🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 0⃣5⃣2⃣ با انگشت، اشاره ای به سینه اش کرد " این یادگاری تون هم که جاش حسابی مونده.. بعد از اون ماجرا، هر وقت تو آینه جایِ کنده کاریتون رو می بینم، کلی می خندم.. میگم من هی سالم میرم سوریه و هی سالم برمی گردم، دریغ از یه خط.. اما ببین نیم مثقال جنسِ لطیف چه بلایی سرم آورده آخه.. چنان زَدَتمَ که تا عمر دارم یادم نره.." چه روزهایِ سختی بود، اما به لطفِ خدا و دوستیِ این مرد، همه اش گذشت.. معجونی از خجالت و خنده به صورتم هجوم آوردند. هنوز آن سیلی و برش رویِ سینه اش را به خاطر داشت. به سمت جانمازم رفتم و کمی عقب تر از سجاده یِ حسام، پهنش کردم. " بلندشو جنابِ امیرمهدی.. بلند شو که ظاهرا زیادم سر به زیر نیستی.. پاشو نمازمونو بخوونیم تا این فرشته ها بدبختم نکردن.. " با تبسم مقابلم ایستاد و پیشانی ام را بوسید " خیالت تخت.. از هیچ کدومشون شماره نگرفتم.. تا حوری مثل سارا خانوم دارم، اونا به چه کارم میان آخه..؟؟ " چقدر ساده بود سارایِ آلمان نشین، که عشق را در روابطِ بدونِ مرز با جنس مخالف می دید. این بوسه، اولین لمسِ احساسم بود، بدونِ هوس.. بدونِ حسی کثیف.. پر بود از عطر یاس و خلائی شیرین از حریرِ آدمیت.. و من مدیونش بودم، احیایِ حیایِ شرقی ام را، به متانتِ حسامی که در مدتی کوتاه، ارثیه یِ دخترکان ایرانی را در وجودم زنده کرده بود.. گونه سیب کردم و پشتِ سرش به نماز ایستادم. با هر رکعتی که می خواند، سبکتر از قبل رویِ پرده ی مه قدم میزدم. و طعم بی نظیر نماز در جانِ روحم می نشست.. این زیباترین، ادایِ بندگی ام در طولِ عمرِ کوتاهِ مسلمانی ام بود. نماز که تمام شد به سمتم برگشت " قبول باشه. قبول باشه بانو.. یادت نره مارو دعا کنی هااا.. " چقدر چسبید، این نمازِ عاشقانه. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 1⃣5⃣2⃣ نگاهش کردم " چه دعایی؟؟ " ابرویی بالا انداخت " بعدا بهتون میگم.. اما شما علی الحساب بگو خدایا این شوهر ما رو حاجت روا کن.. " گاهی با ضمیر جمع خطابم می کرد و گاهی با ضمیر مفرد.. این جوان هنوز به "تو" بودنِ من برای خودش، عادت نکرده بود. کنارآمدن با نبودنش سخت بود، اما چاره ای وجود نداشت. چند روز دیگر حسام به ماموریت می رفت، به همین دلیل هروز برایِ دیدنم به خانه مان می آمد و برایم خاطره می ساخت.. با بیرون رفتن هایمان.. تفریح هایِ پر بستنی و خوراکی .. با شوخی ها و کَل کَل هایش کنار دانیال و پروین.. با نجوایِ مهربانش کنار گوشهایم که " هییس.. خانوومی، انقدر بلند نخند.. صداتو نامحرم می شنوه.. " وقتی در پارک قدم میزدم و او از جوک هایِ بی مزه ی برادرم می گفت.. و من دلخوش به هر غروب، که نمازم را به عشقِ این جوانِ مذهبی اقتدا کنم.. و او با سلامِ نمازش، عزم رفتن به خانه ی خودشان می کرد و نمی دانست چه بر سرِ دلم می آید وقتی مجبور بودم تا روز بعد ندیدنش را، صبر کنم. " تک تکِ ثانیه هایی که تو را کم دارم ساعتم درد؛ دلم درد؛ جهانم درد است.. " گاهی در آینه به خود نگاه می کردم و سرکی به گذشته ام می کشیدم. این بچه سید چه به روزِ سارایِ دیروز آورده بود که حال خدا را در یک نفسی اش می دید؟؟ سارایِ کافر.. سارایِ بی قید.. سارایِ لجباز، حال حجاب از سر برنمی داشت و حیا به خرج می داد در عبور از عابرانِ مذکر.. که حتی قدمهایِ ریحانه وارِ یک زن حرمت دارد و هر چشمی لایقِ تماشا نیست.. این معجزه ی حسام بود یا جادویِ وجودش؟؟ " وعشق.... قافیه اش، گرچه مشکل است.. اما؛ خدا اگر که بخواهد ردیف خواهد شد.. " ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 2⃣5⃣2⃣ دیگر چیزی به رفتنش نمانده بود و من بی تاب ندیدنش، پناه می بردم به تسیبحِ فیروزه ای رنگِ پروین.. کاش مادر کمی گذشته اش را رها می کرد و مهرش را آغوشم.. کاش روزه ی سکوتش را به یک لبخند و صدا زدنم افطار می کرد و من از امیرمهدی و دلتنگی هایم برایش انشا می خواندم. اما دریغ.. مُهرِ قهرش انقدر سنگین بود که خیال بی خیالی نداشت. وارد ماه محرم شده بودیم و عرق کردنِ دستانم از فرط دلتنگی و دلشوره به دو برابر رسیده بود. حالا درد و تهوع هم تا جایی که تیغشان می برید، کم نمی ذاشتند. روز قبل از عازم شدنش به ماموریت، مانند مرغی سر کنده در حیاط قدم میزدم و لحظه شماری می کردم آمدنش را.. یعنی باز باید هم آغوش اضطراب و ترس می شدم؟؟ اگر بلایی به سرش می آمد باید چه می کردم؟؟ من تازه کورسویِ خوشبختی را پیدا کرده بودم که آن هم به نسیمی بند بود. خدایا خودت به فریادم برس.. برایِ فرار از درد به اتاقم پناه بردم و کمی دراز کشیدم. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 3⃣5⃣2⃣ در این بین پروین مدام غر میزند که چرا چیزی نمی خورم و انگار نمی فهمید حالِ خرابِ دلم را.. افکار مختلف به ذهنم هجوم می آورد و تا می توانست ته مانده ی قدرتم را می کوبید. کاش می شد که بخواهم نرود و او بماند. امیرمهدی سینی به دست در چهار چوب ایستاده بود و لبخند میزد. چطور آمده بود که متوجه حضورش نشدم. این آخرین دیدارمان بود؟؟ چشمانش لبخند داشت " به قولِ یان، سلام بر تو ای دختر ایرونی.. بابا احسنت.. شنیدم حسابی معرکه گرفتی.. جیغِ این حاج خانوم پروین مارو هم درآوردی.. " کاش می شد اپسیلون به اپسیلونِ زمان مانده را فقط او حرف بزند و من تماشایش کنم. کنارم رویِ تخت نشست و سینی را روی پاهایش گذاشت. باز هم چای.. شکر.. نان.. پنیر و گردو.. خیره نگاهم کرد " جواب سلام واجبه هااا بانویِ اخمو.." اخم؟؟ کدام اخم؟؟ اصلا مگر حسام و اخم در یک خانه جا می شدند؟؟؟ لقمه ایی از پنیرو گردو را مثل همیشه با نظمِ خاصش پیچید و مقابلم گرفت " جواب سلاممون رو که ندادی.. یه کلمه حرفم که باهامون نزدی.. اخمم که واسمون کردی.. حداقل این لقمه رو بگیر بخور که هم از ضعف، غش نکنی.. هم اینکه مطمئن شم باهام قهر نیستی..) ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 4⃣5⃣2⃣ رو به رویش رویِ تخت نشستم . باید شانسم را امتحان می کردم " امیرمهدی نرو.. " لبخند زد و لقمه را به دهانم نزدیک کرد " شما اول این لقمه رو از دست آقاتون میل بفرمایید تا مذاکرات رو شروع کنیم.. " لقمه را به دندان گرفتم و لبخندش پهنتر شد. او حتی به جای پدر هم ، پدرانه خرجم می کرد " آ باریکلا شیر زنِ خودم.. خب کجا بودیم؟؟ آهان نرم.. خب اونوقت نمی پرسن چرا نمیخوای بیای؟؟؟ اصلا این به کنار.. بعد از این همه سال امام حسین ما رو طلبیده، اونم به عنوان سربازِ حرم؛ دلت میاد نرم..؟؟ " عجول جواب دادم " خب بگو.. بگو خانومم مریضه.. عمرش زیاد به دنیا نیست.. حرفِ امروز و فرداست.. بگو باید کنارش باشم.. " اخم هایش را درهم رفت و میخ چشمانم شد. صدایش محکم و عصبی بود " سارا خانوم.. یک بار دیگه این جملاتِ احمقانه، در موردِ مردن رو از دهنت بشنوم، نمی دونم عکس العملم چیه.. پس به نفعته دیگه به مرگ فکر نکنی و مراقب حرفات باشی.. " عصبانی شد؟؟ مگر رسمِ پرخاشگری را هم می دانست؟؟ چرا نمی فهمید؟؟ چرا باور نداشت که روزهایِ عمرم شاید به تعدادِ انگشتان یک دست هم نباشد. چشمانم از فرط اشک، شیشه شد و از تیررس نگاهش دور نماند. کاش نمی رفت.. کاش.. در خود پیچیدم و روی تخت جنین وار دراز کشیدم.. صدای نفسهایِ کلافه و عمیقش گوشم را مورد هدف قرار می داد. لحنش آرام و پشیمان بود " ببخشید.. معذرت می خوام.. نباید اونجوری حرف می زدم.. اما به خدا دیوونه میشم وقتی از مردن میگی.. " ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 5⃣5⃣2⃣ دستم را بلند کرد و بوسید " مرگ و زندگی دست خداست.. من میرم، شما هم منتظر میمونی تا برگردم.. به خدا دلم داره واسه رفتن پر میکشه.. اما اگه شما راضی نباشی... " سرش را روی دستم گذاشت و سکوت کرد.. دلش کربلا بود و تشخیص این عشق، نیاز به دانستنِ عرفان و علوم غیب نداشت.. باید با دلش راه می