مداحی آنلاین - آماده شو - حجت الاسلام عالی.mp3
2.41M
🏴ویژه ماه #محرم
♨️آماده شو
🎤حجت الاسلام #عالی
#ما_ملت_امام_حسینیم🚩
#اللهم_عجلـــ_لولیڪ_الفرجـ 🤲🌷
#نذر_گل_نرجس_صلوات 🌸
13.63M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#استوری_و_استتوس_محرم ٢
صدیقه طاهره سلام الله علیها، به این مجالس عنایت دارند..
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#محرم_مهدوی
اوصاف خیانتکاران در قرآن - ۱
بهنام وکیلی
جامعه براساس همدلی، همسویی و همکاری گروه های انسانی شکل می گیرد. هر یک از افراد در جامعه دارای نقشی است که می بایست رفتارهای خویش را براساس آن سامان دهد. اگر شخصی در چارچوب نقشی که به عهده دارد و یا به عهده او گذاشته شده عمل نکند، به اجتماع خیانت کرده است؛ زیرا جامعه او را برای انجام نقش اجتماعی که به عهده او گذاشته شده امین و مسئول می شمارد و انتظار عمل براساس نقش را از او دارد. هنجارهای اجتماعی و عمل درچارچوب آن انتظار دیگری است که جامعه از افراد خود انتظار دارد و هرگونه رفتار های بیرون از آن را عملی خیانت بار ارزیابی می کند. بنابراین ارتباط تنگاتنگی میان نقش و هنجارهای اجتماعی از سویی و امانت و خیانت از سوی دیگر وجود دارد.
این مسئله در امور شخصی نیز از نظر قرآن مورد توجه قرار گرفته و افزون بر نقش اجتماعی و ارتباط انسان با دیگری به ارتباط خود با خود و ارتباط خود با خدا نیز توجه داده است. از این رو، از خیانت به خود و خیانت به خدا نیز سخن به میان می آید. کسانی که برخلاف اهداف وجودی حرکت می کنند و نقش خود را حتی نسبت به خویش به درستی ایفا نمی کنند خائن به خود شناخته می شوند؛ چنان که اگر برخلاف نقش خود بر هستی عمل کنند از نظر هستی شناختی قرآنی به عنوان خیانتکار قلمداد می شوند.
در گفتارهای روزانه مردم واژه خیانت با کاربردهای مختلف و مصادیق گوناگون مفهوم یگانه ای را به ذهن متبادر می کند که مولفه اصلی آن نقض امانت و پیمان شکنی به شکل مخفی و نهان است. به این معنا که هرگونه پیمان شکنی و یا خلاف امانت عمل کردن را خیانت نمی شمارند بلکه زمانی عمل نابهنجار خیانت شمرده می شود که شخص به طور مخفیانه و نهانی انجام دهد. از این رو مخفی کاری از مولفه های اساسی خیانت به شمار می رود.
پرسش این نوشتار آن است که نگرش قرآن به خیانت چیست و خیانتکاران را با چه اوصافی معرفی می کند؟
انگیزه شناسی خیانت
اصولا چرا خیانت پدید می آید و چه انگیزه هایی موجب می شود تا شخص نسبت به خود و یا دیگری برخلاف فضایل اخلاقی و اصول هنجاری عمل کند و مرتکب خیانت شود؟
اگر به واکاوی مسئله خیانت و دروغ توجه شود می توان دریافت که ارتباط معناداری میان دروغ و خیانت وجود دارد. دروغ، کلامی برخلاف واقعیت و حقیقت است که برای پوشاندن مطلبی به کار می رود تا خود و یا دیگری از آثار و پیامدهای راستگویی در امان قرار گیرد. شخص هرگاه دریابد که بازگویی حقیقت و واقعیت می تواند موجبات تنبیه و مجازات هرچند کلامی و سرزنش او را فراهم آورد از راستگویی پرهیز می کند و دروغ را راهی برای رهایی خود از پیامدهای راستگویی برمی شمارد. چنین حالتی در مسئله خیانت ولی در حوزه عمل وجود دارد. شخصی که کلامی و یا چیزی را به شکل امانت در اختیار دارد و آن چیز از آن وی نمی باشد بلکه مال دیگری است که به شکل محدود زمانی و یا مکانی در اختیار او قرار گرفته تا به صاحب آن کلام و یا چیز تحویل دهد، در زمانی که احساس کند که نگهداشتن آن کلام (مانند راز و یا پیام) و یا چیز به ضرر اوست و یا بکوشد بر خلاف اصل امانتداری در آن تصرف کند و این کار را نهانی و به دور از چشم دیگری یا دیگران انجام دهد در این هنگام است که گرایش به خیانت در وی تقویت می شود و در امانت خیانت می ورزد.
