اگر او کشكشانه ما را به کوی دوست نكشد و بر پای خویش رهایمان کند، یاران! همه از راه باز می‌مانیم. همه ذرات عالم، از پای تا سر، بقایشان به جذبه‌ی عشقی است که آنان را به سوی امام می‌کشد، اما خود از این جذبه بی‌خبرند. برشی از کتاب فتح خون نوشته شهید سید مرتضی آوینی 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

#پست 💠 جنگ ما با شیطان از محراب نماز آغاز می‌گردد. محراب از ریشه‌ی «حرب» است، یعنی محراب نماز میدان جنگ ماست و با همان تکبیره‌ی‌الاحرام نخستین، نمازگزار همه‌ی قدرت‌های ظاهری و مجازی را نفی می‌کند و به مبدأ همه‌ی قدرت‌ها، ذات ذوالجلال، متوجه می‌شود.پیروزی ما در جبهه‌های نبرد مدیون همین است. 🖋‌منبع: گنجینه ی آسمانی 💠 پیج شهید سید مرتضی آوینی { مارو دنبــال کنیـد و به دوستـانتــون هم معرفی کنید } صفحات ما در دیگر پیام‌رسان ها: 🆔@aviny_com

و آدم را بر این مهبطِ عقل فرود آورده اند تا از معلم فراق درس عشق بیاموزد و شوق وصل... و مگر عشق را جز در هجران و فُرقت و غربت می توان آموخت؟ پس این درد فراق همه هستی آدمی است و مایه اصلی هنر نیز همین غم غربت است که با اوست، از آغاز تا انجام. به یادآر این خطاب ازلی را که با تو گفت: «فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَىٰ»، «إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىٰ»، «وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَىٰ» اینجا دیار مشقت است، جوع و عریانی و تشنگی و سوز و آفتاب. و آدم گمگشته زمین است که اگر چون خواجه حافظ خود را بازیابد، سخت در شگفت خواهد آمد که: ای وای! من بر این خراب آباد چه کنم؟ شهید آوینی 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

و بدان که سینه ی تو نیز آسمان لایتناهی است با قلبی که در آن چشمه ی خورشید می جوشد وگوش کن که چه خوش ترنّمی دارد در تیپیدن: حسین حسین حسین؛ نمی تپید ،حسین حسین می کند:) #فتح_خون 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

نظام زندگی ما اکنون ضرباهنگ خویش را نه از «دین» که از «تکنولوژی» می‌گیرد. آیینه ی جادو 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

دوییدن بالا سرش گفتن زنده ای سید؟ گفت: (نه هنوز.... ) 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

#شهیدآوینے❤️ 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

«امام» به معنای پیشوا، آرمان وجودی بشر، و آن غایتی است که همه‌ی صفات تکاملی انسان در وجود او تبلور یافته است. تبلیغات شیطانی غرب و شرق نیز از همین خصوصیت فطری بشر که در نهاد خلقت او موجود است، سوء استفاده می‌کند و با آفریدن قهرمانانی کاذب برای اصناف مختلف، جامعه را به هر جانبی که می‌خواهد سوق می‌دهد. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

حال دیگرباره به سؤال اولیه‌ی خویش بازگردیم: چرا ملل جهان را به توسعه یافته و توسعه نیافته تقسیم می‌کنند؟ آن آرمان اعتقادی که در پشت این تقسیم‌بندی نهفته است چیست و چرا معیارهای دیگری برای تقسیم‌بندی انتخاب نکرده‌اند؟ این تقسیم‌بندی نشان می‌دهد که در فرا راه اندیشه و خواسته‌های انسان امروز آرمان توسعه‌یافتگی قرار گرفته است که به مثابه سرزمین افسانه‌ای و پر راز و رمز و پر جاذبه‌ای انسان‌ها را به جانب خویش می‌کشد و معیار این توسعه یافتگی ـ آنچنان که خواهیم دید ـ درآمد سرانه و مصرف است. با معیار توسعه، انسان‌ها دو دسته بیشتر نیستند: فقیر و ثروتمند؛ و میزان فقر و غنا نیز «مصرف» است. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

اگر حکومت اسلامی می‌خواهد برای رشد و تکامل انسانی برنامه‌ریزی کند، اصالتاً باید به ابعاد معنوی و روحانی وجود بشر توجه پیدا کند و در مرحله‌ی اول موانعی را که راه تعالی روحانی بشر به سوی خدا را سد کرده‌اند از سر راه بردارد و از جمله‌ی این موانع فقر مادی است. بنابراین، اولاً توجه به از بین بردن فقر مادی امری تبعی است نه اصلی و ثانیاً هدف از آن دستیابی به عدالت اجتماعی است نه توسعه 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

وظیفه‌ی اصلی حکومت اسلامی اصلاً تزکیه و تعلیم اجتماع است، اما چون فقر و فقدان عدالت اجتماعی مانعی عظیم در برابر این هدف اصلی است بالتبع به از بین بردن فقر و سایر موانع می‌پردازد و به طور موازی در جهت تکامل و تعالی معنوی جامعه برنامه‌ریزی می‌کند. بنابراین، آموزش و فرهنگ در خدمت رفع محرومیت‌ها و از بین بردن فقر قرار نمی‌گیرد، بلکه مبارزه با فقر در خدمت اعتلای معنوی و فرهنگی است. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