آمدم.. بغضم را قورت دادم و با انگشتان دستم، شوخی وار موهایش را کشیدم " نون و چاییمو بده بخورم که دارم از گرسنگی هلاک میشم.. " سرش را به ضرب بلند کرد، با خوشحالی " چشم " کشداری گفت و شکر را به چای اضافه کرد " یه چایی شیرینِ شوهر پسند بهت بدم، که هیچ جا نظیرشو نخورده باشی.. " کنارش نشستم و تکه ای نان به دهانم حواله کردم " با همین چایی هات، قاپمونو دزدی دیگه.." استکان را به دستم داد و مشغولِ لقمه گرفتن شد. " ما رو دستم کم گرفتیاا خانوم.. نصفِ عمرمو تو هیئت امام حسین چایی دم کردمااا.. چایی هایِ ما مدل بچه هیئتیِ.. ما چیز بد به مشتریامون نمی دیم.. " لحنش جدی شد و هاله ایی از احساس به خود گرفت " سارا نمیدونی .. اونجایی که من دارم میرم، تو این ایام، چایی هاش طعم خدا میده.. " مگر چایی شیرین تر از این استکانی که به دست داشتم، هم بود..؟؟ ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 6⃣5⃣2⃣ عصر، فاطمه خانم به منزلمان آمد و شام را کنارِ هم خوردیم.. من، حسام، دانیال، مادر، فاطمه خانم و پروین.. هربار که چشمانم به صورتِ فاطمه خانم میافتاد، غم را در خط به خطِ چروکهایش می خواندم.. شاید او از من عاشقتر بود اما جنسش فرق داشت.. مادرانه.. تا دیر وقت کنار هم بودیم و من فقط ذخیره کردم. تک تک ِ خنده ها و نگاه هایش را.. باید آذوقه جمع می کردم محض تحملِ ندیدنش.. نمیدانم چقدر گذشت که عزم رفتن کردند و این یعنی قلبم به پهنایِ آُسمان فشرده شد. اشک به صورتم چنگ زد و من آرام به اتاق خزیدم. نباید کسی گریه هایم را میدید.. جلویِ آینه ایستادم و تند تند اشکهایِ بی امانم را پاک می کردم تا مجالِ خروج از اتاق و بدرقه را بدهد. اما نه.. لجبازانه می بارید.. حسام وارد اتاق شد و در را پشت سرش بست. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 7⃣5⃣2⃣ لبخند زنان مقابلم ایستاد و صورتم را میان دستانش قاب گرفت " عجب دختر لووسی داریماا.. گریه میکنی؟؟ " سپس آهنگین ادامه داد " نشنیدی که میگن.. پشتِ سرِ مسافر ، گریه شگون نداره.." اختیارِ بارانِ چشمانم را از دست داده بودم " می ترسم امیرمهدی.. میترسم.. " لبهایش کش آمد " دقت کردی هر وقت می خوای سرم رو شیره بمالی، صدام میزنی امیر مهدی؟؟ " امیر مهدی یا حسام.. چه فرقی داشتند اسامی؟؟ وقتی من این مرد را عاشقانه دوست داشتم و دلش جایی در زمین عراق گیر کرده بود. در سکوت اشک ریختم و به چشمانش خیره شدم. صدایش نرم و آرام در گوشم قدم زد " قول میدم شهید نشم.. خوبه؟؟ " قول داده بود، البته اگر تا آمدنش روح به کالبدم میماند. " قول؟؟ " میانِ دو ابرویم را نرم بوسید و پیشانی به پیشانی ام تکیه داد. صدایِ غم انگیزش در جانم رخنه کرد " قول.. " بی اختیار با حنجره ای خفه شده در بغض خواستم تا آیه ایی برایم بخواند. خوش آهنگ و صیقل داده خواند " فَاللهُ خیر حافظاً وَ هُوَ اَرحَمُ الرّاحمین.." پیشانی از پیشانی ام گرفت. چشمانش بسته بود و از نسیم وجودش آرام بر صورتم دمید... و این یعنی چه؟؟ آن شب تا بیرونِ در، بدرقه اش کردم و فاطمه خانم گرم به آغوشم کشید و زمزمه که برایِ سلامتی پسرش دعا کنم.. پسری که شوهرم بود و بعد از اذان صبح عازم... جنگ، پایان پدرهایِ سفر کرده نبود شور آن واقعه در جانِ پسرها باقیست.. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 8⃣5⃣2⃣ آن مرد رفت؛ وقتی که باران نمی بارید، آسمان نمی غرید و همه ی شهر خواب بودند، به جز من.. حالا آن مرد در عراق بود و همه ی قلبم خلاصه می شد در نفسهایش.. روزها به جانماز و صدایِ مداحیِ پخش شده از تلوزیون پناه می بردم و شبها به تسبیحِ آویزان از تختم. هر چند روز یکبار به واسطه ی تماس هایِ دانیال با حسام، چند کلمه ی پر قطع و وصل، با تکه ی جدا شده ام، حرف میزد و او از سرزمینِ بهشت می گفت. این که جایم خالی ست و تنش سالم.. اما مگر این دل آرام می شد به حرف هایش؟؟ هروز چشمم به دریچه ی تلوزیون و صحنِ عاشور زده ی امام حسین بود و نجوایی صدایم میزد که بیا.. که شاید فرصت کم باشد.. که مسیرِ بین الحرمین ارزش تماشا دارد.. عاشورا آمد؛ و پروین و فاطمه خانم نذری پزان شان را به راه انداختند.. عاشورا آمد و دانیالِ سنی، بیرق عزا بر سر در خانه زد و نذرهایِ پسرِ علی(ع) را پخش کرد.. عاشورا آمد و مادرِ اهلِ تسنن من، بی صدا اشک ریخت و بر سینه زد.. علی و فرزندانش چه با دلِ این جماعت کرده بودند که بی کینه سیه پوشی به جان می خریدند؟؟ حسین فرزند علی، پادشاه عالم باشد و دریغش کنند چند جرعه آب را؟؟ مگر نه اینکه علی، نان از سفره ی خود می گرفت و به دهانِ یتیمانِ دشمن می نهاد؟؟ این بود رسم جوانمردی؟؟ گاه زنها از یک لشگر مرد، مردتر می شوند.. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 9⃣5⃣2⃣ به روزهایِ پایانی محرم نزدیک می شدیم و من بیقرار تر از همیشه، دلخوش می کردم به مکالمه هایِ چند دقیقه ای ام با حسام. حسامی که صدایش معجونی از آرامش بود و من دلم پرمی کشید برایِ نمازی دو نفره.. و او باز با حرفهایش دل می برد و مرا حریص تر می کرد محض یک چشمه دیدنِ صحن و سرایِ حسین. پادشاهی حسین، کم از پدرش علی نداشت و عشقش سینه چاک می داد مردان خدا را.. حالا دیگر تلوزیون تمرکزش بر پیاده روی ِاربعین بود. پیاده روی که چه عرض کنم، سربازیِ پا در برابرِ فرمانِ دل.. دیگر هوسانه هایم به لب رسیده بود و چنگ می کشید بر آرامش یک جا نشینی ام.. هوا رو به تاریکی بود و دانیالِ سرگرم کار با لب تاپش. به سراغش رفتم و بدون مقدمه چینی حرف دلم را زدم " می خوام اربعین برم کربلا.. یعنی پیاده برم.. " با چشمانی گرد شده دست از کار کشید " چی؟؟؟ خوبی سارا جان؟؟ " بدونِ ثانیه ای تردید جمله ام را تکرار کردم و او پر شیطنت خندید " آهاااااان ... بگو دلت واسه اون حسامِ عتیقه تنگ شده داری مثل بچه ها بهانه می گیری.. صبر کن یه ساعت دیگه بهش زنگ میزنم، باهاش حرف بزن تا هم خیالت راحت شه ، هم از دلتنگی دربیای.." چرا حرفم را نمی فهمید..؟؟ دلتنگ امیرمهدی ام بودم، آن هم خیلی زیاد..باید می رفتم اما نه برایِ دیدنِ او.. اینجا دلم تمنایِ تماشا داشت و فرصت کم بود.. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 0⃣6⃣2⃣ با جدیدت براش توضیح دادم که هواییِ خاکِ کربلا شدم، که می داند مریضم و عمرم کوتاه.. که نگذارد آرزویِ به ریه کشیدنِ تربت حسین به وجودم به ماند.. که اگر نروم میمیرم.. و او با تمامِ برادرانه هایش، به آغوش کشیدم و قوتِ قلب داد خوب شدنم را و گوشزد کرد که شرایطم مهیایِ سفری به این سختی نیست و کاش کمی صبوری کنم.. اما مگر ملک الموت با کسی تعارف داشت و رسم صبر کردن را می دانست؟؟ نه.. پس لجبازانه پافشاری کردم و از حالِ خوشم گفتم و اینکه باید بروم.. و از او قول خواستم تا امیرمهدی، چیزی نفهمید و او قول داد تا تمام تلاشش را برای رسیدن به این سفر بکند و چقدر مجبورانه بود لحنِ عهد بستنش.. روزها می گذشت و من امیدوارانه چشم به در میدوختم تا دعوت نامه ام از عرش برسد و رسید.. گرچه نفسم بند آمد از تاخیرش، اما رسید. درست در بزنگاه و دقیقه ی نود.. منِ شیعه و دانیالِ سنی.. کنارِ هم.. قدم به قدم.. دو روز دیگر عازم بودیم و دانیال با ابهتی خاص سعی کرد تا به من بفهماند که خستگی ام در پیاده روی اربعین، مساویست با سوار شدن به ماشین و حرفی رویِ حرفش سنگینی نمی کند.. پروین، مخالفِ این سفر بود و فاطمه خانم نگران.. هر دو تمامِ سعی شان را برایِ منصرف کردنم، به جریان انداختند و جوابی نگرفتند.. