❇ تفســــــیر
خداشناسى و معاد
قرآن پس از اشاره به مسأله وحى و نبوت در نخستین آیات این سوره، به سراغ دو اصل اساسى تعلیمات همه انبیاء، یعنى: مبدأ و معاد مى رود و این دو اصل مهم را ضمن عباراتى کوتاه و گویا بیان مى کند.
نخست مى فرماید: پروردگار شما همان خداوندى است که، آسمان ها و زمین را در شش روز آفرید (إِنَّ رَبَّکُمُ اللّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرْضَ فی سِتَّةِ أَیّام).
سابقاً هم اشاره کرده ایم، کلمه یَوْم در لغت عرب، و روز در فارسى، و معادل آن در سایر لغات، در بسیارى مواقع به معنى دوران استعمال مى شود چنان که مى گوئیم: روزى در کشور ما استبداد حکومت مى کرد، ولى اکنون در پرتو انقلاب، روز آزادى است، یعنى دورانى استبداد بود و پس از پایان استبداد، دوران رهائى مردم رسیده است.
بنابراین، مفهوم جمله فوق این مى شود: پروردگار شما آسمان و زمین را در شش دوران آفریده است.
آنگاه اضافه مى کند: خداوند پس از آفرینش جهان، زمام امور آنها را در دست گرفت (ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ).
همه کارهاى جهان به فرمان او است، و همه چیز در قبضه تدبیرش (یُدَبِّرُ الأَمْرَ).
کلمه عرش، گاهى به معنى سقف، گاهى به معنى چیزى که داراى سقف است، و زمانى به معنى تختِ بلند پایه، مى آید، این معنى اصلى آن است.
اما معنى کنائى آن: همان قدرت است، چنان که مى گوئیم: فلان شخص بر تخت نشست، یا پایه هاى تختش فرو ریخت، و یا او را از تخت به زیر آوردند، همه اینها کنایه از قدرت یافتن، و یا از دست دادن قدرت است، در حالى که ممکن است اصلاً تختى در کار نبوده باشد، به همین دلیل، اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ به معنى این است: خداوند زمام امور جهان را بر دست گرفت.
یُدَبِّرُ از ماده تدبیر، در اصل از دبر (بر وزن ابر)، به معنى پشت سر و عاقبت چیزى است.
بنابراین، تدبیر به معنى بررسى کردن عواقب کارها، و سنجیدن مصالح، و بر طبق آن عمل نمودن است.
پس از آن که روشن شد خالق و آفریدگار اللّه است، زمام اداره جهان هستى به دست او است و تدبیر همه امور به فرمان او مى باشد، معلوم مى گردد بت ها، این موجودات بى جان، عاجز و ناتوان، هیچ گونه نقشى در سرنوشت انسان ها نمى توانند داشته باشند، لذا در جمله بعد مى فرماید: هیچ شفاعت کننده اى جز به اذن و فرمان او وجود ندارد (ما مِنْ شَفیع إِلاّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ).
آرى این چنین است اللّه پروردگار شما، او را باید پرستش کنید نه غیر او را (ذلِکُمُ اللّهُ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ).
آیا با این دلیل روشن متذکر نمى شوید؟ (أَ فَلا تَذَکَّرُونَ).
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳ سوره مبارکه یونس)
@ayehsobh.
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ ۚ وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ»
بازگشت همه شما تنها به سوى اوست. خداوند وعده حقّى فرموده. او آفرینش را آغاز مى کند، سپس آن را باز مى گرداند، تا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، به عدالت جزا دهد. و براى کسانى که کافر شدند، نوشابه اى از آب سوزان و عذابى دردناک است، به سزاى آن که کفر می ورزیدند!
(سوره مبارکه یونس/ آیه ۴)
@ayehsobh
هدایت شده از مؤسسه رهروان راه قرآن مبارکه
توفیق زیارت #شهدای_گمنام در سالروز شهادت مادر شهدا، #حضرت_زهرا_س
🤲اللهم الرزقنا توفیق الشّهادة فی سبیلک🤲
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ مَا خَلَقَ اللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ»
او کسى است که خورشید را روشنایى بخش، و ماه را نورافشان قرار داد و براى آن منزلگاه‌هایى مقدّر کرد تا عدد سالها و حساب (زمان) را بدانید. خداوند این را جز به حق نیافریده. او آیات (خود را) براى گروهى که آماده درک حقایقند، شرح مى دهد.
