eitaa logo
جهاد تبیین( پاک باش و خدمت گذار)
92 دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
5.6هزار ویدیو
12 فایل
این کانال به مباحث وموضوعات گوناگون می پردازد لذادوستان در صورت تمایل موضعات خود را به پی وی بنده یا آدمین ها ارسال نمایند.jahadetabeen خبر_از_همه_جا #**ثمره_خون_شهدا**
مشاهده در ایتا
دانلود
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 🔅🔅آیا تنفیذ امری تشریفاتی است؟ 🔅🔅 🔅اصطلاح «تنفیذ» در ادبیات حقوقی به‌معنای رسمیت بخشیدن است و در ادبیات سیاسی و حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران برای اشاره به امری مهم یعنی امضا و ابلاغ حکم ریاست جمهوری از سوی ولی‌فقیه است. 🔅اما آیا این «تنفیذ» امری تشریفاتی است یا در واقع بخشی حقیقی در انتقال قدرت در قوه مجریه است؟ به‌بیان‌دیگر آیا ولی‌فقیه می‌تواند حکم ریاست جمهوری منتخب را تنفیذ نکند یا به دلیل تشریفاتی بودن این فرایند، ناگزیر به آن است؟ 🔅از دو منظر می‌توان به این پرسش پاسخ داد؛ فقهی و حقوقی. از منظر فقهی مشروعیت هر نظام در ارتباط آن با فرامین ذات باری‌تعالی تعریف می‌شود. 🔅بر اساس مبانی دینی، تنها خداوند است که بر زمان و زمین مالکیت حقیقی دارد، و هر مالکیتی تنها در صورت تأیید الهی مشروع است. حکومت‌ها هم از آنجا که به تصرف در دنیا و احوال مردم می‌پردازند، باید مشروعیت داشته باشند و اگر چنین نباشند «طاغوت»‌اند. 🔅بنابراین حکومتی از منظر خداوند متعال مشروع است که مشروعیت ذاتی و ماهوی داشته باشد، یعنی هم بنیان آن بر اساس دستورات الهی شکل گرفته باشد و هم مجری دستورات الهی باشد. 🔅حق حاکمیت در دنیا تنها محدود به ائمه هدی (ع) است و در زمان غیبت کبری این مقام به نائبان عام معصوم یعنی فقهای جامع‌الشرایط تفویض شده است. 🔅 ازاین‌رو در زمانه ما شرط طاغوت نبودن حکومت، قرار داشتن فقیه عادل جامع‌الشرایط در رأس آن است. بر این اساس، همه کارگزاران نظام چه آنان که مستقیماً از سوی مردم و چه آنان که غیرمستقیم تعیین می‌شوند، مشروعیت خود را از سلسله مراتب نظام امامت دریافت می‌کنند. 🔅امام خمینی در تنفیذ اولین حکم ریاست جمهوری می‌فرمایند: «بر اساس آنکه مشروعیت آن (ریاست جمهوری) باید به نصب فقیه جامع‌الشرایط باشد، این‌جانب به‌موجب این حکم رأی ملت را تنفیذ، و ایشان را به این سمت منصوب نمودم.» 🔅نکته مهمی که اینجا وجود دارد، آن است که رئیس‌جمهور به‌عنوان رئیس قوه مجریه نیازمند اختیاراتی برای تصرف در امور مردم است که بدون اذن ولی ممکن نیست. بنابراین بخش عمده‌ای از اختیارات رئیس‌جمهور ناشی از اذنی است که به‌واسطه این تنفیذ جاری می‌شود. 🔅 برخلاف نمایندگان مجلس که در مقام وکالت قانونگذاری می‌کنند، ریاست جمهوری از نوع «وکالت» نیست، چون اولاً او وکالت کسانی که به او رأی نداده‌اند را کسب نکرده و ثانیاً با وکالت نمی‌توان در امور عامه مردم تصرف کرد. 🔅 با توجه به آنکه رئیس‌جمهور کارگزار اجرایی نظام ولایت است، این تنفیذ او را صاحب‌اختیار اعمال ولایت در محدوده اختیاراتش می‌کند.  