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 1⃣6⃣2⃣ حالا من مسافر بودم.. مسافرِ خاکی معجزه زده که زائر می خرید و عددی نمی فروخت.. قبل از حرکت به پروین و فاطمه خانم متذکر شدیم که حسام تا رسیدن به مرز، نباید از سفرمان با خبر شود که اگر بداند، نگرانی، محضِ حالِ بیمارم، خرابش می کند و کلافه.. و در این بین فقط مادر بود که لبخند زنان، ساکِ بسته شده ی سفرم را نظاره می کرد و حظ می برد.. مانتویِ بلند وگشادِ مشکی رنگ، تنِ نحیفم را بیشتر از پیش لاغر نشان میداد و پروین با تماشایم غر میزد که تا می توانی غذا نخور.. و من ناتوان از بیانِ کلماتِ فارسی با مادرانه هایش عشق می کردم. فاطمه خانم به بدرقه مان آمد و گرم به آغوشم کشید. به چشمانم خیره شد و اشک ریخت تا برایش دعا کنم و دعوت نامه ی امضا شده اش را از ارباب بگیرم. اربابی که ندیده عاشقش شده بودم و جان می دادم برایِ طعمِ هوایِ نچشیده اش.. وقتی به مرز رسیدیم برادرم با حسام تماس گرفت و او را در جریانِ سفرم قرار داد. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 2⃣6⃣2⃣ نمی دانم فریادش چقدر بلند بود که دانیال گوشی از خود دور کرد و برایم سری از تاسف تکان داد.. باید می رنجیدم... حسام زیادی خودخواه نبود؟؟ خود عشقبازی می کرد و نوبت به دلِ من که می رسید خط و نشان می کشید؟؟ جملاتِ تکه تکه و پر توضیحِ دانیال، از بازخواستش خبر می داد و مخالفت شدید.. دانیال گوشی به سمتم گرفت تا شانه خالی کند و توپ را به زمین من بیندازد. اما من قصد هم صحبتی و توبیخ شدن را نداشتم، هر چند که دلم پر می کشید برایِ یک ثانیه شنیدن. سری به نشانه ی مخالفت تکان دادم و در مقابلِ چشمانِ پر حیرتِ برادر، راهِ رفتن پیش گرفتم. ده دقیقه ای گذشت و دانیال به سراغم آمد " سارا بگم خدا چکارت کنه.. یه سره سرم داد زد که چرا آوردمت.. کلی هم خط و نشون کشید که اگه یه مو از سرت کم بشه تحویل داعشم میده.. " ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 3⃣6⃣2⃣ از نگرانی های مردانه ی حسام خنده بر لبانم نشست. دانیال چشم تنگ کرد و مقابلم ایستاد " میشه بگی چرا باهاش حرف نزدی؟؟ مخم رو تیلیت کرد که گوشی را بدم بهت .. دسته گل رو تو به آب دادی و منو تا اینجا کشوندی، حالا جوابشو نمیدی و همه رو می اندازی گردن من؟؟ " شالِ مشکی ام را مرتب کردم " تا رسیدن به کربلا باید تحمل کنی.." طلبکار و پر سوال پرسید " چی؟؟؟ یعنی چی؟؟ " ابرویی بالا انداختم " یعنی تا خودِ کربلا، هیچ تماسی رو از طرفِ حسام پاسخ گو نمیبااااشم.. واضح بود جنابِ آقایِ برادر؟؟؟ " نباید فرصتِ گله و ناراحتی را به امیر مهدی می دادم. من به عشق علی و دو فرزندش حسین و عباس پا به این سفر گذاشته بودم. پس باید تا رسیدن به مقصد، دورِ عشقِ حسام را خط می کشیدم.. وا رفته زیر لب زمزمه کرد " بیا و خوبی کن.. کارم دراومده پس.. کی میتونی از پس زبونِ اون دیوونه ی بی کله بربیاد.. کبابم میکنه... " انگشتم را به سمتش نشانه رفتم " هووووی.. در مورد شوهرم، مودب باشااا.. " از سر حرص صورتی جمع کرد و "نامردی" حواله ام.. بازرسی تمام شد و ما وارد مرز عراق شدیم.. سوار بر اتوبوس به سمت نجف .. کاخِ پادشاهیِ علی.. اینجا عطرِ خاکش کمی فرق نداشت؟؟ ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 4⃣6⃣2⃣ اتوبوس به نجف نزدیک می شد و ضربان قلب من تپش به تپش بالا می رفت. اینجا حتی خاکش هم جذبه ای خاص و ویژه داشت. حالِ بقیه ی مسافران دست کمی از من نداشت.. تعدادی اشک می ریختند.. عده ای زیر لب چیزی را زمزمه می کردند. و نوایِ مداحیِ مردِ تپل و چفیه به گردنِ نشسته در جلویِ اتوبوس این شور را صد چندان به جانم تزریق می نمود. حس عجیبی مانند طوفان یک به یک سلولهایم را می نوردید و من نمی دانستم دقیقا کجایِ دنیا قرار دارم. طعمی شیرین، شاید هم ملس.. اصلا نمی دانم. هر چه که بود کامم داشت مزه ی آسمان را می چشید.. در این بین حسام مدام تماس می گرفت و جویای مکان و حالمان میشد. بماند که چقدر اصرار به حرف زدن با مرا داشت و من حریصانه صبوری می کردم. نمی دانم چقدر از رسیدنمان به آن خاکِ ابری می گذشت که هیجانِ زیارت و بی قراری، جان به لبم رساند و پا در یک کفش کردم که برویم به تماشایِ سرایِ علی.. اما دانیال اصرار داشت تا کمی استراحت به جان بخریم و انرژی انباشته کنیم محض ادامه ی راه که تو بیماری و این سفر ریسکی بزرگ.. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 5⃣6⃣2⃣ مگر می شد آن حجمه از تلاطم عاشقی را دید و یک جا نشست؟؟ اینجا آهن ربایِ عالم بود و دلربایی می کرد.. هر دلی که سر سوزن محبت داشت، سینه خیز تا حریم علی را می دویید.. ما که ندیده، مجنون شدیم. راستی اگر در خلافتش بودیم دست بیعت می دادیم یا طناب، به طمعِ گرفتنِ بیعت به دورش می بستیم؟؟ این عاشقی، حکمش بی خطریِ زمان بود یا واقعا دل، اسیرِ سلطان، غلامی می کرد؟؟ نمیدانم.. اما باید ترسید.. این خودِ مجنون، اسم جانِ شیرین که به میدان بیاید، لیلی را دو دستی می فروشد.. حرفهایِ دانیال اثری نداشت و مجبور شد تا همراهی ام کند. هجوم جمعیت آنقدر زیاد بود که گاه قدمهایِ بعدی ام را گم می کردم. از دور که کاخِ پادشاهی اش نمایان شد.. قلبم پر گرفت و دانیال ساکت چشم دوخت به صحنِ علی.. با دهانی باز، محو تماشا ماندم. اینجا دیگر مرزی برایِ بودن، نبود.. اینجا جسم ها بودند، اما روح ها نه.. قیامت چیزی فراتر از این محشر بود؟؟ ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 6⃣6⃣2⃣ در کنارِ هیاهیویِ زائرانی که اشک می ریختند و هر کدام به زبان خودشان، امیر این سرزمین فقیر نشین را صدا میزدند، ناگهان چشمم به دانیال سنی افتاد که بی صدا اشک از گوشه ی چشمانش جاری می شد و دست بلند کرده زیر لب نجوا می کرد.. در دل، قهقه زدم، با تمام وجود.. اینجا خودِ خدا حکومت می کرد.. بیچاره پدر که با نانِ نفرت از علی ما را به عرصه رساند و حالا دختری مرید و پسری دلباخته ی امیرالمومنین رویِ دستانش مانده بود.. و این یعنی " من الظلمات الی النور" .. طی دو روزی که در نجف بودیم گاه و بیگاه به زیارت محبوس شده در زنجیره ی زائران، آن هم از دور رضایت می دادم و درد دل عرضه می کردم و مرهمِ نسخه پیچ ، تحویل می گرفتم. حالا دیگر دانیال هم بدتر از من سرگشته گی می کرد و یک پایِ این عاشقی بود. با گذشت دو روز بعد از وداع با امیرشیعیان که نه، امیر عالمیان.. به سمت کربلا حرکت کردیم. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 7⃣6⃣2⃣ با پاهایی پیاده، قدم به قدمِ جنون زدگان حسینی.. دلدادگانی که از همه جای دنیا به سمتِ منبعی معلوم می دویدند.. یکی برهنه.. دیگری با چند کودک.. آن یکی سینه کشان.. گروهی صلیب به گردن و تعدادی یهودی پوش.. و من می ماندم که حسین، امام شیعیان است یا پیشوایِ یهودیان و مسیحیان؟؟؟ انگار اشتباهی رخ داده بود و کسی باید یاد آوریشان می کرد که حسین کیست.. گام به گام اهل عراق به استقبال می آمدند و قوت روزانه شان را دست و دلبازانه عرضه ی میهمانِ حسین می کردند.. و به چشم دیدم التماس هایِ پیرزنِ عرب را به زائران، برایِ پذیرایی در خانه اش.. این همه بی رنگی از کجا می آمد؟؟ چرا دنیا نمی خواست این اسلام را ببیند و محمد (ص) را خلاصه می کرد در پرچمی سیاه که سر می برید و ظالمانه کودک می کشت.. من خدا را در لباسِ مشکی رنگ زائران.. پاهایِ برهنه و تاول زده شان.. آذوقه های چیده شد در طبق اخلاصِ مهمان نوازانِ عرب و چایِ پررنگ و شیرین عراقی دیدم.. حقا که چای هایِ غلیظ و تیره رنگ این دیار، طعم خدا میداد.. گاهی غرور بیخ گلویم را فشار میداد که ایرانی ام. که این خاک امنیتش را بعد از خدا و صاحبش حسین، مدیونِ حسام و دوستانِ ایرانی اش است.. و چقدر قنج می رفت دلم. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 8⃣6⃣2⃣ امیرمهدی، مدام از طریق تلفن جویایِ حال و موقعیت مکانی مان بود و به دانیال فشار می آورد تا در موکب هایِ بعدی سوارِ ماشین بشویم، اما کو گوشِ شنوا.. شبها در موکبهایی که به وسیله ی کاروان شناسایی می شد اتراق می کردیم و بعد از کمی استراحت، راه رفتن پیش می گرفتیم. حال و هوای عجیبی همه را مست خود کرده بود. گاهی درد و تهوع بر معده ام چنگ میزد و من با تمام قدرت رو به رویش می ایستادم.. قصد من تسلیم و عقب نشینی نبود. و دانیال در این بین کلافه حرص می خورد و نگرانی خرجم می کرد. بالاخره بعد از سه روز انتظار، چشم مان به جمالِ تربت حسین (ع) روشن شد و نفس گرفتم عطر خاکش را.. در هتل مورد نظر اسکان داده شدیم و بعد از غسل زیارت عزم حرم کردیم. پا به زمین بیرونِ هتل که گذاشتم، زیارت را محال دیدم. مگر میشد از بین این همه پا، حتی چشمت به ضریحش روشن شود؟؟ دانیال از بین جمعیت دستم را کشید وگفت که به دنبالش بروم.. شاید بتواند مسیری برایِ زیارت بیابد. و منِ ناامید دست که هیچ، دل دادم به امیدِ راه یابیِ برادر.. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 9⃣6⃣2⃣ روی به رویِ میدانی که یک مشک وسطش قرار داشت ایستادیم " اینجا کجاست؟؟ " دانیال نگاهی به اطراف انداخت " میدون مشک.. حرم حضرت عباس اون طرفه.. نگاه کن.." عباس.. مردی که نمی توانستم درکش کنم.. اسمش که می آمد حسی از ترس و امنیت در وجودم می پیچید.. عینیت پیدا کردنِ واژه ی جذبه.. دانیال دستم را در مشتش گرفت و فشرد. خیره به مشکِ پر آب، خواست دلم را به زبان آوردم " نمیشه یه جوری بریم تو حرم نه..؟؟ خیلی شلوغه.." صدایش بلند شد " من می برمت.. اما این رسمش نبودا بانو.." نفسم از شوق بند آمد. به سمتش برگشتم. امیرمهدیِ من بود. با لباسی نیمه نظامی و موهایی بهم ریخته.. اینجا چقدر زود آرزوها برآورده میشد.. اشک امانم را بریده بود و او با لبخند نگاهم می کرد " قشنگ دقمون دادی تا رسیدی.. " دیدنِ حسام آن هم درست در نقطه ی صفر دنیا، یعنی نهایت عاشقانه ها.. دستم را گرفت و به گوشه ای از خیابان برد و من بی صدا فقط و فقط در اوج گنگیِ شیرینم تماشایش کردم. خستگی در صورت و سفیدیِ به خون نشسته ی چشمانش فریاد میزد.. راستی چقدر این لباس های نیمه نظامی، مَردم را پر جذبه تر می کرد.. دوستش داشتم، دیوانه وار.. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 0⃣7⃣2⃣ ایستاد با لبخندی بر لب و سری کج شده نگاهم کرد " خب حالا دیگه جواب منو نمیدی؟؟ حساب اون دانیال و که بعدا صاف می کنم.. اما با شما کار دارم.. " به اندازه تمامِ روزهایِ ندیدنش، سراپا چشم شدم. از درون کیسه ی پلاستیکی که در دستش بود، پارچه ای مشکی بیرون آورد و بازش کرد. چادر بود، آن هم به سبک زنان عرب... لبخند زد " اجازه هست؟؟ " باز هم مثل آن ساق دست. این بار قرار بود که چادر سرم کند؟؟ نماد تحجر و عقب ماندگیِ برایِ سارایِ آلمان نشین ...؟؟ چادر را آرام و با دقت روی سرم گذاشت و آستین هایش را دستم کرد. یه قدم به عقب برداشت و با تبسمی عجیب تماشایم کرد. سری تکان داد " خانوم بودی.. ماه بانو شدی.. خیلی مخلصیم، تاج سر.. " خوب بلد بود در مسیری که دوست داشت، هدایتم کند. بدون دعوا.. بدون اجبار.. بدون تحکم.. رامم کرده بود و خودم خوب می دانستم.. و چه شیرین اسارتی بود این بندگی برای خدا.. و در دل نجوا کردم که " پسندم هر چه را جانان پسندد" این که دیگر تاج بندگی بود.. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 1⃣7⃣2⃣ روبه رویم ایستاد. شال را کمی جلو کشید و آرام زمزمه کرد " شما عزیز دلِ حسامیااا.. راستی، زبونتونو پشتِ مرزایِ ایران جا گذاشتین خدایی نکرده؟؟ " خندیدم " نه.. دارم مراعاتِ حالِ جنگ زدت رو می کنم.. " صورتش با تبسمهایِ خاص خودش، زیباتر از همیشه بود " خب خدا رو شکر.. ترسیدم که از غم دوری من زبونتون بند اومده باشه.. که الحمدالله از مال من بهتر کار میکنه.. " چادرم را کمی روی سرم جابه جا کردم و نگاه به تنِ پوشیده شده ام انداختم " اونکه بله، شک نکن. راستی داداش بیچارم کجاست..؟؟ این چرا یهو غیب شد؟؟ یه وقت گم و گور نشه.. " دستم را گرفتم به طرف خیابان برد " نترس.. بادمجون بم آفت نداره.. اونو داعشیا هم ببرن؛ سرِ یه ساعت برش میگردونن..