حقیقت رو بگم بخاطر ۱۹.۷۵ صدمی که میگیرم ناراحت میشم بخاطر اینکه خودم نتونستم نمره کامل بگیرم و منت ۲۵ صدم ارفاق معلم رو سرمه.
همچنین از شما دبیر عزیز هم دلخور میشم که رگههای مهربانیتون بالا میزنه و نمره خیرات میکنین و به هرکسی ۲ نمره مفت میدین و حق ماهایی که خودمون کامل گرفتیم رو ضایع میکنید.
شدیدا به کسایی که میتونن بنویسن حسودیم میشه.
(البته نه چسناله و سسشعرهای عاشقانه)
هرجوری فک میکنم میبینم من همیشه در بدبختیام ، و فقط از یه مرحله بدبختی به مرحله دیگر و پیشرفتهتر بدبختی منتقل نیشم
انقد موندم تو اتاق که دیگه ذخیره غذاییم تموم شده، اگه همینطوری ادامه پیدا کنه مجبور میشم تسلیم شم و برم به مهمونا سلام کنم
روزای برفی، بارونی یا حتی روزایی که هوا مِه گرفتهاس حس خوبی رو بهم منتقل میکنن .