درصد مستاجر به مالک، قاعده تعارف و آمار آسیبهای اجتماعی: نمودار فوق نشان می دهد که نسبت مستاجر به مالک در مناطق شهری در ایران طی سالهای اخیر به طور دائم در حال افزایش بوده است. البته این آمار، مربوط به کل کشور است و آمار کلانشهرها متفاوت است (مثلا اکنون در تهران، بیش از ۵۰ درصد خانواده ها مستاجر هستند). تداوم این روند، می تواند پایداری اجتماعی را در محلات شهری به شدت کاهش دهد. زیرا خانواده هایی که مستاجر هستند غالبا بعد از یکی دو سال مجبور به جابجایی محل سکونت خود می شوند و این جابجایی مداوم سبب میشود روابط همسایگی در محلات به علت عدم تداوم زمانی، به عمق لازم نرسد؛ بگذریم که این جابجایی های مستمر، حتی خود مفهوم محله را نیز با چالش مواجه کرده است. لذا شناخت عمیق بین همسایه ها شکل نمی گیرد که نتیجه آن، کاهش پایداری اجتماعی و بالتبع، افزایش آمار آسیبهای اجتماعی و نرخ نزاع و ... در محلات است. وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا: ما شما را گروه گروه قرار دادیم تا همدیگر را بشناسید (حجرات/۱۳). واژه "لِتَعَارَفُوا" در آیه فوق، بیانگر یکی از اصول مهم شهر اسلامی تحت عنوان "تعارف" به معنای شناخت است. یعنی بایستی شهر به نحوی مدیریت شود که امکان شناخت حداکثری بین ساکنان محلات به وجود آید. اما افزایش آمار مستاجران سبب سکونتهای کوتاه مدت بخش زیادی از خانواده ها و در نتیجه، عدم شکل گیری روابط عمیق همسایگی و کاهش تعارف/شناخت همسایگان از یکدیگر میشود. یکی از دلایل افزایش آمار آسیبهای اجتماعی در شهرهای معاصر در مقایسه با شهرهای سنتی همین موضوع است. @baladetayyeb

ارتباط تراکم فروشی با تضعیف قاعده تعارف و افزایش آسیبهای اجتماعی: در یادداشت های قبل اشاره شد که قاعده تعارف (به معنای شناخت) از قواعد مهم شهر اسلامی است که برگرفته از واژه "لِتَعَارَفُوا" در آیه ذیل می باشد: وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا: ما شما را گروه گروه قرار دادیم تا همدیگر را بشناسید (حجرات/۱۳). به این معنا که شهر اسلامی بایستی به نحوی مدیریت شود که امکان شناخت حداکثری ساکنان محلات از یکدیگر فراهم شود که این موضوع، سبب افزایش تعاملات شهروندی و پایداری اجتماعی خواهد شد. اما قاعده تعارف طی دهه های اخیر در کلانشهرهای ما به طرز محسوسی با چالش مواجه شده است؛ علاوه بر موضوع افزایش درصد مستاجر به مالک و جابجایی های مداوم بخشی از خانواده ها در کلانشهرها (که قبلا مورد اشاره قرار گرفت) یکی دیگر از دلایلی که سبب کاهش تعارف/شناخت عمیق شهروندان و ساکنان محلات از یکدیگر شده است سیاستهای اشتباه شهرداری ها در نحوه تامین بودجه است. اکنون در کلانشهرها تقریبا ۶۰ تا ۷۰ درصد بودجه، از محل عوارض صدور پروانه ساخت و روشهای مشابه دیگر تامین میشود که اصطلاحا این نوع منابع را منابع ناپایدار می گویند. این در حالی است که در اغلب کشورهای توسعه یافته، سهم بودجه شهرداری ها از محل منابع ناپایدار، نهایتا حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد است. خب ربط این موضوع به قاعده تعارف چیست؟ وقتی که شهرداری ها مجبور باشند برای تامین بودجه خود، هرچه بیشتر بر تنور ساخت و ساز در محدوده قانونی شهر بدمند چاره ای ندارند جز رو آوردن به روشهایی نظیر تراکم فروشی و بارگذاری های مازاد تا بتوانند از محل عوارض این تراکم فروشی ها، درآمد بیشتری کسب کنند. نتیجه، تمرکز گرایی و تراکم افزایی و بالتبع، جذب جمعیت و شلوغی بیش از پیش کلانشهرهای ما است. حاصل این سیاست، ازدحام فوق العاده زیاد جمعیت در کلانشهرها است که علاوه بر مسائل ترافیکی و زیست محیطی و ...، قاعده تعارف/شناخت را نیز با چالش مواجه کرده است. زیرا تحقیقات نشان می دهد که اگر تراکم جمعیت از حدود مشخصی فراتر رود، سبب سست شدن تعاملات شهروندی و عزلت گزینی همسایگان میشود و در چنین شلوغی و ازدحامی، همسایه ها ترجیح می دهند با یکدیگر ارتباط کمتری بگیرند. دقیقا برخلاف شهر سنتی که به علت عدم ازدحام، روابط همسایگی با قوت بیشتری شکل می گرفت و در نتیجه به علت رعایت قاعده تعارف/شناخت، پایداری اجتماعی بیشتر و همچنین آسیبهای اجتماعی کمتری داشتند. پس گرچه رونق ساخت و ساز در شرایط فعلی کشور، اصلی ضروری است اما محدوده قانونی برخی کلانشهرها (به ویژه تهران) که تراکم جمعیتی آنها بسیار فراتر از حد مطلوب شده است اصلا موقعیت مناسبی برای این موضوع نیست و بایستی از سایر پهنه های بالقوه برای این موضوع بهره برد. شهرداری های این نوع کلانشهرها نیز لازم است با نوآوری و بداعت، روشهای دیگری را برای تامین مالی خود و خلق منابع جدید بیابند. در غیر این صورت، به دلیل تضعیف هرچه بیشتر قاعده تعارف، شاهد افزایش روز افزون آسیبهای اجتماعی در این کلانشهرها خواهیم بود. @baladetayyeb