می دونه از دستش شاکی ام، شما رو تحویل داد و فلنگ رو بست.. " ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 2⃣7⃣2⃣ فشار جمعیت آنقدر زیاد بود که تصورِ رسیدن، محال می نمود.. کمی ترسیده بودم و درد سراغِ معده ام را می گرفت. حسام که متوجه حالم شد در گوشه ای مرا نشاند. " همین جا بشین میرم برات آب بیارم.. اینجا این وقت سال اینجوریه دیگه.. " دستش را کشیدم و او کنارم نشست " نمیخواد.. الان خوب میشه.. چیزی نیست.. " کاش میشد حداقل از دور چشمم به ضریح پسرانِ علی می افتاد. این همه راه آمدن و هیچ؟؟ بغض صدایم را بم کرده بود " یعنی هیچ جوره نمیشه بریم تا من بتونم ضریحشونو ببینم؟؟ " دستم را میانِ مشتش گرفت " نبینم گریه کنیااا.. من گفتم می برمت،پس می برم.. امشب، شبِ اربعینه.. خیلی خیلی شلوغه.. تقریبا 24میلیون زائر اینجاست.. از همه جای دنیا اومدن، تک تکشونم مثل شما آرزوشونه که حداقل فقط چشمشون به ضریح آقا بیفته.. پس یه کم صبر کن.. امشب بچه های موکب علی بن موسی الرضا خانوما رو میبرن واسه زیارت.. ان شالله با اونا می برمت داخل.. قول " و قولهایِ این مرد، مردانه تر از تمامِ مردانه هایِ جهان بود. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 3⃣7⃣2⃣ با دانیال تماس گرفت و مکان دقیق مان را به او گفت. کاش می شد که نرود " می خوای بری؟؟ نرو.. " بیسکوییتی از جیبش بیرون آورد و باز کرد " بخور.. باید برم، ناسلامتی واسه ماموریت اینجاما..اما قول میدم امشب خودمو بهت برسونم.. باید دوتایی با هم بریم واسه زیارت آقا.. کلی حاجت دارم که تو باید واسم بگیریشون.. " نفسی عمیق و پرسوز کشیدم. من کجایِ عاشقیِ این بچه سید قرار داشتم که لیاقت پا درمیانی داشته باشم. صدای پوزخندم بلند شد " من؟؟ من انقدر سیاهم که دعام تا سقف اتاقم بالا نمیره.. " زانویش را بغل کرد و به رو به رویش خیره شد " تو؟؟ تو انقدر سفیدی که منِ بچه سید، یه عمر واسه اومدن به اینجا نذر و نیاز کردم و تو فقط هوسش از دلت گذشت و اومدی.. " بودن کنارِ دوست داشتنی ترین مردِ زندگی ام، وسطِ زمینِ کربلا.. شنیدنِ یاحسین خوانی و گریه هایِ بی اَدا.. حالی بهشتی تر این هم می شد؟؟ دانیال آمد با چشمانی متعجب شده از چادرِ رویِ سرم. به سمتم چرخید " ظاهرا دیگه از دست رفتی سارا خانووم.. رشته ای بر گردنم افکنده دوست.. می کشد هرجا که خاطرخواهِ اوست.. " ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است

🌷بسم الله الهادی🌷 🔴 #یک_فنجان_چای_با_خدا قسمت 4⃣7⃣2⃣ و حسام به آغوشش کشید.. بماند که چه زیر گوشش پچ پچ کرد و برادر بیچاره ام، قیافه ای مثلا ترسیده به خود گرفت و کامم شیرین شد از خوشبختی ام.. خوشبختی که حتی به خواب هم نمی دیدم. هرگز نداشتم و حالا نفس به نفس هم آغوشش بودم.. حسام مرا به دانیال سپرد و رفت.. به هتل رفتیم و بعد از کمی استراحت ساعت یازده شب درست در مکانی که امیرمهدی گفته بود حاضر شدیم.. آسمان تاریک اما گنبدِ طلایی رنگِ حسین می درخشید.. قیامت برپا بود و من با چشمم می دیدم دویدن و بر سر و سینه کوبیدن هایِ عاشقانه را.. پرچم های عظیم و قرمز رنگ منقش به نام حسین در آسمان می چرخید و انگار فرشتگان با بال هایی گرفتارِ آتش به این خاک هجوم آورده بودند.. مسیحی اشک میریخت.. خاخام یهودی می بارید.. دانیال سنی حیران و دلباخته می شد .. و شیعه ی علی، می سوخت و جنون وار خاکستر می شد.. خدایا بهشت را بخشیدم، این ساعت را به نامم بزن.. گیج و گنگ سر می چرخاندم و تماشا می کردم.. زمین طاقتِ این همه زیبایی را یکجا داشت؟؟ اشک، دیدم را تار می کرد و من لجوجانه پرده می گرفتم محضِ عشق بازی دل، چشم وگوش.. باید ظرف نگاهم پر میشد .. پر از ندیده هایی که دیده بودم و شاید هیچ وقت دیگر نمی دیدم. ⏪ ادامه دارد... 🌹🌹🌹🌹🌹 ✍ نویسنده:خانم زهرا اسعد بلند دوست 🌟🌟🌟🌟 منتظرشنیدن نظرات وپیشنهادهای شماهستیم❤️🌹 🔶 @asheghaneruhollah 🔷 #پیشنهاد_میکنم_این_رمان_از_دستش_ندهید ‼️این داستان کاملا واقعی است