🌹🌹فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ... و (بدانید) هنگامیکه در «صور» دمیده شود. آنروز، روز سختى است. و براى کافران آسان نیست! ۸ و ۹ و ۱۰ مدثر. تفسیر: پس از آنکه سختی روز قیامت را برای کافران بیان می فرماید، شخصی را معرفی می فرماید که با وقاحت تمام، مشرکان را متقاعد کرد که پیامبر ساحر است و آنانرا واداشت تا در محله ها و کوچه های مکه براه افتاده و با بی شرمی تمام، پیامبر را ساحر معرفی کنند. 👈 آیات بعد در بارهء وخامت وضع ولید بن مغیره، و امثال این مشرک نابکار نازل شده است: 🌹ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا... مرا با کسیکه او را به تنهایى آفریده ام واگذار. همان کسیکه براى او مال گسترده اى قرار دادم. و فرزندانى که همواره نزد او (و در خدمت او) هستند. و وسائل زندگى را برایش فراهم ساختم! باز طمع دارد که بیفزایم! هرگز! چرا که او به آیات ما دشمنى می ورزد! و بزودى او را مجبور مى کنم که از قلهء زندگى بالا رود! ۱۱ تا ۱۷ مدثر. 👈👈 دو نکتهء مهم در این آیات است. 🍃 اول اینکه ثروت و دارایی اشخاص نشانهء قرب الهی نیست. چه بسا همان فرد ثروتمند، منفور خدا باشد. 🍃 و دوم اینکه کسیکه با آیات الهی دشمنی می کند، هرگز امید کمک و یاری از سوی خداوند را نداشته باشد. ■■ و منظور از بالا رفتن او از قله، عذاب دنیوی اوست. چنانکه در تاریخ آمده، او بعد از رسیدن به اوج قلهء پیروزى در زندگى فردى و اجتماعى، چنان سقوط کرد که تا آخر عمر مرتباً اموال و فرزندان خود را از دست مى داد و بیچاره شد. تفسیر مراغى، ج۲۹، ص۱۳۱. 👈 در ادامهء معرفی چنین افرادی می فرماید: 🌹إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ... او (براى مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و نقشه اى (شیطانى) کشید! مرگ بر او! چگونه چاره کرد؟! باز هم مرگ بر او! چگونه چاره نمود؟! پس نگاهى کرد. و چهره در هم کشید و عجولانه دست به کار شد. سپس پشت کرد و تکبر ورزید. و سرانجام گفت: این (قرآن) چیزى جز سحرى همچون سحرهاى پیشینیان نیست! این فقط سخن انسان است. ۱۸ تا ۲۵ مدثر. 👈 سپس از عاقبت ولید بن مغیره و امثال او می فرماید: 🌹سَأُصْلِيهِ سَقَرَ... (اما) بزودى او را وارد سَقَر مى کنم! و تو چه مى دانى سَقَر چیست! نه چیزى را باقى مى گذارد و نه رها مى سازد. پوست را دگرگون و آشکار مى کند. نوزده (نگهبان) بر آن گمارده شده اند! ۲۶ تا ۳۰ مدثر. 👈 سقر، به معنى دگرگون شدن و ذوب شدن بر اثر تابش آفتاب است. و بعضی مفسران می گویند، یکى از نام هاى جهنم است، و مکرر در آیات قرآن آمده، و انتخاب این نام، اشاره به عذابهاى هولناک دوزخ دارد که دامان اهل خود را مى گیرد. بعضى نیز آنرا نام یکى از طبقات و درکات هول انگیز دوزخ دانسته اند. ■ و براى بیان عظمت و شدت عذاب دوزخ، مى فرماید: تو چه مى دانى که سقر چیست؟ (وَ ما أَدْراکَ ما سَقَرُ). نه چیزى را باقى مى گذارد، و نه رها مى سازد. (لا تُبْقِی وَ لا تَذَرُ). ■ منظور اینست که نه دوزخیان را مى میراند، و نه زنده نگه مى دارد، و بلکه پیوسته در میان مرگ و حیات گرفتارند. همانگونه که در آیهء ۱۳ سورهء اعلى آمده: 🌹لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیى: نه در آن مى میرد نه زنده مى ماند. ■■ 👈 و نگهبانان دوزخ، قطعاً مأمور به ترحم، شفقت و مهربانى نیستند، بلکه مأمور به کیفر و عذاب و خشونتند. و نوزده نگهبان، اشاره به نوزده گروه از فرشتگان دارد، نه نوزده نفر. اما چرا از میان اعداد، تنها عدد نوزده براى مأموران عذاب الهی انتخاب شده؟ 👇 تفاسیر متعددی وجود دارد، اماقابل تامل ترین تفسیر اینست که خداوند برای امتحان ایمان مومنین و کفر کافران این عدد بخصوص را انتخاب فرموده است. چون در کتاب‌های آسمانی دیگر هم، نگهبانان دوزخ ۱۹ گروه معرفی شده اند. 👈 چنانکه در آیهء بعد می فرماید: 🌹وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً... نگهبانان دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار دادیم، و تعداد آنها را جز براى آزمایش کافران معین نکردیم تا اهل کتاب (یهود و نصارى) یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان (در حقانیت این کتاب آسمانى) تردید به خود راه ندهند، و بیماردلان و کافران بگویند: خدا از این سخن چه منظورى دارد؟! (آرى) اینگونه خداوند هرکه را بخواهد گمراه مى سازد (سزاوار گمراهی باشد)، و هرکه را بخواهد هدایت مى کند (شایستهء هدایت باشد). و لشکریان پروردگارت را جز او کسى نمى داند، و این جز هشدار و تذکرى براى انسانها نیست! ۳۱ مدثر. ✨ حدیث ۱۷۳۶ نهج الفصاحه ✨ 🌸 پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند: شش چیز است که اعمال خوب را نابود میکند. اشتغال به عیب خلایق (عیبجویی)، سنگدلی، دنیا پرستی، بی شرمی، درازی آرزو، و ستمگری که بس نکند 💫