سرطانی تحت عنوان "خانه های نقلی در کلانشهرها"! ببینید که این سرطان چه بلایی بر سر سبک زندگی ما آورده است... بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

تذکر صریح رهبر معظم انقلاب به شورای شهر و تیم‌ مدیریت شهری اسبق تهران‌: شما وجدانتان، دینتان و احساستان این پاسخ را می‌پذیرد؟! 🔹از این تذکر حدود ۲۵ سال می‌گذرد و ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم! آلودگی هوا، نفس شهرهایمان را برید و معضلات اجتماعی فرهنگی نیز نفس دلهایمان را؛ و آنچه مسلم است رابطه معنادار این نوع معضلات با سیاستهای شهرسازی است. 🔹عجیب آنکه وقتی که این تذکر رهبری را به یکی از مدیران ارشد شهری کلانشهرها یادآور شدم ایشان در پاسخ گفتند که باید ببینیم رهبری این جمله را کجا و به چه کسانی گفته است چون نیت ما از بلندمرتبه سازیها، خدمت و کسب درآمد برای تکمیل زیرساختهای شهری است! یاللعجب از این نوع توجیهات! مثلا جناب کرباسچی که ۳۰ سال قبل تراکم می‌فروخت قصد داشت با پولش چه کند؟ کله پاچه میل کند؟! یا او هم می‌گفت قصد خدمت و تکمیل اتوبانها و زیرساختها را دارم؟ نتیجه این توسعه عمودی کلانشهرها و تراکم فروشی‌ها بعد از چند دهه چه شده؟ شهرهای روانتر یا قفلتر؟! بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

