هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ» آیا ندیدى خداوند، آسمانها و زمین را بحق آفریده است؟! اگر بخواهد، شما را مى برد و خلق تازه اى مى آورد. (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۱۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر به دنبال بحث از باطل در آیه پیشین و اینکه باطل همچون خاکستر پراکنده و بى‌قرار است که دائماً با وزش باد از نقطه اى به نقطه دیگر منتقل مى شود، در آیه مورد بحث از حق و استقرار آن سخن مى گوید. خطاب به پیامبر(صلى الله علیه وآله)به عنوان الگوى همه حق طلبان جهان مى‌فرماید: آیا ندیدى که خداوند آسمان ها و زمین را به حق آفریده است؟ (أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَـوَاتِ وَالاَْرْضَ بِالْحَقِّ). حق، چنانکه راغب در مفردات گوید، در اصل به معنى مطابقت و هماهنگى است، ولى موارد استعمال آن مختلف است و به هر حال نقطه مقابل آن، باطل و ضلال و لعب و بیهوده و مانند اینهاست. 🌼🌼🌼 و امّا در آیه مورد بحث، بى شک اشاره به همان معنی است که ساختمان عالم آفرینش و آسمان ها و زمین، همگى نشان مى دهد که در آفرینش آنها، نظم و حساب و حکمت و هدفى بوده است; نه خداوند به آفرینش آنها نیاز داشته، نه از تنهایى احساس وحشت مى کرده و نه کمبودى را با آن مى خواسته در ذات خود برطرف سازد، زیرا او از همه چیز بى نیاز است، بلکه این جهان پهناور منزلگاهى براى پرورش مخلوقات و تکامل بخشیدن هر چه بیشتر به آنهاست. آن گاه اضافه مى کند: دلیل بر اینکه نیازى به شما و ایمان آوردنتان ندارد این است که اگر بخواهد، شما را مى برد و خلق تازه اى مى آورد. خلقى که همه ایمان داشته باشند و هیچ یک از کارهاى نادرست شما را انجام ندهند (إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بِخَلْق جَدِید). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۹ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

فرازی از دعای ندبه: أینَ قاطِعُ حَبائِلِ الکِذبِ و الإفتراء؟ کجاست قطع‌کننده‌ی ریشه‌های دروغ و تهمت زدن 💐 اللهم عجل لولیک الفرج💐🤲🤲🤲 #امام_زمان عج #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ مَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ» و این کار براى خدا مشکل نیست. (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر و این کار براى خدا مشکل نیست (وَ مَا ذلِکَ عَلَى اللهِ بِعَزِیز). گواه این سخن آنکه در آیات ۱۳۱ تا ۱۳۳ سوره نساء مى فرماید: وَ إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَـوَاتِ وَ مَا فِى الاَْرْضِ وَ کَانَ اللهُ غَنِیًّا حَمِیدًا * وَ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَـوَاتِ وَ مَا فِى الاَْرْضِ وَ کَفَى بِاللهِ وَکِیلاً * إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ أَیُّهَا النَّاسُ وَ یَأْتِ بِآخَرِینَ وَ کَانَ اللهُ عَلَى ذلِکَ قَدِیرًا: و اگر شما کافر شوید (به خدا زیانى نمى رسد، زیرا) براى خداست آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، و خداوند بى نیاز و ستوده است ـ اى مردم، اگر او بخواهد شما را از میان مى برد و افراد دیگرى را (به جاى شما) مى آورد، و خداوند بر این کار تواناست . 🌼🌼🌼 این تفسیر در زمینه آیه فوق از ابن عبّاس نیز نقل شده است. احتمال دیگرى هم وجود دارد و آن این است که جمله بالا اشاره به مسأله معاد باشد. یعنى براى خدا هیچ مانعى ندارد که انسان ها را همگى از میان ببرد و خلق دیگرى ایجاد کند. آیا با این قدرت و توانایى باز در مسأله معاد و بازگشت خودتان به زندگى در جهان دیگر تردید دارید؟ (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۰ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۱۹_۲۰ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ بَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ ۚ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ» و (در قیامت،) همه آنها در برابر (دادگاه عدل) خدا ظاهر مى شوند. در این هنگام، ضعفا (و پیروان نادان) به مستکبران (و پیشوایان گمراه) مى گویند: «ما پیروان شما بودیم. آیا (اکنون که گرفتار مجازات الهى شده ایم،) حاضرید سهمى از عذاب الهى را از ما بردارید؟» آنها مى گویند: «اگر خدا ما را هدایت کرده بود، ما نیز شما را هدایت مى کردیم. (ولى اکنون) چه بى‌تابى کنیم و چه شکیبایى، تفاوتى براى ما ندارد. راه گریزى براى ما نیست.» (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۱) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در چند آیه قبل به مجازات سخت و دردناک منحرفان لجوج و بى ایمان اشاره شده بود. آیه‌ی مورد بحث همین معنى را تعقیب و تکمیل مى کند. مى گوید: و (در قیامت) همه آنان ]= جبّاران و ظالمان و کافران، اعمّ از تابع و متبوع، و پیرو و پیشوا[ در برابر خدا ظاهر مى شوند (وَ بَرَزُوا لِلَّهِ جَمِیعًا). در این هنگام ضعفا ]دنباله روان نادان که با تقلید کورکورانه خود را به وادى ضلالت افکندند[ به مستکبران (و رهبران گمراه) مى گویند: ما پیروان شما بودیم ; آیا (اکنون که به خاطر پیروى از شما به این همه عذاب و بلا گرفتار شده ایم) شما حاضرید سهمى از عذاب الهى را بپذیرید و از ما بردارید؟ (فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللهِ مِنْ شَىْء). امّا آنها بلافاصله مى گویند: اگر خدا ما را به سوى نجات از این کیفر و عذاب هدایت مى کرد، ما هم شما را راهنمایى مى کردیم (قَالُوا لَوْ هَدَینَا اللهُ لَهَدَیْنَاکُمْ). ولى افسوس که کار از این حرف ها گذشته است، چه بى‌تابى و جزع کنیم چه صبر و شکیبایى پیشه سازیم، تفاوتى نمى کند و راه نجاتى براى ما وجود ندارد (سَوَاءٌ عَلَیْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَحِیص). 🌼🌼🌼 نکته ها: ۱. نخستین سؤالى که در زمینه این آیه پیش مى آید این است که مگر مردم در این جهان در برابر علم خدا ظاهر و آشکار نیستند که در آیه فوق مى فرماید در قیامت همگى در پیشگاه خدا بارز و ظاهر مى شوند؟ در پاسخ این پرسش بسیارى از مفسّران گفته اند: منظور این است که افراد بشر در این جهان احساس نمى کنند که آنها و همه اعمالشان در پیشگاه خدا ظاهر و بارز است، ولى این حضور و ظهور را در قیامت همگى احساس خواهند کرد. بعضى نیز گفته اند: منظور خارج شدن از قبرها و بروز و ظهور در دادگاه عدل الهى براى حساب است و این هر دو تفسیر خوب است و مانعى ندارد که هر دو در مفهوم آیه جمع باشند. ۲. از آیه فوق به خوبى روشن مى شود که اوّلاً کسانى که چشم و گوش بسته دنبال این و آن مى افتند و به اصطلاح افسار خود را به دست هر کس مى سپارند، افراد ناتوان و بى شخصیّتى هستند که قرآن از آنها تعبیر به ضعفاء کرده است. ثانیاً سرنوشت آنها و پیشوایان هر دو یکى است و این بینوایان حتّى در سخت‌ترین حالات نمى توانند از حمایت این رهبران گمراه بهره گیرند و حتّى ذرّه اى از مجازاتشان را تخفیف دهند، بلکه شاید با سخریه به آنها پاسخ مى دهند که بیهوده جزع و فزع نکنید که راه خلاص و نجاتى در کار نیست. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۱ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۲۱ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ قَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنفُسَكُم ۖ مَّا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُم بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ» و هنگامى که کار تمام مى شود؛ شیطان مى‌گوید: «خداوند به شما وعده حق داد و من به شما وعده (باطل) دادم و تخلّف کردم. من بر شما تسلّطى نداشتم، جز این که دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید. بنابراین، مرا سرزنش نکنید و خود را سرزنش کنید. نه من فریادرس شما هستم و نه شما فریادرس من. من نسبت به شرک شما درباره خود، که از قبل داشتید، (و اطاعت مرا همردیف اطاعت خدا قرار دادید) بیزار و کافرم!» به یقین ستمکاران عذاب دردناکى دارند! (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۲) @ayehsobh

