صبح است دلم دوست داشتنی می‌خواهد انحصاری... از آنها که فقط سهمِ دلِ یک نفر باشی... از آن دوست داشتن‌های من و تویی... از آن‌ها که وقتی صبح بلند می‌شوی عطرِ امنیت می‌دهد ؛ نه بوی از دست دادن... از آن ها که با راهِ دور ؛ رنگِ دوری نمی‌گیرد... از آن قابلِ لمس‌ها که می‌شود با یک استکان چای نوشید... که می‌شود در آغوشش کشید و شب خوابید... که می‌شود هر روز لابه‌لایِ موها شانه‌اش کرد... دلم یکی از آن‌ها می‌خواهد... و خدا کند از این دوست داشتن‌ها نصیبِِ دلِ همه بشود... #فرشته_رضایی خوانش : رشیدی

💚🍃 تو همان عطر گل یاس و نسـیم سحـری، که اگر صبح نباشی نفسی در من نیست ... 🌸 #صبحت‌بخیرنفسم ☕️

💚🍃 یک روز اگرت تنگ در آغوش بگیرم تا صبح قیامت نفسم هست معطر... #قاآنی

💚🍃 ❣️سلام حضرت عشق سلام من به اویی که دلی دارم پر از یادش درود من به لبخندش که قلبم هست آبادش سلامم بر شکوه و عزت و ایمان و ایثارش درودم بر وجود بی‌ریایِ نیک‌بنیادش درود من به آقایی که تنها در رضای حق در این مکتب، قدم برداشته در راه اجدادش سلام من به اویی که بریده‌ست از تعلق‌ها درود من به او و بر دل از بند آزادش سلام من به او در جبهه‌ی یاری به مظلومان درودم بر مرام و اقتدارِ ضدِ بیدادش شبیه بذری از قلب زمین در باغ فروردین غزل می‌روید از جانم برای روز میلادش #رهبر_عزیزم #احمد_رفیعی_وردنجانی

💚🍃 خوشا به دیده ای که تر. شود به یاد منتَظَر خوشا سری که می رسد به پای صاحب الزمان عج #سیدمجتبی_شجاعی [ اَلسَّلامُ عَلَیْڪَ یا میثاقَ اللهِ الَّذى اَخَذَهُ وَوَڪَّدَهُِ ] #السلام‌عليك‌يااباصالح‌المهدی‌

💚🍃 صبح باید باشی تا همه خیر شود زندگیم قدمت خیر نفست خیر همه ات خیر باید زندگیم #هدیه

💚🍃 باید دل خوش کرد به همین دلخوشیهای کوچک به صبح بخیر ها به گلی که توی باغچه لبخند می زند و به گلی که روزی خواهد آمد و دنیا را گلستان خواهد کرد باید برای هم هر روز مهربانی بفرستیم به موزّعین روزنامه بگوئیم هر روز لای روزنامه امید بگذارند #روح‌الله_راوی‌‌نیا

💚🍃 یا رب ز تو نه مال و طلا می خواهم نه روشنی چشم و جلا می خواهم من زائرِ روز اربعینت هستم در ماه صفر کرب و بلا می خواهم #علیرضا_تیموری

💚🍃 می خواهم از این آینه ها خانه بسازم یک خانه برای تو جداگانه بسازم یک خانه ی صحرایی بی سقف پُر از گُل با دور نمای پَر پروانه بسازم من در بزنم، باز کنی، از تو بپرسم آماده ای از خواب تو افسانه بسازم؟ هر صبح مربای غزل، ظرف عسل، من با نان تن داغ تو صبحانه بسازم شاید به سرم زد، سر ظهری، دم عصری در گوشه ی آن مزرعه میخانه بسازم وقتی که تو گنجشک منی، من بپرم باز یک لانه به ابعاد دو دیوانه بسازم می ترسم از آن روز خرابم کنی و من از خانه ی آباد تو ویرانه بسازم #حامد حسینخانی