📲 #استوری 🏴 #رحلت_امام_خمینی(ره)

🌀 #استوری نقاشی و انتقال مفهوم... ╔══════╗ 🆔👉🏻 @maheisfahan ╚══════╝

📹 جمهوری اسلامی، ابتکار ماندگار امام(ره) ✏️ رهبر انقلاب: امام ابتکارات زیادی داشتند لکن این مهم‌ترین ابتکار امام است، و آن عبارت است از «جمهوری اسلامی.» 🗓 ایام سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) 💻 Farsi.Khamenei.ir

سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی (ره) و قیام خونین ۱۵ خرداد تسلیت باد از غم دوست در این میکده فریاد کشم   دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم در آستانه سالروز رحلت رهبری فرزانه و مقتدایی حکیم، بار دیگر ایران اسلامی غرق در عزا و ماتم می‌شود. روح‌الله خمینی (ره) بزرگ‌مردی از تبار نور بود که به‌راستی روح خدا بود و انقلابی را رقم زد که همچون انفجار نور در برابر سایه ظلمت رژیم ستمشاهی، نور امید را در دل ستمدیدگان خسته از ظلم و استعمار روشن کرد و آزادی و آزادگی را معنایی تازه بخشید. امام خمینی (ره)، شخصیت همیشه ماندگاری‌ست که نماد یک رهبر مردمی بود؛ از میان مردم برخاست، با مردم زیست و درنهایت یک نظام مردم سالار دینی را به یادگار نهاد. از دیگرسو نیز، فرارسیدن نیمه‌ی خردادماه، یادآور قیام یاران باوفای ایشان، ملت مؤمن و انقلابی است که در ١٥خرداد ١٣٤٢، به مرجع تقلید خود لبیک گفته و مبارزات خود را آغاز کردند و بدین‌ترتیب نقطه‌ی عطفی را در آغاز انقلاب اسلامی و خیزش اسلام‌خواهانه رقم زده و الگویی کامل از مبارزه به تمامی آزادی خواهان جهان ارائه کردند. اینجانب ضمن گرامیداشت یاد و خاطره معمار و بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره)، سالگرد رحلت آن یار سفر کرده و شهدای والامقام ۱۵خرداد را به محضر حضرت ولی‌عصر(عج) و مقام معظم رهبری و مردم همیشه در صحنه و شهیدپرور و ولایتمدار تسلیت عرض می‌نمایم. 🔳فرمانده ناحیه بسیج شهرستان فلاورجان سرهنگ پاسدار رسول قاسمی ┄┅═✧●🇮🇷●✧═┅┄

