#اربعین بسم الله النور التماس . دست نحیف دخترکش را در دست گرفت و به چشمان بسته اش خیره شد. بعد آرام برخاست و در حالیکه اشک چشمانش را با پشت دست پاک می کرد، خم شد و صورت زردش را بوسید. کوله کهنه اش روی دوشش انداخت و زمزمه کنان از بیمارستان مرکزی صنعا خارج شد. جای ترکش بمباران اخیر صعودی، هنوز پایش را آزار میداد؛ اما باید میرفت. در تمام مسیر، با پای پیاده، ستون به ستون، زمزمه کنان، همراه تمام پرچم ها و آدم های رنگ رنگ هم مسیر، به سال ها ظلم و بی عدالتی و فساد و جهل جهان فکر می کرد. وقتی گنبد طلایی ارباب را از میان آنهمه شلوغی و های و هوی و غبار و شور و شوق تشخیص داد، باز هم همان زمزمه را داشت. مصمم تر، با جمعیت میلیونی این مغناطیس عظیم حسینی جلو رفت. همان وقت ها بود که گوشیش زنگ خورد و خبر فوت دخترک نفسش را برید... حالا، او بود و مشبک های طلایی ضریح ارباب و عطر حرم و زمزمه ای که بالاخره در میان بند بند زیارت اربعین، زیر قبه آسمانی حرم، از زبان پر بغض تمام زائران فریاد شد: اللهم‌عجل لولیک الفرج... نویسنده :خانم فاطمه شایان پویا گوینده اقای هادی سامی ادیتور خانم عباسی تهیه شده در رادیو اینترنتی فرهنگ رضوی http://eitaa.com/bana_ir