💐امشب که شبه دیونگی و مستونگیه 💐امشب ستاره از عشق حسین 💐تا اول صبح چشمک میزنه مولودی امام حسین علیه السلام 💚 🎙حاج محمود کریمی @astanehmehr 🌸🍃

نآمِ‌شیرینِ‌توبابُغض‌گِرِه‌خور‌ده‌حُسِین روزِ‌ میلادِ‌ تو‌ هَم‌ شادَم‌ و‌ هَم‌ گِریانَم 💐💐💐💐💐💐💐💐 صَلّی اللهُ علیکَ یٰااباعَبداللّه. #امام_حسین_علیه‌_السلام ♥️ #نَشـــــــر=صَــــدَقِہ جاریِہ ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ @astanehmehr

خسته ام و آخر ویرانی ام در وسط صحن تو بارانی ام ای غزل اول و آخر حسین عشق تویی دلبر نورانی ام...😍❤️ ✍زهره قاسمی https://eitaa.com/astanehmehr

مهربانوی گرامی امام حسین عشق اول وآخر همه اهلبیت علیهم السلام و آفرینش که بود؟چه گفت؟چه کرد؟ ما دوست داریم نام قشنگش برلبمون باشه وازاین دنیا بریم و اولین کسی که در عالم بعد میبینیم ولبخندرضایتشو آرزو داریم ایشون باشه میخواییم حسینی زندگی کنیم و حسینی بمیریم و حسینی جاویدان بشیم بهشت ما امام حسینه اما محبوبمونو چقدر میشناسیم؟

🌸 #نامگذاری_خدا_بر_حسین چون خبر ولادتش به پیامبر گرامی اسلام (ص ) رسید، به خانه حضرت علی (ع ) و فاطمه رفت و فرمود تا کودکش را بیاورد. اسما او را در پارچه ای سپید (س ) پیچید و خدمت رسول اکرم (ص ) برد، آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ (امالی شیخ طوسی ، ج 1، ص .377) او اقامه گفت. به روزهای اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش، امین وحی الهی، جبرئیل، فرود آمد و گفت :سلام خداوند بر تو باد ای رسول خدا، این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبیر) که به عربی (حسین ) خوانده می شود نام بگذار. چون علی برای تو بسان هارون برای موسی بن عمران است، جز آن که تو خاتم پیغمبران هست. و به این ترتیب نام پرعظمت "حسین " از جانب پروردگار، برای دومین فرزند فاطمه (س ) انتخاب شد. کافی ج۶ ص ۳۳ https://eitaa.com/astanehmehr

❤️#حسین_عشق_پیامبر_و_خدا پیامبر امام حسن و امام حسین را بسیار دوست می داشت. انس بن مالک روایت می کند:وقتی از پیامبر پرسیدند کدام یک از اهل بیت خود را بیشتر دوست می داری، فرمود:بارها رسول گرامی حسن (ع ) و حسین (ع ) را به سینه می فشرد و حسن و حسین  را می بویید و می بوسید.  منابع اهل سنت :👈( سنن ترمذی ، ج 5، ص .323 ؛ ذخائر العقبی ، ص .122 ) https://eitaa.com/astanehmehr

🌸#مظهر_مهر_و_سخاوت امام حسین(ع) بسیار مهربان و بخشنده بود و به گشاده دستی شناخته می شد ( شیخ صدوق، الخصال، 1403ق، ج1، ص135. ) وی با مسکینان می نشست، دعوت آنان را می پذیرفت و با آنان غذا می خورد و آنان را به خانه خود دعوت می کرد و آنچه در منزل داشت از ایشان دریغ نمی کرد.( ابن سعد، الطبقات الکبری، 1418ق، ج10، ص411 https://eitaa.com/astanehmehr