تذکر مغفولی که اکنون بعد از سالها، آثار غفلت از آن کاملا هویدا شده است. پژوهشهای مختلف نشان می دهند بین آسیب های اجتماعی و مسائل فرهنگی با الگوهای معماری و شهرسازی رابطه معناداری وجود دارد. سهم سیاستهای اشتباه شهرسازی ما از این معضلات (اعم از افزایش سرانه جرم و نزاع و طلاق و ...) چقدر بوده است؟ از این نوع تذکرات مغفول رهبری در زمینه های مختلف (اقتصادی، اجتماعی و ...) الی ماشاء الله داریم. مدیرانی که سالها شعار ولایت مداری دادند و در عمل، تذکرات رهبری برایشان اولویت دهم هم نبود اکنون باید پاسخگوی وضع موجود باشند. همانهایی که اغلبشان هم این روزها سکوت کردند‌ (چه چپ و چه راست) تا مبادا هزینه غیرلازمی پرداخت نمایند شایسته شعارهای هنجارشکنانه ماه‌های اخیر بودند و نه رهبر انقلاب که آنچه شرط بلاغ بود را گفته بود. بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

به این عکس دقت بفرمایید : لحظه فراموش نشدنی بالا بردن جام قهرمانی توسط اسطوره فوتبال جهان، لیونل مسی. لحظه ای که خیلی از علاقه مندان فوتبال، سالها منتظرش بودند. اما این عکس، علاوه بر جنبه فوتبالی، جنبه دیگری هم دارد و آن هم فرصت شناسی قطری ها برای تبلیغ نشانه های فرهنگی خودشان است. آنها با هوشمندی، عبا (لباس بومی و سنتی خود) را بر تن اسطوره فوتیال جهان کردند تا این لحظه را که قاعدتا میلیاردها نفر در جهان نظاره گر بودند، در جلوی چشمان امانوئل مکرون (رئیس جمهور فرانسه) و بسیاری از سیاستمداران دیگر حاضر در ورزشگاه و همچنین میلیاردها بیننده تلویزیونی، به میدانی برای تبلیغ فرهنگ خود تبدیل کنند. شخصا حدس میزدم که این جام را نهایتا مسی بالا خواهد برد ولی حتی یک درصد هم احتمال نمی دادم که با هوشمندی قطری ها، جام را با لباس عربی بالا ببرد تا به ابزاری برای تبلیغ فرهنگ آنها تبدیل شود. این لحظه، در قاب تاریخ ثبت شد تا درسی باشد برای همه ما که از لحظه لحظه ها برای ترویج و معرفی فرهنگ بومی خود به دیگران حسن استفاده را ببریم. پی نوشت تخصصی متناسب با موضوع این کانال : قابل توجه مدیرانی که آتش بر خرمن میراث بومی این مرز و بوم می زنند و بدون توجه به اهمیت پاسداشت داشته های بومی، به تخریب بافتهای تاریخی و میراث غنی فرهنگی ما با انواع توجیهات مختلف مشغول هستند.‌ در کمتر کشور دیگری در جهان، این نوع مواجهه با ریشه های هویتی و میراث بومی را شاهد هستیم. @baladetayyeb

این ویدئوی کوتاه را ببینیم و از خود بپرسیم که جایگاه فرهنگ بومی در متن زندگی ما چیست؟ تزیینی و حاشیه‌ای یا جدی و در متن زندگی واقعی؟ چرا برخی از ما دیوان حافظ را فقط برای شب یلدا و قرآن را فقط برای شبهای قدر می‌خواهیم؟! عزیزی (از فلاسفه و شاگردان مشهور مکتب هایدگر) چند وقت قبل سفری به قم داشت و بعد از مشاهده حجم انبوه فست فود و پیتزا فروشی‌های این شهر گفته بود که باورش برایم سخت است که در شهری که مهد فلسفه صدرایی است این حجم از پیتزافروشی وجود داشته باشد. غرب اگر در تمدن سازی موفق شد، به دلیل امتداد فلسفه‌اش در اجزای مختلف سبک زندگی بود. امتداد فلسفه در کنش‌های عملی است که تمدن‌ساز است وگرنه آن تمدن، صورت عینی نمی‌یابد و صرفا در حوزه نظر باقی می‌ماند و مناسک و نشانه‌هایش نهایتا نقشی تزیینی و حاشیه‌ای می‌یابد. مدت زمان: ۱ دقیقه و ۴۰ ثانیه @baladetayyeb

