❇ تفســــــیر❇ پرسش از پیامبران این آیه، در حقیقت مکمّلى براى آیات قبل است; زیرا در ذیل آیات گذشته که مربوط به مسأله شهادت حق و باطل بود، دستور به تقوا و ترس از مخالفت فرمان خدا داده شد، در این آیه مى فرماید: از آن روز (بترسید) که خداوند پیامبران را جمع مى کند و از آنها درباره رسالت و مأموریتشان سؤال مى کند و مى گوید: مردم در برابر دعوت شما چه پاسخى گفتند؟ (یَوْمَ یَجْمَعُ اللّهُ الرُّسُلَ فَیَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ). آنها از خود نفى علم کرده و همه حقایق را موکول به علم پروردگار کرده مى گویند: خداوندا! ما علم و دانشى نداریم، تو آگاه بر تمام غیوب و پنهانى ها هستى (قالُوا لا عِلْمَ لَنا إِنَّکَ أَنْتَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ). و به این ترتیب، سر و کار شما با خداوند علام الغیوب و با چنین دادگاهى است، بنابراین در گواهى هاى خود مراقب حق و عدالت باشید. 🌼🌼🌼 در اینجا دو سؤال پیش مى آید: نخست این که: از آیات دیگر قرآن استفاده مى شود: پیامبران شاهدان و گواهان بر امت خویشند، در حالى که از آیه فوق بر مى آید: آنها از خود نفى علم مى کنند و همه چیز را به خدا وامى گذارند. این دو چگونه قابل جمع است؟ پاسخ این است: میان این دو تضاد و اختلافى نیست، بلکه مربوط به دو مرحله است، در نخستین مرحله که آیه مورد بحث اشاره به آن است، انبیاء در پاسخ سؤال پروردگار اظهار ادب کرده، و از خود نفى علم نموده، و همه چیز را موکول به علم خدا مى کنند. ولى در مراحل بعد آنچه را مى دانند در مورد امت خود بازگو مى کنند و گواهى مى دهند. این درست به آن مى ماند که: گاهى استاد به شاگرد خود مى گوید: پاسخ فلان شخص را بده! شاگرد نخست اظهار ادب کرده و علم خود را در برابر علم او، هیچ توصیف مى کند و پس از آن آنچه را مى داند مى گوید. دیگر این که: چگونه انبیاء از خود نفى علم مى کنند با این که آنها علاوه بر علم عادى، بسیارى از حقایق پنهانى را از طریق تعلیم پروردگار مى دانند؟! گر چه در پاسخ این سؤال مفسران بحث هاى گوناگونى دارند، ولى به عقیده ما روشن است که منظورِ انبیاء آن است که: علم خود را در برابر علم خدا هیچ بشمرند و در حقیقت هم چنین است، هستى ما در برابر هستى بى پایان او چیزى نیست و علم ما در برابر علم او، علم محسوب نمى شود. و خلاصه ممکن هر چه باشد در برابر واجب چیزى ندارد. و به تعبیر دیگر: دانش انبیاء اگر چه در حدّ خود، دانش قابل ملاحظه اى است، ولى در مقایسه با دانش پروردگار چیزى محسوب نمى شود. یعنى، در حقیقت عالم واقعى کسى است که: در همه جا و هر زمان حاضر و ناظر و از پیوند تمام ذرات عالم با خبر و از تمام خصوصیات این جهان که یک واحد به هم پیوسته است آگاه باشد، و این صفت مخصوص ذات پاک خدا است. از آنچه گفتیم روشن مى شود: این آیه دلیل بر نفى هر گونه علم غیب از پیامبران و امامان نمى شود، آن چنان که بعضى پنداشته اند; زیرا علم غیب بالذّات مربوط به کسى است که همه جا و هر زمان حاضر است، و غیر او ذاتاً چنین علمى را ندارد بلکه آنچه را خدا از غیب به او تعلیم داده است، مى داند... از این آیات و مانند آنها استفاده مى شود: علم غیب مخصوص ذات خدا است، ولى به هر کس آنچه را صلاح ببیند تعلیم مى دهد و کمیت و کیفیت آن مربوط به خواست و مشیت او است. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۰۹ سوره مائده » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ» (به خاطر بیاور) هنگامى را که خداوند به عیسى بن مریم گفت: یاد کن نعمتم را که به تو ومادرت بخشیدم. زمانى که تو را با «روح القدس» تأیید کردم. که در گاهواره و نیز در حال میانسالى، با مردم سخن مى  گفتى. و هنگامى را که کتاب و حکمت و تورات و انجیل را به تو آموختم. و هنگامى را که به اذن من، از گِل چیزى به صورت پرنده مى ساختى، و در آن مى دمیدى، و به اذن من، پرنده اى مى شد. و کور مادرزاد، و مبتلا به بیمارى پیسى را به اذن من، شفا مى دادى. و هنگامى که مردگان را به اذن