صباح النور مع العافیه و الرضوان و وفقکم الله تعالی،

( لَقَدِ ابْتَغَوُا =همانا جستند الْفِتْنَةَ =فتنه را مِن قَبْلُ =از قبل وَقَلَّبُوا=و دگر گون ساختند لَكَ الْأُمُورَ =برای تو کارهارا حَتَّىٰ جَاءَ الْحَقُّ=تاک آمد حق را وَظَهَرَ= و آشکار گشت أَمْرُ اللَّهِ=حکم‌الله را وَهُمْ =و آنها كَارِهُونَ )نا خشنودان بودند التوبة (48) At-Tawba به راستی که آنها پیش از این (نیز) فتنه گری می کردند, وکارها را برای تو دگرگون کردند, تا آنکه حق فرا رسید, وفرمان خدا آشکار شد، (وشما پیروز شدید) در حالی که آنها کراهت داشتند. ( وَمِنْهُم مَّن =و بعضی از آنها ک يَقُولُ =می گوید ائْذَن =اجازه ده لِّي =ب من وَلَا تَفْتِنِّي= ۚو میینداز مرا در فتنه أَلَا= آگاه باش فِي الْفِتْنَةِ= در فتنه سَقَطُوا ۗ= افتاده اند وَإِنَّ جَهَنَّمَ=و همانا جهنم‌ لَمُحِيطَةٌ =ب تحقیق در بر گیرنده است بِالْكَافِرِينَ )برای کافران التوبة (49) At-Tawba بعضی از آنها می گویند: «(در ترک جهاد) به من اجازه بده, ومرا به فتنه (وگناه) نیفکن». آگاه باشید که آنها در فتنه افتاده اند, وبی گمان جهنم کافران را احاطه کرده است. ( إِن =اگر تُصِبْكَ=برسد ب تو حَسَنَةٌ =نیکی را تَسُؤْهُمْ ۖ= بد شان می آید وَإِن تُصِبْكَ =واگر برسد ب تو مُصِيبَةٌ =مصیبتی يَقُولُوا =می گویند قَدْ أَخَذْنَا=همانا گرفته بودیم أَمْرَنَا= (صلاح )کار خودرا مِن قَبْلُ=از قبل وَيَتَوَلَّوا =و روی می گردانند وَّهُمْ= و آنها فَرِحُونَ )خوشحالند التوبة (50) At-Tawba اگر به تو نیکی برسد, آنها را ناراحت می کند, واگر مصیبتی به تورسد, می گویند: «ما پیش از این چارۀ کار خود را اندیشیده ایم» وشادمانه باز می گردند. ( قُل=بگو لَّن يُصِيبَنَا=هرگز نرسد مارا إِلَّا مَا =مگر آنچه كَتَبَ اللَّهُ لَنَا=نوشته است الله برما هُوَ مَوْلَانَا ۚ =او کار ساز ما وَعَلَى اللَّهِ =و بر الله فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ )باید توکل کنند مومنان‌ التوبة (51) At-Tawba بگو: «هرگز (مصیبتی) به ما نرسد, جز آنچه خداوند برای ما نوشته است, او مولای ماست, ومؤمنان باید بر خدا توکل کنند». ( قُلْ هَلْ =بگو آیا تَرَبَّصُونَ= انتظار میبرید بِنَا =برای ما إِلَّا إِحْدَى=جز یکی از الْحُسْنَيَيْنِ= ۖدونیکویی را وَنَحْنُ=و ما نَتَرَبَّصُ= انتظار می کشیم‌ بِكُمْ أَن=برای شما ک يُصِيبَكُمُ اللَّهُ= برساند ب شما الله بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ=عذابی را از نزد خود أَوْ= یا بِأَيْدِينَا ۖ= با دست های ما فَتَرَبَّصُوا= پس منتظر باشید إِنَّا مَعَكُم= قطعا ما باشما مُّتَرَبِّصُونَ )انتظار می کشیم التوبة (52) At-Tawba بگو: «آیا برای ما جز یکی از دو نیکی را انتظار دارید؟! (یا پیروزی یا شهادت) وما برای شما انتظار داریم که خداوند, عذابی از نزد خودش به شما برساند, یا بدست ما (شما را مجازات کند) پس شما انتظار بکشید, بی گمان ما (نیز) با شما انتظار می کشیم». ( قُلْ أَنفِقُوا=بگو خارج کنید طَوْعًا= ب خوشی أَوْ كَرْهًا =یا ناخوشی لَّن يُتَقَبَّلَ= هر گز پذیرفته نمی شود مِنكُمْ ۖ=از شما إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا=همانا بودید گروهی فَاسِقِينَ )نا فرمان التوبة (53) At-Tawba بگو: «انفاق کنید, چه از روی میل