علی! یادت هست می‌گفتی شهناز تو رو از #حضرت_معصومه گرفتم! یادت هست گفتی قول می‌دم یه بار ببرمت حرمش ازش تشکر کنم! یادت هست علی! بخدا من یادم هست... قول ماه عسل دادی برای #مشهد... ان هم نه یک بار... چندبار... اسم نوشتیم... آماده شدیم... داشتی به قولت عمل می کردی اما... هربار ماموریت... دوره... و در آخر هم اعزام به #سوریه! رفتی... آن هم تنها.... تنهای تنها.... گفتی خواهی آمد... گفتی تدارک ببینم... دیدم... نیامدی.... دیر شد... خیلی دیر....چهار سال... تنها ماندم... تنهای تنها.... چقدر سخت بود برایم و حالا خبرت رسیده که می‌آیی میگویند فقط چند تکه استخوانی... یا یک تکه لباس... یا یک پلاک... نمی‌دانم... اما همین را می دانم که من خواستم بد قول نشوی ... صدای آمدنت چنان زنگی به گوشم زد که دیوانه وار امدم... به همه جا سر زدم و درخواست سفرمان را به مشهد کردم .... در خواست ماه عسل! رفتم سپاه... دست به دامان امام مهربانی‌ها شدم سپردم به خودت تا کارها رو ردیف کنی  تا به آرزوی دیرینه‌ام  بودن در کنار تو  دست در دست تو  توی حرم باشم.  امروز بهترین روز زندگیم‌ام هست  علی ببین آمده ام اوردیم به سمت آرزویم می دانستم تو بدقول نبودی قول ماه عسل داده بودی نگاه کن علی! کنارت هستم... منم معشوقه‌ات... دنیایت... همسرت... ببین! برایت لباس سفید آورده‌ام!!! بیا... بپوش... سفارش خودت بود وقتی به خواب یکی از دوستانم آمدی! پیام فرستادی و گفتی همسرم مرا از #امام_رضا(ع) بخواهد... خواستمت... با اشک چشم با #قلب شکسته و رنجورم با غصه‌های تنهایی‌ام.... گفتی برایم لباس سفید بخر خریدم گفتی لباسم را تبرک کن! آن را هم با جان و دل کردم بلکه بازگردی علی ببین! #امام_رئوف رویم را زمین نینداخته! بپوش لباس سفیدت را ببینم به اندازه دامادیت؛ به تنت می آید...؟! لباس سیاه نپوش... سفید برازنده توست خودم سیاهت را می پوشم سفید و سیاه بهم می آیند... حتی اگر #عروس و #داماد برعکس تنشان کنند. 🌷 @AXNEVESHTESHOHADA

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_بیست_و_ششم 💠 گریه یوسف را از پشت سر می‌شنیدم و می‌دیدم چشمان این رزمنده در برابر بارش اشک‌هایش #مقاومت می‌کند که مستقیم نگاهش کردم و بی‌پرده پرسیدم :«چی شده؟» از صراحت سوالم، مقاومتش شکست و به لکنت افتاد :«بچه‌ها عباس رو بردن درمانگاه...» گاهی تنها خوش‌خیالی می‌تواند نفسِ رفته را برگرداند که کودکانه میان حرفش پریدم :«دیدم دستش #زخمی شده!» 💠 و کار عباس از یک زخم گذشته بود که نگاهش به زمین افتاد و صدایش به سختی بالا آمد :«الان که برگشت یه راکت خورد تو #خاکریز.» از گریه یوسف همه بیدار شده بودند، زن‌عمو پشت در آمد و پیش از آنکه چیزی بپرسد، من از در بیرون رفتم. 