بغل‌دست پنجره نشسته بودم و با کامواهای ذهنم رویا می‌بافتم. سرِ ضبط سکانس‌های آینده‌ام بودم که صدایی مرا کات زد.
صدای رعدوبرقی خشن مرا به خود آورد.
مرداد است و باران میبارد. به همین باران پناه میبرم از شرِ، شرارِ تابستان...!
ناگهان قطره بارانی به صورتم زدو نزاعِ بین اشک و باران آغاز شد.
گذشت... گذشت... گذشت...!
و من همچنان می‌بارم تا حضرت باران باز آید...😔
💌 دل‌نوشته: مـَـهدیــار.
🆔:
@B_Sarat | بچه های سارات