♦بشنوید سخنان مهم رهبر معظم انقلاب را درباره آخر الزمان 🔹تفسیر آیه ۵۵ سوره نور @AkhbareFori

🌹🌹إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ. کسانیکه پس از ایمان آوردن، کافر شدند و سپس بر کفر (خود) افزودند، هیچگاه توبهء آنان، پذیرفته نمى شود.‌ و آنها گمراهان (واقعى)اند. ۹۰ آل عمران. تفسیر: سخن از کسانى است که توبهء آنها پذیرفته نیست، بدلیل اینکه اینها بر کفری که پس از ایمان بر آنها غالب شده، پافشارى و اصرار دارند و به همین دلیل، هیچگاه حاضر به پیروى از دستورات حق نمی‌شوند، مگر اینکه کار بر آنها مشکل شود یا آثار مرگ را مشاهده کنند و راهى جز اطاعت و توبه و تسلیم نبینند، یقیناً خداوند توبهء اینگونه افراد را قبول نخواهد کرد. ■■ توبهء آنها ظاهرى است، و در سه صورت انجام می گیرد که در هر سه شکل، فرصت توبه از بین رفته است: ● یکی زمانی است که پیروزى طرفداران حق را می ببینند، و از روى ناچارى اظهار پشیمانى و توبه مى کنند، و طبیعى است چنین توبه اى پذیرفته نشود. ● دوم زمانى پشیمان مى شوند و توبه مى کنند که خود را در آستانهء مرگ و پایان عمر می ببینند، اما در ساعت مرگ، درهاى توبه به روی کسیکه در حال جان دادن است بسته مى شود (یاالله) و چنین توبه اى پذیرفته نخواهد شد. ● و سوم اینکه انسان در حال کفر، از گناهان توبه کند در حالیکه بر اصل کفر باقیست. مثلاً کسى در کفر خود اصرار داشته باشد، ولى از گناهانى مانند ظلم و غیبت و فحشاء توبه کند، توبهء او بى فایده است. ابتدا باید از کفر خارج شود و به ایمان بازگردد، آنهم بازگشتی نصوح، آنگاه از گناهان توبه کند. 👈 در آیهء بعد، به دنبال اشاره اى که در آیهء گذشته به توبه هاى بیهوده شد، سخن از کفارهء بیهوده دارد و مى فرماید: 🌹إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الْأَرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَىٰ بِهِ ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ. کسانیکه کافر شدند و درحال کفر از دنیا رفتند، اگر صفحهء زمین پر از طلا باشد، و آنرا بعنوان فدیه (و کفارهء اعمال بد خویش) بپردازند، هرگز از هیچیک از آنها پذیرفته نخواهد شد. و براى آنان، مجازات دردناکى است. و هیچ یاورى ندارند. ۹۱ آل عمران. ■ کفر، تمام اعمال نیک انسان را بر باد مى دهد و اگر تمام روى زمین پر از طلا باشد و در راه خدا انفاق کنند پذیرفته نخواهد شد. یعنى کسیکه در حال کفر است و با مشاهدهء آثار مرگ تصمیم بگیرد تمام ثروت انبوه خود را در راه خدا انفاق کند، از او پذیرفته نیست (اگر تمام زمین طلا باشد و در اختار او، کنایه از ثروت انبوه است). ■ و منظور دوم اینست که اگر بزرگ ترین ثروت هاى جهان در اختیارشان باشد، و تصور کنند در روز قیامت برای نابودی گناهانشان می توانند از آن ثروت انبوه کمک بگیرند، بدانند که هرگز بکارشان نخواهد آمد. و این جریمهء مالى و فدیه، به هیچ وجه، در مجازات آنها اثر نخواهد داشت. فکر نکنند اگر در این دنیا بوسیلهء پول می توانند از چنگ مجازات فرار کنند، در قیامت هم خواهند توانست. آنجا دادگاه الهی است و هیچگونه بی عدالتی، و اغماض و چشم پوشی صورت نمی گیرد. (خدا را شکر، خدا را شکر بخاطر برپایی دادگاه عدالت پروردگار که تنها امیدواریمان برای مواخذهء ظالمان، همان دادگاه خداوند است). ■ عذاب شدیدی هم که در پایان آیه اشاره فرموده اینست که آنان مجازات دردناکی دارند و یاورى ندارند (أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرینَ). یعنى نه تنها فدیه و انفاق به حال آنها سودى ندارد، بلکه شفاعتِ شفاعت کنندگان نیز، شامل حال آنها نمى شود و یاوری ندارند زیرا شفاعت، شرایطى دارد که یکى از مهم ترین آنها ایمان به خداست در صورتیکه در این افراد، یا ایمان بخدا وجود ندارد و یا آنقدر ضعیف است که گویی اصلا نیست. اصولاً چون شفاعت به اذن خداست، آنها هرگز از چنین افراد نالایقى شفاعت نمى کنند چرا که اذن الهى شامل افراد نالایق نمى شود. ✨ حدیث ۲۹۴۱ نهج الفصاحه ✨ 🌸 پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند: هر که استغفار کند خدا برای او از هر غمی گشایش، و از هر تنگنائی مفری پدید آورد. و او را از جائی که انتظار ندارد روزی دهد 💫 ✅ چه خوبست دائما در حال استغفار و طلب بخشش باشیم. همچون: 🌹الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ. کسانیکه نمازهایشان را دائماً بجا مى آورند. ۲۳ معارج. 👈 دائما به معنای مداومت و استمرار، بی وقفه و همیشگی.