باشد یا به اکراه, هرگز از شما پذیرفته نخواهد شد, زیرا شما مردمی فاسق (ونافرمان) هستید». ( وَمَا مَنَعَهُمْ =و باز نداشت شما را أَن تُقْبَلَ =ک‌پذیرفته شود مِنْهُمْ= از شما نَفَقَاتُهُمْ= خرج هایشان‌ إِلَّا أَنَّهُمْ= مگر این ک آنها كَفَرُوا بِاللَّهِ =کافرشد ب الله وَبِرَسُولِهِ= و ب پیامبرش وَلَا يَأْتُونَ=و نمی آیند الصَّلَاةَ إِلَّا =ب نماز مگر وَهُمْ= آنها خودشان كُسَالَىٰ=پژمرده دلان اند وَلَا يُنفِقُونَ=و خرج نمی کنند إِلَّا وَهُمْ =مگر در حالی ک كَارِهُونَ )=نا خشنودانند التوبة (54) At-Tawba وهیچ چیز مانع قبول انفاقهای آنها نشد, مگر آنکه به خدا وپیامبرش کافر شدند, وجز با کسالت (وبی میلی) برای نماز حاضر نمی شوند, وجز با کراهت انفاق نمی کنند.

( فَلَا تُعْجِبْكَ =پس ب شگفت نیاورد أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ ۚ=مال هایشان و ن فرزندانشان إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ =جزاین نیست ک می خواهد الله لِيُعَذِّبَهُم =ک‌ عذاب کند ایشان‌را بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا =ب سبب آن (مال) در زندگی دنیا و آخرت وَتَزْهَقَ=و بر آید أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ )=جان هایشان در حالی ک آنها کافرند التوبة (55) At-Tawba پس (فزونی) اموال شان واولاد شان , تو را شگفت زده نکند, زیرا خداوند می خواهد به (وسیلۀ) آن آنها را در زندگی دنیا عذاب کند, ودرحالی که کافرند جانشان بر آید. ( وَيَحْلِفُونَ=و سوگند می خورند بِاللَّهِ إِنَّهُمْ =ب الله ک قطعا آنان لَمِنكُمْ =حتما با شما هستن وَمَا هُم مِّنكُمْ=و حال آنکه نیستند آنها از شما وَلَٰكِنَّهُمْ=و لیکن آنها قَوْمٌ =گروهی اند ک‌ يَفْرَقُونَ )می ترسند (ازشما) التوبة (56) At-Tawba وآنها (= منافقان) به خدا سوگند یاد می کنند که از شما هستند, درحالی که از شما نیستند, ولیکن آنها گروهی اند که می ترسند، (بدین سبب سوگند می خورند). ( لَوْ يَجِدُونَ =اگر بیابند مَلْجَأً =پناهگاهی أَوْ مَغَارَاتٍ =یا نها نگاه هایی أَوْ مُدَّخَلًا=یا تونلی لَّوَلَّوْا =همانا روی می آورند إِلَيْهِ وَهُمْ =ب سوی آن در حالی ک آنها يَجْمَحُونَ )می شتابند التوبة (57) At-Tawba اگر پناهگاه یا غارها یا تونلی (در زیر زمین) بیابند, شتابان به سوی آن می گریزند. ( وَمِنْهُم مَّن =و از آنها کسی است ک يَلْمِزُكَ =عیب می گیرند بر تو فِي الصَّدَقَاتِ=در صد قه ها فَإِنْ =پس اگر أُعْطُوا =داده شوند مِنْهَا= از آن رَضُوا =خو شحال میشوند وَإِن =و اگر لَّمْ يُعْطَوْا =داده نشوند مِنْهَا إِذَا هُمْ=از آن ناگهان‌آنها يَسْخَطُونَ )=ب خشم می آیند التوبة (58) At-Tawba واز آنها کسانی هستند که در (قسیم) صدقات (وغنایم) به تو خرده می گیرند, پس اگر از آن (اموال, بهره ای) به آنها داده شود, راضی می شوند, واگر از آن (چیزی) داده نشود, فوراً خشم می گیرند. ( وَلَوْ أَنَّهُمْ=واگر بی گمان رَضُوا =خشنود می شدند مَا آتَاهُمُ= آنچه داده است ب آنان اللَّهُ وَرَسُولُهُ =الله و پیامبرش وَقَالُوا= و می گویند حَسْبُنَا اللَّهُ =کافی است برای ما الله سَيُؤْتِينَا اللَّهُ =ب زودی خواهد داد ب ما الله مِن فَضْلِهِ =از بخشش خود وَرَسُولُهُ =و پیامبرش إِنَّا إِلَى اللَّهِ=هما نا ما ب سوی الله