من اینطوری معتاد گوشی شدم که حتما باید هر روز یه تایمی رو توش به بطالت بگذرونم، حتی اگه هیچ برنامهای نداشته باشم تو تنظیمات گوشی وقتم رو هدر میدم.
انقد دندون لق از زندگیم کندم و دور انداختم که دیگه دندونی نمونده برام، باید دندون مصنوعی بکارم.
هرچی زیبایی بوده از مرحوم ننه بزرگم رسیده به خواهرم، هرچی بیماری بوده رسیده به من
استاریسم؛
هیچ وقت فک نمیکردم یه روز تن به این خفت بدم و روبیکا نصب کنم.
اقا مگه نسخه اصلی این چه پوخی بود که از روش کپی هم ساختین؟
استاریسم؛
وقتی بدون هندزفری دارم زندگی میکنم ، بدون توعم میتونم
استقلال تا کجا اخه؟
لذت فقط اون لحظهایی که پس از یک روز سخت درحالی که داری از هم گسسته میشی ، با بدبختی و پس از مشقتهای فراوان تکالیفت رو تموم میکنی و میری که بخوابی.