باید سبک سنگین کنیم، خوبیا رو یه سمت ترازو و بدیا رو اون سمت قرار بدیم، و ببینیم کودوم کفه سنگین‌تره؟

درسته که کسی رو نداری اذیتت کنه یا موهاتو بکنه😂 ولی در عوض همش تنهایی و رفیق جینگ نداری.🥲

و معمولا تک فرزندا به خاطر تنهایی، بیشتر در معرض #افسردگی قرار می‌گیرن.

حداقل چندفرزندیا یه کم تنوع تو قیافه اعضای خونواده‌شون هس، مثلا همش فقط چهره مامان و بابا رو نمی‌بینی، با چهره‌های جدیدتریم در طول روز مواجه میشی.😂

و وقتی چهره‌های زندگیت تکراری شدن، با به دنیا اومدن یه خواهر یا برادر با چهره‌ای جدید روبرو میشی.😂

و مورد دیگه‌ای که این دسته از افراد درگیرش میشن؛ اینه که روابط و تعاملات اجتماعی‌شون کم میشه.

حالا به نظرتون چرا؟🤔

چون وقتی چن تا آبجی و داداش داشته باشی، بالاخره باهاشون بحثت میشه که توی اون بحث یا حق با توعه، یا اون و شماها یاد می‌گیرین چه طور از حق‌تون دفاع کنین.

فقطم بحث دعوا نیس، همین که یاد بگیری چه طور احساستُ نسبت به آبجی و داداشت بروز بدی و شادی و غم‌ت رو باهاشون در میون بذاری، خودش کلی پیشرفت اجتماعیه.

یادتونه گفتیم تک فرزندا مرکز توجه هستن و کسی این محبت و توجه رو ازشون نمی‌دزده؟

🔍 از یه زاویه دیگه هم میشه به این موضوع نگاه کرد: وقتی مرکز توجه باشی، خود به خود سطح توقعاتت از بقیه میره بالا!

و دوس داری همه چی واسه خودت باشه و به اصطلاح #لوس و خودخواه میشی!