- اینجا دیارِ دل‌گیرِ هبوط آدم است... #آوینی 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

🔷 برشی زیبا و انسان ساز از مستند «روایت فتح» با صدای آسمانی شهید آوینی 🔸«دشمن در پناه آهن است و پنداشته است که راه ما با آتش بسته می شود.» ‌‌‌‌ ┄┅┅❅ 💎❅┅┅┄ #رسانه_شو #سواد_رسانه 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

کسی نمی‌تواند انکار کند که غایت توسعه‌ی اقتصادی به شیوه‌ی غربی تمتع هر چه بیشتر از لذایذ دنیایی است، حال آنکه در اسلام این تمتع با حیوانیت بشر ملازمه دارد نه با ابعاد انسانی وجود او: ذرهم یأکلوا و یتمتعوا و یلههم الامل فسوف یعلمون. و الذین کفروا یتمتعون و یأکلون کما تأکل الانعام. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

انسان موجودی است که بین نفس حیوانی و روح خدایی خویش هبوط و عروج دارد. لذتی که پروردگار متعال در ارضای غرایز حیوانی قرار داده است برای راندن بشر در جهت تکامل اوست، به شرط آنکه انسان در محدوده‌ی احکام تشریعی دین که فطری و وجدانی است زندگی کند. با اعراض از این احکام فطری، کار بشر تا بدانجا می‌کشد که نمی‌تواند عزم و اراده‌ی خویش را جز در جهت جست و جوی لذت به‌کار گیرد. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

اگر حکومتِ اسلامی می‌خواهد برای رشدِ انسانی برنامه‌ریزی کند، در مرحله‌ی اول باید موانعی را که راهِ تعالی بشر به سوی خدا را سَد کرده‌اند، بردارد. از جمله‌ی این موانع "فقرِ مادی" است و هدف از آن نیز دستیابی به "عدالتِ اجتماعی" است. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

آنچه که بنیان خانواده را در غرب ویران ساخته لذت‌گرایی و تمتع است، و البته این لذت‌گرایی نیز از هبوط بشر غربی و تغییر نسبت او با حق و اصالت دادن به نفسانیت خویش نتیجه می‌شود. این هبوط در وجوه مختلفی بروز و تجلی‌ یافته است که از آن جمله، نابودی خانواده است. اصالت دادن به رشد اقتصادی نیز یکی دیگر از وجوهی است که هبوط بشر در آن تجلی یافته است. آرمان توسعه‌یافتگی از اصالت دادن به رشد اقتصادی و غلبه‌ی اقتصاد بر سایر وجوه حیات بشر زاییده شده و آنچه باعث شده تا بشر غربی برای اقتصاد اینچنین مقام و اهمیتی قائل باشد ماده‌گرایی و نسیان حق است. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

- اینجا دیارِ دل‌گیرِ هبوط آدم است... 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

« من فکر می کنم، پس هستم » علی رغم آنکه اولین سنگ بنای موضوعیتِ نفسانی را در تفکر جدید می گذارد، اما می تواند متضمن حقیقتی نیز باشد و آن این است که تفکر در واقع همان نحوه حضور آدمی است 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

باید معنای « سنت » را از « عُرف و عادت » جدا کرد. هر آنچه که صورت عُرف و عادت می یابد، نسبت خویش را با حقیقت خود از دست می دهد و مثل میوه ای که از شاخه جدا شود، در معرض فساد واقع می شود. عادت عمل را از درون می خورد و می پوساند رستاخیز جان 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

سنت ذوبطون است: در بطن اول، سنت یک حقیقت ثابت و سرمدی یا یک عطیه ازلی است. در مرتبه بعد، این حقیقت در یک صورت تاریخی، فیاض، متحول و متعالی تنزل پیدا می کند. آن ریشه در این اصل ظهور می یابد و این اصل شاخ و برگ می دواند و ثمر می دهد. بنابراین، در همین جا می توان معنای دین را نیز از سنت تمییز داد. سنت است که قابلیت پذیرش دین را فراهم می آورد. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

«البته گرایش عامی که به تبعیت از تفکر ساینتیستی و علم‌پرستانه غربی در سراسر جهان امروز اشاعه یافته، همواره سخت متعهد است که همه امور را با استفاده از قوانین طبیعی و زنجیره علّی و سببی ِ حوادث، به گونه‌ای توجیه و تفسیر کند که نیازی به خداوند و عالم امر پیدا نشود. اگرچه یک انسان عاقل و عارف در همه قانون‌مند‌ی‌ها و سنت‌های طبیعی و تاریخی ِ عالم خلقت نیز خدا را می‌بیند و اصلا در نور وجود اوست که همه چیز را موجود می‌بیند، اما تفکر غالب امروز متأسفانه، متعمدانه و با اصرار در جهل، مایل است که عالم خلقت را بی نیاز از عالم امر بداند و با این حیله جاهلانه و کبک‌مانند از مذهبی بودن بگریزد. هرچند کبکی که سر خود را در برف فرو کرده است، تنها خود را فريب می‌دهد، لکن این نحوه تفکر و خودفریبی در همه توجیهات علمیِ این روزگار وجود دارد و مقبولیتی عام یافته است.» [مقاله انسان از نسل میمون؛ خرافه‌ای جاهلانه.] #آقـا‌مرتضـی‌آویـنی 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