💠 دیگر نمی‌شنیدم رزمنده از حال عباس چه می‌گوید و زن‌عمو چطور به هم ریخته و فقط به سمت انتهای کوچه می‌دویدم. مسیر طولانی خانه تا درمانگاه را با #بی‌قراری دویدم و وقتی رسیدم دیگر نه به قدم‌هایم رمقی مانده بود نه به قلبم. دستم را به نرده ورودی درمانگاه گرفته بودم و برای پیش رفتن به پایم التماس می‌کردم که در گوشه حیاط عباسم را دیدم. 💠 تخت‌های حیاط همه پر شده و عباس را در سایه دیوار روی زمین خوابانده بودند. به‌قدری آرام بود که خیال کردم خوابش برده و خبر نداشتم دیگر #خونی به رگ‌هایش نمانده است. چند قدم بیشتر با پیکرش فاصله نداشتم، در همین فاصله با هر قدم قلبم به قفسه سینه کوبیده می‌شد و بالای سرش از #نفس افتادم. 💠 دیگر قلبم فراموش کرده بود تا بتپد و به تماشای عباس پلکی هم نمی‌زد. رگ‌هایم همه از خون خالی شده و توانی به تنم نمانده بود که پهلویش زانو زدم و با چشم خودم دیدم این گوشه، #علقمه عباس من شده است. زخم دستش هنوز با چفیه پوشیده بود و دیگر این #جراحت به چشمم نمی‌آمد که همان دست از بدن جدا شده و کنار پیکرش روی زمین مانده بود. 💠 سرش به تنش سالم بود، اما از شکاف پیشانی به‌قدری #خون روی صورتش باریده بود که دلم از هم پاشیده شد. شیشه چشمم از اشک پُر شده و حتی یک قطره جرأت چکیدن نداشت که آنچه می‌دیدم #باور نگاهم نمی‌شد. 💠 دلم می‌خواست یکبار دیگر چشمانش را ببینم که دستم را به تمنا به طرف صورتش بلند کردم. با سرانگشتم گلبرگ خون را از روی چشمانش جمع می‌کردم و زیر لب التماسش می‌کردم تا فقط یکبار دیگر نگاهم کند. با همین چشم‌های به خون نشسته، ساعتی پیش نگران جان ما #نارنجک را به دستم سپرد و در برابر نگاهم جان داد و همین خاطره کافی بود تا خانه خیالم زیر و رو شود. 💠 با هر دو دستم به صورتش دست می‌کشیدم و نمی‌خواستم کسی صدایم را بشنود که نفس نفس می‌زدم :«عباس من بدون تو چی کار کنم؟ من بعد از مامان و بابا فقط تو رو داشتم! تورو خدا با من حرف بزن!» دیگر دلش از این دنیا جدا شده و نگران بار غمش نبودم که پیراهن #صبوری‌ام را پاره کردم و جراحت جانم را نشانش دادم :«عباس می‌دونی سر حیدر چه بلایی اومده؟ زخمی بود، #اسیرش کردن، الان نمیدونم زنده‌اس یا نه! هر دفعه میومدی خونه دلم می‌خواست بهت بگم با حیدر چی کار کردن، اما انقدر خسته بودی خجالت می‌کشیدم حرفی بزنم! عباس من دارم از داغ تو و حیدر دق می‌کنم!» 💠 دیگر باران اشک به یاری دستانم آمده بود تا نقش خون را از رویش بشویم بلکه یکبار دیگر صورتش را سیر ببینم و همین چشمان بسته و چهره #مظلومش برای کشتن دل من کافی بود. #حیایم اجازه نمی‌داد نغمه ناله‌هایم را #نامحرم بشنود که صورتم را روی سینه پُر خاک و خونش فشار می‌دادم و بی‌صدا ضجه می‌زدم. 💠 بدنش هنوز گرم بود و همین گرما باعث می‌شد تا از هجوم گریه در گلو نمیرم و حس کنم دوباره در #آغوشش جا شده‌ام که ناله مردی سرم را بلند کرد. عمو از خانه رسیده بود، از سنگینی #قلب دست روی سینه گرفته و قدم‌هایش را دنبال خودش می‌کشید. پایین پای عباس رسید، نگاهی به پیکرش کرد و دیگر ناله‌ای برایش نمانده بود که با نفس‌هایی بریده نجوا می‌کرد. 