🔅از منظر حقوق اساسی نیز، بند ۹ اصل ۱۱۰ قانون اساسی، «امضای حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم» را از جمله وظایف و اختیارات رهبر جمهوری اسلامی ایران می‌داند. 🔅این واژه امضا در این بند به معنی تشریفاتی بودن آن نیست، بلکه هم از منظر فقهی (که پیش‌تر تبیین شد) و هم از منظر حقوقی این حکم تنها در صورت تأیید رهبری نافذ است. 🔅ساختار قدرت در نظام جمهوری اسلامی و تفکیک میان قوا به‌گونه‌ای ترتیب داده شده تا مانع از دیکتاتوری شود و همین امر موجب شده در طول ۴۵ سال گذشته همه کارگزاران نظام متوجه اهمیت گردن نهادن به سازوکار‌های تعیین‌شده در قانون اساسی باشند و این سازوکار‌ها تشریفاتی نبوده‌اند. 🔅به‌عنوان نمونه اولین رئیس‌جمهور ایران با آنکه رأی قابل‌توجهی را در انتخابات کسب کرد، پس‌ازآنکه از مفاد سوگند خود منحرف گردید با تصویب عدم‌کفایت سیاسی در مجلس مواجه شد و با تأیید این حکم از سوی امام (ره) عملاً نشان داده شد که این سازوکار‌ها معنای حقیقی دارند.  🔅با این تفاصیل تنفیذ تشریفاتی نیست، اما اگر پرسیده شود که چرا تاکنون موردی نبوده که رهبری انتخاب مردم را تنفیذ نکند، پاسخ آن است که این امر، یک استثنا است و زمانی که ساختار‌های قانونی همچون شورای نگهبان به وظیفه خود در احراز صلاحیت‌ها و نظارت بر سلامت انتخابات به‌درستی عمل کرده باشند، دلیل منطقی و عقلانی برای عدم تنفیذ وجود ندارد، اما درصورتی‌که چنین نباشد، مسلم است که ولی‌فقیه به مسئولیت قانونی و شرعی خود عمل خواهد کرد. 🔅 حتی اگر فرضاً در موردی چنین هم رخ دهد، باز به‌معنای نفی رأی مردم نیست، چراکه قانون اساسی به‌عنوان میثاق ملی مسیری را برای اعمال مصالح عمومی در موارد استثنایی تعریف کرده است. همان‌گونه که اگر بعد از تنفیذ هم منافع ملی و مصالح عمومی اقتضا کند، باز مسیر قانونی آن تعریف شده است. محمد جواد اخوان 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 🔹🔹همدلی حول شاخص‌ها🔹🔹 🔹انتخابات رباست جمهوری به پایان رسید و دستگاه اجرایی نیز رئیس خود را شناخت. حال منتظریم تا رئیس جمهور تیم خود را معرفی کند و با شکل‌گیری کابینه، تولد دولت را شاهد باشیم. 🔹 این تولد با تولد مجلس نیز همزمان شده و این تقارن را باید به فال نیک گرفت. فصلی نو از حکمرانی که می‌تواند با دست در دست دادن این دو، تغییر و تحول و حل مشکلات کشور با توان و انرژی جدیدی را به همراه داشته باشد. 🔹تحقق این مهم البته با توجه به ملاحظاتی ممکن خواهد بود و بی‌توجهی به آنها می‌تواند خسارات جبران‌ناپذیری برای کشور داشته باشد و احیاناً فرصت به دست آمده را به تهدیدی علیه منافع ملی بدل کند. 🔹به ویژه آنکه اولین مواجهه مجلس و دولت در روزهای آتی رقم خواهد خورد؛ آنگاه که رئیس‌جمهور قرار است اعضای کابینه خود را به مجلس معرفی کرده و از نمایندگان مردم رأی اعتماد بگیرد! 