسهای آموزشی از زحمات و تلاشهای بیوقفه اساتید و همکاران با اهدای گل و شیرینی تقدیر شد.
🌐 کانال ایتا دانشگاه ملی مهارت استان گلستان
https://eitaa.com/golestantvu
💠 روابط عمومی دانشگاه ملی مهارت استان گلستان
42.09M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 پنج نکته شنیدنی حضرت آقا درباره فریضه حج
29.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💐 تلاوت قرآن / آقای حامد علیزاده
🟣 مباحث موضوعی قرآن کریم
💠 امانتداری در قرآن
✅ امانت از کلمه «امن» به معنی ایمنی و اطمینان گرفته شده است و این اصطلاح را به این دلیل به کار میبرند چون کسی که چیزی را به امانت میگذارد از خیانت نکردن کسی که امانت پیش اوست مطمئن است. در کلام علمای اسلامی امانتداری به معنای چیزی است که در نزد غیر به ودیعه سپرده میشود تا آن را برای سپارنده حفظ کند و سپس به او برگرداند. البته این امانتها در عرصهی دین، جامعه و حکومت گسترده بوده و ابعاد گوناگونی دارد.
🔹در قرآن کریم واژه «امانت» به اشکال مختلف بهکار رفته است که از باب نمونه به چند آیه اشاره میکنیم:
🔸در آیه ۱۲۵ سوره شعرا از زبان شش نفر از پیامبران الهی؛ نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و موسی علیهم السلام، امانتداری به عنوان یکی از ویژگیهای پیامبران نام برده شده است: «اِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ اَمِینٌ»؛ مسلماً من برای شما پیامبری امین هستم.
🔸همچنین در آیه ۸ سوره مؤمنون امانتداری به عنوان یکی از صفات برجسته مؤمنان واقعی آورده شدهاست: «وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُونَ»؛ و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت میکنند.
🔸«إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا» (نساء/۵۸)؛ خداوند به شما فرمان میدهد که امانتها را به صاحبانش بدهید.
🔸«وَ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَ مِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لَا یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَائِمًا» (آل عمران/۷۵)؛ و در میان اهل کتاب، کسانی هستند که اگر ثروت زیادی به رسم امانت به آنها بسپاری به تو باز میگردانند و کسانی هستند که اگر یک دینار هم به آنان بسپاری به تو باز نمیگردانند؛ مگر تا زمانی که بالای سر آنها ایستاده (و بر آنها مسلط) باشی.
🔸«إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهَا وَ حَمَلَهَا الْإِنْسَانُ إِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا» (احزاب/۷۲)؛ ما امانت (تعهد، تکلیف، و ولایت الهیه) را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه داشتیم، آنها از حمل آن سر برتافتند و از آن هراسیدند؛ اما انسان آن را بر دوش کشید؛ او بسیار ظالم و جاهل بود (چون قدر این مقام عظیم را نشناخت و به خود ستم کرد).