نور کم ، یادگیری را کاهش می دهد .
تحقیقات محققان دانشگاه میشیگان نشان داده است اتاق های کم نور راندمان مغز را پایین می آورند
نور کم ارتباط بین نورون های مغزی را کم می کند و منجر به ایجاد اختلال و کاهش 30 درصدی عملکرد هیپوکامپ می شود.
امشب حتما نور اتاق مطالعه خود و فرزندتان را بررسی کنید.
─━━━━⊱🐣⊰━━━━─
♡•• @farzande_nikoo
انقد به بچه ها سخت گیری نکنین که ازتون پنهون کاری کنن!
یه مادر مهربون ،یه جوری برخورد میکنه که فرزندش خیال پنهون کاری یا دروغ رو اصلا نمیکنه، چون میدونه با گفتن اتفاقات و تصمیماتش نه سرزنش میشنوه و نه مقایسه و نه غُر !!!
رمزش هم اینه که زیادی سخت گیری نکنین ،با سخت گیری زیاد بچه ها حس زیر دست شدن و مورد کنترل بودن میکنن که ازش متنفرن!
─━━━━⊱🐣⊰━━━━─
♡•• @farzande_nikoo
اگر قرار است جیغ نزنم، داد نزنم، کتک نزنم، و… پس چکار کنم؟!
💠 انتظارات خود را تعدیل دهید. شادی کودکانه آن ها را فدای نظم و انضباط نکنید. بگذارید کودک درونتان با دیدن آن ها دوباره کودکی کند. در آخر سوال کنید «خب حالا چطور خونه رو به شکل اول برگردونیم؟
💠به فرزندتان یاد دهید از اشتباهاتش بیاموزد نه آن که به اشتباهاتش بیاویزد، اگر به خاطر هر اشتباه او داد بزنید تهدید کنید یا تنبیه کنید فرزندتان بخشندگی و مهربانی با خود و افراد زندگیش را نمی آموزد. گاهی اجازه دهید اشتباهات بی خطر کند و بعد بدون منت به او بیاموزید چگونه جبران کند.
─━━━━⊱🐣⊰━━━━─
♡•• @farzande_nikoo
وقتی می پرسید؛ چكار كنم بچه زير دوساله م ياد بگيرد منزل ديگران به وسايل دست نزند؟ انگار پرسيديد چكار كنم فرزند شش ماهم حرف زدن را ياد بگيرد!
كودكان حدود يكسالگي به بعد وارد مرحله كشف محيط اطراف ميشود و مغز كودك وارد رشد حسي حركتي ميشود.
رفتار والدين در اين دوره به كودكشان لجبازي يا همكاري را خواهد آموخت. در مهماني ها با حضور مهربانانه خود مراقب كودكتان باشيد اما انتظار اينكه در اين سن ياد بگيرد به هيچ چيز دست نزند انتظار زياديست.
اين دوران گذراست وكودكي وارد مرحله لجبازي نشده به زودي به اطرافش بي توجه خواهد شد و علاقمند به بازي با همسالانش خواهد شد.
اين واقعيت را بعنوان مرحله ايي از رشد سالم فرزندتان بپذيريد.
─━━━━⊱🐣⊰━━━━─
♡•• @farzande_nikoo
اقتدار در اموری که کودک نباید انجام دهد کاربرد دارد نه برای انجام کاری، انجام یک کار با بازی انجام میشود.
مکانیز اقتدار عبارت است از؛ حال خوب استفاده از یک جمله قابل فهم (مثلا: این غذا را نباید بخورید) و نگاه مستقیم در چشم کودک تا چشمش را بردارد و قتی چشمش را برداشت یعنی پذیرفته
ضمنا اقتدار بسیار کم استفاده میشود شاید هر چند روزی یک بار. اگر زیاد استفاده شود نشانه این است که شما در مواردی که کودک اشتباه میکند و باید هم اشتباه کند سختگیری بیش از حد دارید. چون یادگیری از طریق اشتباهات بازی گونه اتفاق می افتد.
─━━━━⊱🐣⊰━━━━─
♡•• @farzande_nikoo
زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم،
در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و...
اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم.
وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم.
چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم.
خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند
#چگونهبهفرزندانخودآموزشندهیم؟
─━━━━⊱🐣⊰━━━━─
♡•• @farzande_nikoo