🌹🌹إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ... کسانیکه کافر شدند، و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همهء مردم بر آنها خواهد بود. و همیشه در آن (لعن و دورى از رحمت پروردگار) باقى مى مانند. نه از عذابشان کاسته مى شود، و نه مهلتى به آنان داده مى شود. ۱۶۱ و ۲ بقره. تفسیر: اشاره به افراد کافرى مى کند که تا هنگام مرگ، به لجاجت و کتمان و کفر و تکذیب حق، ادامه مى دهند. ■ کتمان کنندگان حق، گرفتار لعن خدا و فرشتگان و مردم مى شوند، و چون تا آخر عمر بر کفر، اصرار ورزیده اند طبعاً راه بازگشتى برایشان باقى نمى ماند و جاودانه در این لعنت الهى و لعنت فرشتگان و مردم خواهند بود، بی آنکه عذاب خدا از آنها تخفیف یابد و یا مهلت و تأخیرى به آنها داده شود. ■ در حقیقت هر که در حال کفر و دشمنى با حق از دنیا برود، هیچگونه راه نجاتى براى او نیست، و باید هم چنین باشد. زیرا با توجه به اینکه سعادت و بدبختى جهان دیگر نتیجهء مستقیم اندوخته هائى است که از این جهان با خود مى بریم، جز این انتظارى نمى توان داشت. کسیکه بال و پر خود را با آتش کفر و دشمنى با حق سوزانده، مسلماً در آن جهان قدرت پرواز ندارد، و سقوطش در درکات دوزخ حتمى است، و چون عالَم دیگر، جاى رشد و توبه و جبران نیست، لذا براى همیشه در چنین وضعى خواهد ماند. 👈 لعن مردم چرا؟ بدلیل اینکه مخالفان حق، مردم و جامعه را تحت تاثیر عقاید و افکار انحرافی خود قرار می دهند. آنان باعث انحراف عده ای میشوند و مومنین را هم مدام به دردسر می اندازند. پس لعن همهء مردم تا ابد شامل حالشان خواهد بود. 👈 اما از آنجاییکه تنها راه نجات، اعتقاد به اصل توحید است، لذا در آیهء بعد می فرماید: 🌹وَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ. و خداى شما، خداوند یگانه اى است، که غیر از او معبودى نیست، اوست بخشنده و مهربان. ۱۶۳ بقره. ✅ بخشندگی خدا، لطف عام است که شامل همهء انسانهاست و مهربانی او لطف خاص است که تنها مربوط به مومنین است. برای جلب مهربانی خدا راه، طولانی نیست. ✨ حدیث ۲۱۴۹ نهج الفصاحه ✨ 🌸 پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند: همهء فرزندان آدم، خطاکارند و بهترین خطاکاران، توبه کنندگانند 💫 /تا فرصت هست توبه کنیم و بسوی پروردگار بازگردیم که قیامت هر کس با مرگ او آغاز خواهد شد/

🌹🌹وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ... چه کسى ستمکارتر است از آن کسیکه بر خدا دروغ بسته (و همتایى براى او قائل شده)، یا آیات او را تکذیب کرده است؟! به یقین ستمکاران، رستگار نخواهند شد. ۲۱ انعام. تفسیر: به خدا دروغ بستن، انکار توحید است، و تکذیب آیات، انکار نبوت. و حقیقتا ظلمى از این بالاتر نمى شود که انسان، جماد بى ارزش و یا انسان ناتوانى را همتاى وجود نامحدودى قرار دهد که بر سراسر جهان هستى حکومت مى کند. 👈 اینکار از سه جهت ظلم محسوب مى شود: ۱) ظلم نسبت به ذات پاک پروردگار که شریک براى او قائل شده. ۲) ظلم بر خویشتن که شخصیت و ارزش وجود خود را تا سر حد پرستش یک قطعه سنگ و چوب و یا بشری مثل خودش پائین آورده. ۳) و ظلم بر اجتماع که بر اثر شرک، گرفتار تفرقه و پراکندگى و دور شدن از روح وحدت و یگانگى شده است. 🍃 ۱۵ آیه از قرآن، با همین جمله آغاز شده که چه کسی ستمکارتر است از.... 👈👈 بیشتر این آیه ها در بارهء مشرکان است، نه تنها به معنی کسانیکه به دو خدایی یا چند خدایی قائلند، بلکه مشرک، در واقع کسی است که کسی یا چیزی را بیشتر از خدا، یا به اندازهء او دوست داشته باشد و همچنین بیشتر از خدا و یا اندازهء او، به دیگری تعظیم و تکریم کند. ■■ اما در بعضی از این آیات از گروههایی دیگر بعنوان ستمکارترین نام برده شده، از جمله کسانیکه مردم را از ذکر خدا در مساجد منع می کنند و گروههایی که کتمان شهادت می کنند. 👈 در اینجا این سؤال پیش مى آید، که چگونه ممکن است هر یک از این طوائف، ستمکارترین مردم باشند؟ در پاسخ مى توان گفت، همهء این امور در حقیقت از یکجا ریشه مى گیرد و آن مسئلهء شرک و کفر و عناد است. زیرا منع مردم از ذکر خدا در مساجد و سعى و کوشش در ویران ساختن آنها نشانهء کفر و شرک است. همچنین کتمان شهادت که موجب سرگردانى مردم شده و آنانرا از حقیقت و راستی و درستی دور می کند و این دوری از حقیقت، انسانها را به خدا بدگمان کرده و دچار شک و تردید می کند که از چهره هاى گوناگون شرک و انکار خداوند یگانه است. 👈 سپس خداوند از آنان سوال می‌فرماید که: 🌹وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكَاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ. (به یاد آور) آنروز را که همهء آنها را محشور مى کنیم. سپس به مشرکان مى گوییم: معبودهایتان، که همتاى خدا مى پنداشتید، کجایند؟! ۲۲ انعام. ■ معبودهاى ساختگى شما که آنها را شریک خدا مى پنداشتید کجا هستند؟ چرا به یارى شما نمى شتابند؟ چرا هیچگونه اثرى از قدرت نمائى آنها در این عرصهء وحشتناک دیده نمى شود؟ مگر بنا نبود آنها در مشکلات، شما را یارى کنند؟ و شما به این امید به آنها پناه مى بردید؟ پس چرا کمترین اثرى از آنها نیست؟ 👈 آنها پاسخى در برابر این سؤال ندارند جز اینکه خود را توجیه کنند: 🌹ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ. سپس پاسخ و عذر آنها، چیزى جز این نیست که مى گویند: به خداوندى که پروردگار ماست سوگند که ما مشرک نبودیم. ۲۳ انعام. 👈 اما خداوند در آیهء بعد، پاسخ روشن و محکمی در بارهء آنان می دهد تا هر گونه توجیهی را در بارهء آنان باطل کند: 🌹انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ ۚ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ. ببین چگونه به خودشان (نیز) دروغ مى گویند! و (آنروز) آنچه را بدروغ همتاى خدا مى پنداشتند، از دست مى دهند. ۲۴ انعام. ✨حدیث ۵۸۶ نهج الفصاحه✨ 🌸 پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند: بیش از هر چیز، بر امت خود از شرک به خدا بیم دارم. من نمی گویم که خورشید و ماه و یا بت می پرستند، بلکه کارهایی را برای غیر خدا انجام میدهند، آنچنان است که باید برای خدا انجام دهند (همچون ستایش دیگران مانند ستایش خدا، و یا فرمانبرداری مطلق از دیگران مانند فرمانبرداری از خدا) 💫

🍃🌸 امروز ۲۱ مهر، مصادف است با عاشورای ۶۱ هجری قمری. 💚 صل الله علیک یا اباعبدالله.... 🕌 ‌‌مرحوم دکتر احمد بیرشک، ریاضیدان، تقویم نگار و گاهشمار ایرانی، واقعهء عاشورا را بر اساس مقاتل، زمانبندی کرده که إن شاءالله، در دو پیغام می خوانیم. حدود ۴/۴۰ اذان صبح) پس از نماز، امام برای یارانش سخنرانی کرد و آنها را به صبر و جهاد دعوت نمود. حدود ۵) به دستور امام، زنان و کودکان را در یک خیمهء بزرگ جمع کردند و پشت آنرا خندق کنده، با خار و بوته پر کرده و آتش زدند تا دشمن نتواند از پشت به خیمه حمله کند و مردان، مقابل خیمه صف آرایی کردند (نمایش غیرت). حدود ۶، طلوع آفتاب) امام رو به سپاه دشمن، خطبه ای خواند. حدود ۷) بعضی از یاران امام با کوفیان سخن گفتند. در این هنگام امام فریاد زد هل من ناصر ینصرنی؟ حر، که طی روزها مشاهدهء اوضاع کربلا، منقلب شده بود، به سرعت به ندای امام لبیک گفت و به سپاه امام پیوست. حدود۸) اولین تیر بدستور عمرسعد به سپاه امام پرتاب شد، پس از آن تیرباران کردند که پنجاه نفر از یاران امام شهید شدند. حدود۹) سپاه کوفه از دو جناح به سپاه امام حمله کردند، پس از ساعتی مجبور به عقب نشینی شدند و عمر دوباره دستور تیرباران داد که پنجاه نفر دیگر هم شهید شدند. حدود۱۱) امام دستور داد یکنفر یکنفر به میدان بروید. اصحاب اجازه ندادند تا زنده اند، کسی از بنی هاشم پای به میدان گذارد. حدود ۱۱/۵۰) لحظه شهادت حبیب بن مظاهر، موقع اذان ظهر بود. امام برای انجام فریضهء نماز، مهلت خواست و به قاعدهء نماز خوف، شکسته نماز خواندند. حدود ۱۳) حالا همهء یاران امام شهید شده اند و نوبت به بنی هاشم رسیده. اولین نفر علی اکبر، فرزند امام به میدان رفت. نقل است دویست نفر را کشت اما تشنگی امانش نمیداد، بسوی پدر