به سخن دیگر خیانتکار در عمل، حقیقت و یا واقعیتی را می پوشاند و آن را دگرگونه کرده و به سود خود مصادره می کند و همان کاری را در عمل انجام می دهد که دروغگو در میدان کلام و سخن گفتن انجام می دهد. مخفی کاری و پوشاندن واقعیت ها و حقایق از رفتار های مشترک دروغگو و خیانتکار است.
از سوی دیگر شخص با خیانتکاری می کوشد تا سودی را به دست آورد که به نظر وی کوتاه ترین راه دست یابی به آن است؛ دروغگو نیز بر این باور است که دروغ، وی را از تنبیه و مجازاتی نگه می دارد و به سودی نزدیک می رساند.
بنابراین در بخش انگیزه شناسی خیانت می توان گفت که علت اصلی خیانت کاری دستیابی به سودی نزدیک با بهره گیری از کمترین هزینه های ظاهری و کوتاه ترین شیوه ها و ابزارهاست.
به عنوان نمونه کسی که در کلام خدا تحریف می کند و حکمی را دگرگونه جلوه می دهد می کوشد با این عمل خیانت بار خود به منافع زودبازده دست یابد که در صورت حفظ کلام خدا و امانتداری در آن به آن نخواهد رسید.
6.26M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔊 ملت گریه سیاسی
▪️#امام_خمینی (ره) :
ما ملتی هستیم که باهمین اشک ها ، سیل ها جریان می دهیم وخرد می کنیم سدهایی را که در مقابل اسلام ایستاده است .
👤مدیریت : #استادقریش_حسین_پور
12.95M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
*شوخی و مزاح با موضوعات مرتبط با عاشورا ترفند جدید دشمنه* ، اگر جایی مشاهده کردید قاطع ولی مودبانه برخورد نمایید.
12.52M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 اگه دنیا به کامم بود الان شاید حرم بودم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چگونه علاقه ام را به امام زمان بیشتر کنم؟
🔵 دستورالعمل مشترک آیت الله بهجت و آیت الله اراکی رحمة الله
🎙#حجت_الاسلام_راجی
«#اَلَّلهُمعجِّللِوَلیِڪَالفرَج»
اوصاف خیانتکاران در قرآن - ۲
بهنام وکیلی
خداوند در آیه 107 و 108 سوره نساء به نکته ای اشاره می کند بیانگر ارتباط تنگاتنگ بینش و نگرش است. خداوند در آیه به بینش هستی شناسی خیانتکاران توجه می دهد و می گوید که خیانتکاران از آنجا که برای خداوند جایگاه درستی در نظر نمی گیرند رفتارهای تناقض آمیزی را در پیش می گیرند. در تحلیل قرآن از نابهنجاری خیانت مشخص می شود که از نظر خیانتکاران عملی نادرست و ضداخلاقی و هنجاری است و از این روست که می کوشند تا مخفیانه آن را از انجام دهند. در حقیقت علت و انگیزه خیانت و مخفی کاری آنان را باید گاه در حیای آنها در مردم جست. خیانتکاران برای خود در چشم مردم احترام و مقامی قائل هستند و از این رو می کوشند تا عمل زشت خویش را نهانی انجام دهند و از مردم مخفی دارند؛ زیرا عمل آشکار و تصرفات نابجا ونادرست موجب می شود تا از چشم مردم بیفتند.
خداوند در این آیه به این مسئله اشاره می کند که خیانتکاران نسبت به مردم حیا می ورزند و همین مسئله موجب شده است تا کار زشت خویش را نهانی انجام دهند ولی نسبت به خدا حیا نمی ورزند و با عمل زشت خیانت را در برابر دیدگان الهی انجام می دهند.
