تا حالا چند بار به خدا گفتین « آخه چرا من »؟؟؟

دیدین وقتی یه سختی به ما میرسه سریع از خدا ناراحت میشیم و گله میکنیم و حتی گاهی وقتا قهر میکنیم !

چرا وقتی به ما یه نعمتی میرسه نمیگیم «آخه چرا من» ؟؟؟

درصورتی که خدا خودش تو قرآن گفته اگه ضرری به شما برسه از خودتونه و اگه نعمتی برسه از طرف منه

اصن به این جمله قرآن فکر کردین؟؟؟

دیدین میگن از کوزه همان تراورد که از اوست ؟ یعنی ذات آدما هرچی که باشه ، اعمالشان و رفتارشون طیق همون ذاتشون تجلی پیدا می‌کنه

خب خدا که ذاتش خیر مطلقه اصلا شر و بدی تو ذات خدا راه نداره پس چطور می‌تونه به ما بدی برسونه؟؟

پس حواسمون به گفته هامون باشه، وقتی به ما شری میرسه و ما به خدا نسبت میدیم یعنی خدایا تو (استفرالله) شری و به ما شر میرسونی

ما از آدم های خوب اصلااااا انتظار بدی نداریم، یعنی یکی بیاد و بگه این فلان بدی از یه آدم خیلی خوب ساطع شده محاله باور کنیم و بعضی وقتا میگیم من حتی با چشمم ببینیم باور نمیکنم، یعنی ما خوبیه آدم هارو آنقدر راحت می‌پذیریم اما خوبی خدا رو که این همه هم به ما مهربونه رو نمی‌تونیم قبول کنیم

خدا عاشق بنده هاشه، چطور می‌تونه آخه به ما بدی برسونه؟؟

هر وقت زندگی بهتون سخت شد بشینین و نعمت هایی که خدا بهتون داده رو مرور کنین اونوقت متوجه میشیم که چقدر خدا هوامونو داره...

یاعلی شبتون بخیر. ♥️