کانال رسمی حامدسبزی پور: اندیشه های سیاسی امام خمینی (س) بخش اول: اقسام سیاست بخش دوم: اهداف سیاست بخش سوم: حکومت و دولت بخش چهارم: مردم و حکومت   مقدمه اندیشه های سیاسی امام خمینی (س) ، متاثر از ابعاد مختلف اندیشه ایشان در حوزه های عرفان، فلسفه، کلام و فقه است؛ به گونه ای که می توان در آثار گوناگون ایشان، نظام اندیشه ای یا منظومه فکری منسجم یافت که اجزای آن با هم مرتبطند؛ از همین رو برای فهم اندیشه سیاسی امام خمینی (س) ، باید مبانی و مؤلفه های اصلی اندیشه ایشان را دریافت. بنیادهای اندیشه فکری امام خمینی (س) ، بر محور توحید قرار دارد و ارزش های معنوی و اخلاق متعالی از مسائل اساسی حیات آدمی است. در این نظام فکری، حاکمیت مطلق از آن خداوند است و نظام هستی، عدالت محور و هدفمند است و بیهوده آفریده نشده است. امام خمینی (س) براساس اعتقاد به جامعیت دین اسلام و رهایی بخشی آن، بر این باور است که دنیا و آخرت ارتباطی تنگاتنگ دارند و اسلام برای تمام شئون فردی و اجتماعی انسان برنامه دارد. ایشان با تعریف سیاست به محورهای سه گانه رابطه حاکم و مردم، رابطه حاکم و دولت های خارجی و جلوگیری از مفاسد، معتقد است آموزش های اسلام درباره اصول سیاست، از اصول عبادی آن بیشتر است و با وجود مباحثی چون مبارزه و جهاد، احکام حقوقی و جزایی و احکام مالی موجود در اسلام، جدایی دین از سیاست، چنان که سالیان دراز تبلیغ و ترویج شد، قابل پذیرش نیست و اساساً منطق اسلام، این جدایی را نمی پذیرد. سیاست در نگاه امام خمینی (س) به معنای راه بردن جامعه به موازین عقل و عدل و انصاف است؛ از این رو موضوع سیاست در اندیشه ایشان، نه قدرت است، نه دولت و نه مدیریت بحران؛ بلکه تدبیر عادلانه مبتنی بر تقوا و هدایت است که باید برآورنده مصالح افراد و جامعه باشد و این معنی، بدون تشکیل حکومت حق، دست یافتنی نیست؛ چنان که پیامبر (ص)  و امامان (ع) نیز چنین هدفی را دنبال می کردند. بر پایه این باور و بینش فقهی، بلکه عرفانی و فلسفی که امام خمینی (س) در عالم نظر، درباره سیاست داشت، در حوزه کنش و فعل سیاسی هم وارد شد و رهبری یک نظام سیاسی اجتماعی را براساس آن نظریات به عهده گرفت. در باور امام خمینی (س) آمیختگی دین و سیاست در اسلام، به اندازه ای است که هر کس قایل به جدایی میان آنها باشد، هیچ کدام را نشناخته است. از این رو، ایشان در بیشتر آثار خود، بر پیوند اسلام و سیاست، تاکید کرده و اجرای احکام اسلام را منوط به تشکیل حکومت دانسته است و تشکیل حکومت را نیز بر فقیهان عادل و عارف به همه احکام اسلام و صالح برای حکمرانی، واجب شمرده است. امام خمینی (س) با تکیه بر جامعیت اسلام و تعطیل نشدن احکام الهی در هیچ زمانی، تاکید می کند همان دلایلی که در زمان حضور پیامبر (ص) و ائمه (ع) ، حاکمیت و رهبری سیاسی آنان را ایجاب می کرد، در زمان غیبت نیز وجود دارد؛ از این رو، ایشان دخالت روحانیت در سیاست را جزو وظایف قطعی آنان می داند و خود نیز به این وظیفه عمل کرد. به باور امام خمینی (س) نه تنها روحانیت بلکه هر مسلمانی، موظف به قیام برای خداست. قیام برای خدا، هم عرصۀ فردی انسان را شامل می شود و هم عرصۀ حیات اجتماعی او را؛ بدین معنا که اصلاح جامعه از مفاسد و انحرافات اجتماعی، استبداد و بردگی طاغوت ها تنها با «قیام لله» امکان پذیر می شود و اصلاح جامعه بدون اصلاح فرد از رذایل و انحرافات اخلاقی ممکن نیست. با توجه به مبانی یادشده، مهم ترین محورهایی که اندیشه های سیاسی امام خمینی (س) را می توان از آن دریافت، عبارت اند از: بخش اول: اقسام سیاست امام خمینی (س) بر اساس نگرش خود به جهان هستی و جایگاه انسان در آن، وظایف محول شده به انسان و هدفی که سیاست دنبال می کند، آن را به سه نوع شیطانی، نفسانی (دنیوی یا حیوانی) و الهی تقسیم کرده است: سیاست شیطانی: سیاستی که مبتنی بر پیچش و انحراف، افترا، دروغ و فریب است و به سلطه گری و دیکتاتوری ختم می شود. این سیاست به جای حفظ مصلحت عموم، در پی جلب منافع فردی، شخصی و گروهی است و برای دستیابی به اهداف خود، از ابزار شیطانی استفاده می کند. چنین سیاستی که خلاف فطرت الهی بشر است، از نظر سیاست اسلام مردود است. امام خمینی (س) سیاست های استکباری، به ویژه سیاست دولت آمریکا، انگلیس، شوروی (سابق) و همه ابرقدرت های غرب و شرق در برابر ملت های دیگر را که تنها به دنبال بهره کشی و نه سودرساندنِ متقابل اند، از جمله سیاست های شیطانی می داند. سیاست نفسانی و دنیوی: در این نوع سیاست هرچند معیارها و اهداف صحیح است و از سلطه و دروغ به دور است، اما به دلیل توجهِ صرف، به بُعد جسمانی و مادی انسان، سیاستی حیوانی و دنیایی شمرده می شود. در این نوع سیاست، جنبه های مثبت این جهانی وجود دارد و هدف آن برآوردن مصالح عمومی و اجتماعی است؛ ولی به بُعد روحانی، معنوی و تامین سعادت آخرت توجهی ندارد.

