🚩 نگاهی گذرا به #حوزه_علمیه_اصفهان/ بخش یازدهم 💠 جریان‌ها و ویژگی‌های #مکتب_فلسفی_اصفهان/ قسمت ششم 🔰تصوف و عرفان اصفهان در دوران #صفویه 🔺 هر چند در عرف قديم، اهل عرفان بین #تصوف و #عرفان تفاوتی قائل نبودند و این هر دو خوب یا بد، بیشتر یک چیز شمرده می‌شد؛ اما نمی‌توان انکار کرد که در طول تاریخ پاره‌ای از ملاحظات اجتماعی سبب تحولات و تغییراتی در کاربرد واژه‌های مذکور شد و حساب «عارفان» از «صوفيان » را جدا نمود. 🔺 به گونه‌ای که یکی بار مثبت و دیگری بار منفی به خود گرفت. پاره‌ای رفتارهای زشت برخی از صوفیان، از جمله #صوفیه-قزلباش در این جداسازی‌ها و نیز در واکنش‌های تند عالمان شیعی نسبت به تصوف بی‌تأثیر نبود. 🔺 بحث ما درباره عرفان در حوزه اصفهان به عصر صفویه و پس از آن مربوط است. البته ردّپای عارفان مسلمان اصفهانی را می‌توان از همان قرون اولیه اسلامی در این شهر دید که یا مانند محمد بن يوسف بن معدان بن سلیمان معروف به عروس الزهاد (۱۸۴) پیرو مکتب زهد کوفی بوده‌اند یا مانند محمد بن يوسف بنا (۲۸۶) صاحب کتاب «معاملات القلوب» و شاگردش على بن سهل اصفهانی (۳۰۷) و سبط او حافظ ابونعیم اصفهانی (۴۳۰) از مشایخ صوفیه بوده‌اند. 🔺 همچنین می‌توان پیش از عصر صفوی از خاندان #ابن_ترکه_اصفهانی به ویژه افضل الدین ابوحامد صاحب #قواعد_التوحيد و نواده او صائن الدین علی ترکه اصفهانی (۸۳۵) صاحب #التمهید یاد کرد که آثار مهمی در مباحث عرفان نظری نیز داشته‌اند. 🔺 از میان سلسله‌های معروف صوفیه در اصفهان تا قبل از حکومت صفویان نیز می‌توان به سلسله‌های #شطاریه و #سهروردیه اشاره کرد. از جمله صوفیان و عارفان متعلق به آنها مسعود بن عبد الله بيضاوی معروف به بابا رکنای شیرازی (۷۶۹) بوده است. 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=3974 🆔 @asbaat_ir