اگر معرفت که نتیجه تفکر است تقرب به حقیقت باشد، چگونه است که یک بار انسان از این قابلیت برخودار می شود و بار دیگر نه؟ اگر این رفتن، به کوشش خود ممکن است، چرا همگان را حاصل نمی آید؟ مگر ما نیز معتقدیم که تفکر حقیقی همان تفکر حضوری است، که ذکر است، و ذکر نیز نه آنچنان است که به کوشش خود حاصل آید. حضور عین تذکر و تقرب است و غفلت عین بُعد. پس اوست که ما را به یاد می آورد آنگاه که ما متذکر باشیم. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

✅ یاد باد آن روزگاران 🎥 فیلمی کمتر دیده‌شده از آموزش کار با اسلحه به بانوان در دوران دفاع مقدس 🎙با صدای سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

🔷 شهید آوینی: «تاریخ، صبورانه انزوای علی علیه السلام را تحمل کرده است تا روزهایی چنین را دریابد. امروز این امت سرما و گرما نمی‌شناسد و علمای روحانی، ورثه انبیا و ائمه علیه السلام هستند، و این چنین، تاریخ برای وصول به غایت خویش که پیروزی حق است آماده می‌گردد.» 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

و اما تفکر چه به معنای تأملات نظری باشد و چه به معنای تفکر حضوری، ناگزیر از رجوع به سنت است. اینکه ما قرن هاست ناگزیر از رجوع به حکیم ابوالقاسم فردوسی و مولای بلخی و حافظ شیرازی و سعدی... هستیم چه معنایی در خود دارد؟ سنت ما از لحاظ تاریخی با این بزرگان و به عبارت بهتر با مآثر آنان نسبتی انکار ناپذیر دارد، اگر چه باز هم سنت به معنای فراتاریخی آن، خاکی است که اشجار وجود این بزرگواران از ذرات آن خورده اند و بالیده اند و سر به آسمان برآورده اند. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

شاید بتوان گفت که هویت غرب در بی سنتی است، اما این تعبیر شبیه به آن است که بگوییم « نام من در بی نامی است. » این تعبیر مستلزم تناقض است.بیهوده نیست که بعضی از حکمای غربی همه دوران مدرنیته را دوران فَترتی می دانند که با مرگ خدایان روی کرده است. سنت را که نمی توان بر فَترت بنا کرد. همه دوران مدرنیته یک دوران عبور است نه استقرار، و تأسیس مستلزم استقرار است. دوران مدرنیسم با ترک حضور، و غفلت نسبت به حقیقت متعالی وجود تحقق یافته است و بنابراین، خود آگاهی بشر جدید خود آگاهی نسبت به این غفلت است، که اگر پیش آید، می توان گفت که بشر از دوران مدرنیسم گذشته است 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com.

پدیدار را نباید آن سان که کانت معنا کرده است به مفهوم «نمود» ـ در برابر «بود» یا «شیءِ فی نفسه» (نومِن) ـ گرفت، بلکه آن را باید همان طور که هیدگر می گوید، به معنای « مظهر » گرفت، یعنی آنچه خود را همان طور که بالذات هست نشان می دهد. عالم حقیقت خویش را به وجود خود ظاهر می سازد و انسان نیز چنین است. دکارت به جای آنکه «هستم» را داده اولیه فرض کند، «فکر می کنم» را چنین می گیرد و به این ترتیب، نظام تفکر فلسفی وارونه می شود، حال آنکه انسان همان سان که هست با وجود متحد است. انسان در حقیقتِ وجود خویش با عالم ارتباط دارد، ارتیاطی فراتر از عقلانیت و مفهومیت. و درست عکس آنچه تفکر فلسفی ماقبل حکمتِ هرمنوتیک می پندارد، «فهم» انسان را از این حقیقت انقطاع می بخشد، حال آنکه احساس بسیطِ مقدم بر فهم در کنار این حقیقت حضور دارد. فلسفه انتقادی کانت از لحاظ تاریخی آماده گر ادراک این حقیقت است. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com

منطق دین عالم را همچون نشانه هایی تأویلی یا « کلمات » باز می یابد؛ جهان با ما سخن می گوید، یعنی جهان همان سان که وجود دارد ما را به حقیقت وجود خویش دلالت می کند. انسان نیز در اصل وجود خویش با این عالم متحد است. مقتضای آن عالم انتزاعی که بر تفکر متا فیزیکی بنا شده همین است که ما دیگر « سخن وجود » را نمی شنویم. گوش ما دیگر نیوشای سخن وحی نیست، اما به غلط عالم را، کتاب وجود را، لال و صامت پنداشته ایم. 🔷 کانال شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید 🆔@aviny_com