آمد، پدر، لبهای او را بوسید و او را به میدان راهی کرد. پس از شهادت علی اکبر، هر که از بنی هاشم که در تیربارانها شهید نشده بود، یک به یک به میدان می رفتند و مقابل دیدگان امام، پس از نبردی جانانه به شهادت می رسیدند، برادرها، برادرزاده ها، خواهرزاده ها و عموزاده ها. امام، مردان خانواده را فقط در ظرف یکساعت از دست داد. حدود ۱۴) حالا فقط امام مانده و حضرت عباس. امام، او را برای آوردن آب به سمت فرات فرستاد و..... قمر بنی هاشم، جانسوزانه به شهادت رسید. حدود ۱۵) حالا امام کودک شیرخوارش را به میدان می بَرد تا با کشته شدن او خباثت دشمن را که در همیشه ی ایام، خصوصیات مشترکی دارند به مردم زمان خودش و نسلهای آینده نشان دهد. از یزید کافر و عبیدالله جنایتکار و شمر تا عمر بن سعد دنیاپرست و مردمانی که بوسیلهء پول و قلمشان، هر چه توانستند بر علیه امام شوریدند. طفل امام را بر روی دست او کشتند و اینگونه این طفل، مهر حقانیت پدرش شد. حالا نوبت خود امام است که به میدان برود. پس از وداع جانسوز از اهل بیت، امام راهی میدان شد. ابتدا کسی حاضر به مقابله نبود، اما کم کم دور امام را گرفتند و نبرد آغاز شد. پس از ساعتی، در حالیکه امام بسیاری از سپاه دشمن را از پای در آورده بود، نیمه جان از اسب به روی زمین افتاد. در این هنگام اسب امام به خیمه برگشت و اهل خیمه بیرون آمدند. عبدالله بن حسن علیه السلام، خود را به عمویش رساند. او یازده سال سن داشت و از یکسالگی که پدرش را به شهادت رساندند، در دامان امام حسین بزرگ شده بود. اما دشمن خبیث به او رحم نکرد و او را در آغوش امام به ضربت شمشیر به شهادت رساند. در این لحظه امام، کوفیان را نفرین کرد که: خدایا باران آسمان و روییدنی را از ایشان بگیر. حدود ۱۶) لحظهء شهادت امام نزدیک میشود. / عزاداریها برای امام حسین، فقط اشک ریختن نباشد. او را بشناسیم و علل قیامش را درک کنیم. و بعد از اینهمه مصیبتی که بر اماممان وارد شده، دشمنانمان را تشخیص دهیم. دشمنان ما دشمنان دین ما هستند و جای هیچگونه چشم پوشی و اغماض هم نیست / ادامه 👇👇👇

🕌 عصر عاشورا، شهادت امام حسین علیه السلام. 👈 بابت بیان بعضی از جزئیات از محضر بقیة الله، حضرت قائم و شما هموطنان عزیزم عذرخواهی میکنم. حدود ۱۶) شمار زیادی از سپاه دشمن به دست امام حسین علیه‌السلام به هلاکت رسیدند. بسیاری از دلاوران و جنگاوران سپاه یزید سرنگون شدند و دیگر کسی جرئت به میدان آمدن نداشت. امام حسین علیه‌السلام در حالیکه در اثر شدت مبارزه و گرما و تشنگی، ضعیف و ناتوان شده بود، لحظه‌ای ایستاد تا کمی استراحت کند. ناگهان، سنگی به پیشانی مبارکشان خورد. لباس خود را بالا زد تا خون صورتش را پاک کند، تیری سه شعبه از کمان حرمله، سینه مبارکشان را شکافت. آنگاه، سپاهیان عمر بن سعد توانستند با تیر و نیزه از هر طرف امام را مورد حمله قرار دهند..  امام از اسب بر زمین افتاد. مدتی نسبتاً طولانی بر زمین کربلا بود، در حالیکه در خون خود می‌غلتید. کسی جرئت نزدیک‌شدن به او را نداشت، اما یک نفر، اشقی ترین اشقیاء، شمر ملعون توانست به پیکر نیمه جان امام، نزدیک شود. به ایشان رسید، زانو بر سینهء امام گذاشت، امام به چشمان او نگاه کرد، جهل و گمراهی در چشمانش موج میزد، امام او را به توبه و بازگشت بسوی خدا دعوت کرد، شکوه چشمان امام، شمر را گرفت. می گویند او نتوانست کار را تمام کند و بلند شد، و سنان بن انس، خبیث تر از شمر، به گودال آمد. از ترس اینکه مبادا شکوه چشمان امام، او را هم بگیرد، سر مبارک را بسمت خود کشید و از پشت، سر را برید (یاالله). دو نفر، روز عاشورا ذبح شدند، یعنی زنده سر بریده شدند، امام حسین و طفل شیرخوارش. گردن کوچک این نوزاد، نتواست تیر سه شاخهء دشمن را تحمل کند و سر از بدنش جدا شد(در آغوش پدر !!!) حدود ۱۷) امام، شهید شد. لباس او را غارت کردند، عمر ملعون، داوطلب طلبید برای تاختن بر بدن مطهر امام. گفته اند ده نفر که همگی حرام زاده بودند، داوطلب این عمل شنیع شدند. آنقدر بر بدن امام با اسب تاختند که سینه و پشت بدن، نرم شد (یاالله). پس از آن، عمر لعنت الله علیه، دستور حمله به خیمه ها را صادر کرد. زبان از گفتن عاجز است، حتی نمیتوان به آنچه بر آنان گذشت فکر کرد. روی سنگها و تیغهای بیابان، به دنبال آنان می دویدند و آنانرا کتک می زدند، چادرهایشان را میکشیدند و آنانرا بر زمین می انداختند. خیمه هایشان را غارت کرده و به آتش کشیدند. این غارت و یورش وحشیانه به جمعی زن و کودک تشنه و گرسنه و مصیبت دیده و بی پناه، ساعتی بطول انجامید. پس از آن، عمر دستور توقف غارت را داد و زنان و کودکان را در خیمه ای جمع کردند. خیمه ای در کنار اجساد بدون لباس و بدون سر عزیزانشان. زنان و کودکان، خسته، مصیبت دیده و غمزده، غارت شده و تشنه، هراسان و لرزان، صورتها تفدیده، بدنها زخمی و تبدار، قلبها در طپش؛ حالا در تاریکی شب، در خیمه ای کنار هم و نزدیک اجساد عزیزانشان نشسته اند. حقیقتاً نمیتوان تصور کرد. غریبانه ترین و سخت ترین شبی که در طول زمان واقع شده. نه پیش از آن بوده و نه بعد از آن خواهد بود. آنشب را به صبح رساندند. عمر ملعون، تا ظهر مشغول دفن اجساد لشکرش بود. پس از آن، زنان و کودکان را به زنجیر کشید و بعضا بر شترهای بدون جهاز سوار کرد با پای برهنه بر سنگهای داغ صحرای کربلا از بین اجساد عزیزانشان، آنها را عبور داد و به سمت کوفه برد. کسی جرئت نداشت به سمت اجساد برود وگرنه با تازیانه به جانش می افتادند. 🖤 مصیبت عظمایی که تاریخ بشریت به خود ندیده و نخواهد دید. آنان اینهمه مصیبت کشیدند تا آخرین و کاملترین کلام خدا را برای بشریت حفظ کنند. همهء انسانها، همهء مسلمانها و همه شیعیان، مدیون آنان هستیم.

آه از آن ساعتی که با.........

/در پیغام قرآنی دو روز قبل خواندیم، کسانیکه به خدا دروغ می بندند و آیات کلام الله را تکذیب میکنند، ستمکارترین مردم اند و در قیامت برای توجیه خودشان، قسم بخدا می خورند که ما مشرک نبوده ایم. سپس خداوند فرمود، آنها به خودشان دروغ می گویند/ 👈 در ادامه، در بارهء آنان می فرماید: 🌹🌹وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ ۖ وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًاَ... پاره اى از آنها به (سخنان) تو، گوش فرا مى دهند. ولى بر دلهاى آنان پرده ها افکنده ایم تا آنرا نفهمند. و در گوشهاى آنها، سنگینى قرار داده ایم. و اگر هر نشانه اى را ببینند، ایمان نمى آورند. تا آنجا که وقتى بسراغ تو مى آیند با تو مجادله مى کنند. و کافران مى گویند: اینها فقط افسانه هاى پیشینیان است. ۲۵ انعام. ■■ در حقیقت تعصب هاى کورکورانه جاهلى، و فرو رفتن در منافع مادی، و پیروى از هوا و هوسها، آنچنان بر عقل و هوش آنها چیره شده که نه حقیقتى را مى شنوند و نه درک صحیح از مسائل دارند. 👈👈 قبلا در پیغامهای قرآنی خوانده ایم که اگر اینگونه مسائل به خدا نسبت داده مى شود در حقیقت اشاره به قانون علیت و خاصیت عمل است. علیت و خاصیت عمل به این معنی است که افراد بدکار و گناهکار در آغاز از کار خود احساس ناراحتى مى کنند. اما تدریجاً به آن خو گرفته و حتی روزى فرا می رسد که اعمال زشت خود را واجب و لازم می شمرند. و این قانون خلقت است که خداوند آنرا خلق فرموده. بهمین دلیل آنان در مسير دروغ بستن به خدا و تكذيب آيات الهى، آنقدر پیش می روند که طبق قانون خلقت، بطور طبیعی، نسبت به حقایق، کور و کر میشود. لذا خداوند می فرماید، خداوند بر دلهای آنان پرده افکنده و در گوششان سنگینی قرار داده است (دقت کنیم). و خداوند می داند که آنان در این جهالت آنچنان پیش می روند که حتی با دیدن نشانه های متقن، باز هم ایمان نمی آورند و بیشتر از آن، اینکه زبان به تهمت گشوده و می گویند اینها افسانه است. 👈 آنها به این مقدار نیز قناعت نمى کنند و علاوه بر اینکه خود گمراهند پیوسته تلاش مى کنند افراد حق طلب را با سمپاشى هاى گوناگون، از پیمودن این مسیر باز دارند: 🌹وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ ۖ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ... آنها دیگران را از آن باز مى دارند (از حق). و خود نیز از آن دورى مى کنند. آنها جز خود را هلاک نمى کنند. ولى نمى فهمند! ۲۶ انعام. 🔹تلاش و فعالیت آنها به شکست خودشان منتهى خواهد شد و جز خود را هلاک نمى کنند، ولى قدرت بر درک این حقیقت را ندارند. /ادامه فردا إن شاءالله/ ✨حدیث ۳۱۴۲ نهج الفصاحه✨ 🌸 پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند: نیت مومن از عمل او بهتر است و عمل منافق از نیت او بهتر است و هر کدام بر نیت خود کار می کنند 💫

/ در پیغام قرآنی روز گذشته خواندیم، منحرفان از راه حق و حقیقت، نه تنها خود را گمراه کرده اند بلکه با سمپاشی بر افکار عمومی، دست به گمراه کردن دیگران می زنند که البته راه مصون ماندن از شر اشرار، نزدیک شدن به کلام الله و تفاسیر و کلام معصومین است/ 👈 در ادامه، خداوند برای اینکه پیامبر و مومنین را دلگرم کند که از یکه تازیها و رفت و آمدهای پر سر و صدا و پر زرق و برق آنان، هراس و نگرانی نداشته باشند، در آیهء بعد می فرماید: 🌹وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُواَ... اگر (حال آنها را) هنگامیکه در برابر آتش (دوزخ) ایستاده اند، ببینى! مى گویند: ایکاش (بار دیگر به دنیا) بازگردانده مى شدیم، و آیات پروردگارمان را تکذیب نمى کردیم، و از مؤمنان بودیم. ۲۷ انعام. 👈 اما در آیهء بعد، پرده از دروغگویی آنان برمی دارد تا مبادا مومنین، به حرفهای ظاهری آنان دل سوزانده و نسبت به آنان رأفت نشان دهند: 🌹بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا يُخْفُونَ مِن قَبْلُ ۖ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ. (آنها پشیمان نیستند) بلکه آنچه (از اعمال و نیات) که قبلاً پنهان مى کردند، در برابر آنها آشکار شده (و به وحشت افتاده اند). و اگر بازگردند، به آنچه که از آن نهی شده بودند باز مى گردند. و آنها دروغگویانند. ۲۸ انعام. 👈 اما آنچه در درون به آن اعتقاد دارند ولی به زبان نمی آورند اینست که: 🌹وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ. آنها گفتند: غیر از این زندگى دنیاى ما چیزى در کار نیست. و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد. ۲۹ انعام. پس واضح و روشن است، به کسانیکه به خدا دروغ می بندند و آیات الهی را تکذیب می کنند هرگز نباید اعتماد کرد و هرگز نباید از افکار آنان تاثیری گرفت. شاید کلامشان نافذ باشد و افکار عمومی را به سمت و جهت خودشان سوق دهند اما حواسمان باشد آنان از دروغگویانند و تکلیف ما برای در امان ماندن از افکار آنان، تنها تمسک به کلام الله و کلام معصومین است. /ادامه فردا إن شاءالله/ ✨حدیث ۵۸۵ نهج الفصاحه✨ 🌸 پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند: بیش از هر چیز بر امت خود، از منافق چرب زبان بیم دارم 💫

/در پیغام روز گذشته خواندیم، کسانیکه به خدا دروغ بسته و آیات الهی را تکذیب می کنند، با کلام نافذ خود باعث انحراف بعضیها از مسیر حق میشوند. و آنچه در دل پنهان کرده اند اینست که غیر از این دنیا چیزی نیست و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد/ 👈 اما خداوند وضعیت وخیم آنانرا برای پیامبر و مومنین روشن کرده می فرماید: 🌹🌹وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ... اگر (آنها را) به هنگامیکه در پیشگاه پروردگارشان ایستاده اند، ببینى! (او به آنها) مى گوید: آیا این حق نیست؟! مى گویند: آرى، قسم به پروردگارمان (حق است). مى گوید: پس مجازات را بچشید به سزاى آنچه انکار مى کردید! ۳۰ انعام. منظور از موقوف در برابر پروردگار این نیست که خداوند مکانى دارد، بلکه به معنى ایستادن در برابر صحنه هاى مجازات اوست. و یا کنایه از حضور در دادگاه الهى است، همانطور که انسان به هنگام نماز مى گوید من در برابر خداوند ایستاده ام. در آن هنگام که پرده ها کنار رفته و همهء حقایق، روشن و آشکار می شود، خداوند به آنان می فرماید، آیا آنچه در دنیا به شما گفته می شد و شما نمی پذیرفتید، حالا می بینید که حق بود؟ و آنان اعتراف می کنند بله حق است. اما دیگر ایمان به حق و حقیقت چه سود؟ پس می فرماید، بچشید مجازاتی را که در نتیجهء آنچه انجام داده اید فراهم شده! 👈 آیهء بعد، به خسران و زیان منکران معاد و رستاخیز اشاره کرده، مى فرماید: 🌹قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا... کسانیکه لقاى پروردگار را تکذیب کردند، مسلما زیان دیدند. تا هنگامیکه ناگهان قیامت به سراغشان بیاید. مى گویند: اى افسوس بر ما که دربارهء آن، کوتاهى کردیم! و آنها (بار سنگین) گناهانشان را بر دوش مى کشند. آگاه باشید! چه بد بارى بر دوش خواهند داشت! ۳۱ انعام. این انکار براى همیشه ادامه نخواهد یافت، و تا زمانى خواهد بود که، ناگهان رستاخیز بر پا شود، و آنها در برابر این صحنه هاى وحشتناک قرار گیرند و نتائج اعمال خود را با چشم خود ببینند، در این موقع، فریاد آنها بلند مى شود که اى واى بر ما! چقدر دربارهء چنین روزى کوتاهى کردیم! منظور از ساعة، روز قیامت است و بغتة به معنى اینست که بطور ناگهانى و جهش آسا که هیچکس جز خدا وقت آن را نمى داند واقع مى شود، و علت انتخاب این نام (ساعة) براى روز قیامت، یا بخاطر آنست که حساب مردم در آن ساعت با سرعت انجام مى گیرد، و یا اشاره به ناگهانى بودن وقوع آنست که در ساعتى برق آسا مردم از جهان برزخ به عالم قیامت منتقل مى شوند. حسرت هم که به معنى تأسف بر چیزى است. بر دوش کشیدن بار، کنایه از سنگینى بار مسئولیت است، زیرا مسئولیتها همواره تشبیه به بار سنگین مى شود. و در پایان آیه مى فرماید: چه بد بارى بر دوش مى کشند ؟! (أَلا ساءَ ما یَزِرُونَ). خسران و زیان منکران معاد به این دلیل است که ایمان به معاد، علاوه بر اینکه انسان را براى زندگى سعادت بخش جاویدان آماده مى کند و او را به تحصیل کمالات علمى و عملى دعوت مى نماید، اثر عمیقى در کنترل انسان در برابر آلودگى و گناهان دارد.

/در پیغام قرآنی روز گذشته صحبت از کسانی بود که منکر معاد هستند و به لقاءالله ایمان ندارند/ 👈 در آیهء بعد براى اینکه انحراف آنانرا نشان دهد و مبادا مومنی تحت تاثیر این سخنان لغو و بیهوده قرار بگیرد، به بیان موقعیت زندگى دنیا در برابر زندگى آخرت پرداخته، و مى فرماید: 🌹وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ. زندگى دنیا، جز بازى و سرگرمى نیست. و سراى آخرت، براى آنها که پرهیزگارند، بهتر است. آیا نمى اندیشید؟! ۳۲ انعام. تفسیر: آنها که تنها به دنیا دل بسته اند و جز آن را نمى جویند و نمى طلبند در واقع کودکان هوسبازى هستند که یک عمر به بازى و سرگرمى پرداخته و از همه چیز بى خبر مانده اند! 👈 تشبیه زندگى دنیا به بازى و سرگرمى از این نظر است که بازیها و سرگرمیها معمولاً کارهایى توخالى و بى اساس هستند که از متن زندگى حقیقى دورند. بسیاری از رفتارهای روزمره و بسیاری از برنامه های زندگی، بیهوده است و هیچ نفعی برایمان ندارد. آنها را بشناسیم و پرهیز کنیم. 🔹 دلبستگی به دنیا یعنی همهء هدف و ارزشهای انسان خلاصه شود در دنیا. نه به این معنی که برای کسب معیشت حلال و رشد آن تلاش نکنیم! بلکه به این معنی که به آن دلبسته نشویم و از داشتن آن مغرور و از نداشتنش ناامید و ناراحت نشویم. و نه در بخشش آن بخل بورزیم. که دنیا بازیچه ای بیش نیست، نه پیروزی در آن غرورآفرین است و نه شکست، باعث سرافکندگی. 🍃زندگی دنیا مکانی است برای رشد و به تعالی رسیدن و آماده شدن برای سفر به ابدیت و جاودانگی. زیرا حیات در آخرت، حیاتى است جاویدان و فناناپذیر در جهانى وسیع تر و سطحى بسیار بالاتر. 👈 از آنجا که درک این واقعیات، با توجه به مظاهر فریبندهء دنیا، براى غیر اندیشمندان ممکن نیست، لذا در پایان آیه، به اندیشیدن به عالم هستی، هدف خلقت و چگونگی تحقق آن با بیانی لطیف سفارش فرموده است که آیا نمی اندیشید؟!! ✨حدیث ۳۱۹ نهج الفصاحه✨ 🌸 پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند: دنیای خویش را اصلاح کنید و برای آخرت خویش بکوشید، چنانکه گویی فردا خواهید مُرد 💫