https://jamejamonline.ir/005q0D یکی از توجیهات اصلی مدافعان آپارتمان سازی و توسعه عمودی شهرها، صرفه جویی در مصرف آب به ویژه با توجه به اقلیم خشک و کم بارش ایران است. پاسخ مستند و علمی به این ادعا را در لینک فوق ملاحظه بفرمایید. البته حتی اگر این ادعا درست بود (که نیست)، توسعه افقی در مقایسه با توسعه عمودی و متراکم، آنقدر مزیت داشت که اندکی افزایش مصرف آب را هم میشد نادیده گرفت. مسائلی نظیر آسیب های اجتماعی، معضلات ترافیکی، مسائل زیست محیطی و آلودگی هوا و ... و بسیاری از مسائل و هزینه های پنهان دیگر که در توسعه متراکم و عمودی به مراتب بیشتر از توسعه افقی است. به علاوه، نسبت این نوع شهرهای متراکم و عمودی با سبک زندگی اسلامی ایرانی چیست؟ مگر غیر از این است که کنش های هر تمدنی باید با بینش ها و ارزشهایش هماهنگ باشد؟ آیا کلانشهرهای متراکم و عمودی ما که محصول فلسفه نظام سرمایه داری است کمترین نسبتی با مبانی و فلسفه انقلاب اسلامی دارد؟ آیا بعد از ۴ دهه از انقلاب اسلامی، وقت بازنگری جدی در سیاستهای مدیریت شهری ما متناسب با سبک زندگی اسلامی ایرانی نرسیده است؟ تهرانیزه کردن شهرهای کوچکتر و بسط الگوی متراکم و عمودی تهران به شهرستانها در کشور ایران که محدودیت زمین ندارد چه توجیهی دارد؟ آیا منفعت جریان خاصی در میان است و یا همه‌ی این اشتباهات ناشی از جهل و خود باختگی در برابر آموزه های تمدن غربی است؟ @baladetayyeb

نمودار فوق نشان میدهد طی سالهای ۱۳۷۲ تا ۱۴۰۰ (یعنی کمتر از ۳۰ سال اخیر) قیمت زمین در تهران ۱۱۱۰ برابر شده و با ثبت این رکورد با اختلاف خیلی زیاد در جایگاه اول کشور قرار دارد. در رتبه های بعد نیز کلانشهرهایی نظیر قم و اصفهان و شیراز و... قرار دارند. اما در همین مدت، دلار در بازار آزاد ۱۷۹ برابر و سکه نیز ۸۰۸ برابر شده است. یعنی رشد قیمت زمین در تهران، تقریبا ۶ برابر رشد قیمت دلار و ۱/۵ برابر رشد قیمت سکه بوده است! نتیجه چه شده است؟ تورم زمین و مسکن، به تدریج از تهران به سایر شهرهای کشور نیز منتقل شده و نتیجه، پایین تر آمدن نرخ دسترسی پذیری مردم به مسکن در کل کشور بوده است. در انگلستان طی همین بازه زمانی، قیمت زمین فقط حدود ۵ برابر شده است. از سوی دیگر، تهران اکنون حدود ۳۰۰هزار خانه خالی دارد و لندن (پایتخت انگلستان) با جمعیت مساوی با تهران، کمتر از ۳۰هزار خانه خالی دارد (یعنی کمتر از یک دهم تهران). خب چه اتفاقی افتاده است؟ آیا انگلستان معجزه کرده است؟ خیر. آنها در کنار کنترل تورم، بازار مسکن و مستغلات خود را با انواع سیاستهای مالیاتی تنظیم گری کرده اند و با وضع مالیاتهای سنگین و بازدارنده بر زمین و خانه های خالی، اجازه نداده اند که زمین به ابزاری برای سفته بازی و سوداگری تبدیل شود. اما در تهران به دلیل تبدیل شدن زمین و مسکن به کالای سرمایه ای، اینها به ابزاری برای سوداگری (حتی بیش از سکه و دلار) تبدیل شده است. راه حل اجمالی چیست؟ آمایش سرزمین و توزیع عادلانه امکانات در کشور در راستای تمرکز زدایی از کلانشهرها به همراه تنظیم گری بازار مسکن و مستغلات با ابزارهای مالیاتی @baladetayyeb