🔹در این میان، توصیه‌های رهبر حکیم انقلاب در دیدار با نمایندگان مجلس کار را تا حدودی آسان کرده است. معظم‌له تلاش کردند ضمن دعوت به همدلی و تعامل، شاخص‌هایی را برای تشکیل کابینه دولت آینده ارائه دهند که توجه به این شاخص‌ها می‌تواند محور رایزنی و تعاملات مجلس و دولت باشد. 🔹شاخص‌هایی که مورد توجه هر دولت بوده و مبتنی بر آن باید با این مسئله مهم مواجه شوند. معظم‌له در مواجهه با این سؤال که «چه کسی می‌خواهد میدان‌دار باشد؟» شاخص‌هایی را چنین برمی‌شمارند: 🔹«آن کسی را باید میدان‌دار کرد که «امین» باشد، «صادق» باشد، «متدین» باشد، از بُن دندان «معتقد به جمهوری اسلامی و به نظام اسلامی» باشد. «ایمان» یک شاخص مهم است. 🔹«امید به آینده»، نگاه مثبت به افق، یکی از شاخص‌های مهم است... «تشرّع»، متشرّع بودن، یکی از معیارهای مهم است. «اشتهار به پاک‌دستی و صداقت» یک معیار است... «سابقه‌ سوء» نداشته باشند؛... «نگرش ملّی» داشته باشند؛ یعنی غرق در مسائل جناحی و سیاسی و مانند اینها نشوند، نگاه ملّی به کشور داشته باشند. «کارآمد» باشند... اینها لازم است.» 🔹شاخص‌های برشمرده وظایف دوگانه‌ای را برای دولت و مجلس تعریف کرده است. رئیس‌جمهور باید افرادی با چنین ویژگی‌هایی را معرفی کند تا در قامت وزارت مشغول به کار شوند. 🔹و از دیگر سو مجلس نیز ضمن آنکه اصل را بر تعامل و همکاری گذاشته است، باید وجود این شاخص‌ها در نامزدهای پیشنهادی را مورد بررسی دقیق قرار دهد؛ چرا که مسئولیت در نظام اسلامی امانت است و امانت‌ها را باید به صاحبان آنها سپرد. مهدی سعیدی 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 💥💥چرا کاهش مشارکت؟ 💥💥 💥در چهار انتخابات اخیر سراسری کشور نرخ مشارکت بین ۴۰ تا ۵۰ درصد متغیر بود و در کل از عدد ۵۰ درصد عبور نکرد. برای چرایی این کاهش هرکس فهمی و ذهنیتی دارد. 💥افراد متناسب با نسبتی که با جمهوری اسلامی دارند برای آن علل ردیف می‌کنند و پدیده «مرگ مؤلف» اتفاق نمی‌افتد. نگارنده حدود ۱۰ پدیده و ۳۰ روند را برای این مهم احصا نموده است که در این مختصر نمی‌گنجد، اما دو معادله را بررسی خواهیم نمود. 💥معادله اول این است که طیفی مسئله را معیشت می‌داند و آن سرمعادله علت را عبور بخشی از مردم از جمهوری اسلامی قلمداد می‌کند. البته برخی وارد جزئیات نمی‌شوند و صرفاً «ناامیدی» را علت می‌دانند. 💥 در بررسی معادله باید گفت مردمی که مشارکت می‌کنند همان‌هایی نیستند که بیشترین مشکلات معیشتی را دارند؟ اگر فرض این است که روستا‌ها مشکلات بیشتری دارند مشارکت در روستا‌ها بیشتر است. 💥در کهگیلویه و بویراحمد و خراسان جنوبی که جزو مناطق کمتربرخوردارند، مشارکت اول است. در جنوب تهران مشارکت از شمال بیشتر است. در استان تهران (عمده حاشیه نشینان) مشارکت از شهر تهران بیشتر است. پس همه عدم مشارکت به معیشت برنمی‌گردد، اما معیشت و تورم مستمر عامل مهمی محسوب می‌شود. 💥آن سر معادله آیا مردمی که رأی نمی‌دهند از جمهوری اسلامی عبور کرده‌اند و به عناد رسیده‌اند؟ دو نظرسنجی علمی توسط دانشگاه مریلند امریکا و یک سازمان قابل اتکای داخلی نشان می‌دهد اینگونه نیست. 