شكل گيري شخصيت كودك در هر سن و وظايف والدين: 🔸تولد تا ١سالگي: سن شكل گيري دلبستگي و احساس ايمني وظيفه والدين: پاسخگوي حساس بودن به نيازها و گريه كودك 🔸٢-١ سالگي سن شكل گيري حس استقلال وظيفه والدين: دادن فرصت اكتشاف و تحرك؛ صحبت كردن زياد با كودك و توصيف اعمال كودك ؛ استفاده از تكنيك پرت كردن حواس براي تربيت كودك 🔸 ٤-٢ سالگي سن دوستيابي ورود به گروه و يادگيري زبان وظيفه والدين: اقتدار؛ الگوي خوب بودن؛ اعطاي وظايف به كودك؛ خوب گوش دادن به كودك و احساساتش 🔸١٢-٥ سالگي سن شكل گيري هويت كودك؛ شكل گيري عزت نفس و يادگيري ارزشها و هنجارها وظايف والدين: اقتدار؛ الگوي خوب بودن؛ ياد دادن مهارت حل مساله؛ نظارت بر كودك و دوستي هاي او؛ ايجاد رابطه خوب با كودك ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

بچه هایتان را زیاد ببوسید... مخصوصاً دست های آنها را... چون دست مغز دوم و یک عضو کلیدی و بسیار مهم است! ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

پاسخ دادن به نیاز واقعی بچه ها یعنی رابطه عاشقانه با آنها واین باعث می شود که بچه خانواده محور بار بیاید. قلب این بچه دست خداست، شما وظیفه تان را انجام بدهید، خدا کاستی ها را جبران می کند. پس نیازهای بچه ها را بشناسیم و به نیازهای آنها پاسخ بدهیم.  [استاد عباسی] ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

⭕️ لزوم عادت دادن فرزندان بزرگتر از هفت سال، به سختی و کارهای سخت ⭕️ وقتی زندگی دکتر حسابی رو نگاه می کنید، میبینید بیشتر از اینکه درس خوانده باشد،کار سخت انجام داده. گاهی اوقات مجبور بودند غذای خودشون رو از باقی مانده غذای دیگران که دم در می گذارند، بردارند. در اثر شدت فقر، مادرش مجبور میشود بچه هایش را یک مدرسه مسیحی بگذارد ، بعد نگران میشود که مبادا بچه هایش دین و معنویت خودشان را از دست بدهند، مجبور میشود این مادر خودش شبها بهشان قرآن و متون دینی را آموزش بدهد تا اینها دینشان را از دست ندهند، درحالیکه دارند تعلیمات مسیحی می بینند. بعنوان یک مهندس در کشورهای غریب جهادگرانه کار میکند و بعد در کنار کارش، فیزیک میخواند. این طور نیست که شما بچه ای را فقط بگذاری درس بخواند، به جایی برسد.. "استادپناهیان" ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

#نکته_تربیتی شما با تبدیل شدن به دستگاه خودپردازی که تنها به فکر تامین نیاز مالی فرزندش است، به او آسیب خواهید زد. فرزند شما به حضور و حمایت عاطفی تان برای #رشد نیاز دارد. ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

مراقب فرزندتان باشید البته به طور غیر مستقیم و سعی نکنید از تمام مسائل نوجوان خود سردر بیاورید و همیشه کنجکاوی بیش از اندازه در کارهایش نداشته باشید. کــــلیات را بدانید اما دنبال جزییات نباشید.. مثلاً همین که بدانید دوست او فردی قابل اعتماد و خوب است دیگر کنجکاوی نکنید که پدر و مادرش چه کاره اند، کجا زندگی می کنند، خانه و زندگی آنها چگونه است و … زیرا کنجکاوی بیش از حد، باعث خراب شدن رابطه ی شما و نوجوان می شود. البته نوجوان هم نبـــاید پنهان کاری کند و حس کنجکاوی پدر و مادر را نسبت به خود تحریک کند.. ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

