غزل و دعای روز دوم ماه مبارک رمضان دستی بکش این ماه بر روی سر من تا از محبت پر شود دور و بر من اصلاً نمی‌آید به تو نامهربانی صرف‌نظر کن مهربان از کیفر من حتی اگر آتش بگیرم، باز عشقت مثل گلی می‌روید از خاکستر من آوای قرآن که می‌آید، قطره قطره باران تلاوت می‌کند چشم تر من ای آسمان مهربان بگذار امشب پرواز باشد قسمت بال و پر من #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_روز_سوم این روزها باید دلی آگاه باشی با لحظه‌های روشنش همراه باشی حالا که داری نردبانی تا خداوند دیگر نباید لحظه‌ای در چاه باشی این ماه لبریز است از لبخند، از لطف لبخند باش ای دل، مبادا آه باشی حالا که بر این سفره زیبایی زیاد است از آن مبادا دست من! کوتاه باشی این ماه حتی جانمازت مثل طور است پس سعی کن دائم کلیم‌الله باشی #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_و_دعای_روز_چهارم می‌ماند از پرواز بالی که نحیف است اهل زمین بودن خودش شرک خفیف است شیرین‌تر از ذکر خدا آیا چشیده‌ست؟ وقتی دلی اهل اشارات لطیف است باید کنار چشمه‌ها رویید ای گل همسایۀ مرداب‌ها بودن سخیف است حس می‌کنم وقتی که در حال قنوتم سجاده‌ام با آسمان‌ها هم‌ردیف است با گوشه‌چشمی حفظ کن، آرامشم را بی لطف تو ایمان این عاشق ضعیف است #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_دعای_روز_پنجم عمری دلم از دیدنت مهجور مانده از تو هزاران سال نوری دور مانده گرد و غبار از چهرۀ آیینه بردار عمری‌ست دور از انعکاس نور مانده چشم من از دیدن پشیمان است، وقتی از دیدنت ای حس زیبا کور مانده یک قطره از دریا شدن، احساس خوبی‌ست در قلب من شیرینی این شور مانده دارد به پیوستن می‌اندیشد دوباره رودی که از آغوش دریا دور مانده #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_ششم چون آسمانی که پر از ابر سیاه است دنیای من غرق هزاران اشتباه است می‌ترسم از شب‌های تاریکی که دارم شب‌های تارم تشنۀ آغوش ماه است می‌شد سرم را نزد تو بالا بگیرم این سر به زیری از رفاقت با گناه است ای ساحل آرام، در دریای موّاج! بی تو دل من قایقی بی سرپناه است با شوق می‌آیم به راه روشنی که لطف تو در آغاز و در پایان راه است #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_هفتم حس می‌کنم چون قله‌های سرفرازم تا با زبان روزه در حال نمازم من صخره‌ام، هیهات اگر یک لحظه حتی در جنگ با امواج قلبم را ببازم می‌دانم احیا می‌کند ذکر تو دل را می‌خواهم این ویرانه را از نو بسازم هر شب برای دیدن تو عاشقانه تا صبح همچون شمع در سوز و گدازم دارم می‌آیم سمت دریای نگاهت من کیستم؟ رودی که در راز و نیازم #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_هشتم روی درختان می‌شود گنجشک مهمان وقتی بروید زندگی بر شاخ‌ساران این روزها اطعام کن لبخند و نان را مانده‌ست در ذهنت اگر آیات انسان تشییع خواهد شد به روی شانۀ فقر در بی‌خیالی‌های ما تابوت ایمان صحرا ترک‌هایش رفو می‌گردد آری آغوش تا وا می‌کند بر روی باران دنیای ما محتاج عمری مهربانی‌ست تا پر شود آغوش او از مهر و احسان #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_نهم بگذار این شب‌ها کمی باران بگیرد تا خاک بی‌حاصل سر و سامان بگیرد حس قشنگی از رفاقت با تو دارم بگذار این احساس در من جان بگیرد شب با صدای صبح برمی‌خیزد از خواب تا لحظه‌های تیره‌اش پایان بگیرد دل را محبت می‌کشاند در پی خود ای کاش عشقت از دلم پیمان بگیرد من اشتیاقم، دوست دارم با تو باشم تا عشق در دنیای من جریان بگیرد #علی_گلی_حسین_آبادی https://eitaa.com/ashare_ali_goli

#شب‌های_روشن #غزل_دهم دارم به لب ذکر توکلت علی الله بسیار آسان است با تو سختی راه این لحظه‌ها با شور و شوق رستگاری بر خاک صورت می‌گذارم تا سحرگاه از لا به لای ابرها با شور بسیار دارم به سویت می‌دوم هم‌شانۀ ماه امشب برای دیدن تو اشتیاقم دارد دلم از دیدن غیر تو اکراه دل را اجابت کن در این شب‌های روشن نگذار باشد هم‌نشین حسرت و آه #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_یازدهم چون ابر بخشنده کمی باران بیاور این خاک خشکیده‌ست، قدری جان بیاور هر جا گلی پژمرده شد همراه لبخند لیوان آبی جانب گلدان بیاور پرهیز کن از شب‌نشینی با گناهان قلب خودت را محضر قرآن بیاور از لا به لای موج‌ها این ماه خود را تا ساحل آرامش ایمان بیاور با یا غیاث المستغیثین گفتن خود چتری برای خویش در باران بیاور #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_دوازدهم ای دل مُصفّا می‌شوی وقتی که پاکی وقتی که چون آیینه‌ای بی گرد و خاکی این روزها را با قناعت سر کن ای دل بر سفرۀ دنیا که بنشینی هلاکی پروردگار ما امان الخائفین است لبخند باش ای دل چرا اندوهناکی وقتی صدای نبض تو نام خدا شد از لشکر شیطان نخواهم داشت باکی باید شبیه چشمه باشی پاک و جاری آری خدایی می‌شوی وقتی که پاکی #علی_گلی_حسین_آبادی

#شب‌های_روشن #غزل_دعای_روز_سیزدهم حیف است این شب‌ها دلم آلوده باشد جز نور راه دیگری پیموده باشد یا چون گلی روییده در دامان مرداب هر لحظه از دنیای من بیهوده باشد طاقت ندارد در نبرد سیل و طوفان وقتی بنای خانه‌ای فرسوده باشد باید دلم در پرتو شب‌های این ماه در خطّ نوری که خدا فرموده باشد با ماه کامل همسفر باش ای دل من تا که خیالت در مسیر آسوده باشد #علی_گلی_حسین_آبادی