💥 در نظرسنجی دانشگاه مریلند در زمستان ۱۳۹۹، ۴/۹ درصد از ایرانیان اساس جمهوری اسلامی را قبول ندارند در نظرسنجی گسترده و سراسری یک سازمان داخلی این عدد ۷ درصد است. پس ۹۳ تا ۹۵ درصد ایرانیان با جمهوری اسلامی عناد ندارند و مسئله‌شان حل شود به صندوق برمی‌گردند. 💥اما معادله دوم که به زعم نگارنده مسئله اصلی اینجاست. یک سر این معادله سردرگم کردن علل مشکلات موجود در ذهن مردم است. وقتی تأثیر تحریم در زندگی مردم را کم می‌دانیم و علت واقعی تحریم را نیز تبیین نمی‌کنیم که اصلا مسئله هسته‌ای و موشکی نیست، مردم علت را به کجا ارجاع می‌دهند؟ 💥 وقتی علت اصلی تحریم نیست، پس چیست؟ اینجاست که سؤال برای رأی‌دهنده پیش می‌آید که اگر تحریم نیست پس مدیریت و سیاست است. حال اگر طیف‌های مختلف سیاسی-فکری که می‌آیند و می‌روند بر کرسی دولت و مجلس می‌نشینند، اما تغییری حاصل نمی‌شود برای چه باید رأی دهیم؟ 💥 اگر دولت‌ها و مجالس مختلف می‌آیند و می‌روند و مشکلات پابرجاست، رأی دادن ما چه فایده‌ای دارد؟ و اینجاست که یأس نسبت به صندوق شروع می‌شود و امید به کنجی تاریک می‌خزد.
💥نگارنده بررسی کرده‌ام که در دوران خاتمی فشار تحریم به دلایلی که موضوع آن اینجا نیست کم شد و خاتمی که هیچ حرف و شعار اقتصادی نداشت الان مفتخر است بالا‌ترین رشد را داشته است. 💥 چند سال اول احمدی‌نژاد که مذاکرات ادامه داشت ثبات هم بود، اما از سال ۱۳۹۱ که اوباما نفت ما را تحریم کرد طلا، ارز و مسکن سه برابر شد. پنج سال اول روحانی که مذاکره می‌کردیم ارز ثابت و تک نرخی بود و مقام معظم رهبری هم به خاطر آرامش موجود از روحانی تشکر کرد. 💥اما از اواخر ۱۳۹۶ که زمزمه خروج از برجام و روشن شدن موتور تحریم اتفاق افتاد ارز از ۳ هزارو ۶۰۰ تومان به ۲۹ هزار تومان رسید و سال ۱۳۹۷ سخت‌ترین سال اقتصادی ملت ایران شد. 💥چای دبش اگر فساد محسوب می‌شود، اگر نماینده مجلس خودرو با قیمت تمام شده می‌گیرد و متهم به فساد است به دلیل چند نرخی بودن ارز است و این چند نرخی به خاطر تحریم است. ایران به دلیل صادرات نفت و گاز و پتروشیمی در حالت عادی اصلاً مشکل ارزی ندارد. 💥شق دوم این معادله به اصلاح طلبان برمی‌گردد، سیاه مطلق نشان دادن کشور، جامعه، رفتار حکومت، تعاملات بین المللی، ۱۰۰ برابر کردن فساد در ذهن مردم و غیر عادی نشان دادن همه چیز است. 💥 به جرئت می‌توان گفت اصلاح‌طلبانی که می‌گویند و می‌نویسند در سه سال گذشته حتی یک نقطه مثبت در کارنامه جمهوری اسلامی ندیده‌اند. ایران در همه جداول آخر است! از انتخابات تا محیط زیست، از تورم تا تولید، از حمایت از محکومان امنیتی تا اغتشاشات، همه توسط اصلاح طلبان با چند برابر کردن «نمود» نسبت به «بود» منتشر می‌شود و دوستانشان در رسانه‌های فرامرزی به کمک‌شان می‌آیند. 💥این سیاهی مطلق به صورتی شد که مردم از خود آنان نیز عبور کردند و در این انتخابات به التماس و وحشت‌افکنی آنان وقعی ننهادند و باز عده‌ای مشارکت نکردند. 💥خلاصه اینکه اگر تحریم بی‌اثر یا کم اثر است، جایگزین آن چیست؟ مردم چه چیزی را علل بدانند؟ و داخلی کردن علل کدام امید را برای مشارکت باقی می‌گذارد؟ دهه ۶۰ نیست که مشارکت همه تکلیفی- شرعی باشد. هنوز بخشی از جامعه چنین هستند، اما نسل‌های نوظهور می‌پرسند برای چه رأی بدهیم؟ آن دفعه رأی دادیم چه شد؟ به ایشان رأی دادیم چه کرد؟ و... 💥امید است در تبیین علل مشکلات از یک سو و بازگشت اصلاح‌طلبان به قدرت از سوی دیگر، سیاه‌نمایی کاهش یابد و گره‌گشایی از زندگی مردم، ریل مشارکت را به سر جای خود برگرداند.  💥رفع تحریم دست ما نیست، اما دوگانه تلاش از طریق مذاکره و تلاش برای بی‌اثر کردن تحریم از روش‌های مختلف دیگر با همان سه اصلی که آقای پزشکیان تأکید دارند (عزت، حکمت، مصلحت) باید در دستور کار قرار گیرد. تجربیات دولت سیزدهم در این حوزه مهم است. عبدالله گنجی 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 🔘🔘ملاک سنجش ولایتمداری نمایندگان🔘🔘 🔘دیدار اخیر ، اولین دیدار رهبر معظم انقلاب با نمایندگان مجلس دوازدهم بود، اما اولین باری نبود که ایشان در باب رعایت آرامش و پرهیز از برهم ریختن امنیت روانی جامعه به نمایندگان مجلس جدید توصیه می‌فرمودند. 🔘 علاوه بر این، لزوم رعایت وحدت و نیاوردن اختلافات به سطح جامعه توصیه همواره رهبر معظم انقلاب به همه مسئولان در دوره‌های مختلف بوده است. همین دو مورد سطح دغدغه ایشان در این زمینه و اهمیت و جدیت موضوع را نشان می‌دهد.  🔘هنوز یک هفته بیشتر از انتخابات مجلس دوازدهم در اسفند ۴۰۲ نگذشته بود که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از فرصت دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری بهره بردند و دغدغه خود را در خصوص بیم تلخ شدن شیرینی مجلس جدید بیان کردند که «سخنان اختلاف‌انگیز و دعوا راه انداختن‌ها و ستیزه‌گری‌های دشمن‌پسند» بود.  🔘با آنکه انتظار می‌رفت موج دعوا راه انداختن‌هایی که از رقابت‌های انتخاباتی آغاز شده بود، و با پایان انتخابات هم تمام نشد، با این تذکر صریح و علنی رهبر به پایان برسد، اما همان شب گفت‌وگوی ویژه خبری با حضور یکی از نمایندگان جدید و اصرار معاونت سیاسی سازمان صداوسیما، با بی‌اعتنایی به تذکر ولی‌فقیه، مجال جنجال‌آفرینی دروغینی در امتداد جنجال‌های انتخاباتی شد که تعجب همگان را برانگیخت. 🔘 کمتر از دو روز بعد، معاونت سیاسی سازمان برکنار شد، اما آیا آن خط فکری در صداوسیما و مجلس به پایان رسید؟ 🔘اختلاف نظر طبیعی است، اما تبدیل اختلافات به ابزار انتقام‌گیری از یکدیگر و تخریب طرف مقابل غیرطبیعی است. 🔘تبدیل اختلافات به سوژه‌های جدال در فضای مجازی و رسانه‌ای یعنی که افراد به دنبال یارکشی از افکار عمومی هستند و همین یعنی به منطق موضع خود اطمینان ندارند و ترجیح می‌دهند در فضای هیاهو و غوغازیستی و با جنجال، کلام خود را پیش ببرند. 🔘 شاید هم موفق شوند موضع خود را بر کرسی بنشانند، اما آنچه در مسیر این موفقیت ظاهری از بین می‌رود و در درازمدت شکست واقعی را رقم می‌زند، امنیت روانی و بی‌اعتمادی جامعه به مسئولان است. 