❇ تفســــــیر سپس به صحنه دیگرى از مجازات‌هاى روانىِ جبّاران و گناهکاران و پیروان شیاطین در روز رستاخیز پرداخته مى‌گوید: و شیطان هنگامى که کار (رسیدگى به حساب بندگان صالح و غیر صالح) تمام مى شود (و هر کدام به پاداش و کیفر اعمال خود مى رسند، به پیروان خود) مى‌گوید: خداوند به شما وعده حق داد و من نیز به شما وعده (باطل) دادم و (از وعده پوچ و بى ارزش خود) تخلّف کردم (وَ قَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِىَ الاَْمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ).و به این ترتیب شیطان نیز با سایر مستکبرانى که رهبران راه ضلالت بودند؛ هم‌آواز مى‌شود و با تیرهاى ملامت خود پیروان بدبختش را هدف مى گیرد. سپس مى افزاید: من بر شما تسلّطى نداشتم، جز اینکه دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید (وَ مَا کَانَ لِى عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطَان إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِى). بنابراین مرا سرزنش نکنید، خود را سرزنش کنید که چرا دعوت شیطنت آمیز و ظاهرالفساد مرا پذیرفتید (فَلاَ تَلُومُونِى وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ). خودتان کردید که لعنت بر خودتان باد! به هر حال نه من (در برابر حکم قطعى و مجازات پروردگار) فریادرس شما هستم و نه شما فریادرس منید (مَا أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَ مَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِىَّ). اعلام مى کنم که من نسبت به آنچه پیش از این مرا شریک (خدا) مى دانستید (و اطاعت مرا هم‌ردیف اطاعت او قرار دادید) بیزار و کافرم (إِنِّى کَفَرْتُ بِمَا أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ). اکنون فهمیدم که شرک در اطاعت، هم مرا بدبخت کرد و هم شما را; همان بدبختى و ادبارى که راهى براى اصلاح و جبران آن وجود ندارد. بدانید مسلّماً ستمکاران عذابى دردناک دارند (إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ). 🌼🌼🌼 نکته ها: ۱. پاسخ دندان شکن شیطان به پیروانش گرچه کلمه شیطان، مفهوم وسیعى دارد که شامل همه طاغیان و وسوسه گران جنّ و انس مى شود، با قرائنى که در این آیه و آیات قبل وجود دارد مسلّماً منظور در اینجا شخص ابلیس است که سرکرده شیاطین محسوب مى‌شود. ازاین رو همه مفسّران نیز همین تفسیر را انتخاب کرده اند. از این آیه به خوبى استفاده مى شود که وسوسه‌هاى شیطان هرگز اختیار و آزادى اراده را از انسان نمى گیرد، بلکه او دعوت کننده اى بیش نیست و این انسان ها هستند که با اراده خود، دعوت او را مى پذیرند; منتهى ممکن است زمینه هاى قبلى و مداومت بر کار خلاف، وضع انسان را به جایى برساند که یک نوع حالت سلب اختیار در برابر وسوسه ها در وجود او پیدا شود، همان گونه که در بعضى از معتادان نسبت به موادّ مخدر مشاهده مى کنیم. ولى مى دانیم چون سبب این نیز حالت اختیارى بوده، نتیجه آن هر چه باشد باز اختیارى محسوب مى شود. به این ترتیب شیطان پاسخ دندان شکنى به همه کسانى که گناهان خود را به گردن او مى اندازند و او را عامل انحرافات خویش مى شمرند و به او لعنت مى فرستند مى دهد و این طرز منطق عوامانه را که گروهى از گناهکاران براى تبرئه خویش دارند مى‌کوبد. در حقیقت سلطان حقیقى بر انسان، اراده و عمل اوست و نه چیز دیگر. ۲. شیطان چگونه این توانایى را دارد که در آن محضر بزرگ با همه پیروان خود تماس پیدا کند و آنها را به باد ملامت و شماتت بگیرد؟ این پرسشى است که در اینجا مطرح شده است. پاسخ آن این است که مسلّماً این توانایى را خداوند به او مى دهد و این درواقع یک نوع مجازات روانى براى پیروان شیطان است و اخطارى است به همه پویندگان راه او در این جهان که پایان کار خود و رهبر خویش را از هم اکنون ببینند. به هر حال خداوند وسیله این ارتباط را میان شیطان و پیروانش به نحوى فراهم مى کند. جالب اینکه این نوع برخورد منحصر به شیطان و پیروانش در قیامت نیست، تمام پیشوایان گمراهى در این جهان نیز همین برنامه را دارند; دست پیروان خود را ـ البتّه با موافقت خودشان ـ مى گیرند و به میان امواج بلاها و بدبختى ها مى کشانند و هنگامى که دیدند اوضاع بد است آنها را رها کرده و مى روند. حتّى از آنها بیزارى مى جویند و به ملامتشان مى پردازند و به اصطلاح آنها را به خسران دنیا و آخرت گرفتار مى سازند. ۳. مُصرخ از مادّه إصراخ در اصل از صَرخ به معنى فریاد کشیدن براى طلب کمک آمده است. بنابراین مصرخ به معنى فریادرس است و مستصرخ به معنى کسى که فریادرسى مى خواهد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۲ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۲۲ @ayehsobh