💠 نمی‌شنیدم چه می‌گوید اما می‌دیدم با هر کلمه رنگ #زندگی از صورتش می‌پَرد و تا خواستم سمتش بروم همانجا زمین خورد. پیکر پاره‌ پاره عباس، عمو که از درد به خودش می‌پیچید و درمانگاهی که جز #پایداری پرستارانش وسیله‌ای برای مداوا نداشت. 💠 بیش از دو ماه درد #غیرت و مراقبت از #ناموس در برابر #داعش و هر لحظه شاهد تشنگی و گرسنگی ما بودن، طاقتش را تمام کرده و #شهادت عباس دیگر قلبش را از هم متلاشی کرده بود. هر لحظه بین عباس و عمو که پرستاران با دست خالی می‌خواستند احیایش کنند، پَرپَر می‌زدم تا آخر عمو در برابر چشمانم پس از یک ساعت #درد کشیدن جان داد... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA

"میخواهم برایت از حسرت به زبان راندن کلمه ی #بابا بگویم " 🍃مگر نمیشنوی !? صدای دخترکی که چندین سال است بابای خود را ندیده و در حسرت آغوش پدریش عکس #پدر مرحم دل مجروحش شده است . دختری که #دلتنگ پدر است ... دختری که به قول خودش از وقتی که پدر رفت #قلب او و خواهرش را به همراه برد .😢 . 🍃دخترها خوب میدانند که دلتنگی برای پدر چگونه است . اما نه , با وجود همه ی دلتنگی ها، دختران چنین پدرانی زینب وار زندگی میکنند و همچنان به وجود پدرشان افتخار میکنند .🌹 . 🍃آرامش کنونی ما مدیون پدر دخترانی است که از خودشان گذشتند تا نگذارند دری #آتش بگیرد و پهلوی #مادری بشکند و #فرق پدری شکافته شود و #جگر برادری در تشت بریزد و سر برادر دیگر به روی #نیزه رود و خواهری به #اسارت در بیاید .😭 . 🍃آری #شهید_مصطفی_بختی ،به همراه برادرش مجتبی #شهادت را بر ماندن ترجیح دادند چرا که روح بلند و ملکوتیشان نتوانست در این دنیای خاکی بماند .🕊 . 🍃 مصطفی و مجتبی, دو ستاره ی به نور حق پیوسته ی خانواده ی بختی بودند که در طول حیاتشان حسینوار زیستند این را میشود از سخنان به تصویر کشیده ی اطرافیان حس کرد . . 🍃به قول #دکتر_شریعتی" کسی میتواند در پای #عشق بمیرد که پیش از آن زند گی در پیش چشمهای وی #مرده باشد ." . 🍃شهدا این گونه بودند ... آیا ما نیز این گونه ایم؟ 😔 . ✍نویسنده: #زهرا_حسینی . به مناسبت #شهادت شهدای مدافع حرم #مصطفی_بختی و #مرتضی_بختی . 📅تولد مجتبی : ۱۲ فروردین ۱۳۶۷ . 📅 تولد مصطفی : ۵ مرداد ۱۳۶۱ . 📅شهادت : ۲۲ تیر ۱۳۹۴. تدمر سوریه . 📅تاریخ انتشار: ۲۱ تیر ۱۳۹۹ . 🥀مزار : بهشت رضا . #گرافیست_الشهدا #استوری_شهدایی #عمار_عبدی #طراحی #دل_نوشته

❣ #سلام_امام_زمانم❣ ✨از قعر زمین به #اوج افلاک سلام 🍃از من به حضورحضرت یارسلام ✨صب⛅️ح است دلم 💓هواییت شد 🍃مولااز جانب #قلب من بر آن یار سلام #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌸🍃 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI