مومن اگر وابستگی داشته باشد نمیتواند قیام کند؛ و عصر ما عصر قیام است ...
شهید مرتضی آوینی
ای که ارباب شدی که رو به هرکَس نزنم
آن که از عالم و آدم شده دلخسته منم
شهره بودم به بدی در همه جا تا اینکه
سیبِ لبخندِ تو شد باعثِ آدم شدنم
هرچه دارم فقط از روضه ی قاسم دارم
من حسینی شده ی دستِ امام حسنم
تلخیِ مردمِ این شهر برایم غم نیست
بس که شیرین شده با بردنِ نامَت دهنم
من اگر گریه برایَت نکنم می میرم
سخت بارانی ام و در غمِ تو سینه زنم
سینه ام گَشته کبود و سَر و رویَم زخمی
بیمه شد بینِ همین لطمه زدن ها بدنم
پیرهن را ز تنت برد حرامی ، بُگذار
تا که در روضه ی تو پاره شود پیرهنم
ای که بر خاک رها بود تنِ بی کَفنت
کاش باشد کمی از تربتِ تو در کفنم
ای همه هستی عالم به فدای تو حسین
ننگ بر ما که نمردیم برای تو حسین...!
........
هرکه دیوانه نشد لایقِ ادراک نشد
خاکِ هیئت نشد و راهی افلاک نشد
عَرَقِ سینه زنان رونقِ مَستانگی است
تاکْ بی ذکرِ حسین ابن علی تاک نشد
باده ی اشکْ فزون باد و مداوم بادا
هرکه آلوده ی این باده نشد پاک نشد
چاک چاک است تن شاه و نمی خواهم من
جامه ای را که برای غمِ او چاک نشد
چشم هامان شده نمناک از این رو که کمی
لبِ خُشکِ پسرِ فاطمه نمناک نشد
بود آماده برایَش همه ی عَرش ولی
سهمِ شاهِ دو جهان جز خس و خاشاک نشد
مادرِ آب کجایی پسرت آب نخورد
پدرِ خاک کجایی پسرت خاک نشد...
اَنتَ فی قلبی حسین و اَنتَ فی قلبی حسن
رسمِ شکلِ قلبِ من آثارِ دستِ زینب است
جنون یعنی کسی در شهر خود سر
میکند اما ، دلش در کوچه پس
کوچههای نجف آواره مانده .
بزرگی میگفت :
خودت را یافتهای ، که به دنبالِ گم شدهات میگردی ؟
خیلی حرفه ...
شهید مالكوم ايكس
اگر مراقب نباشید رسانه ها با شما کاری خواهند کرد
که از مظلوم متنفر باشید
و به ظالم عشق بورزید
چگونه میخواهیم
دیگران را بسازیم و از اسارت ها رها سازیم، در حالی که هنوز خویش را نساخته ایم؟
علی صفایی حائری . تربیت کودک، ص ۱۳
گر عقل پشت حرف دل اما نمی گذاشت
تردید پا به خلوت دنیا نمی گذاشت
از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست
می شد گذشت، وسوسه اما نمی گذاشت
اینقدر اگر معطل پرسش نمی شدم
شاید قطار عشق مرا جا نمی گذاشت
دنیا مرا فروخت، ولی کاش دست کم
چون بردگان مرا به تماشا نمی گذاشت
شاید اگر تو نیز به دریا نمی زدی
هرگز به این جزیره کسی پا نمی گذاشت
گر عقل در جدال جنون مرد جنگ بود
ما را در این مبارزه تنها نمی گذاشت
ای دل بگو به عقل که دشمن هم این چنین
در خون مرا به حال خودم وا نمی گذاشت
ما داغدار بوسه ی وصلیم چون دو شمع
ای کاش عشق سر به سر ما نمی گذاشت
امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمودند:
اهل دوزخ نشانه هایی دارند که با آن شناخته میشوند آنها با اولیای خدا عداوت و با دشمنان خدا محبت و دوستی دارند.
احقاق الحق، ج ۱۱، ص ۲۲۵