رَاغِبُونَ )=رغبت می ورزیم التوبة (59) At-Tawba اگر به آنچه خدا ورسولش به آنها داده است, راضی باشند, وبگویند: «خداوند برای ما کافی است, به زودی خدا ورسولش از فضل خود به ما عطا می فرماید, ما تنها به سوی خدا رغبت می وزریم». (برای آنها بهتر بود). ( إِنَّمَا =جز این نیست ک‌ الصَّدَقَاتُ=زکات لِلْفُقَرَاءِ =برای فقیران وَالْمَسَاكِينِ=وبینوایان‌ وَالْعَامِلِينَ= وکار گزاران عَلَيْهَا=آن وَالْمُؤَلَّفَةِ =دل جویی شد گان قُلُوبُهُمْ = وَفِي الرِّقَابِ=در راه آزادی بردگان وَالْغَارِمِينَ =و (اداء دین )وامداران وَفِي سَبِيلِ اللَّهِ=ودر راه الله وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ =و در راه ماندگان فَرِيضَةً =مقرر شده است مِّنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ =از سوی الله و الله عَلِيمٌ حَكِيمٌ )دانای سنجیده کار است التوبة (60) At-Tawba صدقات (وزکاتها) مخصوص فقراء ومساکین وکار گزاران (جمع آوری) آن, ودلجوئی شدگان, وبرای (آزاد کردن) بردگان, و(ادای وام) بدهکاران, ودر راه خدا, وبه راه ماندگان, (است, این) فریضه ای (مقرر شده) از جانب خداست، وخداوند دانای حکیم است. ( وَمِنْهُمُ الَّذِينَ= يُؤْذُونَ = النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ= هُوَ أُذُنٌ ۚ= قُلْ أُذُنُ = خَيْرٍ لَّكُمْ= يُؤْمِنُ بِاللَّهِ= وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ= وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا = مِنكُمْ ۚ وَالَّذِينَ= يُؤْذُونَ = رَسُولَ اللَّهِ = لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ) التوبة (61) At-Tawba واز آنها (= منافقان) کسانی هستند که پیامبر را آزار می دهند, و می گویند: «گوش (وخوش باور) است». بگو: «برای شما گوش نیکی است, به خدا ایمان دارد, ومؤمنان را تصدیق می کند, ورحمت است برای کسانی از شما که ایمان آورده اند». وکسانی که رسول خدا را آزار می دهند, برایشان عذاب درد ناکی است.

اَعُوْذ ُبِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیْمِ    بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ وَنَادَىٰ نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ ‎﴿٤٥ هود﴾‏ نوح پروردگار خود را به فریاد خواند و گفت: پروردگارا! پسرم (کنعان که امواج او را فرو بلعیده است) از خاندان من است و (تو هنگامی که به من دستور فرمودی، خاندان خود را سوار کشتی کنم، در اصل وعده‌ی حفظ خاندان مرا داده‌ای) و وعده‌ی تو راست است (و خلافی در آن نیست) و تو داورترین داوران و دادگرترین دادگرانی (و درددل مرا می‌دانی. پروردگارا! لطفی و مرحمتی). (۴۵)                               🍋 🌹اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّد🌹                            🌽🌽   سلام و درود بر سحر خیزان عزیز صبح سه شنبه 26 تیر 1403 10 محرم الحرام 1446 16 جولای 2024 به خیر                           🍋🍋🍋 الهی دلمان را از حسد پاک ساز، تا بر احدی از آفريدگانت به علت چيزی از فضل و احسانت حسد نبریم، و تا آنکه برای نعمتی از نعمتهايت ، در دين يا دنيا، يا عافيت يا تقوی، يا سعه رزق يا آسايش، بر احدی از خلق تو حسد نبریم ، و همواره بهتر از آن را به لطف تو و از جانب تو ای خدای يگانه بی‌شريک برای خود آرزو کنیم.                          