برای استعمار ملت های اسلامی است و هدفی جز چیرگی بر تمام کشورهای اسلامی و محروم ساختن مسلمانان از استقلال ندارد؛ بر همین اساس، اولویت اول امت اسلامی، حل مسئله فلسطین است و دراین باره به ویژه برخی از سران کشورهای عرب در منطقه، مسئول اند. بااین حال، در منطق امام خمینی (س) ، نپذیرفتن سلطه به معنای رد هرگونه ارتباط با دولت های خارجی نیست و ایشان مبادله و معامله با کشورهای دیگر را در عین حفظ استقلال، می پذیرد و معتقد است جمهوری اسلامی خواهان زندگی مسالمت آمیز با همه کشورهای جهان است؛ از همین رو در حوزه ملی، مسئولیت مسئولان سیاست خارجی کشور را یادآوری کرده و آنان را به اتحاد، حفظ استقلال و منافع کشور، رابطه نیکو با کشورهای اسلامی و دولت هایی که در امور ایران دخالت نمی کنند، نیز وابسته نبودن به قدرت ها توصیه می کند؛ چنان که اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، بر نفی هرگونه سلطه گری و سلطه پذیری، دعوت به حق و صدور انقلاب، مبارزه با ظلم و حمایت از محرومان، احترام متقابل و همزیستی مسالمت آمیز، عدم تعهد به غرب و شرق و احیای هویت اسلامی مسلمانان قرار گرفت؛ پذیرش عضویت در سازمان های بین المللی، به رغم انتقاداتی که به آنها وارد است، نتیجه همین باور به ارتباط براساس احترام متقابل و روابط حسنه با کشورهای دنیاست. آزادی امام خمینی (س) با تکیه بر اصل توحید به عنوان والاترین باور دینی، بر این نکته تاکید می کند که انسان نباید سرسپردۀ هیچ موجود دیگری جز خدا باشد. به تصریح ایشان اصل آزادی بشر برآمده از توحید است و این اصل مبتنی بر آموزه های اسلامی و حق ابتدایی بشر است که قانون، وظیفه برآوردن بهینۀ آن را بر عهده دارد. از لوازم تعیین قلمرو آزادی در جامعه بر اساس قوانین شریعت و قوانین حاکم بر جامعه مسلمان، توجه به «مصلحت» عمومی است و از نظر امام خمینی (س) آزادی تا جایی پذیرفته است که ناسازگار با مصلحت نباشد. مصلحت اسلام، مصلحت نظام و مصلحت مردم، سه مصداق اصلی اند که در اندیشه ایشان به عنوان محدودۀ آزادی به آنها توجه شده است. آزادی اندیشه، آزادی بیان، آزادی سیاسی و آزادی قلم، محورهای مهم آزادی فردی و اجتماعی در اندیشه سیاسی امام خمینی (س) است که در پرتو حفظ مصلحت عمومی، بر آن تاکید شده است و بخش مهمی از اندیشه سیاسی ایشان، به مناسبات دو مفهوم عدالت اجتماعی و آزادی، که هر دو برای جامعه ضروری است، اختصاص دارد. حق و قانون امام خمینی (س) با اعتقاد به حقوق ذاتی انسان ها، که امری فطری و خدادادی است، یکی از مهم ترین اهداف تشریع دین در وهله اول و پس از آن هدف مهم سیاست و حکومت را آگاهی مردم از حقوق خود و تلاش برای رسیدن به آن می داند و بر این باور است که اسلام تنها دینی است که در آن حقوق همه اقشار جامعه رعایت شده است. از نظر ایشان آزادی های فردی و اجتماعی در چارچوب قانون، که مبنای آن اصل اساسی توحید و برابری همه انسان ها در برابر خداوند است، از جمله حقوق اولیه هر انسانی است و کسی حق ندارد این حقوق را ضایع کند. اعتقاد به اینکه اصلاح حقوق ممکن نیست مگر با اتکا به مبدا معنوی و اساساً حکومتی می تواند ادعای رعایت حقوق همه افراد جامعه را داشته باشد که دولتش مبتنی بر عقاید الهی و دینی باشد و خود را در برابر یک قدرت بزرگ مسئول ببیند، موجب این باور راسخ در امام خمینی (س) بود که تنها اسلام است که با نگاه جامع به همه ابعاد انسان، حقوق بشر را به کمال، تضمین کرده است و رعایت حقوق بشر، تنها با حفظ حدود الهی میسر خواهد بود و این حدود به مصلحت جامعه بشری است. بر همین اساس امام خمینی (س) قانون را ضامن رسیدن به حقوق تمام افراد جامعه و حکومت اسلامی را نیز حکومت قانون و تامین کننده استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی می داند که سرلوحه حقوق بشر و مورد تایید جوامع بشری است. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بر این نکته اصرار ورزید که همه افراد باید خود را با قانون تطبیق دهند و در برابر آن تسلیم باشند؛ زیرا قانون و قانون گذاری اصولاً مقدمه ای برای اجرای عدالت، پرهیز از ظلم و تبعیض، اصلاح امور و جلوگیری از وقوع تدریجی انحراف ها است. ایشان در تقسیم قانون به قانون تکوینی و تشریعی، رعایت قوانین موضوعه بشری مانند قانون اساسی را در کنار قوانین فطری و تشریعی و به شرط تخطی نکردن قانون از حدود شرع الهی، لازم و ضروری می شمارد و معتقد است تخلف از این قانون که در آن حقوق همه اقشار و گروه های جامعه به تساوی رعایت شده است، برای هیچ کس جایز نیست. ایشان در جمهوری اسلامی ایران، بر وضع قانون اساسی مطابق موازین اسلام و نیز بر جایگاه مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان به عنوان دو نهاد مسئول، تاکید کرده است.