(سوره مبارکه یونس/ آیه ۵)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر
گوشه اى از آیات عظمت خدا
در آیات گذشته، اشاره کوتاهى به مسأله مبدأ و معاد شده بود، ولى از این آیات به بعد، این دو مسأله اصولى، که مهم ترین پایه دعوت انبیاء بوده است، به طور مشروح مورد بحث قرار مى گیرد و به تعبیر دیگر: آیات آینده نسبت به گذشته، از قبیل تفصیل و اجمال است.
آیه مورد بحث، اشاره به قسمت هائى از آیات عظمت خدا در جهان آفرینش کرده مى فرماید: او کسى است که خورشید را ضیاء و روشنى، و قمر را نور قرار داد (هُوَ الَّذی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً).
خورشید با نور عالم گیرش، نه تنها بستر موجودات را گرم و روشن مى سازد، که در تربیت گیاهان و پرورش حیوانات سهم عمده و اساسى دارد و اصولاً هر حرکت و جنبشى در کره زمین وجود دارد، حتى حرکت بادها، امواج دریاها و جریان رودها و آبشارها ـ اگر درست دقت کنیم ـ از برکت نور آفتاب است، و اگر روزى این اشعه حیات بخش از کره خاکى ما قطع شود، در فاصله کوتاهى تاریکى، سکوت و مرگ، همه جا را فرا خواهد گرفت.
ماه با نور زیبایش، چراغ شب هاى تار ما است، نه تنها شبروان را در بیابان ها رهبرى مى کند، بلکه روشنائى ملایمش، براى همه ساکنان زمین مایه آرامش و نشاط است.
پس از آن، به یکى دیگر از آثار مفید وجود ماه اشاره کرده مى فرماید: خداوند براى آن منزلگاه هائى مقدّر کرد، تا شماره سال ها و حساب زندگى و کار خویش را بدانید (وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنینَ وَ الْحِسابَ).
اگر مى بینید ماه از نخستین شب که هلال باریکى بیش نیست، رو به افزایش مى رود تا حدود نیمه ماه که کامل شود، و از آن پس تدریجاً نقصان مى یابد تا یکى دو روز مانده به ماه بعد، در تاریکى محاق فرو مى رود و بار دیگر به شکل هلال ظاهر مى گردد و همان منزلگاه هاى پیشین را طى مى کند. این دگرگونى عبث و بیهوده نیست، بلکه یک تقویم بسیار دقیق و زنده طبیعى است، که عالم و جاهل مى توانند آن را بخوانند، و حساب تاریخ کارها و امور زندگى خود را نگه دارند، و این اضافه بر نورى است که ماه به ما مى بخشد.
🌼🌼🌼
سپس اضافه مى کند: این آفرینش و این گردش مهر و ماه ، سرسرى و از بهر بازیگرى نیست خداوند آن را جز به حق نیافریده (ما خَلَقَ اللّهُ ذلِکَ إِلاّ بِالْحَقِّ).
و در پایان آیه تأکید مى کند که خدا آیات و نشانه هاى خود را براى آنها که مى فهمند و درک مى کنند شرح مى دهد (یُفَصِّلُ الآْیاتِ لِقَوْم یَعْلَمُونَ).
اما بى خبران بى بصر، چه بسیار از کنار همه این آیات و نشانه هاى پروردگار مى گذرند، و کمترین چیزى از آن درک نمى کنند.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵ سوره مبارکه یونس)
@ayehsobh.
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ»
به یقین در آمد و شد شب و روز،
و آنچه خداوند در آسمانها و زمین آفریده، آیات (و نشانه هایى) است براى گروهى که پرهیزگارند (و حقایق را مى پذیرند).
(سوره مبارکه یونس/ آیه ۶)
@ayehsobh
ارتباط با مدیر کانال:
https://sapp.ir/zamimeh_ayehsobh
❇ تفســــــیر
در این آیه، به قسمتى دیگر از نشانه‌ها و دلائل وجود پروردگار در آسمان و زمین پرداخته مى فرماید: در، آمد و شدِ شب و روز و آنچه خداوند در آسمان و زمین آفریده است، نشانه‌هائى است براى گروهى که مى خواهند پرهیزکار باشند (إِنَّ فی اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ ما خَلَقَ اللّهُ فِی السَّماواتِ وَ الأَرْضِ لآَیات لِقَوْم یَتَّقُونَ).
نه تنها خود آسمان ها و زمین از آیات خدا است، بلکه تمام ذرات موجوداتى که در آنها وجود دارد، هر یک آیتى و نشانه اى محسوب مى شود، اما تنها کسانى آنها را درک مى کنند که در پرتو تقوا و پرهیز از گناه، صفاى روح و روشن بینى یافته و مى توانند چهره حقیقت و جمال یار را ببینند.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶ سوره مبارکه یونس)
@ayehsobh.