در این هنگام عبدالکریم سروش و سیدمحمد خاتمی تنها زوجی بودند که گزینههای مقبولی برای بازی در نقش جدیدِ سیاستمداران سکولار ارزیابی میشدند.
اردیبهشت 1370 که خاتمی بر صندلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تکیه زده بود، در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران به قیاس شالودههای نظام اسلامی با سیستم فلسفی نظام سرمایهداری پرداخت
1⃣
سال 1373 مجید تهرانیان، از رابطان برجستهی CIA که دههی 1350 به همراه منوچهر گنجی، سیدحسین نصر، شجاعالدین شفا، شائول بخاش، داریوش مهرجویی و… در کمیته ملی ایران (برای گسترش «پیوندهای ایران و آمریکا» به ریاست همسر ریچارد نیکسون) حضور داشت، با تأیید رویکرد امیراحمدی به «نتایج سیاسی پروژه سروش در ایران» پرداخت.
1⃣2⃣
حجتالاسلام «محمد خاتمی» وزیر سابق ارشاد که از عناصر «روشنبین» جناح اسلامی است، نظرات و دیدگاههایی را نیز از چند سال قبل مطرح نموده است. او معتقد است که اسلام قرنها از صحنه زندگی به دور بوده و در آن مواردی که به نظم اجتماعی و روابط بین انسانها برمیگردد، «دچار خلاء» است. لذا «فقه» باید «تحول» پیدا کند تا با نیازهای زمان متناسب شود.
6⃣
خرداد 1370، کمتر از یک ماه بعد از سخنرانی خاتمی، شهید سیدمرتضی آوینی با انتشار مقالهی «تجدد و تحجر؟» در ماهنامه سوره به نقد آن پرداخت:
این «آزادی» که وزیر محترم ارشاد آن را معنا کردهاند، مطلوب انسانهای بدوی است و بشر امروز «بدویت» را به مثابه متضادی برای مفهوم «تمدن» میشناسد و لذا از این سخنان سخت در حیرت فرو خواهد شد…
برخلاف آنچه وزیر محترم ارشاد فرمودهاند، خلاء مبتلابه ما (مسلمانان) در نظم اجتماعی و روابط بین انسانها، «خلاء تئوریک» نیست. اسلام در مقام نظر هیچ نقصی ندارد و نقص – هر چه هست – از آنجاست که تمدن امروز، محصول منقطع از «وحی» است… مشکل امروز ما «غربزدگی» نیست، «عوامزدگی» است. (17)
3⃣