🍍🍍🍍🍍 خداوندا طاعات ما اندک است و کرم تو بينهايت به لطف و رحمتت از ما قبول بفرما اللَّهُمَّ أَلِّف بَینَ قُلُوبِنَا، واصلِح ذَاتَ بَینِنَا، وَاهدِنَا سُبُلَ السَّلَامِ، وَنَجِّنَا مِنَ الظُلُمَاتِ إِلَی النُّورِ بارالها، بین قلبها و دلهایمان محبت و ألفت آفرین و سوء تفاهمهایمان را برطرف ساخته ما را به راه سعادت و رستگاری رهنمون فرما. الهی از سیاه چالهای گمراهی به نور ایمانمان هدایت فرما .                آمین آمین آمین

✅ چرا دختر ، نصف پسر را از پدر ارث ميبرد؟ 📝چرا ارثِ زن ، نصفِ مـرد است❓ 🔸می‌گویند قرآن در تقسیم ارث، سهم مردان را دو برابر زنان قرار داده و به این ترتیب بی‌ عدالتی و جفای بزرگی در حق نیمی از بشریت روا داشته است و شاید همین نیمه نگریستن، موجب تحقیر زن از چشم مرد در جوامع اسلامی شده است. 🔹نظریه فوق، که معمولاً از جانب بسیاری از بانوان عنوان می‌شود، به نظر می‌رسد برای بسیاری از مردم مطرح باشد.  🔸آنچه مسلّم است، هیچ جزئی از اجزاء یک نظام اجتماعی، فرهنگی و دینی را بدون توجه به کل سیستم و سایر اجزاء آن، نمی‌توان مورد ارزیابی قرار داد. 🔹ارث نیز یکی از احکام نظام حقوقی اسلام است که در کنار سایر حقوق و در ارتباط با تکالیفی که این حقوق به وجود می‌آورند، مطرح می‌باشد. 🔸بدیهی است که حقوق و تکالیف همواره بر اساس نیازهای طبیعی و ضرورت زندگی تعریف می‌شوند و الزاماً شکل یکسان و مساوی ندارند.  🔹به عنوان مثال، شما ممکن است برای یکی از فرزندان خود، که فرضاً در مرحله دانشگاه قرار دارد، چندین برابر فرزند کوچکترتان، که ممکن است نزد شما عزیز‌تر هم باشد، خرج کنید. 🔸و هزینه‌های به مراتب زیادتری برای ادامه تحصیلات و رفت و آمد او اختصاص دهید. طبیعی است که مقدار پول تو جیبی که والدین به فرزندان خود می‌دهند، با اینکه همه را یکسان دوست دارند، معمولاً یکسان نبوده و تابعی از نیازهای آنان به شمار می‌رود. 🔹در خانواده، زن مسئولیتی در تأمین مخارج زندگی ندارد و صد در صد هزینه‌های او مادام‌العمر به عهده مرد است. 🔸تا آنجا که برای کاری هم که در خانه انجام می‌دهد، حتی شیر دادن فرزند خود❗ حق مطالبه مزد دارد❗  🔹علاوه بر آن، مرد موظف است هنگام ازدواج «مهریه» ‌ای را که محصول کار و تلاش سالیان قبل از ازدواج است، سخاوتمندانه تقدیم همسر خود نماید. 🔸و اصولاً مسئله «مهریه» به عنوان تضمین ازدواج، بیمه جدائی احتمالی و یا هر عنوانی که روی آن بگذارید، از ارکان ازدواج در نظام حقوقی اسلام به شمار می‌رود. 🔹اصولاً هدیه دادن و خرج کردن برای همسر از وظائف و فضیلت‌های مردان سخاوتمند شمرده می‌شود. 🔸آیا در چنین سیستمی، که همه مخارج به عهده مرد است و زن در صورت کسب درآمد می‌تواند همه آن را ذخیره یا سرمایه‌گذاری شخصی نماید، عادلانه است که سهم ارث آنان مساوی باشد❓ 🔹به علاوه، مگر غیر از این است که سهم مردان باز هم صرف هزینه زندگی زن و فرزندان خود می‌شود و به گونه‌ای دیگر باز هم به آنان بر می‌گردد، در این صورت چه جای گله‌ می‌ماند❓  🔸حال اگر برخی مردان تکالیفی را که خداوند به عهده آنان گذاشته انجام نداده و حقوق زنان را پایمال می‌کنند، چه ربطی به دین خدا دارد؟ و این تخطی از وظیفه‌ دو طرفه است. 🔹پس همواره لازم است حساب دینداران را از دین جدا کرد 🍃🌺🍃🍃🌺🍃