🔰حجاب نشانه ارزش ‌است ✍️حاج آقا قرائتی: شما‌ جنس مرغوب را کادو مى‌پیچید. کتاب قیمتى ‌را جلد می‌کنید. طلا‌ و جواهرات ‌را ساده در دسترس قرار ‌نمی‌دهید. بنابراین حجاب نشانه ارزش ‌است. 💠: 🌷

🔹تئوری انجمن حجتیه مبنی بر این که «برای ظهور آقا، باید گناه در جامعه زیاد بشه» به روایت تصویر. آنها سال هاست که این تفکر منحط خودشان را در پشت لفاظی ها مخفی کرده اند و بعضاً جوانان ساده دل مذهبی را نیز با جلسات ندبه و کلاس های منسجم مذهبی جذب کرده اند. اما افراد باهوشی مثل استاد رحیم پور ازغدی از ابتدا پرده از اندیشه مخرب این جریان برداشتند. در این منظومه فکری قیام امام حسین علیه السلام ابدا نمی گنجد و به همین دلیل در جلسات خود به هر دری می زنند که حرکت حضرت اباعبدالله را هر چیزی تفسیر کنند غیر از قیام. این جریان عمیقأ از موفقیت های انقلاب اسلامی و نفوذ استراتژیک آن اندوهگین می شوند و چالش های نظام اسلامی قند در دلشان آب می کند. قبلا هم عرض کرده ام انجمن حجتیه و روشنفکرنماهای دینی (لیبرال های مسلمان) شاید در نگاه افراد ظاهر بین اختلافاتی داشته باشند اما در واقع دو لبه ی یک قیچی اند برای بریدن رگ اسلام ناب محمدی. ✍ یونس اروجی #حجاب #اسلام_آمریکایی #امام_زمان ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄

🔴 صحبت های این دختر چادری رو حتما ببیند 💯 ➕ خیلی طرفدار مسیح علینژاد بودم همیشه کلاه میپوشیدم چیزی که توجه منو خیلی جلب کرد... حتما ببینید 🥺 #حجاب

چقدر قشنگ.. امروز مردم در جای جای ایران به پلیس های غیرتمندمون گل میدادند 🌺 چقدر زیباست محبت و قدرشناسی #پلیس #نیروی_انتظامی #ایران

🏴 به مناسبت ایام رحلت پیامبر اعظم دوره مدینه، فصل دوم دوران بیست‌وسه ساله رسالت پیغمبر است. سیزده سال در مکه، فصل اوّل بود - که مقدمه فصل دوم محسوب می‌شود - و تقریباً ده سال هم دوران مدینه پیغمبر است که دوران شالوده‌ریزی نظام اسلامی و ساختن یک الگو و نمونه از حاکمیّت اسلام برای همه زمانها و دورانهای تاریخ انسان و همه مکانهاست. البته این الگو، یک الگوی کامل است و مثل آن را دیگر در هیچ دورانی سراغ نداریم؛ لیکن با نگاه به این الگوی کامل، می‌شود شاخص‌ها را شناخت. این شاخص‌ها برای افراد بشر و مسلمان‌ها علامت‌هایی است که باید به وسیله آنها نسبت به نظامها و انسانها قضاوت کنند. هدف پیغمبر از هجرت به مدینه این بود که با محیط ظالمانه و طاغوتی و فاسد سیاسی و اقتصادی و اجتماعی‌ای که آن روز در سرتاسر دنیا حاکم بود، مبارزه کند و هدف، فقط مبارزه با کفّار مکه نبود؛ مسأله، مسأله جهانی بود. پیامبر اکرم این هدف را دنبال می‌کرد که هرجا زمینه مساعد بود، بذر اندیشه و عقیده را بپاشد؛ با این امید که در زمان مساعد، این بذر سبز خواهد شد. هدف این بود که پیام آزادی و بیداری و خوشبختی انسان به همه دل‌ها برسد. این جز با ایجاد یک نظام نمونه و الگو امکان‌پذیر نبود؛ لذا پیغمبر به مدینه آمد تا این نظام نمونه را به وجود آورد. این‌که چقدر بتوانند آن را ادامه دهند و بعدی‌ها چقدر بتوانند خودشان را به آن نزدیک کنند، بسته به همّت آنهاست. پیغمبر نمونه را می‌سازد و به همه بشریت و تاریخ ارائه می‌کند. نظامی که پیغمبر ساخت، شاخص‌های گوناگونی دارد که در بین آنها هفت شاخص از همه مهمتر و برجسته تر است: ۱. شاخص اوّل، ایمان و معنویّت است. انگیزه و موتور پیشبرنده حقیقی در نظام نبوی، ایمانی است که از سرچشمه دل و فکر مردم میجوشد و دست و بازو و پا و وجود آنها را در جهت صحیح به حرکت در میآورد. پس شاخص اوّل، دمیدن و تقویت روح ایمان و معنویت و دادن اعتقاد و اندیشه درست به افراد است، که پیغمبر این را از مکه شروع کرد و در مدینه پرچمش را با قدرت بالا برد. ۲. شاخص دوم، قسط و عدل است. اساس کار بر عدالت و قسط و رساندن هر حقّی به حقدار - بدون هیچ ملاحظه - است. ۳. شاخص سوم، علم و معرفت است. در نظام نبوی، پایه همه چیز، دانستن و شناختن و آگاهی و بیداری است. کسی را کورکورانه به سمتی حرکت نمی‌دهند؛ مردم را با آگاهی و معرفت و قدرتِ تشخیص، به نیروی فعّال - نه نیروی منفعل - بدل می‌کنند. ۴. شاخص چهارم، صفا و اخوّت است. در نظام نبوی، درگیریهای برخاسته از انگیزه‌های خرافی، شخصی، سودطلبی و منفعت‌طلبی مبغوض است و با آن مبارزه میشود. فضا، فضای صمیمیّت و اخوّت و برادری و همدلی است. ۵. شاخص پنجم، صلاح اخلاقی و رفتاری است. انسانها را تزکیه و از مفاسد و رذائل اخلاقی، پیراسته و پاک می‌کند؛ انسانِ با اخلاق و مزکّی می‌سازد؛ «و یزکّیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة». تزکیه، یکی از آن پایه‌های اصلی است؛ یعنی پیغمبر روی یکایک افراد، کار تربیتی و انسان‌سازی می‌کرد. ۶. شاخص ششم، اقتدار و عزّت است. جامعه و نظام نبوی، توسریخور، وابسته، دنباله‌رو و دست حاجت به سوی این و آن درازکن نیست؛ عزیز و مقتدر و تصمیم‌گیر است؛ صلاح خود را که شناخت، برای تأمین آن تلاش می‌کند و کار خود را پیش می‌برد. ۷. شاخص هفتم، کار و حرکت و پیشرفتِ دائمی است. توقّف در نظام نبوی وجود ندارد؛ به طور مرتّب، حرکت، کار و پیشرفت است. اتفاق نمیافتد که یک زمان بگویند: دیگر تمام شد؛ حال بنشینیم استراحت کنیم! این وجود ندارد. البته این کار، کارِ لذّت‌آور و شادیبخشی است؛ کار خستگی‌آور و کسل‌کننده و ملول‌کننده و به تعب‌آورنده‌ای نیست؛ کاری است که به انسان نشاط و نیرو و شوق می‌دهد. بیانات در خطبه‌های نماز جمعه تهران ۱۳۸۰/۰۲/۲۸ @t_manzome_f_r ▪️مجموعه تبیین منظومه فکری رهبری