#والدین_بدانند هنگامی که پیش دکتر می روید اجازه دهید کودک خودش حرف بزند بجای فرزند حرف زدن و تصمیم گرفتن، مستقل شدن او را به تاخیر می اندازد و کودک را در هرکاری وابسته به پدر و مادر می کند. ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

دلایل به وجود امدن ترس در کودکان بچه اصلا با ترس به دنیا نمیاد. همون دو تا ترسه که اون هم با کامل شدن سیستم عصبی از بین میره. تا حد زیادی رفتارهای ما بچه رو ترسو بار میاره مثلا برق رفته، بچه تو تاریکی داره همونجا نگاه می کنه ،چه جالب! هیچی معلوم نیست. اُ.. مامان تو آشپزخونه داد میزنه: نترس ها مامان. بابا میگه اومدم بابا، نترس. نترس. بچه میگه: اوه...پس باید بترسم. وکودک شروع میکنه به گریه کردن. اگر بچه های ما یه بد رفتارهایی دارن، یه قسمتش مال ریشه هاییه که ماها تولیدش کردیم. [دکتر فرهنگ] ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

#پدران_بدانند ✅مهم ترین کاری که یک پدر ، می تواند برای فرزندانش انجام دهد، این است که "عاشق مادرشان" باشد...🌹 ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

بیشتر کودکان در سال دوم زندگی به توانایی راه رفتن دست پیدا می کنند و این همان مرحله ای است که بسیاری از والدین از آن تحت عنوان "دوساله های بد قلق" یاد میکنند. در این مرحله، کودکان شروع به تجربه توانمندی های جدیدشان می کنند، مثلا هر وقت والدینشان به آنها می گویند راه برو، می دوند یا هر وقت می گویند آرام باش جیغ می کشند و به طور کلی قدرت خودشان را می سنجند. آنها میخواهند بدانند که چقدر بر محیط اطراف خود کنترل دارند. اگر اوضاع خوب پیش برود، کودک به احساس کنترل و تسلط بر امور دست می یابد و اعتماد به نفس و استقلال لازم را برای جست وجو و کشف محیط پیرامون خود پیدا میکند. اما اگر والدین با سختگیری و اعمال محدودیت، یا تنبیه کودک به خاطر تلاش برای دستیابی به استقلال، مانع از مستقل شدن او شوند، ممکن است کودک در قبال اهدافی که مد نظر دارد دچار احساس شرم و تردید شود اگر والدین بیش از حد حمایت کننده باشند نیز مشکل ساز می شوند چون تمایل طبیعی کودک به کشف محیط و رویارویی با رویدادها و تجارب مختلف را بازداری میکنند. مثلا والدینی که اجازه نمی دهند فرزندشان با کودکان دیگر دزد و پلیس بازی کند باعث می شوند که او به توانایی اش در کنار آمدن و تعامل برقرار کردن با بچه های دیگر شک کند. "اریکسون" ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

در مهمانی یکدفعه به کودک نگویید ! ▫️پاشو بریم ▫️ما رفتیم تو بمون ▫️جا میمونی زود باش بریم. بهش زمان بدید، مثلا عقربه بزرگه بیاد روی هشت میریم... اینجوری براحتی بازیشو تموم می‌کنه و حاضر میشه. ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo

حق انتخاب دادن، جایگزین "نه گفتن" کودکان زیر هفت سال دوست دارند احساس استقلال داشته باشند. به جای رد کردن کامل خواسته او هنگامی که پیش از غذا یک تکه شکلات درخواست می کند، به او یک تکه سیب یا انگور پیشنهاد کنید. یا اجازه دهید شکلات مورد نظر خود را انتخاب کند اما بعد از ناهار بخورد. اگر کودک اصرار دارد لباس نامناسب فصل بپوشد، به او حق انتخاب بین دو نوع لباس مناسب را بدهید. البته مسلما این حق انتخاب ها باعث خوشحالی فرزند شما نمی شود اما یاد می گیرد باید بین آنها یکی را انتخاب کند. ─━━━━⊱🐣⊰━━━━─ ♡•• @farzande_nikoo