🔘وقتی برای هر اختلاف نظر طبیعی در فضای تقنین یا اجرا یا هر حوزه دیگری، کل شخصیت طرف مقابل تخطئه می‌شود و در مورد مقامات کشور سیاه‌نمایی مطلق صورت می‌گیرد، آیا قرار است مردم باز هم اعتماد کنند؟ 🔘اسمش دلسوزی برای همین مردم است، اما عملاً با سیاه‌نمایی مطلق، با مشغول کردن ذهن مردم به جدل‌های بی‌سود و با سوءاستفاده از افکارعمومی برای پیشبرد اهداف سیاسی خود، به این ملت ظلم می‌شود.  🔘نه جامعه می‌تواند میدان یقه‌گیری مسئولان از یکدیگر باشد و نه مردم تماشاچیان این هماوردی مبتذل؛ ایران و افکار عمومی میدان جنگ رسانه‌ای تریبون‌های مختلف نباید باشد. 🔘 تا جایی که چشم کار می‌کند، کار برای انجام دادن وجود دارد و به بهانه شفافیت نباید ذهن ملت را آشفته درگیری‌های سیاسی بی‌سود کرد.  🔘آنچه رهبری عزیز انقلاب گفته‌اند و به صلاح جامعه هم است، روشن است. برای اهل رسانه و روزنامه جوان سخنان ایشان حجت است که روز گذشته بر «حاکمیت اخلاق» در مباحث مجلس تأکید کردند و فرمودند: 🔘«مجلس باید مرکز انتشار امواج مثبت و صدور آرامش و طمأنینه در افکار عمومی باشد و با خودداری از تکرار حرکات بعضی نمایندگان در برخی دوره‌های قبل از جمله سیاه‌نمایی و منفی‌بافی، اذهان مردم را متشنج نکند... 🔘رفتار و گفتار نمایندگان در غیر مجلس و فضای مجازی هم باید حافظ امنیت روانی مردم، وحدت‌بخش، آرامش‌آفرین و دلگرم‌کننده ملت باشد.» 🔘 لذا در طول چهار سال آینده همین سخنان ملاک سنجش ولایتمداری نمایندگان مجلس قرار می‌گیرد و رفتار نمایندگان رصد می‌شود و اگر نماینده و جریانی خلاف آن عمل کند، طبعاً به توجه به ولایت و منافع ملی توصیف خواهد شد. کبری اسوپار 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
افتتاحیه المپیک ۲۰۰۸ پکن ارزش برای فرهنگ چینی: نظم و هارمونی ارزش برای فرهنگ فرانسوی: فساد ، شیطان‌پرستی و همجنسگرایی 🔴 @fasle_bidari | فصل بیداری
💠چرا بعضا زبان همدیگر را نمی‌فهمیم؟💠 💎ریشه بسیاری از سوء تفاهم‌ها را باید در اختلاف در جستجو کرد. 💮طبق فرموده خدای تبارک و تعالی در سوره هود آنجا که راجع به فرزند نوح می‌فرماید : یا نوح انه لیس من اهلک انه عمل غیر صالح، انسان نفس عمل خود است و هر کسی در طول عمرش ، خود را با اعمال خویش می سازد؛ یعنی کسی که محصول فعالیت شبانه‌روزی‌اش جز اعمال آلوده و پلید چیزی نیست ، خود یک پارچه پلیدی است و کسی که محصول فعالیت شبانه‌روزی او جز اعمال نیک و نورانی چیزی نیست ، خود یک پارچه نیکی و نورانیت است . به عبارت دیگر، اعمال و رفتار انسان به حسب صور ملکوتی شان، تشکیل دهنده گوهر ذات انسانی و سازنده هویت و شخصیت آدمی‌اند و انسان با اعمال و کردار و افکار و ادراکش سازنده خویش است. 💮قهاریت عمل در تاثیر بر شخصیت بقدری شدید است که گاهی دو برادر بعد از بیست سال عمل متفاوت، شخصیت، نظام ارزشی، میل و گرایشهای متفاوتی از خود بروز می‌دهند بطوری که وجه اشتراکشان تنها نام خانوادگی است. . . @rooshanfekr