من زنده مى کردى. و هنگامى که بنى اسرائیل را از آسیب رساندن به تو، باز داشتم. در آن زمان که دلایل روشن براى آنها آوردى،ولى جمعى از کافران آنها گفتند: «اینها جز سحر آشکار نیست.» (مائده/۱۱۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ مواهب الهى بر مسیح(علیه السلام) این آیه و آیات بعد تا آخر سوره مائده مربوط به سرگذشت حضرت مسیح(ع) و مواهبى است که به او و امتش ارزانى داشته که براى بیدارى و آگاهى مسلمانان در اینجا بیان شده است. نخست مى فرماید: به یاد بیاور هنگامى را که خداوند به عیسى بن مریم فرمود: نعمتى را که بر تو و بر مادرت ارزانى داشتم متذکر باش! (إِذْ قالَ اللّهُ یا عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ اذْکُرْ نِعْمَتی عَلَیْکَ وَ عَلى والِدَتِکَ). طبق این تفسیر، آیات فوق، بحث مستقلى را شروع مى کند که براى مسلمانان جنبه تربیتى دارد و مربوط به همین دنیا است. 🌼🌼🌼 پس از آن، به ذکر مواهب خود پرداخته، مى فرماید: تو را با روح القدس تقویت کردم (إِذْ أَیَّدْتُکَ بِرُوحِ الْقُدُسِ). درباره معنى روح القدس در ذیل آیه ۸۷ سوره بقره مشروحاً بحث شد و خلاصه، یک احتمال این است که: مراد از آن فرشته وحى جبرئیل مى باشد. و احتمال دیگر این که: منظور همان نیروى غیبى است که عیسى(ع) را براى انجام معجزات و تحقق بخشیدن به رسالت مهمش، تقویت مى کرد، این معنى در غیر انبیاء نیز به درجه ضعیف تر وجود دارد. آنگاه مى افزاید: دیگر از مواهب الهى بر تو این است که به تأئید روح القدس با مردم در گهواره و به هنگام بزرگى و پختگى سخن مى گفتى (تُکَلِّمُ النّاسَ فِی الْمَهْدِ وَ کَهْلاً). اشاره به این که سخنان تو در گاهواره همانند سخنان تو در بزرگى، پخته و حساب شده بود، نه سخنان کودکانه و بى ارزش. و موهبت دیگر این که: کتاب و حکمت و تورات و انجیل را به تو تعلیم دادم (وَ إِذْ عَلَّمْتُکَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الإِنْجیلَ). ذکر تورات و انجیل بعد از ذکر کتاب، با این که از کتب آسمانى است، در حقیقت از قبیل تفصیل بعد از اجمال است. و چهارمین موهبت این که: از گِل به فرمان من چیزى شبیه پرنده مى ساختى سپس در آن مى دمیدى، و به اذن من پرنده زنده اى مى شد (وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ بِإِذْنی فَتَنْفُخُ فیها فَتَکُونُ طَیْراً بِإِذْنی). پنجمین موهبت این که: کور مادرزاد و کسى که مبتلا به بیمارى پیسى بود را به اذن من شفا مى دادى (وَ تُبْرِئُ الأَکْمَهَ وَ الأَبْرَصَ بِإِذْنی). ششمین موهبت این که: مردگان را به اذن من زنده مى کردى (وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتى بِإِذْنی). و بالاخره هفتمین موهبت از مواهب من بر تو این بود که: بنى اسرائیل را از آسیب رساندن به تو باز داشتم در آن هنگام که، کافران آنها در برابر دلائل روشن تو به پا خاستند و آنها را سحر آشکارى معرفى کردند (وَ إِذْ کَفَفْتُ بَنی إِسْرائیلَ عَنْکَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَقالَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هذا إِلاّ سِحْرٌ مُبینٌ). من در برابر این همه هیاهو و دشمنان سرسخت و لجوج، تو را حفظ کردم تا دعوت خود را پیش ببرى. 🌼🌼🌼 قابل توجه این که: در این آیه چهار بار کلمه بِإِذْنِى (به فرمان من) تکرار شده است، تا جائى براى غلوّ و ادعاى الوهیت در مورد حضرت مسیح(ع)باقى نماند. یعنى: آنچه او انجام مى داد گر چه بسیار عجیب و شگفت انگیز بود، و به کارهاى خدائى شباهت داشت ولى هیچ یک از ناحیه او نبود بلکه همه از ناحیه خدا انجام مى گرفت. او بنده اى بود سر بر فرمان خدا و هر چه داشت از طریق استمداد از نیروى لایزال الهى بود. ممکن است گفته شود: تمام این مواهب مربوط به مسیح(ع) بوده است چرا در این آیه براى مادرش مریم،نیز موهبت شمرده است؟ پاسخ این که: مسلّم است هر موهبتى به فرزند برسد، در حقیقت به مادر او هم رسیده است; زیرا هر دو از یک اصلند و ساقه و ریشه یک درخت. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱۰ سوره مائده » @ayehsobh

راهکارهای زندگی موفق در جزء هجدهم قرآن کریم @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ» و (به یاد آور) زمانى را که به حواریون وحى فرستادم که: «به من و فرستاده من، ایمان بیاورید». آنها گفتند: «ایمان آوردیم، و گواه باش که ما مسلمانیم.» (مائده/۱۱۱) @ayehsobh ارتباط با مدیر کانال: https://sapp.ir/zamimeh_ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ داستان نزول مائده بر حواریون به دنبال بحثى که درباره مواهب الهى بر مسیح(ع) و مادرش در آیات قبل بیان شد، در این آیات اشاره به موهبت هائى مى کند که به حواریون یعنى یاران نزدیک مسیح(ع)بخشیده. نخست مى فرماید: به خاطر بیاور زمانى را که به حواریون وحى فرستادم که به من و فرستاده ام مسیح(ع) ایمان بیاورید! و آنها دعوت مرا اجابت کردند و گفتند: ایمان آوردیم، خداوندا! گواه باش! که ما مسلمان و در برابر فرمان تو تسلیم هستیم (وَ إِذْ أَوْحَیْتُ إِلَى الْحَوارِیِّینَ أَنْ آمِنُوا بی وَ بِرَسُولی قالُوا آمَنّا وَ اشْهَدْ بِأَنـَّنا مُسْلِمُونَ). 🌼🌼🌼 مى دانیم وحى در قرآن معنى وسیعى دارد و منحصر به وحى هائى که بر پیامبران نازل مى شده نیست، بلکه الهاماتى که به قلب افراد مى شود نیز از مصداق هاى آن است، لذا درباره مادر موسى نیز تعبیر به وحى شده و حتى به غرائز و الهامات تکوینى حیواناتى همچون زنبور عسل نیز کلمه وحى گفته شده است. این احتمال نیز وجود دارد که منظور وحى هائى باشد که به واسطه مسیح(ع)و با پشتوانه معجزات براى آنها فرستاده مى شد. درباره حواریون یعنى شاگردان و یاران مخصوص مسیح(علیه السلام) ، ذیل آیه ۵۲ سوره آل عمران بحث کرده ایم. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱۱ سوره مائده » @ayehsobh

راهکارهای زندگی موفق در جزء نوزدهم قرآن کریم @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ» در آن هنگام که حواریون گفتند: «اى عیسى بن مریم! آیا پروردگارت مى تواند مائده اى از آسمان بر ما نازل کند؟» او (در پاسخ) گفت: «از (شک و تردید در قدرت) خدا بپرهیزید اگر با ایمان هستید!» (مائده/۱۱۲) @ayehsobh ارتباط با مدیر کانال: https://sapp.ir/zamimeh_ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ آنگاه به جریان معروف نزول مائده آسمانى اشاره کرده، مى فرماید: یاران خاص مسیح(علیه السلام) گفتند: اى عیسى بن مریم آیا پروردگار تو مى تواند غذائى از آسمان براى ما بفرستد؟ (إِذْ قالَ الْحَوارِیُّونَ یا عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ هَلْ یَسْتَطیعُ رَبُّکَ أَنْ یُنَزِّلَ عَلَیْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ). 🌼🌼🌼 مائِده در لغت، هم به خوان، سفره و طَبَق گفته مى شود، و هم به غذائى که در آن قرار مى دهند، و در اصل از ماده مید به معنى حرکت و تکان خوردن است. شاید اطلاق مائده بر سفره و غذا به خاطر نقل و انتقالى است که در آن صورت مى گیرد. مسیح(علیه السلام) از این تقاضا که بوى شک و تردید مى داد، پس از آوردن آن همه آیات و نشانه ها نگران شد و به آنها هشدار داده گفت: از خدا بترسید اگر ایمان دارید (قالَ اتَّقُوا اللّهَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ). «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱۲ سوره مائده » @ayehsobh

راهکارهای زندگی موفق در جزء بیستم قرآن کریم @rahrovanraheqoran

امشب سر مهربان نخلی خم شد در کیسه نان بجای خرما غم شد در کنج خرابه‌ها زنی شیون کرد همبازی کودکان کوفه کم شد   🏴 شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد التماس دعا🙏 @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالُوا نُرِيدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ» گفتند: «(شک نداریم، ولى) مى خواهیم از آن بخوریم، و دلهاى ما (به رسالت تو) مطمئن گردد. و بدانیم به ما راست گفته اى. و بر آن، گواه باشیم.» (مائده/۱۱۳) @ayehsobh