در حقیقت اگر مردم نسبت به خدا و احاطه او به هستی و همه امور ریز و درشت آگاهی می داشتند باید در برابر خداوند شرم و حیا می کردند و در چیزی خیانت نمی کردند. اما بینش نادرست آنان موجب شده است که خود را در محضر الهی نبینند و مرتکب گناه خیانتکاری شوند. اگر آنان هستی و عالم را محضر خداوند می دانستند و خود را همواره در هر حال در برابر دیدگان خداوند احساس می کردند هرگز مرتکب گناه خیانتکاری نمی شدند. بنابراین از عمل خیانت بار آنان می توان دریافت که چنین آدم هایی خود را در برابر خداوند احساس نمی کنند.
خیانت، مفهومی فراگیر
در کاربردهای قرآنی خیانت اصطلاحی فراگیر است که حتی خیانت به خود را شامل می شود. به سخن دیگر خیانت تنها امری اجتماعی و در حوزه روان شناسی اجتماعی و یا علوم تربیتی نیست بلکه از اموری است که در حوزه روان شناسی فردی و مباحث و مسائل اخلاقی نیز از آن سخن به میان می آید. از این رو از خیانت همانند امانت، هم در حوزه فضایل اخلاقی و منش های فردی و هم در حوزه هنجارهای اجتماعی و علوم تربیتی سخن گفته می شود.
سبب فراگیری اصطلاحی امانت و خیانت، مربوط به نقش آن است؛ زیرا در کاربرد های قرآنی مسئله امانت و خیانت ارتباط تنگاتنگی با مسئله نقش انسانی در قبال خود یا خدا و یا دیگری (اجتماع) پیدا می کند. به این معنا که هرگاه شخص برخلاف نقشی که از سوی خدا یا جامعه به او واگذار شده است عمل کند خیانتکار شمرده می شود.
یکی از امانت هایی که خداوند به انسان واگذار کرده امانت ایمان است. ایمان به معنای باورهایی که آدمی را در مسیر تکامل و قرب الهی نگه داشته و به حرکت وامی دارد. بنابراین اگر شخص در مسیر کمالی قرار نگیرد و خود را از خداوند دور سازد به عنوان خیانتکار قلمداد می شود.
از نظر خداوند نعمت ولایت و قرآن و آموزه های دیگر وحیانی به عنوان امانت های الهی برشمرده می شود هر گونه رفتار نهانی که آدمی را از آن دور سازد به عنوان عمل خیانت بار معرفی می شود.
بر این اساس است که خداوند در آیه 187 سوره بقره گناه و سرپیچی از فرمان های الهی و آموزه های وحیانی چون روزه خواری و یا نزدیکی به زن در برخی از موارد را از مصادیق خیانت برمی شمارد؛ زیرا از نظر خداوند هر کسی در زندگی خویش نسبت به خدا و آموزه های آن نقش دارد که بیرون رفتن از آن دایره و چارچوب به معنای خیانت دانسته می شود.
خیانت به خدا یعنی عمل برخلاف آموزه های وحیانی موجبات دوری شخص از مسئولیت های انسانی در قبال هستی و خدا را سبب می شود و او را از حریم کمال و تکامل دور می سازد و این به عنوان خیانت به خود نیز مطرح می شود.به سخن دیگر انسان در هستی دارای مسئولیتی به نام دست یابی به کمال و بروز تمامی استعدادها و ظرفیت های کمالی است که از آن به اسمای الهی یاد می شود. براین اساس اگر شخص عملی را انجام دهد که وی را از مسیر کمالی دور می سازد و اجازه بروز و ظهور استعدادها و ظرفیت های وی را نمی دهد آن عمل در حکم خیانت به خود تلقی می شود؛ زیرا این عمل موجب شده است تا شخص نقش خود را نسبت به خود به درستی انجام ندهد.
با این بینش و نگرش هستی شناختی و انسان شناسی است که خداوند به صراحت در آیه 107 سوره نساء هرگونه خیانت به دیگران در حوزه عمل اجتماعی را خیانت به خویش در حوزه روان شناسی اجتماعی و اخلاقی بر می شمارد.
اوصاف خیانتکاران
اوصاف و ویژگی های خیانتکاران را می توان در دو دسته بینشی و نگرشی دسته بندی کرد. در حوزه بینشی خیانتکاران مردمان هستند که شناخت درستی به خود و خدا ندارند و از نظر معرفتی و شناختی در جایگاهی قرار ندارند که بتوان آنان را عالم برشمرد؛ بلکه ایشان مردمانی جاهل هستند.
14.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر نکردن، سه دلیل کوچک بیشتر نداره🤔
ببینید و نشر بدید🌹🍃