ܩیگَـܩ‌تـوجَـهَـنـَܩَم‌اِجـٰازِہ‌ܩیــدَن‌ طُ‌ࢪو‌اَز‌دوࢪ‌نـِگـٰاہ‌ڪُنـیـم؟

_💔

_💔

هرچه صدا کردیم: "ابراهیم! " اسم تو حتی برنگشت از کوه آنقدر روحت بی‌قراری کرد جسم تو حتی برنگشت از کوه اردیبهشت اردی‌جهنم شد هر صفحه‌ی تقویم را سوزاند این بار آتش سرد شد، اما وقتی که ابراهیم را سوزاند گشتیم دنبال پر و بالت گفتند دیگر وا نخواهد شد جز بالگرد سوخته چیزی پیدا نشد، پیدا نخواهد شد تو کوه دردی بودی و رفتی‌ای کوه درد!‌ای کاش برگردی آن بالگرد‌ای کاش برگردد با بالگرد‌ای کاش برگردی چشم انتظار دیدنت گشتند حتی شهیدان خدایی هم آن سو "بهشتی" بی‌قرار تو آن سوتر انگاری "رجایی" هم این ملت دردآشنا، دیروز در شادی و غم انتخابت کرد‌ای انتخاب مردم ایران! حالا خدا هم انتخابت کرد ″رضایزدانی″

چهره‌زیبایت‌تمام‌ماجراست .🤍

إذاناداک‌القمرباسمک‌یوما فلاتندهش...فأنافی‌کل‌لیلة‌أحدّثه عنک‌یاوالدي‌الجيد! اگرزمانی‌ماه‌به‌اسم‌صِدایَت‌زد،وحشَت نکن....من‌هرشب‌درباره‌توبااوصحبت می‌کنم‌بابای‌خوبم!

″بِسمِ‌رَبِّ‌آسِداِبراهیم″ سَلَامٌ‌عَلَى‌إِبْرَاهِيمَ﴿۱۰۹﴾ درودبرابراهيم كَذَلِكَ‌نَجْزِي‌الْمُحْسِنِينَ﴿۱۱۰﴾ نيكوكاران‌راچنين‌پاداش‌میدهيم إِنَّهُ‌مِنْ‌عِبَادِنَاالْمُؤْمِنِينَ﴿۱۱۱﴾ درحقيقت‌او‌ازبندگان‌باايمان‌مابود

در گـیـر تـو بـودم کـه نمـازم به قضا رفـت در مـن غـزلـی درد کـشـیــد و سـر زا رفـت سـجــاده گـشـودم کـه بـخـوانـم غزلـــم را سمتی که تویی عـقـربه ی قبلـه نما رفـت! در بیـــن غــزل نــام تــو را داد زدم، داد آنگـونه که تا آن سر این کوچه صدا رفت بیرون زدم از خانه یکی پشت سرم گفت: این‌وقت شب‌این شاعر‌دیوانه کجا رفت؟! من بودم و زاهد به دوراهی کـه رسیدیـم من سمت شما آمـدم او سمت خـدا رفــت بـا شـانـه شـبـی راهـی زلـفـت شـــدم امـا من گم شـدم و شانه پی کشـف طلا رفت در محـفل شـعـر آمـدم و رفـتـم و گـفتند: ناخـوانده چرا آمد و ناخوانده چرا رفت؟ میخواست بکوشد به فراموشی ات این شعر سوزاندمش آنـگونه که دودش به هوا رفت"🙂❤️‍🩹

مبهوت‌جمالش‌شدم‌و‌طرزنگاهش باعباولباده‌وشال‌سیاهش🥲♥️

دلم‌برای‌رئیسی‌سوخت🙂💔

دیدارشون‌باخانواده‌شهدای‌امنیت|شهریور ۱۴۰۲🥲✨