به یک دایی اجاره‌ای نیازمندیم! این، نمونه‌ای از پیامهایی است که امروزه به دلیل بحرانهای عاطفی در بسیاری از کشورهای غربی و شرقی (اعم از امریکا و ژاپن و ...) برای شرکتهای مشخصی ارسال می‌شود تا دوست یا فامیل اجاره‌ای برای شما تهیه کنند! برای مثال، جمله Need a mom (به یک مادر نیازمندیم) را خودتان جستجو کنید و نتیجه را بنگرید! این پدیده عجیب و ارتباطش با تغییر ساختار خانواده و همچنین معماری خانه را که از نتایج سبک زندگی معاصر است در این کلیپ مشاهده بفرمایید. مدت زمان: ۲ دقیقه و ۱۰ ثانیه @baladetayyeb

برنامه ریزی برای واحدهای ۵۵ متری در بلوکهای ۷ طبقه با تراکم حداکثر ۵۲۰ نفر در هکتار! کجا؟ نهضت ملی مسکن در شهر مقدس قم! برای اینکه عمق فاجعه را بهتر متوجه شویم عنایت بفرمایید که اکنون تراکم تهران به عنوان متراکم ترین کلانشهر کشور، حدود ۱۵۰ نفر در هکتار است. وقتی تهران با تراکم ۱۵۰ نفر در هکتار با این همه معضلات زیست محیطی و آسیبهای اجتماعی و ... مواجه شده است آنگاه با چنین طرحهای متراکمی چه اتفاقی در انتظار قم خواهد بود؟ به علاوه، نسبت این نوع طرحهای عمودی و متراکم با شهرسازی اسلامی ایرانی چیست؟ اگر حتی در قم (به عنوان مرکز علوم دینی) هم قرار نیست به اصول اولیه شهر اسلامی ایرانی پایبند باشیم پس چرا اینقدر این شعار تکرار شود؟! آقایان رسما اعلام کنند که مانیفست ما همان اصول شهرسازی مدرن و مبتنی بر تمدن غربی و نظام سرمایه داری است و تکلیف خودشان با مردم را مشخص کنند. اساسا مشکل آقایان برای طرحهای با تراکم کمتر و معقولتر چیست؟ در طرح نهضت ملی مسکن که زمین رایگان است و هزینه ای برای مردم ندارد، اصرار بر توسعه عمودی چه توجیهی دارد؟ بر فرض که در برخی استانهای کوهستانی محدودیت زمین داشته باشیم، اما قم که هیچ محدودیت جغرافیایی برای الحاق اراضی ندارد. مدیران مربوطه چه پاسخی برای قضاوت آیندگان خواهند داشت؟ انتظار می رود باتوجه به تاثیر چنین الگوهای شهرسازی بر تضعیف ارزشهای دینی و افزایش آسیبهای اجتماعی و فرهنگی، خود علمای عظام به این فاجعه ورود کنند و اجازه تکرار اشتباهات گذشته را ندهند. در غیر این صورت اگر این اتفاق در قم رخ دهد پس فاتحه سایر شهرها را هم باید پیشاپیش بخوانیم. @baladetayyeb

حیف مهمتر است یا میل؟! درباره واژه "حیف و میل" زیاد شنیده ایم. اگر مدیری از جایگاه خود سوء استفاده کند و مثلا چند ده میلیارد تومان از بیت المال را میل کند و نهادهای نظارتی متوجه شوند سریعا به موضوع ورود می کنند. اما در این ویدئوی کوتاه ببینیم که طی دهه های اخیر، چه حجم انبوهی از منابع کشور و ملت در پروژه های مسکن دولتی (که زمینش رایگان بوده) به دلیل اتخاذ سیاستهای اشتباه مدیران کارنابلد، حیف شده است. اینجاست که اهمیت این جمله شهید چمران مشخص می‌شود: "تقوا از تخصص لازم‎تر است، آن را می‎پذيرم، اما می‎گويم آن کس که تخصص ندارد و کاری را می‎پذيرد، بی‎تقواست". بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb