فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺چرا موقع شهادت سردار سلیمانی پیام تسلیت نفرستادید؟
#امتداد_ابراهیم
📌 «اخبار جامع و فوری با پروندهٔ ویژه»
@parvande_vije
✍بنده قصد معرفی نامزد خاصی برای ریاست جمهوری ندارم، بنظرم مردم خودشون شعور دارن و نامزد اصلح را انتخاب میکنن
واسه خاتمه بحث صلوات #جلیلی بفرستین😂😂
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
🔴 #پزشکیان : حاکمیت نباید در بحث #حجاب دخالت کند!!!!
👈توصیه حجاب در قرآن، به زنان مومن و همسران رسول خداست!!!
#کلید_بنفش!
🆔 @Violet_Key
هدایت شده از اهل بیت علیهم السلام
السَّلامُ عليكَ يا أميرَالمُؤمنين✋️
السَّلامُ عَلَیٰ النَّاطِقِ بِحِکْمَةِ الله🌾
سلام بر گویای به حکمت خدا✨️
#امام_علی
#سلام_صبحگاهی
#اهل_بیتعلیهمالسلام
@aahlebyt
هدایت شده از یا زهرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✅ مردی چنین، در میانهی میدانم آرزوست.
هدایت شده از شهیدشدن
آشوبگران ایرانی نه تها زمینهساز فشار اقتصادی بر ایران بودند بلکه مشاوران خوبی برای دولت آمریکا در نحوه اعمال تحریمهای جدید نیز به حساب میآمدند 23 مهر 1388 تقریبا چهار ماه از انتخابات ریاستجمهوری ایران گذشته بود و هنوز برخی شهرها درگیر آشوبهای خیابانی بود که «جان هانا» مشاور امنیت ملی «دیک چنی» معاون رئیسجمهور سابق آمریکا و عضو ارشد «مؤسسه واشنگتن» از ملاقات خود با برخی چهرههای نزدیک به رهبران آشوب خبر داد و در روزنامه لسآنجلستایمز نوشت: «پیامی که من از گردهمایی اخیر فعالان ایرانی در اروپا- که در میان آنها بعضی شخصیتهای نزدیک به رهبری جنبش سبز حضور داشتند- شنیدم این بود تحریم باید در دوزهای قوی اعمال شود؛ آنها گفتند یک دوز ضعیف و یا رویکرد تدریجی [در تحریم] فقط به رژیم این امکان را میدهد که خود را [متناسب با آن] تنظیم کند؛ برای اینکه تحریم مؤثر باشد، باید به صورت شوک عمل کند و نه به صورت واکسن.» «جان هانا» از دیدار خود با این افراد و اظهاراتشان نتیجه گرفت: «هر اقدام خارجی که ایران را بیشتر تحت فشار قرار دهد و مشروعیت آنها را در چشم جهانیان زیر سؤال ببرد حتی با خطر تحمیل سختیهای مضاعف بر مردم ایران، مورد استقبال [آشوبگران] قرار خواهد گرفت»
مدتی بعد دولت آمریکا به ریاست «باراک اوباما» تصمیم گرفت تا از طریق کانال ارتباطیای که سناتور «چاک شامر» با برخی سران آشوب درتهران داشت؛ پیامی را به آنها مخابره کند. از شامر خواسته شده بود تا از رهبران فتنه سبزبپرسد: «سبزها بدانند که این سؤالات از سوی وزیر خارجه آمریکا مطرح میشود:چه کاری باید انجام دهیم؟چهکاری نباید انجام دهیم؟» پاسخ به این سؤال تقریبا مشابه با همان چیزی که بود که «جان هانا» در ارتباط با چهرههای نزدیک به سران آشوب طی گردهمایی فعالان ایرانی در اروپا دریافت کرده بود.آشوبگران 9 آذر 1388 (30 نوامبر 2009) با رعایت احتیاط کامل و بدون نام و امضا در یادداشتی 8 صفحهای پاسخ سؤالات وزارت خارجه آمریکا را دادند و آن را به دست سناتور شامر رساندند؛ آنها نیز تلویحا خواستار اعمال فشار و تحریم ایران شده بودند.
در واقع سیاستی که واشنگتن پس از تابستان 1388 با عنوان «تحریمهای فلجکننده» در پیش گرفت، ایده آشوبگران ایرانی بود که توسط دولت آمریکا به اجرا درمیآمد. رژیم تحریمهای ویژه علیه ایران از همین نقطه شکل گرفت.اوباما رئیسجمهور وقت آمریکا در اینباره مینویسد: «در شرایطی که این کشور [ایران] وارد چرخه هرج و مرج و سرکوبگری بیشتر میشد ما راهبردمان را به سمت دومین گام راهبرد منع اشاعهای تغییر دادیم: یعنی بسیج کردن جامعه بینالمللی برای اعمال تحریمهای اقتصادی سخت و چندجانبهای که میتواند ایران را وادار به حضور در میز مذاکره کند.» قطعنامه 1929 با همین هدف و در آستانه اولین سالگرد فتنه سبز در 19 خرداد 1389 صادر شدتحریمهای بیسابقه قطعنامه 1929 با قوانین تحریمی یکجانبهای که آمریکا پس از آن اعمال کرد تکمیل شد و حلقه محاصره اقتصادی ایران را محکم کرد
«قانون جامع تحريمها، مسئوليتپذيري و محروميت»(CISSADA) اصليترين و پايهايترين قانون تحريمي ايران بود که دو هفته پس از قطعنامه 1929 در مجلس سناي آمريكا به تصويب رسيد و اول جولاي همان سال با امضاي اوباما رسمیت پيدا كرد. قانونی که در آن بارها به آشوبهای سال 88 اشاره شده و در مقدمهاش خواستار تخصیص بودجه اضافی برای حمایت از عوامل آن شده بود باراک اوباما در کتاب خاطراتش روند اعمال این تحریمها را نیز اینگونه توضیح میدهد: «شورای امنیت قطعنامه 1929 را به تصویب رساند تا تحریمهای بیسابقه جدیدی، شامل منع فروش سلاح، تعلیق فعالیتهای بینالمللی بانکهای ایرانی و منع تجارت در زمینه اقلام مهم برای برنامه هستهای ایران وضع شود. دو سال طول کشیدتاایران آثار کامل این تحریمها را احساس کند، اما با ترکیب این تحریمها با مجموعه جدیدی از تحریمهای آمریکا ابزارهای لازم را در اختیار داشتیم تا اقتصاد ایران را مگر در صورت قبول مذاکره به تعلیق درآوریم»
دو سال بعد وقتی ایران طعم خیانت مدعیان اصلاحات را در تحریمهای فلجکننده آمریکا میچشید؛ آنها پشت سر آقای حسن روحانی به عنوان یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 صف کشیدند و او را با وعده «لغو تحریمها» به قدرت رساندند. از این منظر بزرگترین «کاسب تحریم» مدعیان اصلاحات بودند. این روزها و در کوران رقابتهای انتخاباتی اگر این جریان سیاسی باز هم از «تحریمها» و دلسوزیاش برای «لغو تحریمها» گفت؛ یقین داشته باشید باز هم پای یک کاسبی دیگر در میان است. آنها نشان دادند حتی به قیمت افزایش رنج مردم به دنبال کسب کرسی قدرت هستند؛ با حضور «بانیان تحریم» هیچ تحریمی «لغو» نخواهد شد همانطور که در دولت آقای روحانی 802 تحریم ضدایرانی تبدیل به بیش از 1500 تحریم شد
سیدعماداعرابی
جنگ نرم ودشمن شناسی