«السّلام على عبداللَّه بن الحسین الطّفل الرّضیع، المرمیّ الصّریع، المتشحّط دماً، المصعّد دمه فی السّماء، المذبوح بالسّهم فی حجر أبیه، لعن اللَّه رامیه حرملة بن کاهل الأسدیّ وذویه.»
سلام بر عبدالله پسر حسین، کودک شیرخوار تیر خوردهٔ به زمین افتادهٔ به خون غلتیده که خونش به آسمان بالا رفت و در آغوش پدرش به وسیلهٔ تیر ذبح شد. خداوند تیرانداز و پژمرده کنندهاش «حرملة بن کاهل اسدی» را لعنت کند.
- زیارت ناحیه مقدسه
پدرم میگفت اگر من روضه حضرت علی اصغر علیهالسلام را متمرکز بخوانم میمیرم ..
- فرزند آیت الله فاطمینیا
مضمون روایت است که اغلب
اهل جهنم، جهنمی زبان هستند
گناهان زبانی بسیار است مثل آبرو بردن!
فکر نکنید همه شراب میخورند و دزدی میکنند
یک مشت مؤمن و مقدس ظاهری را می آورند
جهنم که اینها در صفوف نماز جماعت
و یا هیئت می نشستند
و آبروی دیگران را میبردند ..
- استاد فاطمی نیا(ره)
درباره ی اتفاقی که افتاده...
حواشی که برای اقای هلالی هست
ازشون حمایت یا انتقاد نمیکنم ..
فقط میخواستم بگم
ما حق قضاوت کسی رو نداریم
حق تهمت زدن به کسی که سالهاست داره برای امام حسین ع میخونه رو نداریم
ما حق آبرو بردن رو نداریم
ماها هراشتباهی بکنیم
تهش شیعه امیرالمومنین هستیم
یک جبهه هستیم
حتی اگر خطایی هم باشه باید به هم کمک کنیم
نه اینکه به هم آسیب برسونیم
شیوه مولا امیرالمومنین همین بوده
آقا امام حسین حتی برای دشمن هاشون دل میسوزندن لحظه اخر حتی باز هم بهشون گفتن برگردید
ما این همه میریم هیئت قرار نیست همینی باشیم که هستیم
قراره معرفت امام حسینی پیدا کنیم
اگر قرار همین باشیم که هستیم
این همه روضه این همه اشک بی فایدهست
راه ما راه امام حسین علیه السلام
اهل بیت هوای همه رو دارن حتی گناهکارا
بعد ما که ادعای محب بودن داریم چرا اینطور نباشیم؟
به خودمون بیایم
زشته جلو امام حسین
بخدا زشته...
هدایت شده از توابین | سید مصطفی موسوی
تنها کسی که قلبت رو نمیشکنه
همونه که ساختش..
@ir_tavabin
بنابر روايت تبر مذاب كه از مؤلفات واقدي حسيني شافعي مذهبي است:
چون حضرت علياصغر سلام اللّه علیه شهيد شد، در زماني كه بر روي دستِ سيدالشهداء سلام اللّه علیه بود هاتفي از هوا آواز داد كه:
يا حسين دعه فان له مرضعا في الجنة.
اي حسين واگذار اين طفل را كه براي او شيردهنده [اي] است در بهشت.
- اکلیل المصائب فی مصائب الاطائب ۲۰۵
#طفلالرضیع
شاید زیباترین صحنه ای
که در روز عاشورا خلق شد،
رفتاری بود که حسین(ع)،
بعد از کشته شدن کودک شیرخوارش انجام داد.
سید بن طاووس در لهوف اینطور آورده که
حسین خون حلقوم فرزندش را به آسمان پرتاب کرد و گفت:
«هَوَّنَ عَلَىَّ ما نَزَلَ بی، أَنَّهُ بِعَیْنِ اللَّهِ»
یعنی:
این مصیبت بر من آسان است،
چرا که در مقابل چشم های خداست.
.
رجزخوانی علی اکبر در میدان:
اَنا عَلِيُّ بنُ الحُسينُ بنُ عَلِيٍّ
نَحنُ و بيتُ اللهِ اَولي بالنَّبِيِّ
مِن شَبَثٍ و شَمَرٍ ذاكَ الدَّنِيّ
اَضرِبُكُم بِالسَّيفِ حَتّي يَنثَني
ضَربُ غُلامٍ هاشِميٍّ عَلَوِيٍّ
و لا اَزالُ الـيومَ اَحـمي اَبي
تااللهِ لا يَحكُمُ فينا اِبنُ الدَّعِيّ
من علی پسر حسين پسر علی (ع)هستم،
به خانه خدا سوگند، كه ما به نبّی(ص) نزديكتر و اولي هستيم،
تا شبث و شمر فرومايه، آنقدر با شمشير به شما میزنم تا شمشير تاب بردارد. بخدا قسم پيوسته امروز از پدرم حمايت ميكنم. تا فرزند زنا زاده در ميان ما حكومت نكند.